Nagulat si Marcus, pagkatapos ay tumayo siya nang tahimik at lumabas ng kwarto, nagbalik ng ilang mga gamit, at isa-isang inilagay ito sa sahig.Mayroong keyboard, durian, yelo, at isang unan."Asawa ko, mamili ka ng isa, magmumulat ako at sasabihin ko sa iyo."Nagbago ang mukha ni Beatrice nang marinig ito, at dahan-dahan siyang tumayo, kinuha ang unan, at hinawakan ito.Aba, medyo komportable naman.Bahagyang umarko ang labi ni Marcus, at iniabot ang unan at lumuhod: "Alam ko na mahal pa rin ako ng asawa ko."Bago pa siya makapagsalita, itinapon ni Beatrice ang unan ng maayos.Marcus:...Ngumiti si Beatrice kay Marcus, ang boses niya ay magaan at mabait: "Asawa ko~ Simula nang makilala mo ako hanggang ngayon, akala mo ba ako'y isang hindi makatarungang tao?"Habang sinasabi ito, maingat na hinila ni Beatrice si Marcus at pinaupo siya sa gilid ng kama.Umupo si Marcus, ngunit palagi niyang nararamdaman na may kakaibang pakiramdam sa kanyang puso, at medyo kinakalabit siya.Dahan-daha
Biglang tumayo si Beatrice at naupo nang diretso, pinipiga ang kanyang bigat pababa.Habang siya'y bumabagsak, naramdaman ni Marcus ang sakit sa kanyang mga paa.Ang talampakan ng kanyang kaliwang paa ay nangangati, at ang talampakan ng kanyang kanang paa ay sobrang lamig.Talaga namang isang mundong puno ng yelo at apoy.Ngunit buntis ang kanyang asawa, kaya't hindi siya maaaring magreklamo tungkol sa bigat. Nagkunot lang siya ng noo at umungol.Bukod pa, bilang big boss ng Bansa, paano siya mabubuhay na parang isang tunay na lalaki kung siya ay paparusahan ng magtapak sa durian at mag-ungol?Pinagpag ni Marcus ang kanyang Adam's apple, mukhang nahihiya at hindi matapang na tumingin kay Beatrice: "Ang ibig ko lang sabihin... Sa tingin ko hindi ko siya tinulugan.""Marcus, mas mabuti pang ipaliwanag mo nang maayos sa akin.""Sabi mo, maaari kong itanong sa'yo ang kahit anong tungkol sa relasyon natin, at sasabihin mo sa akin.""Hindi ko gusto ng anumang hindi pagkakaunawaan sa pagitan
"Hinawakan ni Marcus ang kanyang ilong at inamin ito ng may hindi komportableng hitsura."Ang klaseng droga na 'yon ay nagdudulot ng mga hallucination, kaya hindi ako sigurado kung panaginip lang iyon o talagang nangyari noong gabing iyon...Gayunpaman, sinabi ni Carlos na nang dumating siya, wala nang tao sa kwarto, pero medyo magulo ang kama, at natagpuan niyang wala akong malay sa bathtub na puno ng dugo."Habang sinasabi ito, medyo nagmukhang malungkot si Marcus."Sa totoo lang, simula nang dumating si Alana sa pamilya Villamor, turing ko sa kanya ay parang kapatid at alaga ko siya ng buong puso. Pero mula noong gabing iyon, sobrang nagalit na ako sa kanya at ayokong makita siya sa buong bansa."Tumaas ang kilay ni Beatrice sa pagdududa: "Paano naman niya nalaman na gusto mo ako?""Sa totoo lang, gusto ng ama ko na kaming dalawa ang magkatuluyan noon at binibiro pa niyang gusto niyang maging asawa ko siya, pero tinanggihan ko.Pagkatapos, inamin sa akin ni Alana na gusto niya ako,
"‘Monica Cristobal?’ tanong ni Beatrice nang may pagkagulat, ‘Anong nangyari sa kanya?’Pinatay ni Mrs. Salazar ang tawag, at tila galit na galit.‘Nakakainis talaga! Hindi nakakapagtaka na si Mrs. Asuncion ay nagpagamit kay Monica para maging vice chairman.Nalaman ko na si Mrs. Asuncion pala ay pribadong nanguha ng maraming pondo mula sa foundation! Pinapasok niya si Monica para makipagtulungan sa kanya!Ngayon, malaki ang utang ng foundation, at tumakas ang accountant nang makita niyang hindi na niya kayang itago! Lahat ng account na ipinakita sa akin dati ay peke!’‘Kung ganon, ninang, may paraan ba na makuha ang mga tunay at pekeng account books? Kung ikukumpara natin, makakakita tayo ng ebidensya ng mga krimen nina Mrs. Asuncion at Monica Cristobal!’Habang nagsasalita, may konting galit sa mga mata ni Beatrice: ‘Na-kidnap ako ni George Martin ngayon, at si Monica ay tiyak na may kinalaman dito.Kahit na hindi siya ang nag-utos, tiyak na makakapaghiganti ako kay Monica dahil sa
Si Monica Cristobal, na nakaupo sa harap ng computer, ay nagulat, at pagkatapos ay tumingin siya kay Beatrice at may konting galit na napigilan.Ipinakita ng pulis ang kanyang ID: "Itigil ang ginagawa ninyo agad! Itaas ang inyong mga kamay!"Hindi gumalaw si Monica at kalmado niyang itinataas ang kanyang mga kamay.Sa oras na iyon, si Mrs. Asuncion, na nasa opisina rin, ay natakot at hindi mapigilan ang panginginig ng kanyang mga binti.Gusto niyang umalis, ngunit mabilis siyang inawat ng mga awtoridad.Itinuturo ng asawa ni Mrs. Salazar si Mrs. Asuncion at si Monica: “Mga police officer, tinawagan ko ang mga pulis. Nais kong ireklamo ang dalawang tao na ito sa pagnanakaw ng pondo ng foundation."Lumapit ang isang law enforcement officer sa computer ni Monica at tiningnan ito. Naka-on pa rin ang computer at nakabukas ang transfer page."Ano ito?" tanong ng law enforcement officer. "Anong transfer?"Naramdaman nila Beatrice at ni Mrs. Salazar ang tanong na ito at mabilis na lumapit upa
Pagkatapos sabihin ito, medyo nahihiya si Mrs. Salazar: "Pasensya na, nakalimutan kong inlinaw na ni Marcus Villamor ang relasyon nila ni Miss Monica noong huling dinner.""Ang mga tsismis tungkol sa pagbibigay ng hotel room card at pagiging kasamahan ay puro kasinungalingan. Nagkamali si Miss Monica. Si Marcus Kay tila isang tiyuhin kay Miss Monica, at nararapat lang na alagaan niya ang mas nakababatang henerasyon."Walang duda, ang mga salita ni Mrs. Salazar ay parang sayaw sa sugat ni Monica. Ang tao na pinakamahalaga kay Monica sa buong buhay niya ay si Marcus.Ang maging unang ginang ng Bansa ang kanyang pangarap at ang kanyang pinakamataas na hangarin.Mas mabuti pa sana kung hindi na binanggit ni Mrs. Salazar ang bagay na ito. Kung ito pa ang binanggit, parang tinanggal niya muli ang peklat ng kanyang kahihiyan noong huling dinner.Nakita ni Beatrice na nasisiyahan ang kanyang ninang sa pang-aasar, kaya mabilis niyang dagdagan, "Oh? Kung si Miss Monica ay nakbabata Kay Marcus,
Bumagsak ang boses ni Alana, at sa oras na iyon ay bumukas ang pinto ng bahay.Ding sound.Sina Ginoo at Ginang Villamor ay lumabas na may kasamang mga bodyguard.Pareho silang napatigil nang makita si Alana.Galit na sinabi ni Ginoong Villamor: "Alana, anong ginagawa mo dito? Hindi ba’t dapat ka nang magpahinga sa ward?"Lumapit si Alana nang mahinahon, kinuha ang braso ni Ginoong Villamor, at nakangiti nang may pagkasungit, sabay sabing may pagpapakitang tamis."Lolo, ayokong manatili sa ospital, sobrang boring.Pati mga bodyguard, hindi ko sila kayang kasama.Namimiss ko lang si kuya Marcus at gusto ko siyang makita."Pagkarinig ng mga salitang ito, nagkatinginana sina Beatrice at Ginang Villamor.Tulad ng inaasahan, ang mga salitang ito ay nagpatindi ng galit ni Ginoong Villamor."Ano? Hindi ka pinuntahan ng batang iyon? Hindi makatarungan. Malaki ang utang na loob nya sa iyo, pero hindi siya pumunta para makita ka?" Si Ginoog Villamor ay galit na galit, at halos sumakit ang puso
"Okay, ano po iyon." Ang expression ni Beatrice ay naging medyo seryoso.Hinila ni ginang Villamor si Beatrice para umupo sa upuan sa terasa, at hindi nakalimutang magtingin-tingin sa paligid ng nervyoso."Beatrice, kakaiba na ang ugali ng matanda kamakailan. Laging umuupo sa balcony at umiiyak nang walang dahilan, sinasabi niyang pinagsisisihan niya ang mga nangyari kay Mr. Esteban Monteverde.""Umiiyak? Madalas?" Medyo nagulat si Beatrice.Sa kanyang alaala, hindi ganoon ang Ginoong Villamor, hindi siya yung klase ng tao na ipinapakita ang kanyang emosyon."Oo, at may hinala ako na baka may depresyon siya o baka nahipnotismo na siya! Pinakialaman ko ang pangalawang anak at pinatawag ko ang isang psychologist na lihim na nag-test sa kanya. Sinabi ng psychologist na walang nakita abnormalidad, kaya hindi raw siya depressed.""Kung hindi depresyon, ibig sabihin may ibang bagay na abnormal." Bahagyang nagkunot ang noo ni Beatrice "Ma, may nakita ka pa bang ibang detalye?""Ah, oo, sabi
Isang stretched Rolls-Royce ang dumating sa dinner.Bumaba ang Johnson brothers, at kasama nila si Mae na naka-red dress.Naka-heavy makeup siya at suot ang isang sexy strapless dress, ang kanyang katawan ay halos magbukang sobrang laki, at mukhang may kalaswaan at may pagka-flirty sa unang tingin, hindi gaya ng isang college student.Pagbaba pa lang niya ng kotse, naka-lean siya sa stretched Rolls-Royce para mag-selfie, at kumuha pa ng isa pang selfie sa entrance ng dinner at ipinost ito sa Social Moments.Matapos gawin ang lahat ng ito, kinuha niya ang braso ni Jack at sinabi, "Salamat, mahal, hindi ko pa naranasan makapunta sa ganitong klase ng lugar sa buong buhay ko."Si Jack ay isang playboy at madalas magpalit ng babae, pero si Mae ay nanatili, dahil sweet siya at siya ang pinakamagaling mag-aliw kay Jack.Ang dalawang magkapatid ay pumasok sa dinner.Hindi nakatiis si Jack at nagsabi: "Kuya, sa tingin mo ba kikita itong OCT Zhenpin? Ang layo-layo ng lokasyon. Sino ba naman sa
Malapit nang mag-roll ng mata si Beatrice nang kumilos ang bata sa kanyang tiyan.Matapos ito, tinapik niya si Marcus sa balikat nang masaya: "Kumilos...kumilos! Siya...siya...sumupa lang sa akin.""Ano ba iyon?" Tanong ni Marcus habang nakakunot ang noo."Ang bata! Ang bata, sumupa lang sa akin." Puno ng kasiyahan ang mukha ni Beatrice.Tiningnan ni Marcus ang namamagang tiyan ng may konting pagka-disdain: "Ang batang ito, naglakas-loob pang sumipa sa'yo."Bago pa natapos ang sinabi ni Marcus, ini-twist ni Beatrice ang braso niya at itinutuwid siya: "Fetal movement! Isang normal na reaksyon sa pagbubuntis. Hindi mo ba nabasa ang mga libro tungkol sa pagbubuntis?"Sumimangot si Marcus: "Mas focus ako sa mga bahagi tungkol sa mga buntis."Iniiwasan ang ibang mga detalye.Ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa tiyan at naghintay ng mahinahon.Tulad ng inaasahan, gumalaw ang bata at dahan-dahang tumama sa kanyang palad.Bata pa ang fetus, kaya ang galaw ay karaniwang "swimming".Pero
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so