"Ah, hindi ko inakala na ganyan pala siya!""Sa tingin mo ba gawa-gawa lang 'to? Narinig ko mismo! Sinabi niya kay Teacher Cath na may driver sila kaya kaya niyang pumunta sa malalayong lugar!""Malalayong lugar? Ibig sabihin, ‘yung mga bahay sa mga mamahaling subdibisyon sa bundok! Mas malaki magbigay ng red envelopes ang mayayamang pamilya!"...Habang nakikinig sa mga usapan ng kanyang mga kasamahan, biglang nakaramdam si Beatrice ng panlalamig.Isa na naman ba itong patibong?Talaga bang hindi na lang pwedeng maging mabait at makatulong sa trabaho nang walang masamang iniisip ang iba?Papunta na sana siya sa loob nang biglang lumingon si Teacher Cath, na nakasandal sa bintana, at nagsalita nang matalim."Tapos na ba kayo? Isang tawag lang ang sinagot ko, kung anu-ano na agad ang pinagtsitsismisan n’yo!"Nahuli ang dalawang kasamahang nagkukuwentuhan at mukhang napahiya.May isa pang mahinang sumagot, "Narinig ko mismo.""Narinig mo mismo? Sige nga, narinig mo ba ang buong pag-uusa
"Hoy, Genna Catapang, bakit ka naninigaw ng tao? Huwag kang lumampas sa linya! Mas mataas ako sa'yo bilang direktor," madiing sabi ni Ms. Navarro, gamit ang kanyang posisyon bilang panakot.Ngunit ngumisi lang si Genna."Sinigawan ba kita? Direktor, nagkakamali ka ata! Ang minumura ko ay ang taong nagpakalat ng kasinungalingan!"Tumingin siya sa paligid, saka nilakasan ang boses."Lahat tayo dito kilala si Beatrice, hindi ba? Kaya sinabi kong kalokohan ‘to! Ang minumura ko ay kung sino man ang nagsabing nagnakaw si Beatrice.At kung sino man ‘yon… murahin ko talaga siya! Tingnan mo, sabi mo ang ina ni Gabriel Asuncion ang nag-ulat nito, edi siya ang minumura ko!"Namutla sa galit si Ms. Navarro, hindi agad makahanap ng isasagot.Samantala, si Beatrice ay tila nakabuo na ng malinaw na larawan ng sitwasyon. Sa halip na magpatalo sa emosyon, kalmado siyang ngumiti at tumango nang may pasasalamat kina Ghenna at Teacher Cath.Sa ganitong sitwasyon, hindi madaling may magsalita para ipagtan
Nang makita ang alanganing ekspresyon ni Beatrice, nagpatuloy sa pagsasalita ang pulis."Ms. Aragon, pakiusap, magtiwala kayo sa amin. Kahit gaano pa kasira ang stockings, maaari naming kunin ito bilang ebidensya at ipasuri sa mga eksperto upang matukoy ang tunay nitong halaga.Tingnan natin kung totoo nga ang sinasabi ng mga magulang—kung talagang umaabot sa mahigit 3,000 pesos ang halaga ng isang pares ng itim na stockings.Maging panatag po kayo, dahil hindi basta-basta nadadala sa tsismis ang pulisya. Nagsusuri kami base sa ebidensya."Mariing pinagdikit ni Beatrice ang kanyang mga labi. Alam niyang wala siyang ibang pagpipilian kundi sundin ito."Nasa bahay po ang stockings," sagot niya sa wakas. "Pagkatapos kong hubarin kagabi, pinunit ito ng aso. Tatawagan ko ang pamilya ko para dalhin ito dito."Napansin niyang tumango ang mga pulis, kaya kinuha niya ang cellphone niya at tinawagan si Marcus."Asawa ko," malambing ngunit may diin niyang sinabi, "pakidala ang stockings na pinun
Kalmadong pinagmasdan ni Beatrice ang pagtatalo nina Mrs. Asuncion at ng babaeng pulis bago siya nagsalita."Hindi ako pumapayag sa anumang pagkakasundo. Kahit gusto mong bawiin ang reklamo mo, wala kang karapatang hawakan ang ruby necklace na ‘yan."Napataas ang boses ni Mrs. Asuncion."Bakit?! Akin ang kwintas na ‘yan! Bakit hindi ko ito maaaring hawakan? Ako ang nagsampa ng kaso, at kung gusto kong bawiin ito, may karapatan akong gawin ‘yon!"Lumamig ang tingin ni Beatrice, at bawat salitang binitiwan niya ay puno ng awtoridad."Dahil ito ang ebidensya ng paninirang-puri mo sa akin! Kung hindi mo ako idedemanda, ako ang magdedemanda sa’yo!"Sa puntong iyon, isang matigas at matining na boses ang narinig mula sa labas ng opisina."Hindi kami pumapayag sa pagkakasundo!"Lahat ng naroon ay napalingon sa direksyon ng tinig.Isang lalaki na nakasuot ng itim na suit at manipis na salamin ang pumasok sa opisina kasama si Nikki Dominguez.Si Nikki, suot ang kanyang itim na sportswear, may
Nang makita ni Ms. Navarro na wala na siyang kawala, pilit siyang ngumiti nang mapait, ngunit matagal bago siya nakapagsalita."H-hindi… Nag-aalala rin lang ako sa reputasyon ng paaralan natin," aniya, halatang hindi makahanap ng matinong palusot.Ngumiti nang banayad si Beatrice, ngunit sa likod ng kanyang mahinahong ekspresyon ay isang matalim na tanong."Oh? Mahalaga ang pangalan ng paaralan, pero hindi ba mahalaga rin ang reputasyon ng mga guro nito?"Hindi makasagot si Ms. Nava6, at parang lalo siyang nanlumo.Sumingit si Genna, nakatawid ang mga braso at puno ng paninindigan."Tama ‘yan! Bilang direktor namin, dapat ay pinoprotektahan mo muna ang mga guro mo! Protektahan mo kami—at sa ganoong paraan, napoprotektahan mo rin ang pangalan ng paaralan. Hindi ba, Ms. Navarro?"Bago pa makasagot si Ms. Navarro, may ibinulong si Atty. Bautista kay Beatrice.Biglang natakot si Ms. Navarro at dali-daling nagsalita."O-oo! Tama kayo! Mali ako… Susubukan kong pagbutihin sa susunod," sagot
"Oo, may ebidensya ako."Napalunok si Mrs. Asuncion, halatang kinakabahan."Dahil natatakot akong magbago ang isip ni Minda Villamor at hindi ibigay sa asawa ko ang proyekto, palihim ko siyang nirekord at pinapirma sa isang kasunduan bilang garantiya."Biglang lumiwanag ang mga mata ni Beatrice at napatingin kay Atty. Bautista, puno ng kasiyahan.Ngayon na may matibay na ebidensya, hindi na lang ito mauuwi sa simpleng bangayan—ito na ang magiging tunay na kaso laban kay Minda Villamor.Hindi na siya nag-aksaya ng oras at agad niyang tinawagan si Marcus."Asawa ko," kalmado niyang sabi, ngunit may halong matigas na determinasyon sa kanyang boses, "gusto kong ipaaresto si bilas. Alam kong baka hindi ito umabot sa mahabang sentensiya, pero gusto ko siyang bigyan ng matinding leksyon."Walang alinlangan ang sagot ni Marcus."Ang desisyon ay nasa ‘yo, Mrs. Villamor."Bahagyang natigilan si Beatrice. Hindi siya makapaniwala kung gaano kabilis itong sinang-ayunan ni Marcus.Kaya’t maingat si
Nang makita si Albert, napaiyak si Minda sa sobrang gulat at desperasyon."Anak! Iligtas mo ako! Bilis! Si Beatrice, ang malupit na babaeng ‘yan, tinawag ang mga pulis para ipaaresto ang sarili mong ina!"Sa pagkarinig nito, bumagsak ang lahat ng dala-dalang bagahe ni Albert sa may pintuan.Dalawang mabilis na hakbang ang ginawa niya papunta sa sala, at agad siyang tumingin kay Beatrice na may halong sumbat sa kanyang mata."Ano’ng nangyayari rito?" tanong niya nang malamig.Para bang isang matalim na kutsilyo ang tumusok sa puso ni Beatrice.Hindi man lang siya natuwa sa muli nilang pagkikita…Walang ni katiting na kasabikan pagkatapos ng matagal nilang pagkakahiwalay…Ang tanging nadama niya mula kay Albert ay purong pagkadismaya.Nanatili siyang tahimik. Para saan pa ang paliwanag kung may sarili na siyang hatol?Nang hindi siya sinagot ni Beatrice, lumipat ang tingin ni Albert sa mga pulis, halatang hindi mapakali."Police officer, baka mayroong pagkakamali rito? Ang dalawang taon
Narinig ni Minda ang tinig ni Marcus habang pinapanood ang eksena, at ang kanyang mukha ay napuno ng galit.“Marcus, napakaproud mo, hindi ba?”“Hindi naman masyado, pero medyo masaya ako.” Ngumiti si Marcus.“Ikaw—” Napuno ng galit si Minda hanggang sa tumaas ang dugo sa kanyang ulo at sumakit ito. “Anak, anak, kailangan mo akong tulungan!”Hindi pinansin ng pulis ang pagpupumiglas ni Minda at diretsong dinala siya palayo.Samantala, ang isang kasambahay na nagtatago sa sulok ay lihim na kinuhanan ng litrato ang eksenang ito gamit ang kanyang cellphone.Matapos umalis ni Minda, biglang naging tahimik ang sala ng lumang bahay.Lumapit si Albert kay Beatrice at nagsabi, “Beatrice, anong nangyayari sa'yo?Oo, tumututol ang ina ko sa relasyon natin, pero may dahilan siya.Aling biyenan ba ang madaling tatanggapin na ang magiging manugang niya ay baog?Tungkol diyan, aktibong naghahanap ako ng paraan para maayos ito. Hindi ko sinabi na gusto kong makipaghiwalay sa’yo. Ano pa ba ang hindi
Hindi nasira ang mga strap ng damit ni Beatrice, at nanatili siyang kaakit-akit sa entablado.Sa sandaling iyon, tumingin si Rommel Cristobal sa anak nyang si Monica at sinenyasan siyang pindutin ang remote control button.Mahigpit na tumango si Monica.Sa pagkakataong ito, agad niyang kinuha ang remote control, itinutok ito kay Beatrice sa entablado, at pinindot ito nang may matalim na titig.Ngunit walang nangyari!Natigilan si Monica, at kumunot ang noo ni Rommel Cristobal."Imposible!" Napaatras si Monica sa gulat at pinindot pa ito nang ilang beses, ngunit nanatiling maayos ang mga strap ng damit ni Beatrice, walang kahit anong problema.Dismayado, binuksan ni Monica ang remote control, sinuri ang baterya, muling kinabit ito, at mariing pinindot muli habang nakatutok kay Beatrice.Umandar ang ilaw ng remote control, ngunit nanatiling mahigpit ang suot ni Beatrice sa kanyang katawan—walang kahit anong pagbabagong nangyari."Paano nangyari ito?" Hawak pa rin ni Monica ang remote co
"Oh, may mali ba sa sagot ko?" Tanong ni Beatrice na may ngiti.Sandaling natigilan ang celebrity, pagkatapos ay itinuro ang malaking screen nang may pananabik: "Hindi ba ito isang malaking problema? May babaeng tumawag sa’yo upang humingi ng tulong, ngunit tinanggihan mo siya nang walang awa.Ang babaeng ito ay malamang na buntis. Ang pagtanggi mo ay katumbas ng pagtanggi sa dalawang buhay!Masyado mong minamaliit ang buhay ng tao! Napakalupit mo!""Sandali lang," pinutol ni Beatrice ang celebrity habang nakangiti, "Huwag kang magmadaling husgahan na ito ay kalupitan.Una sa lahat, nang matanggap ko ang tawag na ito, hindi pa ako nahahalal bilang pangalawang tagapangulo, kaya walang sitwasyon kung saan may mahihinang grupo na lumapit sa akin para magtanong at ako ay tumanggi.Pangalawa, wala akong pagtutol sa sinabi mo. Totoo ngang buntis ang babaeng ito. Gusto niyang ituloy ang pagbubuntis, ngunit may ibang opinyon ang ama ng bata. Kaya, ako ba ang mali?Ang bagay na ito ay usapan s
"Sige, gusto kong itanong, ano ang layunin ng pagtatatag ng Caring for Women Association?""Ito ay upang alagaan ang mga kababaihang nasa mahirap na kalagayan sa Pilipinas!Kung nais mong magpakita ng malasakit sa kanila, dapat ay marunong kang umunawa sa kanilang sitwasyon upang maabot mo ang kanilang damdamin.Ang isang taong may dalang bag na nagkakahalaga ng higit sa tatlong milyong piso ba ay kayang umunawa sa isang taong kinakailangang pagkasyahin ang tatlong libong piso sa loob ng isang buwan?""Sa palagay ko, hindi!"Matapos magsalita ni Beatrice, ang direktor ng Women's Federation ang unang tumango bilang pagsang-ayon at nagsabi, "Tama."Ang asawa ni Mr. Salazar ang unang pumalakpak, at agad namang sinundan ng malakas at masiglang palakpakan mula sa buong lugar.Makalipas ang ilang sandali, isang pangalawang socialite ang nagtaas ng placard upang magtanong.Siya ang socialite na may retokadong mukha—ang parehong taong humarang kay Beatrice kanina."Ms. Aragin, ayon sa aking k
"Oh, siya nga pala, may gusto pa akong idagdag. Ngayon, wala nang anumang koneksyon sa pagitan naming dalawa."Saglit na tumigil si Marcus, tila may naalala, at biglang napangiti.“Sapat na sa akin ang asawa ko, baka kasi magselos pa iyon kung may mga babaeng umaligid pa Sa akin. Hehehe selosa kasi yun”.Nagkagulo ang lahat sa takot at pagkabigla.Ano ang nangyari sa mahiyaing ngiti ng big boss kanina???Bakit bigla na lang nakakatakot?Ganito ba ang itsura ng taong in love?"Sige. Naipaliwanag ko na nang malinaw. Kung ilang boto ang makukuha ni Miss Cristobal ngayon, wala na akong kinalaman doon."Matapos niyang sabihin ito, itinulak na ni Carlos si Marcus pabalik sa tabi ni Rommel Cristobal.Hindi maipinta ang mukha ni Rommel Cristobal sa sobrang sama ng pakiramdam.Ngunit bahagyang lumingon si Marcus at tinanong siya, "Maganda ba ang palabas?"Malamig na humumpak si Rommel Cristobal. "Hindi pa ito ang rurok ng kwento. Maghintay ka lang!""Sige." Sagot ni Marcus nang walang alinlan
Si Monica Cristobal, na nuoy nakatayo sa entablado, ay nakaramdam ng matinding lamig sa buong katawan, at parang dumaloy ang dugo niya patungo sa kanyang noo.Sinabi ng kanyang kutob na hindi niya magugustuhan ang sasabihin ni Marcus.May isang tinig sa kanyang puso na sumisigaw: Hindi, hindi ako naniniwala rito!Hindi, ayokong ipaliwanag mo ito sa ganitong okasyon!Gayunpaman, bumalik ang kanyang katinuan. Mas malakas ang sitwasyon kaysa sa tao, kaya't napilitan siyang ngumiti nang pilit. "Mr. Villamor, may punto ka."Itinaas ni Marcus ang kanyang salamin na may gintong gilid at bahagyang ngumiti sa isang mahinahong paraan. Kinuha niya ang mikropono at tumingin sa lahat, ang kanyang boses ay banayad.**"Hindi ko alam kung sino ang nagpakalat ng tsismis na may relasyon kami ni Ms. Monica Cristobal .Marahil ay naging masyado akong mabait nitong mga nakaraang taon, kaya iniisip ng lahat na hindi ko kayang humawak ng malaking kutsilyo?"**Parang isang batong inihulog sa tubig ang kanyan
Nang marinig ang boses, halos maiyak ang emcee.Unang beses pa lang niyang maging host, bakit naman siya nakatagpo ng ganito karaming gulo!Muling lumingon ang lahat patungo sa entrada at nakita si Carlos na dahan-dahang tinutulak si Marcus papasok sa venue, kasunod ang maraming executive na nais ding manood ng palabas.Pagkapasok ng mga executive, agad silang kinawayan ng kanilang mga asawa, senyales na may nakalaan nang upuan para sa kanila.Mabilis silang yumuko, tila nais bawasan ang kanilang presensya, at agad na tumakbo papunta sa tabi ng kanilang mga asawa, handang "kumain ng melon."Ang saya nito!Mula sa panonood ng drama sa video conference hanggang sa live na panonood ng eksena sa harapan nila!Malalantad na ba ang asawa ng Big Boss nilang si Marcus Villamor?!Bumulong ang mga executive sa kanilang mga asawa."Narito si Mr. Villamor upang suportahan ang kanyang kasintahan!"Dahil iniisip nilang lihim na kinasal ang kanilang big boss at hindi niya nais itong ipaalam sa publi
Habang nagsasalita si Monica, hindi niya inalis ang tingin kay Beatrice, at mayabang na nakataas ang sulok ng kanyang mapulang labi.Ngunit hindi rin nagpakababa si Beatrice—nakangiti niyang sinalubong ang titig ni Moniva.Napairap si Monica at muling bumulong sa kanyang ama:“Dad, ang tanga pa rin niya. Hindi pa rin niya alam na naloko na siya!Mamaya, mahuhubaran siya mismo sa entablado—at ang kapal pa ng mukha niyang titigan ako! Hmph, ang mga mahihirap talaga, ignorante at mahilig sa libre.”Dumilim ang mga mata ni Rommel Cristobal."Sige, aantayin ko ‘yan.""Sino mang magtatangkang bumangga sa pamilya Cristobal—sisiguraduhin kong hindi na makakalabas nang hindi napapahiya."Nagtaas ng baba si Monica at mayabang na naglakad patungo sa election waiting area.Simula ng HalalanIsa-isang dumating ang mga direktor ng foundation at naupo sa kanilang mga pwesto.Pinangunahan ni Mrs. Salazar, asawa ng Pangulo ng foundation, ang unang hanay—napapaligiran ng mga iginagalang na miyembro.Ka
Napakalakas ng boses nina Abby at Ian, kaya agad silang napansin ng mga taong nasa paligid.Ngunit kalmado lang na binati sila ni Beatrice, sabay ngiti. "Nandito ako para tumakbo bilang vice chairman.""Sino’ng nagbigay sa’yo ng kumpiyansa?!" Pasigaw na tanong ni Ian, na lalo pang nakatawag ng pansin sa paligid.Medyo naiinis si Beatrice, kaya ibinaba ang boses at mahinahong nagpayo, "Nasa publiko tayo. Pwede bang magpakita ka naman ng kahit konting breeding?"Pagkatapos ay tumingin siya nang makahulugan kay Lucy. "Isang guro na nagngangalang Kevin Baltazar ang nagbigay sa akin ng kumpiyansa.At sinusuportahan din ako ng Papa ko, hindi ba? Ang limang milyong piso para sa admission qualification, siya ang nagbigay!"Pagkarinig sa pangalang “Kevin Baltazar," biglang nanlamig ang likod ni Lucy, at namutla siya.Samantala, hindi rin mapakali si Oscar nang mabanggit ang "limang milyon."Nagulat sina Ian at Abby, sabay napabulalas:"Papa, binigyan mo talaga ng limang milyon si Beatrice?!""
Diretsong lumapit si Minda kay Beatrice.Napakunot ang noo ni Beatrice, iniisip kung bakit parang ang malas niya ngayon—lahat na lang ng tao ay ginugulo siya.Ngunit sa ikinagulat niya, sa halip na siya ang lapitan, dumaan lang si Minda sa tabi niya at huminto sa harap ni Chona. Sa galit, mariing sinabi nito, "Malandi ka!"Kasabay noon, tiningnan niya si Albert na may pagsisisi sa kanyang mukha. "Bakit mo siya dinala rito!"Nakayuko si Albert, halatang nahihiya. "Sinabi ni Papa na dapat akong maging responsable. Nagsabi si Chona na nababagot siya sa bahay, kaya dinala ko siya rito para maglibang.""Gago!" Napapadyak si Minda sa sobrang pagkadismaya at matalim na tiningnan si Chona. "Saan ka ba galing? Lumayas ka! Hindi ito lugar para sa isang probinsyanang tulad mo!"Namutla si Chona at biglang ibinagsak ang baso na hawak niya.Pak!Napalingon ang lahat sa paligid.Sa isang iglap, nagmukhang takot na takot si Chona kay Minda. Nanginginig pa ito at may luha sa kanyang mga mata nang sab