Nakayuko ang bulldog na si General at umatungal kay Alana."HmmHmm" ang growl nito.Tila parang handa itong umatake sa kanya!Nakatayo si Marcus na may madilim na ekspresyon sa mukha, at oo nga, may hawak siyang tao sa kanyang mga bisig!Si Mr. Miranda!Si Mr. Miranda, na nasa animnapung taon at may malaking tiyan, ay naging isang maliit na cute na nilalang sa oras na ito, niyayakap ang leeg ni Marcus, ipinapalupot ang mga binti sa kanyang baywang at sumisigaw."Aso~ Ang laki-laki ng aso~""Lanlan, mag-ingat ka!""Ah~ Marcus, utusan mo siyang umalis, ang pinaka-kinakatakutan ko ay mga aso!"...Inutusan ni Mr. Miranda si Alana na mag-ingat, at pagkatapos ay mahigpit na niyakap si Marcus, at ang hitsura nito ay nakakatawa.Parang hindi kayang itapon ni Marcus si Mr. Miranda sa lapag dahil sa mga pribadong lupaing iyon, kaya iniiwasan niyang mahulog si Mr. Miranda sa pamamagitan ng pagsuporta sa likod nito gamit ang isang kamay ng walang malasakit.Si Alana ay mukhang natatakot, gusto n
Hawak ang braso ni Marcus, tinitigan ni Beatrice si Mr. Miranda: "Maiinggit talaga ako ng sobra sa iyo, ang asawa ko ay niyayakap ka."Mapait na ngumiti si Mr. Miranda: "Mrs. Villamor, pasensya na, ako... Natatakot talaga ako sa mga aso. Noong bata ako, nakagat ako ng aso habang umiihi sa parang. Hanggang ngayon... may trauma pa ako."Naisip ni Mr. Miranda ang alaala na iyon, at kumunot ang kanyang pwet."RoarRoar"Patuloy na umatungal ang heneral.Nagsimulang umiyak si Mr. Miranda: "Mrs. Villamor, pakisabi sa mga security guard na ikuryenteuryentehin ang aso. May mga security guard naman, hindi ko kayang maniwala na hindi natin kayang patayin ang isang aso."Mukhang hindi natuwa ang heneral nang marinig ito, at tumahol ng dalawang beses: "Woof, woof!"Nanginig si Mr. Miranda sa takot: "Naku, hindi ko na kaya, tumaas na ang blood pressure ko."Seryosong sinabi ni Beatrice: "Mr. Miranda, hindi mo talaga alam! Ang mga karaniwang electric baton ay walang silbi sa heneral, at magagalit la
Alam ni Alana na mahalaga para kay Marcus ang proyekto ng light rail, kaya pumunta siya kay Ricky Miranda upang kumbinsihin ito, iniisip na magagamit niya ang pagkakataong ito upang muling makuha ang tiwala at pabor ni Marcus.Sino’ng mag-aakala na mauungusan siya ng babaeng ahas na si Beatrice.Nakakainis!Hindi mapigilan ni Alana ang pagt stamp ng kanyang mga paa sa galit.Muli na namang nagalit ang Heneral: “Aw! Aw! Aw! Aw!”Natakot si Alana at umatras ng ilang hakbang.Di nagtagal, dinala ni Carlos ang mga dokumento at ibinigay kay Ricky Miranda upang pirmahan.Pinirmahan ni Ricky ang lahat ng papeles sa likod ni Marcus, iniwan ang kanyang fingerprint at isinulat ang kanyang ID number.Tumingin si Beatrice kay Marcus: “Ayos lang ba ito?”Bahagyang bumaba ang talukap ng mata ni Marcus at tumango nang marahan.Matapos makuha ang kumpirmasyon, lumapit si Beatrice sa Heneral.Binalaan siya ni Marcus: “Mag-ingat ka asawa ko!”Lumingon si Beatrice sa kanya at ngumiti: “Mahal ko, huwag k
Pagdating nila sa restaurant para sa blind date, nanlaki ang mga mata ni Shaira at agad niyang itinulak si Gilbert palayo."Magtago ka muna! ‘Yang tao na ‘yan ay matagal nang kaibigan ng tatay ko. Kapag nalaman niyang may kasama ako sa blind date, yari ako."Hindi inaasahan ni Gilbert ang biglaang pagtulak sa kanya, kaya sumalpok siya sa isang kahoy na poste sa loob ng Japanese restaurant.BANG! Isang umbok ang agad na lumitaw sa kanyang noo.Habang hinihimas ang namuong bukol, hindi niya napigilang magreklamo sa isip niya…Anong klaseng babae ba ‘to?Bakit ang lakas ng kamay?!Samantala, inayos ni Shaira ang kanyang sarili at naglakad papunta sa itinakdang pwesto.Ang lalaking kaharap niya ay may nagngangalang Freddie Marquez. Matapos ang ilang pormal na pagbati, umupo si Shaira sa booth.Sa simula, normal lang ang usapan nila, pero habang tumatagal, unti-unti itong nagiging hindi kaaya-aya."Shaira, ano bang madalas mong gawin para maglibang?" tanong ni Freddie.Sandaling nag-isip s
Hindi na makatawa si Freddie. "Haha~ Paano naman namin maikukumpara kay Mr. Gilbert ang maliliit naming laban?""Oh." Walang emosyon na tugon ni Gilbert, saka muling binuksan ang usapan tungkol sa investment. Maginoo ang paraan niya ng pagsasalita, at tuwing sumasagot siya, palaging tinatamaan ang mga paksang pabor kay Freddie.Nagulat si Shaira. Hindi niya inasahan na ganito pala si Gilbert kapag seryoso.Ang kanyang pakikipag-usap at kilos ay tunay na nagpapakita kung bakit siya kabilang sa apat na mararangal na anak ng bansa.Uminom ng herbal tea si Freddie ngunit hindi niya napigilan ang pagtulo ng pawis sa kanyang noo.Iba si Gilbert. Hindi siya katulad nina Marcus Villamor at Bryan Montenegro na may malakas na presensya. Sa halip, tila madali siyang pakisamahan sa umpisa, pero habang tumatagal, unti-unti niyang inilalabas ang kanyang awtoridad—unti-unting bumabalot sa'yo, dinudurog ka, hanggang sa hindi ka na makahinga.Ngayon lang naramdaman ni Freddie Marquez na hindi siya ba
"Mrs. Villamor, maligo tayo nang magkasama?"Tahimik na inilagay ni Marcus ang langis ng hangin sa kanyang palad at lumapit nang dahan-dahan.Nang maramdaman ni Beatrice na may kakaiba, naidikit na ni Marcus ang langis sa ilong ng heneral."Awooo--" Tumahol nang malakas ang heneral sa loob ng opisina.Paikot-ikot itong tumatakbo, umiiyak at humahagulgol.Hindi nito kayang magalit sa amo nito, pero hindi rin nito matiis ang pangangati sa ilong, kaya't kusot ito nang kusot kung saan-saan."Awooo~"Sa huli, pinatawag ni Beatrice ang tagapag-alaga ng aso upang linisin ang heneral at dalhin ito sa pet hospital para sa isang buong pagsusuri—para matiyak kung naapektuhan ang katawan nito mula sa huling beses na nalason ito.Pagkaalis ng heneral, handa nang magalit si Beatrice, pero bigla siyang binuhat ni Marcus at dinala sa banyo ng silid-pahingahan.Bago pa siya makapagsalita, inilubog na siya sa bathtub na may tamang temperatura."Marcus!" Tiningnan niya ito nang masama.Hindi naman siya
"So? Hindi mo rin natalo si Beatrice, tama ba?" Tumawa nang magaan si Monica mula sa kabilang linya.Sa narinig, madaling naisip ni Alana kung paano nakaupo si Monica sa isang swivel chair, umiindak pa kaliwa’t kanan, habang pinagtatawanan siya gamit ang kanyang mapupulang labi!Sa sobrang galit ni Alana, parang sasabog na ang kanyang baga. Pero bago pa siya makapagsalita, nagsalita ulit si Monica."Huwag mo na akong lokohin. May mga tao ako sa Villamor Corporation. Sinabi na nila sa akin ang lahat."Lalong pumangit ang mukha ni Alana at hindi na napigilan ang sarili."Monica Cristobal! Ano ba talaga ang gusto mong sabihin?!Huwag mong kalimutan, ikaw mismo ang nagsabi sa akin na pigilan sina Beatrice at Nikki! Paano ko malalaman na maghihiwalay sila ng kilos?!""Hindi, hindi, hindi… Hindi ito pakiusap—ito ay pagbabanta." May pangungutyang ngiti sa boses ni Monica."Alana, kung hindi ko ba ginamit ang tungkol kay Lele para takutin ka, makikinig ka ba sa akin?""Akala ko magaling ka. A
May kaguluhan sa labas. Nagkatinginan sina Beatrice at Shaira, agad na tumayo, at mabilis na lumabas.Nagtipon-tipon ang mga boluntaryo, interns, at staff ng pundasyon, at maririnig ang kanilang mga pag-uusap."Alexis, ayos ka lang ba?""Ah – may dugo!""Malapit nang magsimula ang pagbubukas, tapos nabasag ang plorera at may dugo pa. Ang malas nito!"Pagkasabi noon, isang pamilyar na boses ng lalaki ang narinig sa tabi nila."Anong kalokohan 'yan! Anong panahon na ngayon, at naniniwala pa rin kayo sa mga pamahiin!"Lumapit si Albert sa kumpulan ng mga tao.Nang makita nilang ito ang batang senyorito ng pamilya Villamor, kusa silang nagbigay-daan.Lumuhod si Albert upang suriin ang sugatang binti ng intern, inutusan ang kanyang bodyguard na dalhin ito sa ospital, at pinaayos ang kalat mula sa nabasag na plorera.Kalmado siyang kumilos at maayos na nagbigay ng mga utos.Sa isang iglap, natapos ang maliit na gulong iyon.Matapos ayusin ang lahat, lumingon si Albert at nakita niyang nakat
Isang stretched Rolls-Royce ang dumating sa dinner.Bumaba ang Johnson brothers, at kasama nila si Mae na naka-red dress.Naka-heavy makeup siya at suot ang isang sexy strapless dress, ang kanyang katawan ay halos magbukang sobrang laki, at mukhang may kalaswaan at may pagka-flirty sa unang tingin, hindi gaya ng isang college student.Pagbaba pa lang niya ng kotse, naka-lean siya sa stretched Rolls-Royce para mag-selfie, at kumuha pa ng isa pang selfie sa entrance ng dinner at ipinost ito sa Social Moments.Matapos gawin ang lahat ng ito, kinuha niya ang braso ni Jack at sinabi, "Salamat, mahal, hindi ko pa naranasan makapunta sa ganitong klase ng lugar sa buong buhay ko."Si Jack ay isang playboy at madalas magpalit ng babae, pero si Mae ay nanatili, dahil sweet siya at siya ang pinakamagaling mag-aliw kay Jack.Ang dalawang magkapatid ay pumasok sa dinner.Hindi nakatiis si Jack at nagsabi: "Kuya, sa tingin mo ba kikita itong OCT Zhenpin? Ang layo-layo ng lokasyon. Sino ba naman sa
Malapit nang mag-roll ng mata si Beatrice nang kumilos ang bata sa kanyang tiyan.Matapos ito, tinapik niya si Marcus sa balikat nang masaya: "Kumilos...kumilos! Siya...siya...sumupa lang sa akin.""Ano ba iyon?" Tanong ni Marcus habang nakakunot ang noo."Ang bata! Ang bata, sumupa lang sa akin." Puno ng kasiyahan ang mukha ni Beatrice.Tiningnan ni Marcus ang namamagang tiyan ng may konting pagka-disdain: "Ang batang ito, naglakas-loob pang sumipa sa'yo."Bago pa natapos ang sinabi ni Marcus, ini-twist ni Beatrice ang braso niya at itinutuwid siya: "Fetal movement! Isang normal na reaksyon sa pagbubuntis. Hindi mo ba nabasa ang mga libro tungkol sa pagbubuntis?"Sumimangot si Marcus: "Mas focus ako sa mga bahagi tungkol sa mga buntis."Iniiwasan ang ibang mga detalye.Ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa tiyan at naghintay ng mahinahon.Tulad ng inaasahan, gumalaw ang bata at dahan-dahang tumama sa kanyang palad.Bata pa ang fetus, kaya ang galaw ay karaniwang "swimming".Pero
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so