Azrael POV
"Alin ba ang hindi mo maintindihan ha?" giit ko dito. Ilang beses ko na itong iniwasan at nilalayuan pero ayaw nitong makinig sa akin.
Simula ng mawala si Aingelle at nagtapat sa akin si Angel, ay di na niya ako tinitigilan.
"Mahal kita, Azrael. Alin ba doon ang hindi mo maintindihan. Gusto ko na maging akin ka." malumanay nitong sabi sa akin na may kasamang lambing sa boses nito.
"At ilang beses ko din bang sasabihin sa `yo na di kita mahal, di kita gusto. Si Ain lang ang mamahalin ko." madiin kong sabi dito.
"Hindi ako titigil, Azrael. Hangga`t di ka nagiging akin!" sambit nito, pero may bahid ng pagbabanta sa boses nito.
"Stop it, Gel, mas mabuti pang kalimutan mo na ako. Di ako ang nararapat sa iyo." sabi ko dito.
Tinalikuran ko na ito at pumasok sa venue. Agad akong nakipag halubilo sa mga kapwa ko negosyante. Ayaw kong masyadong isipin si Angel.
"Good Evening Mr Morthon." nakangiting bati sa aking ng isang babae. Ang ngiti nito ay may kasamang pang-aakit.
"Good Evening Ms? Ano nga ang pangalan mo?" tanong ko dito.
"Cynthia Delgado!" pakilala nito.
"Azrael Morthon." pakilala ko dito.
"I know you," sabi nito sabay tingin ng pailalim sa akin. "Sino ba ang hindi nakakakilala sa isang batang bilyonaryo at malupit na negosyante." nakangiti nitong sambit. Lumapit ito sa akin. Inilapit nito sa aking tainga ang labi nito. "Malupit ka din ba sa kama!" bulong nito. Lumayo ito sa akin.
Di agad ako nakagalaw, dahil sa sinabi nito. May kumapit sa aking braso, kaya agad ko itong nilingon. "Love, uwi na tayo!" malambing na sambit ni Angel.
"Ms Samonte. Hindi ko alam na ikaw na pala ang kapalit ngayon ng nasira mong kapatid." pang-aasar ng babae sa harapan namin.
"Then, so what? Wala na ang kapatid ko. Dapat lang naman siguro na pagbigyan namin ang aming mga sarili." sabi ni Angel. "Right, love?" baling nito sa akin.
Inalis ko ang kamay nito na nasa braso ko. Hinawakan ko ang braso nito at hinila palayo sa umpukan.
"Ano ang sa tingin mo ang ginagawa mo?" madiin kong sambit dito. Hawak-hawak ko ang braso nito.
"Nasasaktan ako Azrael." d***g nito.
"Talagang masasaktan ka. Kung ano man ang plano mo, Angel. Please, don't me. You don't know me, Angel. Iba ako magalit!" utas ko dito. Binitawan ko na ang braso nito at iniwan ang babae.
Nagpatuloy ang party. Dahil nga hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako sa pagkawala ni Aingelle ay naglasing ako. Total pwede namang matulog sa mga suite ng hotel dito.
Dahil nga di ko na kaya na umuwi ay nag check-in na lang ako sa hotel suite. Nang makapag check in ako ay agad akong pumasok sa elevator. Bago pa sumara ang elevator ay may pumasok ba babae.
Ngunit ang ikinabigla ko ay bigla ako nitong hinalikan.
"I love you, Azrael. I want you, own me love. Own me. Please." sabi nito na may pang-aakit na boses.
Dahil nga lasing na ako at wala na ako na huwisyo. Kaya hinila ko ang babae at siniil ng halik ang labi nito. Hinalikan ko ng mapusok ang labi nito.
Kapwa kami hinihingal ng maghiwalay ang aming mga labi. Nakikita ko si Aingelle sa babaeng ito.
"Aingelle!" tawag ko dito. "I love you, baby!" utas ko sabay halik sa labi ng aking kahalikan kanina.
Bumukas ang elevator at agad ko itong hinila sa kwarto ko. Di pa kami nakakapasok sa loob ay isinandal ko na ito sa pader sa labas at siniil ulit ng isang mapusok na halik.
Agad na gumanti ng halik ang babae.
"Aingelle." tawag ko muli dito.
Agad kong binuhat ang babae ay agad na kaming pumasok ng mabuksan ko ang pintuan ng aking kwarto na inuukupa. Isinandal ko sa pader ang babae, bumaba ang aking labi, patungo sa kanyang leeg at dibdib.
Agad ko itong dinala sa kama at inihagis doon. Napatili ang babae. Isa-isa kung hinubad ang aking saplot at hinila ang babae, pinunit ko ang panty nito at muli ay hinalikan ko ng mapusok ang labi nito.
KINABUKASAN ay sobrang sakit ng aking ulo. Dahil nga sanay na akong n*******d na natutulog ay di ko na napansin na may katabi na pala ako.
Agad akong napabalikwas ng makilala ko kung sino ang katabi ko. 'Angel' bulong ko sa aking isipan.
Agad akong bumangon at isa-isang pinulot ang mga damit ko na nagkalat sa sahig. Isa-isa kong isinuot ang mga iyon.
"Aalis ka na?" utas nito sa akin.
Di ko siya nilingon. "Yes, and I am sorry. I was a mistake!" sabi ko dito.
Alam kong masasaktan na naman ito sa sasabihin ko. Pero ano ang magagawa ko? Mahal ko si Aingelle. Siya lang ang nagmamay-ari ng aking puso.
"Bakit hindi mo subukan na mahalin ako Azrael. Give me a chance please. Gusto kong madama ang pagmamahal mo!" umiiyak nitong sambit.
"I don't deserve you, sa iba mo na lang ibaling ang pagmamahal mo." sabi ko dito, lumabas na ako ng kwarto na iyon at pumunta sa lobby para mag check-out.
Nang makapag check-out na ako ay agad akong pumunta sa parking lot para kunin ang kotse ko. Agad akong sumakay, nanatili muna ako doon. Dahil sa galit ko ay pinaghahampas ko ang manibela ng akong kotse.
'Hindi dapat nangyari iyon. Nawala na naman ako sa sarili ko. I am sorry, Aingelle. Sorry, baby, nagkasala na naman ako sa iyo.' piping sambit ko.
Agad kong binuhay ang makita ng aking kotse at pinatakbo ito papunta sa condo kung saan nagsimula ang lahat.
Angel POV
NAPANGITI na lang ako umalis na si Azrael. Success talaga ang plano ko. Kung noong una ay walang nangyari sa amin. This time ay mayroon na talaga. Napahiga ako sa kama at dinadama ko ang bawat haplos at halik sa aking ni Azrael.
Ang tagal kong pinangarap na napasaakin si Azrael. Ngayong akin na siya, walang makakapigil sa akin. Poor Aingelle. Namatay ito ng walang kalaban-laban.
May nag doorbell sa pintuan ng kwarto na inuukupa ni Azrael. Agad akong bumangon at itinakip sa aking h***d na katawan ang kumot.
"What?" walang emosyon na sambit ko dito. Hindi makatingin sa akin ang nasa labas
"Lilinisin ko lang po ang kwarto." nakayukong sambit nito.
Nilakihan ko ng bukas ang pintuan. Pumasok ito sa loob. Habang naglilinis ang janitor ay walang sabi-sabi na tinanggal ko ang kumot sa aking katawan.
Alam kong titig na titig sa akin ang lalaki na nasa likuran ko ngayon. Pero wala akong pakialam. I am so proud of my body. Kahit na maganda ang katawan ko at alam kong may ibubuga din si Aingelle. Iyon yata ang nagustuhan ni Azrael sa kapatid ko.
Nagbihis ako at pagkatapos ay lumabas na sa unit na iyon. Naiinis lang talaga aki kay Azrael. Ako ang nandito, pero si Aingelle pa rin ang hinahanap ng lalaki. Patay na ang kapatid ko, bakit nakikihati pa rin ako sa isang patay na.
Tumunog ang cellphone ko, mabuti na lang at nandito na ako sa sasakyan ko.
"Hello!" sagot ko sa kabilang linya. "Can you please stop calling!" angil ko dito. Di ko gusto na tumatawag ang tao na ito sa akin.
Napapikit na lang ako, dahil sa sinabi nito. "Okay, ibibigay ko ang gusto mo, basta ba wag na wag mo na akong tatawagan. Mapapahamak ako dahil d`yan sa ginagawa mo." sabi ko dito. Agad kong binaba ang cellphone ko.
Hangga't maaari, ayaw kong may tumatawag mula sa mga taong iyon. Ayaw kong mapahamak. Hindi ko naman ginusto ang nangyari ng gabing iyon.
Naalala ko pa ang nangyari ng gabing iyon. Nanghihingi ito ng tulong sa akin. Pero pikit-mata ko siyang iniwan doon. Walang pagdadalawang-isip na iniwan ko siya doon.
Napahawak na lang ako sa aking dibdib, kung di ko ginawa iyon. Baka naging kaagaw ko pa siya sa lalaking mahal ko at hindi ko hahayaan iyon.
Pinapangako ko sa sarili ko, gagawin ko ang lahat, mapapasaakin lang si Azrael. Lahat na haharang sa aking hangarin ay aalisin ko sa landas ko. Kahit ang kapalit nito ay ang pagkasunog ng kaluluwa ko sa impyerno.
Binuhay ko na ang makina ng aking sasakyan at pinatakbo na ito, papunta sa mga tao na iyon. Tatapusin ko ngayon ang ugnayan namin.
DUMATING ako sa lugar na pagkakakitaan namin pasado alas dose na. Agad akong bumaba sa sasakyan ko at nakita ko siyang nakangisi.
"Ano pa ba ang kailangan mo sa akin?" tanong ko sa kanya.
"Simple lang, kwarta." nakangisi nitong utas.
"Di pa ba sapat ang pera na binigay ko sa iyo?"
"Kulang iyon, Angel. Alam mo namang mahal ang serbisyo ko."
Nilingon ko ito. "Magkano ba ang kailangan mo, para tigilan mo na ako!" sabi ko dito. Nagpipigil lang ako na magalit, dahil alam ko ang ugali ng taong ito.
"Limang Milyon, Angel. Iyon lang!" ngising sambit nito sa akin.
"Nahihibang ka na ba? Ang laki na ng naibigay ko sa iyo." sigaw ko sa kanya.
"Kulang ang Tatlong Milyon, Angel, para sa pananahimik ko. Di basta-basta ang binabangga ko o binabangga mo. Alam mo naman ang kayang gawin ni Azrael. I know Azrael. He is a demon, at hindi mo pa siya nakikilala ng mabuti!" sabi nito sa akin.
Bigla akong natakot sa sinabi ng lalaking ito. I know Azrael too well. Kaya nitong pumatay ng walang pagdadalawang-isip, kaya nitong nagpahirap ng walang pag-alinlangan.
Pero nagawa ko na ang kasalanan na iyon. Ang gagawin ko na lang ngayon ay kailangan kong itago ang nangyari nang gabing iyon.
"You know naman na di ko sinasadya iyon. Masyado akong nagalit at kinain ng poot ang puso ko." sabi ko sa kanya. "Di ko sinasadya iyon."
Nagpadala ako ng galit ko nang gabing iyon. Di ko naman siya balak patayin eh, tatakutin ko lang sana. Kaso nandilim ang paningin ko, nablanko ko bigla at di ko na alam ang ginagawa ko.
"Di mo sinasadya o sinadya mo, pinatay mo pa rin siya!" nang-uuyam kong sambit.
"TAMA NA!" sigaw ko. "TAMA NA!" Tinakpan ko ang aking tainga, dahil paulit-ulit na nagre-replay at naririnig ko ang tinig nito na nagmamakaawa.
Nang gumaan ang pakiramdam ko ay tinalikuran ko na ito, pero bago ako umalis sa harapan nito ay nagsalita ako.
"Antayin mo ang limang milyon sa account mo!" malamig na sabi ko dito.
Binuksan ko ang pintuan ng aking sasakyan, binuksan ko ang makina nito at agad na pinausad ang sasakyan ko.
Binaybay ko ang daan papunta sa safe haven ko. Ang lugar na pwede akong mag-isip at narelax ang utak ko. Binilisan ko ang pagpapatakbo kaya di nagtagal ay nakarating ako.
Agad akong bumaba sa sasakyan ko ng makaparada na ako at agad na pumasok sa bahay na iyon. Dito muna ako pansamantala. I want peace of mind. Gusto kong magrelax ang utak ko, para di ko masyadong naisip ang nangyari ng gabing iyon.
Nang makapasok ako sa kwarto ng bahay ko ay agad kung hinubad, isa-isa ang mga saplot ko, wala akong itinira ni kahit isa sa mga damit ko. Agad akong pumasok sa banyo at binuksan ang shower.
Di ko mapigilan ang umiyak. Naaalala ko na naman kasi ang kinasasangkutan ko, walang alam ang magulang ko dito, kahit ang mga kapatid ko. Wala naman akong kasundo sa pamilya ko, dahil si Aingelle na lang ang nakikita nila.
Paano naman ako? I have a feelings too, nasasaktan ako sa tuwing may gusto akong sabihin ay di nila ako pinapakinggan. Inggit at selos ang nararamdaman ko.
Inggit dahil nasa kanya na ang lahat ng atensyon ng lahat, kahit si Azrael ay nasa kanya na. Selos, nagseselos ako sa pinapakitang pagmamahal ng pamilya ko kay Aingelle, na di ko man lang nararamdaman sa pamilya ko. Nagseselos din ako, kasi nasa kanya na si Azrael. Ang pagmamahal at atensyon ng lalaking mahal ko ay nasa kanya na.
Umupo ako sa sahig ng shower. Nanatili akong walang saplot, umaagos sa aking katawan ang tubig mula sa shower. Di ko mapigilan ang lumuha.
Para bang nakikita ko pa rin siya sa harapan ko. Humihingi ng tulong, nagmamakaawa, pero di ko siya pinakinggan, naging bingi ako, naging ganid ako.
Mapapatawad mo pa kaya ako? Alam kong walang kapatawaran ang naging kasalanan ko, sana ay balang araw, ay mapatawad mo ako, kung nasaan ka man ngayon.
Azrael POVABALA ako sa pagpirma ng mga papeles ng pumasok ang inutusan ko. Alam kong may dala itong magandang balita para sa akin."Sir, ito na po ang mga tao na sangkot sa pagkamatay ni Ms Samonte." he hand me the envelope at agad ko naman iyong kinuha.Binuksan ko ang envelope at isa-isang inilabas ang laman noon. Kumunot ang noo ko.I know this people. Tauhan ito ng pinsan ko. Binitawan ko ang envelope at nag-isip, may kinalaman ka kaya Jake sa pagkamatay ni Ain? Alam kong gusto din ni Jake si Ain. At hindi nito matanggap na naging kami."Imbestigahan mo si Jake Magallanes!" utos ko sa PI ko."Sige, Sir." sambit nito sabay alis sa harapan ko.Napasandal ako sa swivel chair ko, tapos ay tumayo. Nakatingin ako ngayon sa labas at nakikita ko ang naglalakihang building mula dito sa kinatatayuan ko.'Ano ang kinalaman mo sa pagkamatay ni Ain, Jake?' tanong ko sa aking isipan.Malaki ang palaisipan ko, kung bakit ang mga tauhan ni Jake ang nasa mga larawan na iyon. Wag ka sanang magkam
Azrael POV"Bakit ba kasi ito pa ang napili mong set-up, Azrael." lintaya ni Ange sa akin ang kapatid ni Aingelle. Gusto ko kasing makasama ang babaeng mahal ko.Pero natatakot ako, natatakot ako na pag nalaman nito ang totoo kung damdamin ay baka layuan niya ako.Aingelle is my childhood friend. Magkakaibigan na kami simula noon pa man. Magkapitbahay kami sa iisang village at magkaibigan din ang mga magulang namin."Azrael, hindi bobo si Aingelle, para sa ganito. Really? Magpapaturo ka sa mathematic? Really, Azrael?"Gusto ko kasing makasama si Aingelle n di nahahalata ang damdamin ko para dito, kaya magpapaturo na lang ako sa kanya sa isa naming subject at kunwari, may di ako nagegets sa lesson namin na iyo."Iyon lang ang naisip kong paraan eh.""Magkaibigan tayo, bakit di mo na lang siya lapitan as a friend." sabi nito sa akin."Kinakabahan nga ako, palagi akong nauutal pag nasa harapan ko na siya." sabi ko dito.Literal na kinakabahan talaga ako at para bang gusto kong tumakbo pa
DAHIL, papalapit na ang summer at puspusan ang aming paghahanda para sa exam namin. Ilang araw na lang at bakasyon na at excited akong makapunta sa probinsya nila Tita Becca.Si Tita Becca ay kapatid ni Mama. Malayo sila sa syudad kaya maganda ang simoy ng hangin doon. Habang si Angel naman ay grounded pa rin hanggang ngayon.Bahay at school lang ito, fully guarded din ang mansion namin. Para di makatakas si Angel. Hatid-sundo na din kami ng driver namin at may kasama pang bodyguard. Di naman ganun kahigpit ang siguridad sa bahay. Pero nang minsang tumakas si Angel ay dinagdagan ni Kuya ang mga tauhan sa bahay. Kaya wala kaming nagawa ng dumami ang guard sa mansion. Binabaybay namin ang papunta sa bahay ng may humarang sa van na sinasakyan namin. Nakipagpalitan ng putok ang aming mga bodyguard sa mga armado habang kami ay nasa loob ng van at yumuyuko.Bigla ay bumukas ang pintuan ng van at nagsisigaw kaming tatlo sa loob. "Quit," isang matigas na tinig ang nakapagpatahimik sa aming
Aingelle POVNGAYONG araw ang punta namin sa probinsya nila Tita Becca at nasabihan na ni Kuya sila Tita doon. Napatingin ako sa labas.Nag-uusap ng masinsinan sila Kuya at Jacob. Sobrang seryoso nilang dalawa. May hinahanap ang mga mata ko, pero wala. Hindi ito dumating, di ko yata siya makikita pag-alis namin.Agad naman na pumasok si Jacob sa front seat ng aming van na dadalhin namin, papuntang probinsya. Marami kaming kasama na bodyguard dahil iyon din naman ang utos ni Kuya. Kahit na ayaw namin ay kailangan naming sumunod.Ayon kay Kuya ay mayroon daw silang nasagasaan na malaking grupo. Hindi lang basta-basta negosyante ang Kuya ko. Alagad din ito ng batas, silang dalawa ni Kuya Michael. Kaya dapat ay maging ligtas kami, babalik lang kami sa mansion pag pasukan na.Mahaba ang biyahe namin, papunta sa Tudela, Ozamis. Doon kasi ang probinsya nila Mama. Doon muna kami pansamantala, para malayang makagalaw sila Kuya na walang inaalala. Agad akong napabangon ng may sumusunod na motor
Aingelle POVLATE NA akong nagising, dahil sa magdamag akong di pinatulog sa kakaisip kay Azrael. Agad akong bumangon at pumunta sa banyo. Naligo ako kasi ang alam ko ay pupunta kami sa farm ng hacienda, anihan daw kasi ngayon. Nang matapos na akong maligo ay agad akong bumaba, naabutan ko si Angel na nasa kusina at para bang may ginagawa. Tinignan niya ako ng masama.Kung nakakamatay lang ang masama na tingin ay baka bumulagta na lang ako bigla. Nilampasan ko siya."Malandi!" bulong nito. Pero narinig ko naman siya.Nagpanting ang dalawang tainga ko dahil sa sinabi niya. Ipinikit ko ang aking mga mata, at di ko siya pinansin. Lalagpasan ko na sana siya ng harangan niya ako."Ano ang ginagawa ni Azrael sa kwarto mo? Nakita ko siyang lumabas kagabi sa kwarto mo!" di agad ako nakapagsalita, para bang nalulon ko bigla ang dila ko."Wala, ewan ko. Hindi ko alam." patay-malisya na sabi ko sa kanya.Nanlilisik ang mga mata nito na nakatingin sa akin. "I know na may gusto ka kay Azrael. So w
Aingelle POVNANG makaakyat na ako sa itaas ay nakapasok na ako sa kwarto ko ay doon ko inilabas ang lahat ng hinanakit ko. Alam kong kinakampihan niya kanina si Angel. Gusto kong magpaliwanag sa kanya, pero di ko ginawa. Alam kong wala siyang ibang paniniwalaan kundi si Angel.Sino ba naman ako sa buhay niya? Hindi kami, kaya wala siyang obligasyon sa akin, ganun din ako. Agad akong humiga sa kama ko at iniyak na lang doon ang lahat ng hinanakit ko. Di nagtagal ay nakatulog ako sa kakaiyak.Azrael POVHINAPLOS ko ang pisngi ni Aingelle. Basa iyon ng luha. Tinignan ko siya, naniniwala naman ako sa kanya. Kaso ayaw kong magsalita, dahil alam kong may masasaktan na naman. Hindi ko naman gusto na magkagusto si Angel sa akin. Alam kong may gusto si Angel sa akin. Di naman iyong lingid sa akin. Hinalikan ko muna ang labi nito bago ako umalis sa kwarto nito."Nakatulog ba siya?" sambit nito."Oo," sabi ko. Nakapamulsa akong nakatingin sa kawalan. Nasa hallway kasi kaming dalawa ngayon."Kai
Aingelle POVNAPATINGALA ako dahil ginagawa sa akin ni Azrael. Sobrang sarap ang ginagawa nito sa aking ibabang bahagi ng aking katawan."Ahhh. Harder, please," bulong ko. Di ako makamayaw sa pagbaling ng aking ulo.Nasa mesa kasi ako ngayon nakahiga, walang saplot at nasa aking gitnang bahagi si Azrael, dinidilaan at kinakain ang aking pagkababae.Panay ang ungol ko sa ginagawa nito sa akin. Di ko na alam ang gagawin ko, kung saan ako kakapit."Ahh, sige pa. Azrael. Diin mo pa," panay na ang ungol ko, dahil sa ginagawa niya.Akala ko ay wala ng sasarap pa sa ginagawa nito sa akin. Ilang dila pa nito ay nilabasan na ako.Hingal na hingal ako ng lubayan niya ako. Umakyat ito papunta sa aking harapan at hinalikan ako ng madiin."Bakit di mo ako angkinin, Azrael!" d***g ko dito. Bumangon ito ay pumunta ito sa bintana.Ako naman ay bumangon din. Di na ako nag-abala na takpan pa ang aking hubad na katawan, ano pa ang saysay ng pagtatakip sa katawan ko kung nakita naman nito ang lahat sa aki
Aingelle POVNasa mansion na ako. Kahit na ayaw akong payagan ni Kuya na umuwi ay nagpumilit ako. Ayaw ko nang makasama pa sa iisang bubong si Azrael. Di ko kaya ang nakikita ko.Nandito lang ako sa kwarto nakakulong, it's been week since I got home. Nakapag-usap na din kami ni Kuya tungkol sa pag-aaral ko. Sa States na ako mag-aaral. Iyon din ang kagustuhan ko. Dahil once na magtagal pa ako dito, baka masasaktan lang ako lalo. Naalala ko pa ang pag-uusap namin ni Kuya kagabi."Kuya, gusto kong mag-aral sa states," wika ko dito.Kunot-noo niya akong tinignan. "Bakit?" tanong nito."Gusto ko nang bagong environment," sabi ko sabay upo sa visitor chair nito. "Total, bakasyon na naman at pwede akong mag transfer. Baka magawan mo ng paraan!""Urgent yata ang gusto mo.""Gusto ko lang lumayo, Kuya!" Madamdamin kong sabi kay Kuya Xander."Dahil ba kay Azrael. Kaya gusto mong umalis?" tanong nito sa akin."Isa din siya sa dahilan, Kuya. I want peace. Kung di ako aalis, baka magkasakitan din
Anastacia POV"Anastacia, please!" sigaw nito."Pwede ba. Tantanan mo ako, Clyde. Hindi ako uuwi.""But dad need you.""Sabihin mo kay dad. I am happy sa buhay ko ngayon. Masaya ako, dahil may nagmamahal sa akin. Mahal nila ako, kung sino ako.""But, they didnt know you. For god sake, Anastacia.""Iyon nga ang gusto ko eh. Mahal nila ako bilang si Stacy Aragon. Hindi si Anastacia Morthon Miller."Hindi ito nagsalita. Kaya iniwan ko na ito. Papunta kasi ako sa kumpanya na pinagta-trabaho-an ng asawa ko. Yes, I am married. Kasal ako sa lalaking mahal ko at mahal ako.Nang makarating ako sa kumpanya at agad akong dumiretso sa elevator. Hindi na ako dumadaan sa reception. Dahil kilala naman nila ako."Hi, Milley, si Kurt nandyan ba?"Nagulat si Milley nang makita niya ako. Para ba itong nakakita ng multo. Kumunot ang noo ko. Tumingin ako sa pinto ng opisina ng asawa ko. Dahil alam ko na ang klaseng tingin ni Milley sa akin."Who is this time, Milley?" tanong ko sa kanya."Anak ng isa sa b
Maria Lyn POVNasa gilid lang ako. Nagbabasa ng magazine at tinitignan ang pag te-therapy ni Ezekeil. He had an improvement. Determinado talaga itong makalakad muli.For 8 month since his therapy. Walong buwan din ang ginugol nito upang makalakad talaga ng maayos. Ngayon na tapos na ang session nito at maayos na ang lakad nito ay natutuwa ako."This is your last session, Mr. Miller. You are such an obedient patient. I hope I can see more patients like you.""Thank you, too. Doc. Sanchez."Tumayo na ako. Dahil alam ko na aalis kami ngayon at kakain sa isang restaurant. We will celebrate now. Dahil nakakalakad na talaga ito ng maayos ngayon."Let's go, baby.""Sure, love."Hinawakan nito ang baywang ko at pinatakan ng halik ang aking ulo."I miss you, you know.""Ezekiel, kailangan nating pumunta sa restaurant na nireserved ng pamilya natin.""I miss you.""Nakailan ka kagabi? Hindi mo ako pinatulog."Ngumuso ito. Totoo naman talaga na hindi niya ako tinantanan kagabi. Sobrang lakas ng
Maria Lyn POVNasa tabi ako ni Ezekiel. Limang buwan na kami dito at hangganv ngayon ay hindi pa rin siya gumigising. Pero ang sabi ng doktor ay may chance na gumising ito."Love, winter na dito. Sobrang ginaw. Hindi kaba giniginaw? Ang haba na nang tulog mo. Gising ka na. Gusto na kitang makasama. Gusto ka na naming makasama."Araw-araw iyon ang ginagawa ko. Kausapin siya. Dahil sabi ng doktor ay nakakatulong daw iyon. Para sa progress nito. Kaya araw-araw. Kinakausap ko ito."Alam mo bang si Leigh ay magaling sa klase? Palaging kinakausap ka din noon. Pag kagalinh sa school. Hindi ko na din naaalagaan ng maayos ang mga anak natin. Please, gumising ka na. We need you. I need you."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil sa sitwasyon namin ngayon. Noong nakaraang buwan lang ay may pumasok dito ay nag code blue si Ezekiel. Buti na lang at nahuli ang salarin. Ayon dito, may nag utos daw sa kanya at hindi namin nakuha ang pangalan ng totoong may sala. Dahil namatay na lang bigla ang lalaki.
Maria Lyn POVHindi kami pwedeng tumigil. Dahil alam ko na hinahabol niya kami. Akala ko talaga ay napatay na ito. Pero hindi pala. Napatay niya pala ang kanyang tauhan."Takbo, Maria Lyn, Ezekiel. Maabutan ko din kayo!" sigaw nito."Tumigil muna tayo, Maria Lyn. Pagod na ako.""Hindi pwede, Ezekiel. Kaya tumayo ka.""Iwan mo na ako. Tumakas ka na.""No, hindi kita iiwan."Humihingal din ito. Dahil kanina pa kami tumatakbo. Nanghihina na din ako. Dahil nakikipaglaban pa ako kanina kay Mezzy.Nasa kagubatan kami ngayon. Pinag-aralan din namin ang kagubatan na ito."Malapit na tayo sa labasan. May nag-aantay sa atin doon. Kaya, lalaban tayo," sabi ko sa kanya. Hinawakan ko ang kamay nito.Tumayo ito at tumakbo kaming muli. Alam ko na malayo pa ang bukana ng kagubatan na ito. Pero kailangan namin makipagsapalaran. Lalo na ngayon na alam ko na naghihintay sa amin ang mga anak namin. Patuloy lang kami sa pagtakbo. Hanggang sa makita ko ang bukana ng kagubatan. Ngunit bago pa kami makaratin
Maria Lyn POVLumayo ako sa kanya. Pero hindi pa man ako nakakaupo ng maayos ay binangga ang aming sasakyan. Kaya tumilapon ako sa isang bahagi ng sasakyan. Huling naalala ko at nakita ko at pilit na inilalabas ng sasakyan ang nanghihina na si Ezekiel."Ezekiel!" tawag ko sa kanya."Hindi ka na sana nakialam. Ngayon, mauuna kang mama–"Isang putok ng baril ang narinig ko bago ako nawalan ng malay.Nagising ako na masakit ang ulo ko. Buong katawan ko. Nagmulat ako ng mga mata at tumambad sa akin ang mga mukhang ng mga taong malapit sa akin. Alam kong nag-alala sila sa akin."I am okay." assurance ko sa kanila."Okay? Look at you. Nandito ka sa hospital, nakaratay. Ilang araw na walang malay. Tapos sasabihin mong okay ka lang!" galit na sambit ni Kuya kier.Ngumiti na lang ako. Dahil alam ko na sobrang nag-alala ito sa kalagayan ko."Mom, please, don't do it again.""Okay."Iginala ko ang paningin ko sa paligid. Kompleto lahat ng pamilya ko. Pero isang tao ang gusto kong makita."Si Eze
Maria POV"Who are you?" Iyon agad ang tanong ni Ezekiel sa akin. Matapos naming kumain ng agahan. Dito kami sa isang restaurant sa baba ng condo na inuukupa nito."Can we talk that in private?" saad ko."No, dahil once na mapag-isa tayo. Iba ang nararamdaman ko. Gusto kitang angkin ng paulit-ulit."Ngumisi ako. Dahil ganun din naman ako."Actually, I am your wife. At hindi si Mezzy ang asawa mo."Hindi agad ito napagsalita. "I am sorry, Ezekiel. Kung nagsinungaling ako sa iyo. Noong una, hindi ko naman talaga na ikaw ang business partner ko. Until my secretary. She took you a photo at pinakita niya iyon sa akin. Alam ko na hindi ako makakagalaw ng mabuti sa Paris. Dahil alam kong nandoon si Mezzy. Kaya pinalabas ko na gusto kitang makausap dito sa Pinas. For 10 years. Akala ko nawala ka talaga sa amin. I feel like dying. Pero naging matatag ako. Dahil sa mga anak nating dalawa."Hindi agad ito nakapagsalita. Nakatitig lang ito sa akin."How can I be sure na nagsasabi ka ng totoo.""C
Maria Lyn POVNagsisimula na ang party. Halos lahat ng mga mata ng mga tao ay nasa akin–hindi nasa kasama ko. Dahil masquerade ang theme ng party ay madaling naitago ang mukha ni Ezekiel. Tiyak, lalabas sa news ang balitang ito."Ms. Mothor—no Mrs. Miller, who is with you?"Alam kong napatingin si Ezekiel sa akin. Pero kailangan kong magsalita."He is just my business partner.""Oohh, really? Baka naka move on ka na sa namayapa mong asawa.""No, I love him. No one can replace him in my heart.""Is that said so."Hinayaan na kami ng mga reporter. Halos lahat ng mga mata sa akin ang tingin."Maria, Can I talk to you.""Excuse me, Ezekiel."Sumunod ako kay Nicole.Pumasok kami sa isang kwarto."Are you sure about your plan, Maria?""Yes, Kuya Kier. Gusto kong mapalabas sa lungga ang babaeng iyon. All this year. She hide Ezekiel from me. Kaya ito na ang tamang panahon, upang maningil. I need to help, Ezekiel, too. Kailangan na bumalik na ang mga ala-ala nito.""I see from him. That he is
Ezekiel POV"Sir," nag-angat ako nang tingin nang nasa harapan ko ang sekretary ko."Yes?" tanong ko dito."May meeting po kayo with Ms. Maria Lyn.""Sige, Erwin, salamat," nakangiti kong sambit dito."Sir, gusto po sana ni Ms. Maria Lyn sa personal.""Okay, papuntahin mo na lang siya dito. Make her an appointment.""Pero sir, kung pwede daw sa Pilipinas. Kasi po busy po siya at hindi agad makabalik dito sa paris. Para po makapagpirmahan na kayo ng kontrata."Napaisip ako. Papaano ko ba lulusutan ito, na hindi malalaman ni Mezzy."Wag mong bangitin ito kay Mezzy. Sabihin mo na lang na may meeting ako aboard. Wag sabihin sa kanya na sa Pinas ako pupunta.""Sige, sir."Napasandal ako sa sandalan ng swivel chair ko. Alam ko na mali ang gagawin ko. Sa paglilihim kay Mezzy tungkol sa pagpunta ko sa Pinas. Pero kailangan. Dahil alam ko na nandoon din ang kasagutan sa bawat tanong ko."Hi, baby!" nakangiting mukha ni Mezzy ang bumungad sa akin. "I bring a food for you. Lunch na din kasi.""W
Maria Lyn POVAgad kong inihinto ang kotse ko. Lumabas ako at kinuha ang bulaklak. Upang ilagay doon. Isinuot ko din ang dark shade ko."It's been a while, love. 10 years to be exact. Pero bakit ganun. Kahit sampung taon na ang lumipas mula nang iwan mo kami ay parang kahapon lang iyon nangyari? Alam mo bang malalaki na ang quadruplets. Maasahan na sila sa lahat ng bagay. Lalo na sa pagbabantay sa bunso natin."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil kahit na matagal na nangyari ang masalimo-ot na nangyari sa buhay ko ay para bang kahapon lamang iyon nangyari.Nandito ako ngayon sa isang warehouse kung saan kasama si Ezekiel sa pagsabog. It is his 10 years death anniversary. Kaya taon taon akong pumupunta dito. Tuwing death anniversary nito. Inilagay ko ang bulaklak doon.Tumunog ang cellphone ko at agad ko iyong sinagot."Yes, pumunta lang ako sa pinangyarihan noon. I know, Nic. Thanks for your concern. Pero alam mo naman na hindi matatahimik ang kaluluwa ko pag hindi ako nakadalaw. Don