Bago pa siya makapagsalita ng ilang salita, dumating sina Shaira at Gilbert.Nag-congratulate agad si Gilbert pagkapasok niya sa bahay: "Congratulations, congratulations, sis at kay Marcus ay mag-eengage! Sis, alam mo ba kung ano ang dapat ibigay ng lalaki kapag nag-engagement sa sinaunang panahon?"Talagang naluha si Beatrice sa tanong na iyon.Sumimangot si Gilbert: "Magbigay ng ibon, hahaha!"Beatrice:...Shaira:... Tinutok niya ang mata kay Gilbert at sinabi, "Magsalita ka ng maayos.""Ibon lang naman~ isang wild goose na lumilipad sa langit. Ang isang wild goose ay may isang partner lamang sa buong buhay nito. Sa sinaunang panahon, ang pagbibigay ng pares ng wild geese ay nangangahulugang tapat na pagmamahal. Nasa TV series na 'Knowing or Not' yan. Sis, hindi ba't nanonood ka ng mga TV series?"Binilog ni Shaira ang mata: "Magbigay ka na lang ng wild geese kung gusto mo, bakit ibon pa? By the way, kaya ba ni Marcus na makahanapng wild geese?"Hindi mapigilan ang pagtawa ni Gilbe
"Wala namang ganitong kaugalian sa betrothal." Pinagkiskisan ni Marcus ang mga ngipin.Alam niyang masama si Pablo, kaya't sinadya niyang hindi siya imbitahan sa kasiyahan.Sino ang mag-aakalang kaya niyang kontrolin ito mula sa malayo?!"Sabi ng kuya ko, ito ang patakaran ng pamilya Salazar namin. Kung gusto mong maging bahagi ng pamilya Salazar, kailangan mong unang intindihin ang mga patakaran, matutong maging mabuting tao, at matutong sumunod. Kung hindi, baka mag-rebelde ka bukas at api-apihin ang aking kapatid na babae. Ano ang gagawin ko?"Marcus: ...Habang sinasabi ito ni Justin, naglagay siya ng ilang bagay sa brazier, at ipinaliwanag habang ginagawa ito: "Isang dakot ng lychee wood, isang dakot ng peach wood, isang dakot ng willow wood, tatlong gramo ng red beans, at tatlong gramo ng cinnabar. Sunugin ito. Tumalon ang groom sa brazier, at mula noon, magiging masagana ang kanyang buhay, magaan ang landas, ang pagmamahal ay magtatagal magpakailanman, at ang pagpapala ay magpa
Naaalala pa ni Marcus ang araw na iyon, uminom siya ng maraming alak, isang baso pagkatapos ng isa pa.Pagkatapos ng salo-salo sa pag-iisang dibdib, tumakbo siya para hanapin sina Bryan at Gilbert at nalasing.Siya ay isang taong labis na pinipigilan ang sarili. Marami siyang kaaway at hindi madaling nalalasing sa labas.Tanging sa harap lamang ng dalawang kaibigan na ito siya maaaring magpakita ng kanyang kahinaan.Habang iniisip ang hindi magandang karanasang iyon, pinigilan ni Marcus ang kamay ni Beatrice at hinawakan ito ng medyo mahigpit, natatakot na baka ang lahat ng ito ay isang ilusyon.Sa mga oras na iyon, puno rin ng emosyon ang puso ni Beatrice.Naaalala niya noong siya’y nasa kolehiyo pa, nais magpakasal ni Albert sa kanya, ngunit hindi natuwa sina Minda at Lucy sa kanilang dalawa, kaya’t ang salo-salo sa pag-iisang dibdib ay ginanap na kasing simple ng isang salo-salo ng pamilya, medyo magulo.Naalala ito ni Beatrice, kaya’t kumunot ang kanyang mga labi at nagsalita nang
"Huwag mong subukan ang aking hangganan." Ang boses ni Marcus ay medyo bumaba, at ang mga mata niya ay kumikislap."Sige, Mrs. Villamor, kung hindi ako pinapayagan ni Marcus na sabihin ito, hindi ko na sasabihin. Nais ko lang kayong batiin ng congratulations and best wishes ." Magalang na itinaas ni Bryan ang kanyang baso at tumalikod upang umalis.Tumingin si Beatrice kay Marcus ng medyo naguguluhan: "Asawa ko, anong sinabi niya?""Wala, maliit na bagay lang, ikikwento ko sa'yo kapag may pagkakataon." Piniga ni Marcus ang kanyang mga kamay ng kaunti, at awtomatikong itinaas ang mga salamin na may gintong gilid sa kanyang ilong, na parang isang espirituwal na sandata upang pigilan ang demonyo sa kanyang puso.Nakita ni Beatrice na talagang ayaw niyang pag-usapan ito, kaya hindi na siya nagtanong at lumingon na lang para makipag usap sa mga kamag-anak at kaibigan.Pinikit ni Marcus ang kanyang mga mata ng bahagya, at naalala niya na noong araw ng engagement nina Beatrice at Albert, nal
"Sinaktan mo ang aking asawa? Ang asawa ko ay buntis, tinulak mo ang asawa ko! Walang lalaki ang matitiis ito, lalabanan kita!"Labas na labas ang galit ni Joseph, kumunot ang mga kamao at tumakbo palabas, tinutulak ang bawat isa na nakaharang sa daan.May nagbigay sa kanya ng 100,000 pesos para maghasik ng gulo.Sinabi na ang babaeng may-ari ng kumpanya ay buntis, at kung tinulak niya ito at nagkaroon ng miscarriage, makakakuha siya ng 500,000 pesos.Malaking pagkakaiba ang 100,000 at 500,000!Sobrang saya ni Joseph.Sa mga sandaling iyon, napapalibutan na si Beatrice ng mga reporter. Marami sa mga reporter na ito ay mga inarkila ni Alana. Nakakuha rin sila ng parehong pangako ng bayad, at nagmadaling magtulakan at magdagsa sa gitna ng kaguluhan.Nagkagulo ang buong eksena.Tinulak pabalik si Beatrice ng ilang hakbang ng karamihan.Instinktibong iningatan niya ang kanyang tiyan at kabadong tumawag: "Asawa ko, Nikki!"Matapos kumalma, naalala ni Beatrice na nasa pribadong eroplano sil
Sa oras na ito, si Albert, na bagong baba mula sa paliparan, ay nakita si Abby na nag-uunat ng mga paa at dali daling sumigaw: "Beatrice, mag-ingat ka sa likod mo!"Habang nagsasalita, mabilis siyang tumakbo palapit at hinawakan ang likod ni Abby, pinilit siyang hilahin palayo, at itinutulak siya pasulong.Ang patalim ni Alana ay tumusok ng diretso at pumasok sa tiyan ni Abby, at pinaikot ito nang malakas ng kalahating ikot.Napakabilis ng pangyayari, hindi nakapag-react si Abby, at napatitig siya, ang mga mata ay nanlaki, at ang ekspresyon ay naging blanko sa ilang sandali.Nang maramdaman niyang sumakit ang kanyang tiyan, sumigaw siya sa sakit."Kut-! May nagtusok sa akin... Papatay... Papatay sa akin... Tulungan niyo ako, tulungan niyo ako, ayokong mamatay... Ayokong mamatay~!"Marahil hindi inaasahan ng lahat ang ganitong pagbabago, kaya't lahat sila ay nagulat.Si Beatrice ay awtomatikong tumingin sa babaeng may itim na maskara sa harap niya. Hindi niya alam kung bakit, pero awto
Bumagsak si Joseph sa lupa na nakaupo, sumigaw: "Tinamaan ako, tinamaan ako..."Bago siya matapos magsalita, isang mabagsik na tinig ng lalaki ang dumating: "Anong gagawin mo kung tinamaan kita!"Sa puntong iyon, may isang tao sa karamihan na nagulat at sumigaw."Siya na ang big boss!""Opo, ang big boss na lumabas!"Ipinatong ni Marcus ang isang kamay sa balikat ni Beatrice, hinila siya papasok sa kanyang mga braso, at itinulak ang tao sa harap niya gamit ang kabilang kamay.Bahagya niyang pinikit ang mga mata at tinignan ang mga tao sa paligid: "Pumunta ba kayo dito para maghasik ng gulo?"Ang madilim na liwanag sa kanyang mga mata ay nakita, kaya't napilitan ang lahat na umatras ng paatras ng unti-unti.Walang sinuman sa mga naroroon ang naglakas-loob magsalita.Pagkatapos ng matagal na katahimikan, isang mamamahayag ang nagtaas ng kamay: "Big boss, narito ako para sa isang interview."Itinaas ni Marcus ang gilid ng kanyang bibig: "Narito ka ba para sa interview, o para gumawa ng h
"Ano'ng kinatatakutan niyo? Kahit na malakas kayo, hindi niyo kayang takpan ang langit gamit ang isang kamay!Ah, ang pamilya Villamor, ang pamilya Villamor ay may kakayahang mangibabaw sa bansa! Itinulak ng babae na ito ang asawa ko, at tinadyakan ako ng lalaking ito. Tama kami, ano'ng kinatatakutan niyo!"Lumaki si Joseph sa probinsya at mga liblib na lugar. Hindi siya masyadong nakakaalam tungkol sa kapangyarihan sa lungsod, lalo na tungkol sa big boss.Para sa kanya, ang pera ang namumuno. Hindi siya natatakot mawalan ng pera, kaya't bakit siya matatakot sa tinatawag nilang big boss!Pagkatapos niyang magsalita, sumigaw ang asawa ni Joseph, na nakaupo sa lupa: "Aray, ang tiyan ko, sobrang sakit! Dapat ninyo akong dalhin sa ospital, bayaran ang gastusin sa medisina, at mananagot kayo hanggang sa huli!""Oo nga, kailangan niyong managot hanggang sa huli!" Nilapitan ni Joseph ang kanyang asawa, inalalayan ito ng mga mata niyang puno ng luha, "Sabihin mo, may hustisya pa ba sa mundo?"
Isang stretched Rolls-Royce ang dumating sa dinner.Bumaba ang Johnson brothers, at kasama nila si Mae na naka-red dress.Naka-heavy makeup siya at suot ang isang sexy strapless dress, ang kanyang katawan ay halos magbukang sobrang laki, at mukhang may kalaswaan at may pagka-flirty sa unang tingin, hindi gaya ng isang college student.Pagbaba pa lang niya ng kotse, naka-lean siya sa stretched Rolls-Royce para mag-selfie, at kumuha pa ng isa pang selfie sa entrance ng dinner at ipinost ito sa Social Moments.Matapos gawin ang lahat ng ito, kinuha niya ang braso ni Jack at sinabi, "Salamat, mahal, hindi ko pa naranasan makapunta sa ganitong klase ng lugar sa buong buhay ko."Si Jack ay isang playboy at madalas magpalit ng babae, pero si Mae ay nanatili, dahil sweet siya at siya ang pinakamagaling mag-aliw kay Jack.Ang dalawang magkapatid ay pumasok sa dinner.Hindi nakatiis si Jack at nagsabi: "Kuya, sa tingin mo ba kikita itong OCT Zhenpin? Ang layo-layo ng lokasyon. Sino ba naman sa
Malapit nang mag-roll ng mata si Beatrice nang kumilos ang bata sa kanyang tiyan.Matapos ito, tinapik niya si Marcus sa balikat nang masaya: "Kumilos...kumilos! Siya...siya...sumupa lang sa akin.""Ano ba iyon?" Tanong ni Marcus habang nakakunot ang noo."Ang bata! Ang bata, sumupa lang sa akin." Puno ng kasiyahan ang mukha ni Beatrice.Tiningnan ni Marcus ang namamagang tiyan ng may konting pagka-disdain: "Ang batang ito, naglakas-loob pang sumipa sa'yo."Bago pa natapos ang sinabi ni Marcus, ini-twist ni Beatrice ang braso niya at itinutuwid siya: "Fetal movement! Isang normal na reaksyon sa pagbubuntis. Hindi mo ba nabasa ang mga libro tungkol sa pagbubuntis?"Sumimangot si Marcus: "Mas focus ako sa mga bahagi tungkol sa mga buntis."Iniiwasan ang ibang mga detalye.Ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa tiyan at naghintay ng mahinahon.Tulad ng inaasahan, gumalaw ang bata at dahan-dahang tumama sa kanyang palad.Bata pa ang fetus, kaya ang galaw ay karaniwang "swimming".Pero
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so