Azrael POVNaikuyom ko ang kamay ko nang maglakad papalayo sa akin si Aingelle. Alam kong nasaktan ko ito. Kahit na wala naman talagang nangyari sa amin ni Carmen.Pero nakita niya ako at si Carmen na lumabas mula sa isang kwarto. Kaya sapat na iyon, para masaktan ko talaga ang babaeng mahal ko.Bumaba na ako. Ayaw kong istorbuhi pa si Aingelle. Tama lang na itigil nito ang kasal namin. Para sa kanya din naman ang lahat ng ito.Nasa malawak na sala si Butler Ali."Sir.""Just take care of her, Butler Ali. Kahit na wala ako sa tabi niya at babantayan ko pa rin siya.""Hindi nyo naman kailangan gawin ito, sir.""Kailangan. Pasensya na din ay nadamay pati si Carmen sa plano ko.""Naiintindihan ko po kayo."Nilapitan ko si Carmen na umiiyak. Dahil alam nito na mawawalay siya sa ama niya. Itinayo ko si Carmen. Hinawakan ang balikat nito."Job well done, Car."Mas lalo itong umiyak. Mabait na bata si Carmen. Ginawa lang nito ang iniutos ko sa kanya. Kaya niyakap ko ito."Alam ko na hindi mo
Aingelle POV"Pwede ka ng umalis, mommy!" Taboy ko sa ina ko. Ayaw ko siyang nandito. Hindi ko pa nakakalimutan ang ginawa niya sa akin. 5 years ago."Ain, pakinggan mo naman ako.""Tama na!" sigaw. Ayaw kong marining ang paliwanag niya. Akala ko, concern siya sa akin. Kaya tinulungan niya akong makapagtago kay Daddy Amel. Pero hindi. Nilinlang niya ako."5 years, mommy. 5 years kong dala-dala ang sakit na ginawa mo sa amin. Lalo na kay Maria Lyn. Kahit na wala pang muwang si Maria Lyn noon.""I am sorry," umiiyak nitong saad sa akin. "Hindi ko ginusto iyon, Ain. Napilitan lang ako na gawin iyon.""I don't believe you!""Please.""No, umalis ka na."Umalis na si mommy sa pamamahay ko. Hindi ko alam kong paano niya kami natunton. Bigla akong kinabahan sa kaligtasan ni Maria Lyn."Okay ka lang, Ain?""Butler Ali, paigtingin mo ang kaligtasan ng dalawang anak ko. Lalo na si Maria Lyn. She is carefree.""Okay, Ain. Sasabihan ko si Ezekiel. Gusto mo din bang ipaalam ko sa kanya?"Napalingo
Aingelle POVNakarating ako sa venue, kung saan gaganapin ang isang birthday party. Kahit na hindi ko kilala ang nagbi-birthday, tanda ng pagbibigay ng respeto ay pumunta na lang ako.Hinawakan ko ang gown ko at naglakad sa isang red carpet. Papasok sa isang hotel. Agad kong inilibot ang aking paningin sa buong hotel, sobrang ganda ng pagkakagawa."Ms. Vanguardia?" tawag pansin sa akin ng isang lalaki.Agad ko itong hinarap at nginitian. "Mr. Clinton."Nilingon ko ang babaeng kasama nito. Hindi ito ang asawa nito."This is Ms. Analiza Andromenda.""Nice to meet to you, Ms. Analiza.""You too, Ms. Vanguardia."Hindi ito ang asawa niya. This is his mistress. Bali-balita na may kabit ang lalaking ito. Hindi ko naman akalain na lalabas sila agad sa publiko."How are you.""I am fine. Kahit na medyo, pagod dahil sa dami ng meeting. Sobrang hectic ng schedule ko.""Sana ay paunlakan mo ang dinner meeting ko.""Basta ba, hindi ako busy."Marami pa akong nakilala na kilalang mga businessman.
Aingelle POVHindi ako makapaniwala na agad itong nag-aarrange ng isang meeting."Can—" wait? Kung tatangihan ko iyon. Sasabihin noon na hindi pa ako naka move on sa kanya. Kahit ang totoo ay hindi naman talaga.Or hindi ko talaga ginawa ang magmove on."Okay, sabihin mo sa kanya na darating ako."Pumasok na ako sa loob ng opisina ko. Hindi ko agad nagawa ang mga paper works ko."May mga damit pa ba ako sa closet ko?" wala sa sarili kong tanong. "Or baka pangit ang mga damit ko?"Bigla akong natauhan at namula. Huminga ako ng malalim. Isinandal ko sa swivel chair ang likod ko at ulo ko."Hindi pwedeng mahalata nito na natutuwa ako na magkikita kaming muli. Dapat galit ako sa kanya. Sana ay magawa ko iyon."Pinagpatuloy ko sa araw na iyon ang mga trabaho ko. Lalo na sa meeting ng kumpanya. Minu-minuto din ang pagpapa-appointment ni Mr. Clinton. Ayaw ko siyang makausap. Hindi ko alam, kung bakit mabigat ang dugo ko sa kanya.Kinagabihan ay umuwi ako at nag-ayos. Dahil 7pm ang dinner mee
Aingelle POVPumikit ako. Upang ibsan ang galit ko."Home wrecker!" sigaw nito.Kinuha ko ang towel na iniabot ng waitress sa akin at pinahid sa ulo, balikat at damit ko.Tinignan ko ito na may panlilisik ng mga mata. Tumayo ako. Tumawa."Ako? Am I a home wrecker? Sa ating dalawa. Sino ang nanira ng relasyon? Sino ang nakita ko 10 years ago sa kasabay lumabas ng fiance ko sa iisang kwarto? Ako ba?!" galit kong saad dito.Natahimik ito. "Kung home wrecker ako. Matagal ko na sanang binawi, kung ano ang akin, na inagaw mo!"Tumingala ako. Nilingon ko si Azrael. I see an amusement on his eyes."Ito ba ang papakasalan mo? Eskandalusa? Ayaw ko ng makipag deal sa iyo. Kung ganyan din naman ang asta ng fiance mo. Ayaw ko nang gulo. Kaya wag ka ng maghabol ng investment sa kumpanya ko."Hindi ko ito binigyan ng pagkakataon na magsalita. Umalis agad ako sa harapan ng dalawa. Agad namang dumating ang sasakyan ko. Sumakay agad ako doon at pina andar.Azrael POV"Azrael, I am sorry. Nadala lang n
Azrael POV"I am good at acting, dad?" ngising sambit ng aking anak.Umiling-iling na lang ako. Dahil sa kapilyuhan nitong anak kong babae."Pag iyan nalaman ng mommy, Maria Lyn. Magagalit iyon." ani ni Kier.Ngumuso si Maria Lyn. Nandito pa rin kami sa restaurant. Nasa CR kasi si Aingelle kaya malayang napahayag ni Maria Lyn ang gusto nitong sabihin."Hindi iyon magagalit, she loves me.""Kahit na, Maria Lyn. Di iyon magugustuhan ni mommy."Ngumuso ang anak kong babae. "Ayaw ko namang biglain si mommy. Ayaw ko namang tumakbo papunta sa iyo, dad. At sabihin na hello, daddy."Naiintindihan ko naman ang anak ko. Alam ko na ayaw nitong masaktan ang mommy nila."Dad, nagplan ako na mag-outing tayo, it is okay?""Okay lang naman sa akin.""Gusto ko tayo lang. I don't want Carmen with us. Gusto ko na magkabalikan kayo ni mommy.""Alam mo naman na mahirap ang sitwasyon natin ngayon. Naiintindihan ko din ang mommy nyo.""Sana ay mabuo pa tayo, dad."Ngumiti ako. "How are you, Kier?" tanong ko
Aingelle POVNapakagat ako sa aking mga labi. Hinawakan ko pa ito. Dahil lamang sa pinagsalihan naming halik, kanina ni Azrael.Ganun pa rin ito humalik. Kay sarap humalik. Pero agad din akong nagising. Dahil hindi pala kami pwede. Hanggang nand'yan si Carmen ay hindi ko maibabalik ang tiwala ko kay Azrael. Ayaw ko nangulo.Ilang araw na mula ng pumunta kami sa rest house namin dito sa Iligan City. Nakaupo ako ngayon sa sun lounge, habang si Maria Lyn ay nagtatampisaw sa dagat. Masaya ito. Dahil gusto ko ding mag relax ay pumayag na lang ako na mag outing kaming tatlo.Hindi ko pinansin ang anino na tumatabon sa akin ngayon. Alam ko kasi kung sino ang may-ari noon. Kung alam ko lang na kasama pala namin siya, sana ay hindi na lang ako pumayag. 'Pero magagalit naman ang anak mo.Napabuntong hininga ako. Dahil nandito na ito. Wala na kaming magagawa."Ayaw mo bang maligo?""Mainit pa."I am wearing a red two piece bikini. Dahil hindi naman ako kaputi-an ay bumagay naman sa akin ang suot
Aingelle POVKinapa-kapa ko ang nasa tabi ko. Pero wala akong makapa. Agad akong bumangon. Ngunit, agad ding humiga. Dahil sa kirot na naramdaman ko sa aking pagkababae at sakit sa aking katawan.Napakagat na lang ako sa aking labi ng maalala ang nangyari kagabi. He took me multiple times. Para bang walang kapaguran si Azrael. Madaling araw na kaming natapos at agad din nakatulog.Sinubukan kong bumangon. Pero talagang sumigid ang kirot. Talagang hindi niya ako tinigilan kagabi at kaninang madaling araw, hanggang hindi ako sumuko.Bumukas ang pinto ng kwarto at bumungad sa akin si Azrael."Mornin', baby!"Lumapit ito sa akin. Naka-upo na ako sa paanan ng kama. Umupo ito sa tabi ko. Namula ako, dahil alam ko kung ano ang naglalaro sa mga mata nito.Umiwas ako ng tingin."Hey, are you sore?"Dapat pa ba iyong itanong? Sobrang sakit ng pagkababae ko at katawan ko. Hindi pa nakatulong na sa loob ng sampung taon. Wala ni isang pumasok sa akin. Para bang bumalik talaga sa unang beses namin
Anastacia POV"Anastacia, please!" sigaw nito."Pwede ba. Tantanan mo ako, Clyde. Hindi ako uuwi.""But dad need you.""Sabihin mo kay dad. I am happy sa buhay ko ngayon. Masaya ako, dahil may nagmamahal sa akin. Mahal nila ako, kung sino ako.""But, they didnt know you. For god sake, Anastacia.""Iyon nga ang gusto ko eh. Mahal nila ako bilang si Stacy Aragon. Hindi si Anastacia Morthon Miller."Hindi ito nagsalita. Kaya iniwan ko na ito. Papunta kasi ako sa kumpanya na pinagta-trabaho-an ng asawa ko. Yes, I am married. Kasal ako sa lalaking mahal ko at mahal ako.Nang makarating ako sa kumpanya at agad akong dumiretso sa elevator. Hindi na ako dumadaan sa reception. Dahil kilala naman nila ako."Hi, Milley, si Kurt nandyan ba?"Nagulat si Milley nang makita niya ako. Para ba itong nakakita ng multo. Kumunot ang noo ko. Tumingin ako sa pinto ng opisina ng asawa ko. Dahil alam ko na ang klaseng tingin ni Milley sa akin."Who is this time, Milley?" tanong ko sa kanya."Anak ng isa sa b
Maria Lyn POVNasa gilid lang ako. Nagbabasa ng magazine at tinitignan ang pag te-therapy ni Ezekeil. He had an improvement. Determinado talaga itong makalakad muli.For 8 month since his therapy. Walong buwan din ang ginugol nito upang makalakad talaga ng maayos. Ngayon na tapos na ang session nito at maayos na ang lakad nito ay natutuwa ako."This is your last session, Mr. Miller. You are such an obedient patient. I hope I can see more patients like you.""Thank you, too. Doc. Sanchez."Tumayo na ako. Dahil alam ko na aalis kami ngayon at kakain sa isang restaurant. We will celebrate now. Dahil nakakalakad na talaga ito ng maayos ngayon."Let's go, baby.""Sure, love."Hinawakan nito ang baywang ko at pinatakan ng halik ang aking ulo."I miss you, you know.""Ezekiel, kailangan nating pumunta sa restaurant na nireserved ng pamilya natin.""I miss you.""Nakailan ka kagabi? Hindi mo ako pinatulog."Ngumuso ito. Totoo naman talaga na hindi niya ako tinantanan kagabi. Sobrang lakas ng
Maria Lyn POVNasa tabi ako ni Ezekiel. Limang buwan na kami dito at hangganv ngayon ay hindi pa rin siya gumigising. Pero ang sabi ng doktor ay may chance na gumising ito."Love, winter na dito. Sobrang ginaw. Hindi kaba giniginaw? Ang haba na nang tulog mo. Gising ka na. Gusto na kitang makasama. Gusto ka na naming makasama."Araw-araw iyon ang ginagawa ko. Kausapin siya. Dahil sabi ng doktor ay nakakatulong daw iyon. Para sa progress nito. Kaya araw-araw. Kinakausap ko ito."Alam mo bang si Leigh ay magaling sa klase? Palaging kinakausap ka din noon. Pag kagalinh sa school. Hindi ko na din naaalagaan ng maayos ang mga anak natin. Please, gumising ka na. We need you. I need you."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil sa sitwasyon namin ngayon. Noong nakaraang buwan lang ay may pumasok dito ay nag code blue si Ezekiel. Buti na lang at nahuli ang salarin. Ayon dito, may nag utos daw sa kanya at hindi namin nakuha ang pangalan ng totoong may sala. Dahil namatay na lang bigla ang lalaki.
Maria Lyn POVHindi kami pwedeng tumigil. Dahil alam ko na hinahabol niya kami. Akala ko talaga ay napatay na ito. Pero hindi pala. Napatay niya pala ang kanyang tauhan."Takbo, Maria Lyn, Ezekiel. Maabutan ko din kayo!" sigaw nito."Tumigil muna tayo, Maria Lyn. Pagod na ako.""Hindi pwede, Ezekiel. Kaya tumayo ka.""Iwan mo na ako. Tumakas ka na.""No, hindi kita iiwan."Humihingal din ito. Dahil kanina pa kami tumatakbo. Nanghihina na din ako. Dahil nakikipaglaban pa ako kanina kay Mezzy.Nasa kagubatan kami ngayon. Pinag-aralan din namin ang kagubatan na ito."Malapit na tayo sa labasan. May nag-aantay sa atin doon. Kaya, lalaban tayo," sabi ko sa kanya. Hinawakan ko ang kamay nito.Tumayo ito at tumakbo kaming muli. Alam ko na malayo pa ang bukana ng kagubatan na ito. Pero kailangan namin makipagsapalaran. Lalo na ngayon na alam ko na naghihintay sa amin ang mga anak namin. Patuloy lang kami sa pagtakbo. Hanggang sa makita ko ang bukana ng kagubatan. Ngunit bago pa kami makaratin
Maria Lyn POVLumayo ako sa kanya. Pero hindi pa man ako nakakaupo ng maayos ay binangga ang aming sasakyan. Kaya tumilapon ako sa isang bahagi ng sasakyan. Huling naalala ko at nakita ko at pilit na inilalabas ng sasakyan ang nanghihina na si Ezekiel."Ezekiel!" tawag ko sa kanya."Hindi ka na sana nakialam. Ngayon, mauuna kang mama–"Isang putok ng baril ang narinig ko bago ako nawalan ng malay.Nagising ako na masakit ang ulo ko. Buong katawan ko. Nagmulat ako ng mga mata at tumambad sa akin ang mga mukhang ng mga taong malapit sa akin. Alam kong nag-alala sila sa akin."I am okay." assurance ko sa kanila."Okay? Look at you. Nandito ka sa hospital, nakaratay. Ilang araw na walang malay. Tapos sasabihin mong okay ka lang!" galit na sambit ni Kuya kier.Ngumiti na lang ako. Dahil alam ko na sobrang nag-alala ito sa kalagayan ko."Mom, please, don't do it again.""Okay."Iginala ko ang paningin ko sa paligid. Kompleto lahat ng pamilya ko. Pero isang tao ang gusto kong makita."Si Eze
Maria POV"Who are you?" Iyon agad ang tanong ni Ezekiel sa akin. Matapos naming kumain ng agahan. Dito kami sa isang restaurant sa baba ng condo na inuukupa nito."Can we talk that in private?" saad ko."No, dahil once na mapag-isa tayo. Iba ang nararamdaman ko. Gusto kitang angkin ng paulit-ulit."Ngumisi ako. Dahil ganun din naman ako."Actually, I am your wife. At hindi si Mezzy ang asawa mo."Hindi agad ito napagsalita. "I am sorry, Ezekiel. Kung nagsinungaling ako sa iyo. Noong una, hindi ko naman talaga na ikaw ang business partner ko. Until my secretary. She took you a photo at pinakita niya iyon sa akin. Alam ko na hindi ako makakagalaw ng mabuti sa Paris. Dahil alam kong nandoon si Mezzy. Kaya pinalabas ko na gusto kitang makausap dito sa Pinas. For 10 years. Akala ko nawala ka talaga sa amin. I feel like dying. Pero naging matatag ako. Dahil sa mga anak nating dalawa."Hindi agad ito nakapagsalita. Nakatitig lang ito sa akin."How can I be sure na nagsasabi ka ng totoo.""C
Maria Lyn POVNagsisimula na ang party. Halos lahat ng mga mata ng mga tao ay nasa akin–hindi nasa kasama ko. Dahil masquerade ang theme ng party ay madaling naitago ang mukha ni Ezekiel. Tiyak, lalabas sa news ang balitang ito."Ms. Mothor—no Mrs. Miller, who is with you?"Alam kong napatingin si Ezekiel sa akin. Pero kailangan kong magsalita."He is just my business partner.""Oohh, really? Baka naka move on ka na sa namayapa mong asawa.""No, I love him. No one can replace him in my heart.""Is that said so."Hinayaan na kami ng mga reporter. Halos lahat ng mga mata sa akin ang tingin."Maria, Can I talk to you.""Excuse me, Ezekiel."Sumunod ako kay Nicole.Pumasok kami sa isang kwarto."Are you sure about your plan, Maria?""Yes, Kuya Kier. Gusto kong mapalabas sa lungga ang babaeng iyon. All this year. She hide Ezekiel from me. Kaya ito na ang tamang panahon, upang maningil. I need to help, Ezekiel, too. Kailangan na bumalik na ang mga ala-ala nito.""I see from him. That he is
Ezekiel POV"Sir," nag-angat ako nang tingin nang nasa harapan ko ang sekretary ko."Yes?" tanong ko dito."May meeting po kayo with Ms. Maria Lyn.""Sige, Erwin, salamat," nakangiti kong sambit dito."Sir, gusto po sana ni Ms. Maria Lyn sa personal.""Okay, papuntahin mo na lang siya dito. Make her an appointment.""Pero sir, kung pwede daw sa Pilipinas. Kasi po busy po siya at hindi agad makabalik dito sa paris. Para po makapagpirmahan na kayo ng kontrata."Napaisip ako. Papaano ko ba lulusutan ito, na hindi malalaman ni Mezzy."Wag mong bangitin ito kay Mezzy. Sabihin mo na lang na may meeting ako aboard. Wag sabihin sa kanya na sa Pinas ako pupunta.""Sige, sir."Napasandal ako sa sandalan ng swivel chair ko. Alam ko na mali ang gagawin ko. Sa paglilihim kay Mezzy tungkol sa pagpunta ko sa Pinas. Pero kailangan. Dahil alam ko na nandoon din ang kasagutan sa bawat tanong ko."Hi, baby!" nakangiting mukha ni Mezzy ang bumungad sa akin. "I bring a food for you. Lunch na din kasi.""W
Maria Lyn POVAgad kong inihinto ang kotse ko. Lumabas ako at kinuha ang bulaklak. Upang ilagay doon. Isinuot ko din ang dark shade ko."It's been a while, love. 10 years to be exact. Pero bakit ganun. Kahit sampung taon na ang lumipas mula nang iwan mo kami ay parang kahapon lang iyon nangyari? Alam mo bang malalaki na ang quadruplets. Maasahan na sila sa lahat ng bagay. Lalo na sa pagbabantay sa bunso natin."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil kahit na matagal na nangyari ang masalimo-ot na nangyari sa buhay ko ay para bang kahapon lamang iyon nangyari.Nandito ako ngayon sa isang warehouse kung saan kasama si Ezekiel sa pagsabog. It is his 10 years death anniversary. Kaya taon taon akong pumupunta dito. Tuwing death anniversary nito. Inilagay ko ang bulaklak doon.Tumunog ang cellphone ko at agad ko iyong sinagot."Yes, pumunta lang ako sa pinangyarihan noon. I know, Nic. Thanks for your concern. Pero alam mo naman na hindi matatahimik ang kaluluwa ko pag hindi ako nakadalaw. Don