Puno ng galit at sakit ang mga mata ni Beatrice, hindi niya kayang magpaliwanag ng maayos.Inisip niya palagi na si Lucy ang naghanap ng isang tinatawag na master upang ipasuri ang kapalaran niya.Inisip niya na sinabi ng master na masama ang kanyang kapalaran, kaya't hindi siya pinahahalagahan sa bahay at palaging binibigyan ng hirap.Ngunit hindi pala iyon ang dahilan, may taong nagmamanipula! Isang malaking sabwatan!Paano ba siya hindi magagalit!"Asawa ko, huwag ka nang magalit." Lumapit si Marcus, inabot ang kanyang hinlalaki at dahan-dahang pinunasan ang gilid ng kanyang mata na basang-basa. "Dinala kita dito dahil iginagalang ko ang iyong opinyon at iniisip kong gusto mong ayusin ito mag-isa. Pero kung gusto mo, tutulungan kita, ako na ang bahala."Naantig ang puso ni Beatrice at niyakap ang baywang ni Marcus, inilubog ang mukha sa dibdib nito at kiniskis: "Ang aking asawa, ikaw pa rin ang pinakamabuti sa akin."Hinaplos ni Marcus ang likod ng kanyang ulo: "Natural lang. Kung
Ang petsang ibinigay mo ay nagpapakita na magkakaroon ka ng alitan sa iyong mga kapatid, at magiging palaboy-laboy at maghihirap sa iyong kabataan, na labis na hindi tugma sa iyong mukha."Habang nagsasalita, pinaikot ng master ang kanyang mga daliri: "Maglalakas-loob akong magbigay ng isang bold na hula na ang mukha ng donor ay batay sa oras ng taon at buwan na ito, at ipinasok isang oras na mas maaga. Ang oras na iyon ay tugma sa iyong mukha."Alam ni Marcus na hindi tugma ang dugo ni Beatrice sa pamilya Aragon. Nang marinig ito, namutla siya.Inisip ni Beatrice na ang tinatawag na master na ito ay nagbabalasak ng walang kwentang kasinungalingan, at kasabay ng kanyang nais na magsalita ay may isang tao na huminto sa kanya."At paano naman ang kapalaran ko, master?"Tinutok ng host ang mata niya kay Marcus, pinaghirapan ang kamay, at yumuko ng buong galang."Amitabha, ang temperamento ng donor ay tunay na isang dragon at phoenix sa kalalakihan. Hindi lamang siya magiging mayaman at b
Ang mga luha ni Beatrice ay dumaloy sa kanyang mga mata: "Ang isang simpleng pangungusap na 'Ako'y nagkasala at kailangan kong magtapat' ba ay makakabawi sa lahat ng pinsala na naranasan ko sa mga nakaraang taon?Pinalaki akong isang malas na tao mula pa noong ipinanganak ako, at hindi man lang ako tinrato ng aking mga magulang kahit kaunti.Noong bata pa ako, ang mga katiwala na ang dumadalo sa mga parent-teacher conference para sa akin! Ang mga katiwala ang pumupunta sa paaralan para sa mga magulang ko!Ang ibang mga bata ay pwedeng magpunta sa playground kasama ang kanilang mga magulang tuwing weekend, ngunit ako hindi.Ang ibang mga bata ay may mga birthday party, pero ako wala.Lahat ng pagkain, inumin, at mga damit sa bahay ay mga tira-tirang gamit ni Abby.Ang ibang mga bata ay mayroong kabataan, pero wala akong kahit isang piraso nito! At lahat ng ito ay dahil sa iyo, dahil sa iyo!Maaari mo bang isakripisyo ako para sa limang daang taon ng templo?Nasaan ang iyong konsensya b
Ang mga batong nasa lupa ay nangangahulugang hindi magiging magaan ang paglalakbay sa kasal at tiyak ay magkakaroon ng mga pagsubok at sugat, ngunit ang asawa ay magdadala ng bigat ng buong pamilya at dapat maging mas matiyaga sa kanyang misis."Siyempre, kapag humangin, ang mga puting Artemisia flowers ay mahuhulog at tatama sa ulo ng magkasintahan, na siyang pinagmulan ng magandang kahulugan ng pagtanda nang magkasama.Hindi naniniwala si Beatrice sa mga ganitong uri ng propaganda ng copywriting, at ngayon ay medyo masama ang loob niya sa host, kaya hindi niya maiwasang itanong: "Paano kung walang hangin ngayon? Paano kung hindi mahulog ang mga Artemisia flowers sa ulo ng magkasintahan?"Carlos:...Ngunit walang nakaka-expect na habang nag-uusap ang dalawa, tinanggal ni Marcus ang kanyang sapatos at medyas at kalahating nakaluhod sa harap ni Beatrice.Tinapik tapik niya ang likod ni Beatrice: "Tara na, Mrs. Villamor, sumakay ka na! Buhatin kita at ang bata at maglakad tayo sa daang
"Naalala mo ba yung sinabi ko sa'yo dati? Noong mga panahong tinanong ng mga kidnappers ang tatay ko kung pipiliin niya ang isa sa dalawang opsyon, pinili niyang isakripisyo ako at hindi makipag-ayos sa kanila.Hindi ko siya kinamuhian noon, kundi iniisip ko, sana hindi ako ang maging tagapagpasya sa ganitong uri ng pagpili, at sana hindi ako mapagpiliin sa pagitan ng taong pinakamamahal ko at ng katarungan."Ngunit ang mga tao sa Black Eagle Hall ay mahilig gawin ito.Sa kasalukuyan, ang mga tao sa Black Eagle Hall ay hindi pa tuluyang nawawala, kaya't ito ang problema na ikinababahala niya.Maaari lamang sabihin na tinamaan lang siya ng master sa kanyang inner demon, kaya't siya ay naging nerbiyoso at nagmamalasakit.Bahagyang inayos ni Marcus ang kanyang posisyon, nagpatuloy na maglakad ng matatag, at bahagyang lumambot ang kanyang boses: "Mrs. Villamor, ang aking inner demon at lahat ng aking mga obsesyon ay palaging ikaw. Lahat ng ito ay ikaw. Iniisip ko... kung paano tayo tatand
Galit na tinamaan siya ng Ina ni Jennifer: "Gemrey, Pamilya Arce, ito lang ang alam mo, wala kang ibang alam, di ba?""Aba, asawa ko, bakit hindi mo maintindihan ang sinasabi ko! Kahit walang Gemrey at walang kasunduan sa Pamilya Arce, hindi ko kayang makita ang anak ko na kasama ang isang delikadong tao tulad niyan.Si Bryan Montenegro, pwede mong i-search yung mga maliliit na post sa Internet para makita mo kung paano nila sinasabing siya ay isang mamamatay-tao at malupit ang mga pamamaraan niya.Ang lolo niya ay isang gang member noong mga nakaraang taon, at ang kasalukuyang kapangyarihan ng pamilya Montenegro ay nakamit ng kanyang lolo noong mga nakaraang taon.Kapag kasama mo ang ganung tao, baka mahuli ka o ma-blackmail ng ibang tao anumang oras. Bukod pa roon, paano mo alam na totoo ang nararamdaman ni Bryan Montenegro sa kanya? Pinaglalaruan lang siya ng isang batang babae na hindi pa pumasok sa lipunan!"Naramdaman ni Jennifer na nag-aaway ang kanyang mga magulang, kaya't hin
"Sir Bryan, ako ito si Jennifer" Kinuha ni Jennifer ang telepono, ang mga mata niya ay namumula, at ang tono niya ay bahagyang magaspang."Alam ko."Ang bahagyang lasing na boses ng lalaki ay narinig mula sa kabilang linya ng telepono, at maririnig na tila magaan ang kanyang pakiramdam.Sa kabila, patuloy syang pinipilit ng kanyang ama na makipaghiwalay sa kanya agad.Ang kanyang ina naman ay nag-aalala, nagdasal na magbago ang isip ng anak.Pumikit si Jennifer ng may sakit, huminga ng malalim, at nagsabi ng puno ng pagkalungkot: "Sir Bryan, hindi na ako papasok sa club mula ngayon."Tulad ng inaasahan, nagulat ang tao sa kabilang linya.Nagpatuloy si Jennifer: "Sa panahong ito, labis akong nagpapasalamat sa tulong niyo, sir. Kung hindi dahil sa tulong niyo, hindi ko magagather ang ganitong kalaking pera sa maikling panahon. Wala akong paraan para mabalik ang kabutihang loob niyo.""Jennifer, ano ba ang ibig mong sabihin?" Ang boses ng lalaki sa kabilang linya ay nagbago mula sa inaas
Ang mga salitang sinabi niya kanina kay Bryan, bawat isa sa mga ito ay parang kutsilyo, at bawat kutsilyo ay tumama sa kanyang puso.Kahit na nasa kabilang linya lang ng telepono, nararamdaman niya ang galit at inis niya.Dingling.Narinig niyang may tunog ng mga batang nagbibisikleta sa labas ng bintana.Nagulat si Jennifer at mabilis na umupo mula sa kama.Isang matapang na ideya ang pumasok sa kanyang isipan.Maingat niyang nilock ang pinto, binuksan ang bintana, binuksan ang escape hatch sa mga bars ng bintana, at tumalon palabas.Isang kaluskos, tumama siya sa lupa ng maayos.Maginhawa ang tumira sa unang palapag.Naglakad si Jennifer ng nakayuko. Pagkalayo sa bintana ng kanilang bahay, kinuha niya ang maliit na bisikleta ng bata kanina, at sumakay patungong club.Wala siyang cellphone o pera, kaya't pinili niyang magbisikleta patungong Huangchao.Ngunit sa buong paglalakbay, habang tinatamaan ng hangin ng gabi, ang puso niya ay tumatalon sa saya, parang kaya niyang lumipad.Sa m
Nagmumuni si Mr. Salazar: “Tama nga ang sinabi mo.”Pakiramdam ni Mrs. Salazar ay medyo malungkot, may hindi komportableng nararamdaman, at bumulong mag-isa: “Sabi mo, ang blood type ni Beatrice ay O. Sana kung ang batang ito ay mula sa aming pamilya. Lahat kami sa pamilya namin ay may blood type na O.”Muling kumibot ang mga talukap ng mata ni Marcus nang marinig ito.Napabuntong-hininga rin si Mr. Salazar: "Tama, sinabi ko noong huling pagkakataon na kapag buntis si Beatrice, para siyang ikaw."Malungkot na ngumiti si Mrs. Salazar.Pareho nilang alam na isang buntong-hininga ito.Sa huli, ang kanilang anak ay nawala na sa dagat ng apoy at naging sunog na katawan ng isang batang babae.Pagkalipas ng ilang sandali, tumingin si Stell, ang pinaka-makatarungan sa lahat, kay Marcus: "So, mayroon ka palang sariling mga plano. Bakit mo kami pinuntahan at sinabi ang lahat ng ito?"Uminom ng kaunting tsaa si Marcus at iniangat ang mga gilid ng kanyang matalim na labi."Hindi ko pa natutulung
Pagkatapos makita ang lahat na umiinom ng unang tasa ng tsaa, ipinaliwanag ni Marcus ang relasyon ni Abby at Aling Nora.Pagkarinig nito, sobrang nagalit si Mrs. Salazar : "Bakit kaya may kanitong kasamang babae! Naiinis. Marcus, anong balak mong gawin?""Ang plano ko sana ay hayaang si Beatrice ang mag-asikaso, pero isipin mo, baka mahirapan siya dahil sa kanyang katayuan," sagot ni Marcue.Bago pa makapagtapos si Marcus, nagtangkang sumagot si Mr. Salazar."Siya nga ang sangkot, paano siya magiging hindi angkop? Sa tingin ko, dapat gamitin natin ang birthday party ni Oscar Aragon para hayaang ipakita ni Beatrice ang tunay na kulay ng dalawang masasamang babaeng ito sa harap ng lahat sa entablado. Magiging maganda iyon!""Oo nga!" sang-ayon ni Mrs. Salazar.Tumango si Marcus: "Naisip ko na rin iyan, pero paano kung si Aling Nora ang magtapat kay Beatrice sa harap ng lahat sa entablado na hindi siya anak nina Oscar at Lucy?""Ano?"Lahat ng miyembro ng pamilya Salazar ay nagulat na pa
Hindi naintindihan ni Oscar kung bakit nilalagyan ni Aling Nora ng gamot ang kanyang pagkain, ang kasambahay na iyon.Pangit ba ang trato niya sa kanya?Anong galit ang mayroon si Aling Nora kay Bratrice?Bakit siya pinipigilan na makalapit sa anak na babae niyang ito?Ngunit sinabi sa kanya ni Marcus na kapag dumating ang tamang panahon, tatawag sila ng pulis para arestuhin siya, at ang mga propesyonal na imbestigador sa krimen ay tatanungin siya, at doon malalaman ang buong katotohanan.Iniisip ni Oscar na mag oorganisa ng Birthday Party si Marcus para sa kanya, kaya’t napangiti siya.Ilan kaya sa bansa ang makakakita ng ganitong klaseng pagtrato?Mukhang napansin ni Marcus ang mga pagsisikap na ginawa niya kamakailan para ayusin ang relasyon kay Beatrice at gusto niyang tulungan silang pagaanin ang kanilang relasyon.Magandang ideya! Kung ganun, mas mabuti pang gawin itong malaki!Mag-imbita ng mga prominenteng kaibigan sa birthday party, at pagkatapos ay gamitin ang pagkakataon p
Nang banggitin ang kondisyon, lalo pang naging nerbiyoso si Oscar.Pinalo ni Marcus ang kanyang balikat: "Huwag kang mag-alala, hindi naman malala. Sa pinaka-masamang senaryo, mangyayari ito ng isa o dalawang beses pa… mababasag ang mga bituka mo at mamamatay ka."Oscar: ...Dr. Jose: ..."Mr. Villamor, Dr... anong klaseng sakit meron ako! Ito ba ay isang Sakit na walang lunas?" Muling naospital si Oscar at nagiging mas mahina ang kanyang nerbiyos."Handa ka bang maniwala sa akin?" Tanong ni Marcus ng seryoso, "Kung handa kang maniwala, may pag-asa ka pang gumaling."Oscar: ...Dr. Jose: ...Parang isang kulto na organisasyon."Maniniwala! Maniniwala ako!" Desperadong tumango si Oscar.Tumingin si Marcus kay Doc Jose.Agad namang ipinaliwanag ni Doc Jose: "Nakita namin ang mga diluted na sangkap ng Gastroenteritis sa iyong tiyan."Ang ganitong klaseng highly corrosive na lason ay maaaring makasira sa iyong mga bituka kung paulit-ulit itong iniinom."Nakita namin mula sa CT scan na ang
Tumango si Marcus, sumipsip ng alak at itinataas ang mga mata para tingnan siya: "So, sigurado ka bang si Miss Jennifer ang makakapagbigay sa'yo ng ganung impulse?""Gusto ko siya." Nagpakita sa mga mata ni Bryan ang matibay at tiyak na liwanag."Okay, naiintindihan ko. Kalimutan mo na si Carlos. Pero ipakikilala kita sa isang tao, ang ikalimang tiyo ni Carlos. Malayo siyang kamag-anak ng pamilya Lopez."Pumangilid ang mga kilay ni Bryan: "Ganun kahirap?"Ngumiti si Marcus: "Kaya't ang taong ito ay pinagsama ang mga katangian nina Carlos at Gilbert."Si Bryan:"Pupunta ako at kakausapin siya para manatili siya sa'yo bilang assistant." Tumayo si Marcus, "Sige, aalis na ako. Kailangan kong bisitahin ang aking dating biyenan."Bahagyang gumalaw ang kilay ni Bryan, at talagang nag-alala siya para kay Oscar.Matagal na niyang hindi nakita si Marcus na may ganitong itsura, para siyang isang matandang fox.Paglabas mula sa Imperial Club, nagmaneho si Carlos at dinala si Marcus sa ospital kun
Tahimik si Gilbert.Pagkatapos ng mahabang katahimikan, saka siya nakapagsalita ng isang salita."Hindi.""Sa totoo lang, noong araw na iyon, hindi ako nag-react at talagang nagsabi ako ng mga bagay na ayokong sabihin.Akala ko si Lilibeth Israel, ang masamang babae. Pero nang makita kong si Shaira, parang medyo natuwa ako.Pagkatapos, dahil sa gabing iyon, hindi ko na kaya na makita siyang nagkakaroon ng blind date at palaging pakiramdam ko ay hindi komportable.Pero unti-unti, napansin ko na gusto ko na siya! Gusto ko lang sana gamitin ang kanyang sasakyan, ang kanyang pagkain, at lahat ng tungkol sa kanya."Si Marcus: ...Si Bryan: ..."Sa madaling salita, gusto ko lang sanang makasama siya palagi.""Lalo na noong nakita ko siyang nakikipag-usap kay Beatrice tungkol sa pamumuhunan sa isang education app, kumislap ang mga mata niya habang pinag-uusapan niya ang konsepto at ang return on investment, talagang naaantig ako.""May sarili siyang cram school, at iniisip niyang kumuha ng i
Kahit na malampasan niya ang pagsubok na iyon, hindi pa rin siya gusto ni Minda dahil sa kanyang ugali, kaya tiyak na itutulak siya ni Minda sa kama ng ibang tao."Kaya't nakisabay ako, tinulungan siyang mag-detox sa isang banda, at sinamantala ang pagkakataon sa kabila.Sa pamamagitan ng matagal na pagmamasid, alam ko na siya ay isang malambot ang puso at mabait na tao. Dahil matagal siyang pinipigil at binubully ng kanyang pamilya, may malasakit siya sa mga mahihina at sa mga hindi pinapahalagahan.Kaya't nagmungkahi ako na magparehistro kami para sa kasal kinabukasan, at paulit-ulit na binigyang-diin na ako ay isang walang silbing tao na walang pera at kapangyarihan, na nagpagising ng kanyang simpatya.Hindi sapat ang simpatya lang! Kailangan ko siyang itulak at pilitin siyang gumawa ng desisyon sa isang maikling panahon, at pagputol ng Gordian knot.Sa panahong ito, napakahalaga ng kooperasyon ng aking ama. Mukhang nasa panig siya ni Beatrice, pero sa katunayan, tinutulungan niya
Si Marcus ay masakit sa ulo, at ang dalawang lalaking ito ay parehong sugatang puso.Isa ay maingay, at ang isa naman ay tahimik na para bang gusto mong buksan ang bibig gamit ang pang-ipit.Pinisil ni Marcus ang kanyang mga kilay, inalis ang salamin sa kanyang ilong, at itinapon ito sa mesa.Sumulyap sa kanya si Bryan: "Hindi mo ba nakuha ang misis mo? Bakit ka pa nagsusuot ng salamin?"Tumingin si Marcus sa salamin at ngumiti: "Minsan, maaaring hindi ka agad sanay sa isang bagay, pero unti-unti, nagiging ugali na."Naalala niya ang taon nang pumunta si Beatrice para makita siya, noong una, talagang tumanggi siya.Pero unti-unti, naging ugali na.Mula sa inis hanggang sa pagiging maamo."Siguro ito ang tinatawag na pagmamahal, handang iwanan ang mga masamang ugali para sa ibang tao.Isinuot ko ang salaming ito paminsan-minsan, at paminsan-minsan hindi. Hindi na ito isang bagay na makakaapekto sa relasyon namin bilang mag-asawa.Pero kapag isinusuot ko ito, pinapaalala ko sa sarili ko
Punong-puno ng selos si Gilbert at lumapit na may kamay sa kanyang mga balakang.Nang si Shaira ay nakikipag usap sa kanyang monitor sa high school, nahagip ng mata ni Gilbert si Shaira at sinabi sa kanya, "Pasensya na, may nakita akong kakilala. Maghintay ka lang."Tumayo si Shaira at lumapit kay Gilbert.Bahagyang bumukas ang labi ni Gilbert.Pinagsabihan siya ni Shaira, "Tumahimik ka!"Hindi nakaimik si Gilbert."Ikaw, sumunod ka sa akin!" Inuna ni Shaira at naglakad patungo sa maliit na pasilyo sa harap.Sumunod si Gilbert ng maayos at sumulyap sa direksyon ng lalaking nasa booth.Pabulong na nagsalita si Shaira : "Huwag kang tumingin!"Nagmumukmok si Gilbert sa pagkakabigo: ...Pagdating nila sa kanto ng pasilyo, tinagilid ni Shaira ang mga braso at tumingin kay Gilbert "Anong ginagawa mo? Wala kang kailangang sabihin.""Hoy, Shaira, sobra ka na! Ikaw... ikaw, dinadala mo ang anak natin para makipagkita sa isang lalaki ng pribado." Sinabi ni Gilbert ang mga mata ay kumikislap ng