Aingelle POVLATE NA akong nagising, dahil sa magdamag akong di pinatulog sa kakaisip kay Azrael. Agad akong bumangon at pumunta sa banyo. Naligo ako kasi ang alam ko ay pupunta kami sa farm ng hacienda, anihan daw kasi ngayon. Nang matapos na akong maligo ay agad akong bumaba, naabutan ko si Angel na nasa kusina at para bang may ginagawa. Tinignan niya ako ng masama.Kung nakakamatay lang ang masama na tingin ay baka bumulagta na lang ako bigla. Nilampasan ko siya."Malandi!" bulong nito. Pero narinig ko naman siya.Nagpanting ang dalawang tainga ko dahil sa sinabi niya. Ipinikit ko ang aking mga mata, at di ko siya pinansin. Lalagpasan ko na sana siya ng harangan niya ako."Ano ang ginagawa ni Azrael sa kwarto mo? Nakita ko siyang lumabas kagabi sa kwarto mo!" di agad ako nakapagsalita, para bang nalulon ko bigla ang dila ko."Wala, ewan ko. Hindi ko alam." patay-malisya na sabi ko sa kanya.Nanlilisik ang mga mata nito na nakatingin sa akin. "I know na may gusto ka kay Azrael. So w
Aingelle POVNANG makaakyat na ako sa itaas ay nakapasok na ako sa kwarto ko ay doon ko inilabas ang lahat ng hinanakit ko. Alam kong kinakampihan niya kanina si Angel. Gusto kong magpaliwanag sa kanya, pero di ko ginawa. Alam kong wala siyang ibang paniniwalaan kundi si Angel.Sino ba naman ako sa buhay niya? Hindi kami, kaya wala siyang obligasyon sa akin, ganun din ako. Agad akong humiga sa kama ko at iniyak na lang doon ang lahat ng hinanakit ko. Di nagtagal ay nakatulog ako sa kakaiyak.Azrael POVHINAPLOS ko ang pisngi ni Aingelle. Basa iyon ng luha. Tinignan ko siya, naniniwala naman ako sa kanya. Kaso ayaw kong magsalita, dahil alam kong may masasaktan na naman. Hindi ko naman gusto na magkagusto si Angel sa akin. Alam kong may gusto si Angel sa akin. Di naman iyong lingid sa akin. Hinalikan ko muna ang labi nito bago ako umalis sa kwarto nito."Nakatulog ba siya?" sambit nito."Oo," sabi ko. Nakapamulsa akong nakatingin sa kawalan. Nasa hallway kasi kaming dalawa ngayon."Kai
Aingelle POVNAPATINGALA ako dahil ginagawa sa akin ni Azrael. Sobrang sarap ang ginagawa nito sa aking ibabang bahagi ng aking katawan."Ahhh. Harder, please," bulong ko. Di ako makamayaw sa pagbaling ng aking ulo.Nasa mesa kasi ako ngayon nakahiga, walang saplot at nasa aking gitnang bahagi si Azrael, dinidilaan at kinakain ang aking pagkababae.Panay ang ungol ko sa ginagawa nito sa akin. Di ko na alam ang gagawin ko, kung saan ako kakapit."Ahh, sige pa. Azrael. Diin mo pa," panay na ang ungol ko, dahil sa ginagawa niya.Akala ko ay wala ng sasarap pa sa ginagawa nito sa akin. Ilang dila pa nito ay nilabasan na ako.Hingal na hingal ako ng lubayan niya ako. Umakyat ito papunta sa aking harapan at hinalikan ako ng madiin."Bakit di mo ako angkinin, Azrael!" d***g ko dito. Bumangon ito ay pumunta ito sa bintana.Ako naman ay bumangon din. Di na ako nag-abala na takpan pa ang aking hubad na katawan, ano pa ang saysay ng pagtatakip sa katawan ko kung nakita naman nito ang lahat sa aki
Aingelle POVNasa mansion na ako. Kahit na ayaw akong payagan ni Kuya na umuwi ay nagpumilit ako. Ayaw ko nang makasama pa sa iisang bubong si Azrael. Di ko kaya ang nakikita ko.Nandito lang ako sa kwarto nakakulong, it's been week since I got home. Nakapag-usap na din kami ni Kuya tungkol sa pag-aaral ko. Sa States na ako mag-aaral. Iyon din ang kagustuhan ko. Dahil once na magtagal pa ako dito, baka masasaktan lang ako lalo. Naalala ko pa ang pag-uusap namin ni Kuya kagabi."Kuya, gusto kong mag-aral sa states," wika ko dito.Kunot-noo niya akong tinignan. "Bakit?" tanong nito."Gusto ko nang bagong environment," sabi ko sabay upo sa visitor chair nito. "Total, bakasyon na naman at pwede akong mag transfer. Baka magawan mo ng paraan!""Urgent yata ang gusto mo.""Gusto ko lang lumayo, Kuya!" Madamdamin kong sabi kay Kuya Xander."Dahil ba kay Azrael. Kaya gusto mong umalis?" tanong nito sa akin."Isa din siya sa dahilan, Kuya. I want peace. Kung di ako aalis, baka magkasakitan din
Azrael POVNANDITO ako ngayon sa opisina ko, kakagaling lang ng private investigator na binabayaran ko, para mahanap ang mga salarin nang pagpatay kay Aingelle. Hanggang ngayon ay di pa nila mahanap-hanap ang mga salarin na iyon.Kinuyom ko ang aking kamao. Dumungaw ang ulo ng aking sekretarya at agad na pumasok."Sir, nasa labas si Ms Angel. Gusto pong pumasok," pag-iimporma ng aking sekretarya sa akin."Wag mong papasukin, sabihin mo busy ako," sabi ko dito."Sige po Sir." Lumabas na ang aking sekretarya. Pero agad namang bumukas ang pintuan ng aking opisina at iniluwa doon si Angel na galit na galit."Iniiwasan mo ba ako, Azrael?" galit nitong tanong sa akin."Kung oo, may magagawa ka!" walang emosyon kong sabi dito."Wag mo namang gawin ito sa akin Azrael. Mahal kita," nagsusumamo nitong sabi sa akin."I am sorry. But, Aingelle is the only woman I love," walang emosyon kong sambit dito.Bigla at naging mabalasik ang mukha nito."Bakit siya na naman, Azrael? Nandito naman ako. Pata
Aingelle POVSA WAKAS, nakabalik na din ako sa Pilipinas. Gusto kong magsimula dito. Magsimula ng panibagong buhay."Bakit bumalik ka pa, Aingelle." Nilingon ko ang nagsalita."Bakit? Balakid ba ako sa mga plano mo?" tanong ko dito."Oo, balakid ka sa amin ni Azrael. Bakit bumalik ka pa. Okay na kami ni Azrael. Actually, kami na!" sigaw nito.Nasaktan ako sa sinabi nito. Kung ganun wala na talaga akong laban. Siguro, dapat ko ng itigil ang lahat ng ito."Bumalik ka na lang, kung saan ka nagtatago. Aingelle. Dahil kahit anong gawin mo ay di mo maagaw si Azrael sa akin," sabi nito sa akin."Bakit parang nababahala ka? takot ka ba na maagaw ko si Azrael sa iyo?" tanong ko dito.Dahil basi sa kinikilos nito ay para bang ang laki kong threat dito."Basta umalis ka na!" Madiin nitong taboy sa akin."Para malaman mo, hindi si Azrael ang inuwi-an ko dito. Nandito sila mama at papa. Bakit ako babalik, kung sila mama ang nagpauwi sa akin," saad ko dito. "Wag kang mag-alala, Angel. Hindi ko aaga
ILANG buwan din ang lumipas, naging okay naman ang relasyon namin ni Azrael. Bumalik na din ako sa pag-aaral, habang si Azrael ay nagmamanage na nang kanilang mga negosyo."Look who's here," pang-aasar ni Angel sa akin.Ako lang mag-isa na naglalakad papuntang classroom ko. Dahil nauna na si Ange."What do you want? Angel?" tanong ko dito."Wala naman. Gusto lang kitang makita, my dear sister," tumatawa nitong sabi.Tumatawa din ang mga alipores nito. Di ko siya pinansin. Lalagpasan ko na sa si Angel nang hawakan nito ang aking braso. Napabalik ako nang wala sa oras. Iwinaksi ko ang kamay nito at nanlilisik niya akong tinignan."Lumalaban ka," galit nitong sambit sa akin at dinumog ako.Sinabunutan niya ako, at di naman ako nagpatalo. Nagsabunutan kaming dalawa sa gitna nang hallway. Walang ginawa ang mag alipores ni Angel, hindi man lang nito inawat ang kanilang amo."Akin lang si Azrael, Ain. Magiging akin siya," sabi nito sa akin. Di niya ako binibitawan."Hindi mo siya makukuha sa
Aingelle POVHindi naging madali ang lahat para sa akin na tanggapin ang paglayo ni Azrael. Nang mang galing ako kanina sa airport at umuwi agad ako sa mansion at nagkulong sa kwarto.Hindi ko matanggap na umalis si Azrael. Kahit na para iyon sa aming dalawa. Iyak ako ng iyak. Sobrang miss ko na si Azrael, kahit na kanina pa lang ito umalis.Bumukas ang pinto ng kwarto ko. Hindi p iyon pinansin. Nanatiling nakasubsob ang mukha ko sa unan."Ain," mahinang tawag ni Ange sa akin. Pero hindi ko iyon pinansan. "Ain, please. Be strong. Pwede mo namang dalawin si Az. Doon ahh, every summer."Bumangon ako, hilam sa aking mukha ang mga luha. Hindi ko na iyon itinago kay Ange. Ange is my listener. Siya ang laging nakikinig sa bawat hinaing ko."Hindi ko lang matanggap, Angel. He left me," umiiyak kong saad sa kakambal ko."Yes, he left you. Pero may rason siya, Ain. So cheer up. Wag kang magmokmok dito."Tumunog ang phone ko. I saw Azrael name. He is calling. Umiyak na naman ako. Sinagot ko ang
Anastacia POV"Anastacia, please!" sigaw nito."Pwede ba. Tantanan mo ako, Clyde. Hindi ako uuwi.""But dad need you.""Sabihin mo kay dad. I am happy sa buhay ko ngayon. Masaya ako, dahil may nagmamahal sa akin. Mahal nila ako, kung sino ako.""But, they didnt know you. For god sake, Anastacia.""Iyon nga ang gusto ko eh. Mahal nila ako bilang si Stacy Aragon. Hindi si Anastacia Morthon Miller."Hindi ito nagsalita. Kaya iniwan ko na ito. Papunta kasi ako sa kumpanya na pinagta-trabaho-an ng asawa ko. Yes, I am married. Kasal ako sa lalaking mahal ko at mahal ako.Nang makarating ako sa kumpanya at agad akong dumiretso sa elevator. Hindi na ako dumadaan sa reception. Dahil kilala naman nila ako."Hi, Milley, si Kurt nandyan ba?"Nagulat si Milley nang makita niya ako. Para ba itong nakakita ng multo. Kumunot ang noo ko. Tumingin ako sa pinto ng opisina ng asawa ko. Dahil alam ko na ang klaseng tingin ni Milley sa akin."Who is this time, Milley?" tanong ko sa kanya."Anak ng isa sa b
Maria Lyn POVNasa gilid lang ako. Nagbabasa ng magazine at tinitignan ang pag te-therapy ni Ezekeil. He had an improvement. Determinado talaga itong makalakad muli.For 8 month since his therapy. Walong buwan din ang ginugol nito upang makalakad talaga ng maayos. Ngayon na tapos na ang session nito at maayos na ang lakad nito ay natutuwa ako."This is your last session, Mr. Miller. You are such an obedient patient. I hope I can see more patients like you.""Thank you, too. Doc. Sanchez."Tumayo na ako. Dahil alam ko na aalis kami ngayon at kakain sa isang restaurant. We will celebrate now. Dahil nakakalakad na talaga ito ng maayos ngayon."Let's go, baby.""Sure, love."Hinawakan nito ang baywang ko at pinatakan ng halik ang aking ulo."I miss you, you know.""Ezekiel, kailangan nating pumunta sa restaurant na nireserved ng pamilya natin.""I miss you.""Nakailan ka kagabi? Hindi mo ako pinatulog."Ngumuso ito. Totoo naman talaga na hindi niya ako tinantanan kagabi. Sobrang lakas ng
Maria Lyn POVNasa tabi ako ni Ezekiel. Limang buwan na kami dito at hangganv ngayon ay hindi pa rin siya gumigising. Pero ang sabi ng doktor ay may chance na gumising ito."Love, winter na dito. Sobrang ginaw. Hindi kaba giniginaw? Ang haba na nang tulog mo. Gising ka na. Gusto na kitang makasama. Gusto ka na naming makasama."Araw-araw iyon ang ginagawa ko. Kausapin siya. Dahil sabi ng doktor ay nakakatulong daw iyon. Para sa progress nito. Kaya araw-araw. Kinakausap ko ito."Alam mo bang si Leigh ay magaling sa klase? Palaging kinakausap ka din noon. Pag kagalinh sa school. Hindi ko na din naaalagaan ng maayos ang mga anak natin. Please, gumising ka na. We need you. I need you."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil sa sitwasyon namin ngayon. Noong nakaraang buwan lang ay may pumasok dito ay nag code blue si Ezekiel. Buti na lang at nahuli ang salarin. Ayon dito, may nag utos daw sa kanya at hindi namin nakuha ang pangalan ng totoong may sala. Dahil namatay na lang bigla ang lalaki.
Maria Lyn POVHindi kami pwedeng tumigil. Dahil alam ko na hinahabol niya kami. Akala ko talaga ay napatay na ito. Pero hindi pala. Napatay niya pala ang kanyang tauhan."Takbo, Maria Lyn, Ezekiel. Maabutan ko din kayo!" sigaw nito."Tumigil muna tayo, Maria Lyn. Pagod na ako.""Hindi pwede, Ezekiel. Kaya tumayo ka.""Iwan mo na ako. Tumakas ka na.""No, hindi kita iiwan."Humihingal din ito. Dahil kanina pa kami tumatakbo. Nanghihina na din ako. Dahil nakikipaglaban pa ako kanina kay Mezzy.Nasa kagubatan kami ngayon. Pinag-aralan din namin ang kagubatan na ito."Malapit na tayo sa labasan. May nag-aantay sa atin doon. Kaya, lalaban tayo," sabi ko sa kanya. Hinawakan ko ang kamay nito.Tumayo ito at tumakbo kaming muli. Alam ko na malayo pa ang bukana ng kagubatan na ito. Pero kailangan namin makipagsapalaran. Lalo na ngayon na alam ko na naghihintay sa amin ang mga anak namin. Patuloy lang kami sa pagtakbo. Hanggang sa makita ko ang bukana ng kagubatan. Ngunit bago pa kami makaratin
Maria Lyn POVLumayo ako sa kanya. Pero hindi pa man ako nakakaupo ng maayos ay binangga ang aming sasakyan. Kaya tumilapon ako sa isang bahagi ng sasakyan. Huling naalala ko at nakita ko at pilit na inilalabas ng sasakyan ang nanghihina na si Ezekiel."Ezekiel!" tawag ko sa kanya."Hindi ka na sana nakialam. Ngayon, mauuna kang mama–"Isang putok ng baril ang narinig ko bago ako nawalan ng malay.Nagising ako na masakit ang ulo ko. Buong katawan ko. Nagmulat ako ng mga mata at tumambad sa akin ang mga mukhang ng mga taong malapit sa akin. Alam kong nag-alala sila sa akin."I am okay." assurance ko sa kanila."Okay? Look at you. Nandito ka sa hospital, nakaratay. Ilang araw na walang malay. Tapos sasabihin mong okay ka lang!" galit na sambit ni Kuya kier.Ngumiti na lang ako. Dahil alam ko na sobrang nag-alala ito sa kalagayan ko."Mom, please, don't do it again.""Okay."Iginala ko ang paningin ko sa paligid. Kompleto lahat ng pamilya ko. Pero isang tao ang gusto kong makita."Si Eze
Maria POV"Who are you?" Iyon agad ang tanong ni Ezekiel sa akin. Matapos naming kumain ng agahan. Dito kami sa isang restaurant sa baba ng condo na inuukupa nito."Can we talk that in private?" saad ko."No, dahil once na mapag-isa tayo. Iba ang nararamdaman ko. Gusto kitang angkin ng paulit-ulit."Ngumisi ako. Dahil ganun din naman ako."Actually, I am your wife. At hindi si Mezzy ang asawa mo."Hindi agad ito napagsalita. "I am sorry, Ezekiel. Kung nagsinungaling ako sa iyo. Noong una, hindi ko naman talaga na ikaw ang business partner ko. Until my secretary. She took you a photo at pinakita niya iyon sa akin. Alam ko na hindi ako makakagalaw ng mabuti sa Paris. Dahil alam kong nandoon si Mezzy. Kaya pinalabas ko na gusto kitang makausap dito sa Pinas. For 10 years. Akala ko nawala ka talaga sa amin. I feel like dying. Pero naging matatag ako. Dahil sa mga anak nating dalawa."Hindi agad ito nakapagsalita. Nakatitig lang ito sa akin."How can I be sure na nagsasabi ka ng totoo.""C
Maria Lyn POVNagsisimula na ang party. Halos lahat ng mga mata ng mga tao ay nasa akin–hindi nasa kasama ko. Dahil masquerade ang theme ng party ay madaling naitago ang mukha ni Ezekiel. Tiyak, lalabas sa news ang balitang ito."Ms. Mothor—no Mrs. Miller, who is with you?"Alam kong napatingin si Ezekiel sa akin. Pero kailangan kong magsalita."He is just my business partner.""Oohh, really? Baka naka move on ka na sa namayapa mong asawa.""No, I love him. No one can replace him in my heart.""Is that said so."Hinayaan na kami ng mga reporter. Halos lahat ng mga mata sa akin ang tingin."Maria, Can I talk to you.""Excuse me, Ezekiel."Sumunod ako kay Nicole.Pumasok kami sa isang kwarto."Are you sure about your plan, Maria?""Yes, Kuya Kier. Gusto kong mapalabas sa lungga ang babaeng iyon. All this year. She hide Ezekiel from me. Kaya ito na ang tamang panahon, upang maningil. I need to help, Ezekiel, too. Kailangan na bumalik na ang mga ala-ala nito.""I see from him. That he is
Ezekiel POV"Sir," nag-angat ako nang tingin nang nasa harapan ko ang sekretary ko."Yes?" tanong ko dito."May meeting po kayo with Ms. Maria Lyn.""Sige, Erwin, salamat," nakangiti kong sambit dito."Sir, gusto po sana ni Ms. Maria Lyn sa personal.""Okay, papuntahin mo na lang siya dito. Make her an appointment.""Pero sir, kung pwede daw sa Pilipinas. Kasi po busy po siya at hindi agad makabalik dito sa paris. Para po makapagpirmahan na kayo ng kontrata."Napaisip ako. Papaano ko ba lulusutan ito, na hindi malalaman ni Mezzy."Wag mong bangitin ito kay Mezzy. Sabihin mo na lang na may meeting ako aboard. Wag sabihin sa kanya na sa Pinas ako pupunta.""Sige, sir."Napasandal ako sa sandalan ng swivel chair ko. Alam ko na mali ang gagawin ko. Sa paglilihim kay Mezzy tungkol sa pagpunta ko sa Pinas. Pero kailangan. Dahil alam ko na nandoon din ang kasagutan sa bawat tanong ko."Hi, baby!" nakangiting mukha ni Mezzy ang bumungad sa akin. "I bring a food for you. Lunch na din kasi.""W
Maria Lyn POVAgad kong inihinto ang kotse ko. Lumabas ako at kinuha ang bulaklak. Upang ilagay doon. Isinuot ko din ang dark shade ko."It's been a while, love. 10 years to be exact. Pero bakit ganun. Kahit sampung taon na ang lumipas mula nang iwan mo kami ay parang kahapon lang iyon nangyari? Alam mo bang malalaki na ang quadruplets. Maasahan na sila sa lahat ng bagay. Lalo na sa pagbabantay sa bunso natin."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil kahit na matagal na nangyari ang masalimo-ot na nangyari sa buhay ko ay para bang kahapon lamang iyon nangyari.Nandito ako ngayon sa isang warehouse kung saan kasama si Ezekiel sa pagsabog. It is his 10 years death anniversary. Kaya taon taon akong pumupunta dito. Tuwing death anniversary nito. Inilagay ko ang bulaklak doon.Tumunog ang cellphone ko at agad ko iyong sinagot."Yes, pumunta lang ako sa pinangyarihan noon. I know, Nic. Thanks for your concern. Pero alam mo naman na hindi matatahimik ang kaluluwa ko pag hindi ako nakadalaw. Don