Naningkit ang mga mata ni Minda habang nakatingin kay Lucy.Lumapit si Lucy nang ilang hakbang at ngumiti, "Mrs. Villamor, bakit hindi tayo maghanap ng isang teahouse para mag-usap nang mas maayos?""Sige." Malamig na sagot ni Minda.Agad silang nagtungo sa pinakamalapit na teahouse.Samantala, si Monica Cristobal, na papalapit sana kay Minda, ay nakita ang pangyayari at lihim na sumunod sa kanila.Pagdating sa teahouse, pumasok sina Minda, Lucy at Abby sa isang pribadong silid.Pasimpleng sinenyasan ni Lucy si Abby. "Bakit hindi mo bigyan ng mainit na tsaa si Mrs. Villamor?"Mahinhin namang ngumiti si Abby, agad na tumayo, at nagsalin ng tsaa para kay Minda. "Tita, uminom po muna kayo ng tsaa."Maitim ang ekspresyon ni Minda. "Diretsuhin na natin. Kanina mo pa sinasabing hindi talaga kasal sina Marcus at Beatrice. Ano ang ibig mong sabihin?"Mabilis na isinalaysay ni Lucy ang nangyari sa tindahan ng mamahaling mga damit noong araw na iyon.Sumingit si Abby, "Wala talagang pera ang at
"Ikaw?" Nangutya si Minda. "Miss Monica Cristobal, ikaw pa ba, alam kong may gusto ka dati sa bayaw kong si Marcus. Akala mo ba’y maniniwala ako kung ikaw pa ang mag-aalok ng tulong?""Maniniwala ka!" Sagot ni Monica nang buong tiwala. "Determinado kang i-arrange ang kasal ng anak mong si Erica sa anak ng Martinez family, at ang anak ng Martinez family na si Reinier Martinez ay magkaibigan. Kaya kong kumbinsihin sya upang magkakilala pa sila ng ayos ni Erica. Bukod pa rito, may pareho tayong kalaban—si Beatrice."Nang marinig ito, nakaramdam si Minda na mas makikinabang siya kay Monica Cristobal kaysa sa mag inang Aragon, kaya pumasok siya sa box kasama siya.Pag-upo, mabilis na nagsalita si Minda. "Sigurado akong alam mo Miss Cristobal ang relasyon at posisyon ko kay Marcus.""Oo naman," sagot ni Monica. "Gusto mong magkaroon ng kapangyarihan, at gusto ko ang mga tao. Wala namang conflict diyan." Ang mga mata ni Monica ay puno ng poot. "Gusto ko si Marcus! Kahit na gaano siya kayaban
"Hindi ba't medyo kakaiba naman kung magpupunta tayo sa hot spring ngayon?" Tanong ni Erica habang tinitingnan si Marcus ng may kalituhan."Tito Marcus, ang hot spring ay isang pribadong bagay. Para kay ate Beatrice, parang kakaiba naman kung ako pa ang sasama sa iyo. Kadalasan, ang mag best friends ang magkasama sa ganyang trip, o kaya naman, magkasama ang kapatid at ang hipag nito.""Ganun ba?" Itinaas ni Marcus ang salamin sa ilong, na nagpapakita ng walang malisya.Nakita ni Erica na talagang hindi nauunawaan ni Marcus, kaya't tumango siya. "Dapat kami ni ate Beatrice ang magkasama, para iwas ang anumang agam-agam.""Oo, sige na nga." Tugon ni Marcus, na may kabuntot na kaunting kalungkutan sa tinig. "Naisip ko lang kasi ang hot spring, at bigla akong naintriga na pumunta sa bahay ni Bryan.""Alam mo ba, ang villa ni Bryan ay malapit lang sa hot spring area. Ngayong taon, pinatubig nila ang kanilang likod na hardin at nagpatayo ng isang hot spring building, at ipinapaubaya pa nila
110Ang pamilya Montenegro ay bumili ng isang bundok, nagtayo ng isang villa, at naglagay ng seguridad.Nang dumating ang kotse sa paanan ng bundok, nakita ng pamilya Villamor na si Mr. Marcus Villamor ito at agad nila itong pinadaan.Dahan-dahang pumasok ang kotse sa makitid na daan patungo sa lugar ng villa.Nagulat si Beatrice nang makita ang mga armadong guwardiyang nakabantay sa magkabilang panig: “Hindi ba ito isang pribadong villa? Bakit napakaraming guwardiya?”Halos may isang "guwardiya" bawat limang metro!At mayroon pang mga nakatagong bantay!"Hindi ito mga guwardiya, mga tauhan ito ng pamilya Montenegro," bahagyang ngumiti si Marcus. "Marami kasing kaaway ang taong iyon, kaya kailangan niyang mag-ingat."Napanganga si Beatrice sa gulat at hindi agad nakapagsalita.Lalong na-excite si Erica: "Ano sa tingin mo? Ang astig, 'di ba? Kapag naging asawa ako ng boss nila, kailangang tawagin ako ng mga 'to na madam araw-araw… Hahaha, mamamatay ako sa saya!"Beatrice: …Mukhang hin
Nang marinig sya ni Beatrice, dali dali nyang pinuntahan si Marcus. Nakita niya si Marcus na nakaupo sa wheelchair, ngunit ang sintas ng kanyang puting bathrobe ay naipit sa gulong ng wheelchair, dahilan upang mapunit ang kalahati ng kanyang bathrobe, kaya't mukhang labis siyang nahihiya."Sakto noong tatayo na ako... naipit ako, kaya wala akong nagawa kundi hintayin kang tulungan ako." Ipinakita ni Marcus ang isang walang magawa at malungkot na ekspresyon. "Pasensya na, isa akong walang silbing tao at nagdulot lang ako ng abala sa’yo.""Huwag kang magsalita ng ganyan. Maliit na bagay lang ito."Mabilis na lumapit si Beatrice, sinuri ang naipit na sintas ng bathrobe, at hinila ito, ngunit hindi ito gumalaw.Ninerbyos siya at lumuhod ng bahagya upang tingnan kung paano ito aayusin, ngunit sa paggalaw niya, tumama ang ulo niya sa dibdib ni Lu Xun."Pasensya na..." Ngunit bago pa siya makapagpatuloy sa paghingi ng paumanhin, natigilan siya nang itaas niya ang kanyang ulo.Halos nakadikit
Bago pa matapos ni Beatrice ang kanyang sasabihin, hinila na siya ni Marcus papasok sa tubig.Mula sa kanyang tainga, marahang bumabaon ang mababang tinig ni Marcus, puno ng pang-aakit."Mrs. Villamor, kung gusto mo talagang makita ang masel ng asawa mo, sana sinabi mo na lang agad.""Pag-uwi natin, sisiguraduhin kong mas malapitan mo itong makita.""Halika, hawakan mo muna."Patuloy na pagbibiro ni Marcus habang hinahawakan ang kamay ni Beatrice, hinila ito upang isa-isang dumaan sa kanyang dibdib at abdominal muscles.Gusto sanang hilahin ni Beatrice ang kanyang kamay, ngunit sa sobrang hiya, mas ginusto na lang niyang lumubog sa tubig. Pero hindi siya pinayagan ni Marcus—sa halip, pilit niyang ginabayan ang kamay ni Beatrice upang madama ang bawat parte ng kanyang matipunong katawan."Ito ang trapezius muscle, ito ang rhomboid muscle, ito naman ang pectoralis major, at ito ang biceps brachii...""Beatrice, hawakan mong mabuti. Pinaghirapan ng asawa mo 'yan."Sa sobrang kahihiyan, n
Sandaling nanigas ang mukha ni Madam Lily, ngunit agad niyang ibinalik ang kanyang kunwaring kalmado."Oh, kung hindi ko lang nakikitang pinalalawak mo ang ating pamilya Montenegro, baka wala na akong mukhang maiharap sa iyong lolo kapag umakyat ako sa kabilang buhay."Habang sinasabi iyon, hinila niya ang babaeng tahimik lang at nakayuko upang paupuin ito sa sofa.Samantala, may pang-aasar namang ngumiti si Erica."Aba, pwede mo nang ipikit ang mga mata mo, Lola! Dahil may isang taong nakakaintindi kay kuya Bryan, at ako ‘yon!"Habang sinasabi iyon, sinubukan ni Erica na hawakan ang kamay ni Bryan.Ngunit agad siyang tinapunan ni Bryan ng malamig na tingin, dahilan upang biglang matigil si Erica sa pag-abot ng kamay.Alam ni Erica na kapag masama ang timpla ni Bryan, hindi siya dapat sumuway, kundi mas lalo lang niyang ikapapahamak ang sarili.Nakita ito ni Madam Lily ang nangyari at ngumiti nang mapanlamang."Villamor, huwag mo akong gawing tampulan ng biro. Bata ka pa, marami ka pa
"Kalokohan ba? Tanungin mo na lang ang iyong tiyuhin at malalaman mo." Itinaas ni Madam Lily ang kilay at tumingin kay Marcus, pagkatapos ay tumayo na may ngiti sa kanyang mukha."Ay, matanda na ako, at nakakaramdam ng sakit dahil sa matagal na pag-upo. Mas mabuti pang kayo ng mga kabataan ang magsama."Habang sinasabi ito, tiningnan niya ang babaeng nakaluhod pa rin sa sahig."Wala kang silbi! Bakit hindi mo ako tinutulungan umalis?"Agad namang tumayo ang babae at tinulungan si Matandang Ginang upang makaalis.Si Erica, habang naiisip ang tungkol sa kanyang hipag na nakatira sa bahay ng kanyang tituhin at ang mga nangyari sa mga nakaraang araw, ay nagbago ang kulay ng kanyang mukha.Dahil dito, nagmamadali siyang lumapit kay Beatrice at mahigpit na niyakap ito, para bang ang isang nalulunod ay kumapit sa isang piraso ng kahoy na itinapon sa dagat."Ate, sabihin mo sa akin! Hindi ito totoo! Wala ni isa sa mga ito ang totoo! Ang matandang bruha lang ang nagsasalita ng kalokohan!""Bit
Hindi nasira ang mga strap ng damit ni Beatrice, at nanatili siyang kaakit-akit sa entablado.Sa sandaling iyon, tumingin si Rommel Cristobal sa anak nyang si Monica at sinenyasan siyang pindutin ang remote control button.Mahigpit na tumango si Monica.Sa pagkakataong ito, agad niyang kinuha ang remote control, itinutok ito kay Beatrice sa entablado, at pinindot ito nang may matalim na titig.Ngunit walang nangyari!Natigilan si Monica, at kumunot ang noo ni Rommel Cristobal."Imposible!" Napaatras si Monica sa gulat at pinindot pa ito nang ilang beses, ngunit nanatiling maayos ang mga strap ng damit ni Beatrice, walang kahit anong problema.Dismayado, binuksan ni Monica ang remote control, sinuri ang baterya, muling kinabit ito, at mariing pinindot muli habang nakatutok kay Beatrice.Umandar ang ilaw ng remote control, ngunit nanatiling mahigpit ang suot ni Beatrice sa kanyang katawan—walang kahit anong pagbabagong nangyari."Paano nangyari ito?" Hawak pa rin ni Monica ang remote co
"Oh, may mali ba sa sagot ko?" Tanong ni Beatrice na may ngiti.Sandaling natigilan ang celebrity, pagkatapos ay itinuro ang malaking screen nang may pananabik: "Hindi ba ito isang malaking problema? May babaeng tumawag sa’yo upang humingi ng tulong, ngunit tinanggihan mo siya nang walang awa.Ang babaeng ito ay malamang na buntis. Ang pagtanggi mo ay katumbas ng pagtanggi sa dalawang buhay!Masyado mong minamaliit ang buhay ng tao! Napakalupit mo!""Sandali lang," pinutol ni Beatrice ang celebrity habang nakangiti, "Huwag kang magmadaling husgahan na ito ay kalupitan.Una sa lahat, nang matanggap ko ang tawag na ito, hindi pa ako nahahalal bilang pangalawang tagapangulo, kaya walang sitwasyon kung saan may mahihinang grupo na lumapit sa akin para magtanong at ako ay tumanggi.Pangalawa, wala akong pagtutol sa sinabi mo. Totoo ngang buntis ang babaeng ito. Gusto niyang ituloy ang pagbubuntis, ngunit may ibang opinyon ang ama ng bata. Kaya, ako ba ang mali?Ang bagay na ito ay usapan s
"Sige, gusto kong itanong, ano ang layunin ng pagtatatag ng Caring for Women Association?""Ito ay upang alagaan ang mga kababaihang nasa mahirap na kalagayan sa Pilipinas!Kung nais mong magpakita ng malasakit sa kanila, dapat ay marunong kang umunawa sa kanilang sitwasyon upang maabot mo ang kanilang damdamin.Ang isang taong may dalang bag na nagkakahalaga ng higit sa tatlong milyong piso ba ay kayang umunawa sa isang taong kinakailangang pagkasyahin ang tatlong libong piso sa loob ng isang buwan?""Sa palagay ko, hindi!"Matapos magsalita ni Beatrice, ang direktor ng Women's Federation ang unang tumango bilang pagsang-ayon at nagsabi, "Tama."Ang asawa ni Mr. Salazar ang unang pumalakpak, at agad namang sinundan ng malakas at masiglang palakpakan mula sa buong lugar.Makalipas ang ilang sandali, isang pangalawang socialite ang nagtaas ng placard upang magtanong.Siya ang socialite na may retokadong mukha—ang parehong taong humarang kay Beatrice kanina."Ms. Aragin, ayon sa aking k
"Oh, siya nga pala, may gusto pa akong idagdag. Ngayon, wala nang anumang koneksyon sa pagitan naming dalawa."Saglit na tumigil si Marcus, tila may naalala, at biglang napangiti.“Sapat na sa akin ang asawa ko, baka kasi magselos pa iyon kung may mga babaeng umaligid pa Sa akin. Hehehe selosa kasi yun”.Nagkagulo ang lahat sa takot at pagkabigla.Ano ang nangyari sa mahiyaing ngiti ng big boss kanina???Bakit bigla na lang nakakatakot?Ganito ba ang itsura ng taong in love?"Sige. Naipaliwanag ko na nang malinaw. Kung ilang boto ang makukuha ni Miss Cristobal ngayon, wala na akong kinalaman doon."Matapos niyang sabihin ito, itinulak na ni Carlos si Marcus pabalik sa tabi ni Rommel Cristobal.Hindi maipinta ang mukha ni Rommel Cristobal sa sobrang sama ng pakiramdam.Ngunit bahagyang lumingon si Marcus at tinanong siya, "Maganda ba ang palabas?"Malamig na humumpak si Rommel Cristobal. "Hindi pa ito ang rurok ng kwento. Maghintay ka lang!""Sige." Sagot ni Marcus nang walang alinlan
Si Monica Cristobal, na nuoy nakatayo sa entablado, ay nakaramdam ng matinding lamig sa buong katawan, at parang dumaloy ang dugo niya patungo sa kanyang noo.Sinabi ng kanyang kutob na hindi niya magugustuhan ang sasabihin ni Marcus.May isang tinig sa kanyang puso na sumisigaw: Hindi, hindi ako naniniwala rito!Hindi, ayokong ipaliwanag mo ito sa ganitong okasyon!Gayunpaman, bumalik ang kanyang katinuan. Mas malakas ang sitwasyon kaysa sa tao, kaya't napilitan siyang ngumiti nang pilit. "Mr. Villamor, may punto ka."Itinaas ni Marcus ang kanyang salamin na may gintong gilid at bahagyang ngumiti sa isang mahinahong paraan. Kinuha niya ang mikropono at tumingin sa lahat, ang kanyang boses ay banayad.**"Hindi ko alam kung sino ang nagpakalat ng tsismis na may relasyon kami ni Ms. Monica Cristobal .Marahil ay naging masyado akong mabait nitong mga nakaraang taon, kaya iniisip ng lahat na hindi ko kayang humawak ng malaking kutsilyo?"**Parang isang batong inihulog sa tubig ang kanyan
Nang marinig ang boses, halos maiyak ang emcee.Unang beses pa lang niyang maging host, bakit naman siya nakatagpo ng ganito karaming gulo!Muling lumingon ang lahat patungo sa entrada at nakita si Carlos na dahan-dahang tinutulak si Marcus papasok sa venue, kasunod ang maraming executive na nais ding manood ng palabas.Pagkapasok ng mga executive, agad silang kinawayan ng kanilang mga asawa, senyales na may nakalaan nang upuan para sa kanila.Mabilis silang yumuko, tila nais bawasan ang kanilang presensya, at agad na tumakbo papunta sa tabi ng kanilang mga asawa, handang "kumain ng melon."Ang saya nito!Mula sa panonood ng drama sa video conference hanggang sa live na panonood ng eksena sa harapan nila!Malalantad na ba ang asawa ng Big Boss nilang si Marcus Villamor?!Bumulong ang mga executive sa kanilang mga asawa."Narito si Mr. Villamor upang suportahan ang kanyang kasintahan!"Dahil iniisip nilang lihim na kinasal ang kanilang big boss at hindi niya nais itong ipaalam sa publi
Habang nagsasalita si Monica, hindi niya inalis ang tingin kay Beatrice, at mayabang na nakataas ang sulok ng kanyang mapulang labi.Ngunit hindi rin nagpakababa si Beatrice—nakangiti niyang sinalubong ang titig ni Moniva.Napairap si Monica at muling bumulong sa kanyang ama:“Dad, ang tanga pa rin niya. Hindi pa rin niya alam na naloko na siya!Mamaya, mahuhubaran siya mismo sa entablado—at ang kapal pa ng mukha niyang titigan ako! Hmph, ang mga mahihirap talaga, ignorante at mahilig sa libre.”Dumilim ang mga mata ni Rommel Cristobal."Sige, aantayin ko ‘yan.""Sino mang magtatangkang bumangga sa pamilya Cristobal—sisiguraduhin kong hindi na makakalabas nang hindi napapahiya."Nagtaas ng baba si Monica at mayabang na naglakad patungo sa election waiting area.Simula ng HalalanIsa-isang dumating ang mga direktor ng foundation at naupo sa kanilang mga pwesto.Pinangunahan ni Mrs. Salazar, asawa ng Pangulo ng foundation, ang unang hanay—napapaligiran ng mga iginagalang na miyembro.Ka
Napakalakas ng boses nina Abby at Ian, kaya agad silang napansin ng mga taong nasa paligid.Ngunit kalmado lang na binati sila ni Beatrice, sabay ngiti. "Nandito ako para tumakbo bilang vice chairman.""Sino’ng nagbigay sa’yo ng kumpiyansa?!" Pasigaw na tanong ni Ian, na lalo pang nakatawag ng pansin sa paligid.Medyo naiinis si Beatrice, kaya ibinaba ang boses at mahinahong nagpayo, "Nasa publiko tayo. Pwede bang magpakita ka naman ng kahit konting breeding?"Pagkatapos ay tumingin siya nang makahulugan kay Lucy. "Isang guro na nagngangalang Kevin Baltazar ang nagbigay sa akin ng kumpiyansa.At sinusuportahan din ako ng Papa ko, hindi ba? Ang limang milyong piso para sa admission qualification, siya ang nagbigay!"Pagkarinig sa pangalang “Kevin Baltazar," biglang nanlamig ang likod ni Lucy, at namutla siya.Samantala, hindi rin mapakali si Oscar nang mabanggit ang "limang milyon."Nagulat sina Ian at Abby, sabay napabulalas:"Papa, binigyan mo talaga ng limang milyon si Beatrice?!""
Diretsong lumapit si Minda kay Beatrice.Napakunot ang noo ni Beatrice, iniisip kung bakit parang ang malas niya ngayon—lahat na lang ng tao ay ginugulo siya.Ngunit sa ikinagulat niya, sa halip na siya ang lapitan, dumaan lang si Minda sa tabi niya at huminto sa harap ni Chona. Sa galit, mariing sinabi nito, "Malandi ka!"Kasabay noon, tiningnan niya si Albert na may pagsisisi sa kanyang mukha. "Bakit mo siya dinala rito!"Nakayuko si Albert, halatang nahihiya. "Sinabi ni Papa na dapat akong maging responsable. Nagsabi si Chona na nababagot siya sa bahay, kaya dinala ko siya rito para maglibang.""Gago!" Napapadyak si Minda sa sobrang pagkadismaya at matalim na tiningnan si Chona. "Saan ka ba galing? Lumayas ka! Hindi ito lugar para sa isang probinsyanang tulad mo!"Namutla si Chona at biglang ibinagsak ang baso na hawak niya.Pak!Napalingon ang lahat sa paligid.Sa isang iglap, nagmukhang takot na takot si Chona kay Minda. Nanginginig pa ito at may luha sa kanyang mga mata nang sab