Hinimas ni Rico ang kanyang baba, at iniisip kung saan ba niya nariinig ang pangalang Sapphire. Parang narinig na niya ito ngayon lang araw.Pagkalipas ng ilang minutong pag iisip, bigla na lang nanlaki ang kanyang mga mata, at nagmamadaling tumakbo palabas upang habulin ang babae. Wala na ito doon.
Sa loob naman ng opisina ni Ezekiel, tatlong tao lamang ang lulan sa loob at ang iba ay nasa labas. Kabilang sa mga naroroon, si Dexter.Si Ezekiel ang nag asikaso ng mga inumin at inilatag iyon sa lamesa. Para sa isang babae, ang ganoong gawi ay talagang kaibig ibig.Hindi alam ni Dexter kung ano a
Kinuha ni Ezekiel ang takure at nagsalin ng kape sa kanilang mga tasa. Habang ginagawa niya iyon, narinig niya ang tinig ni Sapphire, "tito, sorry po." Natigilan siya saglit, at tiningnan ang babae, saka ipinagpatuloy ang kanyang ginagawa na parang walang nangyari. Ngumiti siya ng nakakaakit, na
Dahil sa kalusugan ni Emerald, agad lumayo si Dexter sa kanya, at humarap patalikod upang magpaliwanag kay Emerald.Nagawang makalayo ni Sapphire sa asawa, saka tatawa tawang nagsalita, "bobo ka rin no? akala mo talaga, nandiyan na siya.. alam mo, bagay na bagay kayo ng kapatid ko, isang basura, at
Nakatawag na ng attention ang nagpapasubasta. Naglabas siya ng mga items na maaaring ma bid. Ipinakita iyon sa mga guest. "Ang dahilan, kung bakit iyon ang aking inuna, ay sa kadahilanang, hindi iyon kasama sa ipapasubasta. Ang ipapasubasta namin, ay ang kopya o replika lamang ng alahas na iyon, na
Naalala niya na nakita niyang si Emerald ay nakatanggap ng kahon na halos kasinglaki nito, na naglalaman ng alahas. Gayunpaman, ang kahon ni Emerald ay gawa sa pelus—maganda ngunit hindi kasing elegante ng hawak niya ngayon. Hindi matukoy kung kanino galing ang regalo, nagulat siya at tumangging
Sa kalagitnaan ng kanyang pagsasalita, muling sumugod si Emerald sa kanya, pilit na inaagaw ang nakakainis na kahon ng alahas. Mabilis na iniwasan ni Sapphire ang atake nito, at sa tamang pagkakataon ay yumuko siya at tinamaan ng tuhod ang malambot na tiyan ng babae, dahilan upang bumagsak ito nan
"Malalaman mo rin." Mahina niyang binawi ang kanyang braso at patuloy na naglakad, hawak ang kahon sa kanyang palad. Ngunit sa kabila ng panlabas niyang katatagan, nanatili na hungkag ang kanyang pakiramdam sa loob. Napatigil si Dexter, at agad na naisip na ang mga sugat na iyon ay tiyak na may ki
Naiinis na si Sapphire, kaya malamig siyang sumagot sa telepono, "Sige, uuwi na ako. Kung may gusto kang sabihin, hintayin mo na lang ako." — Makalipas ang kalahating oras, huminto ang taxi sa harap ng maliit na villa ng pamilya nila. Bago pa man siya makapagbayad at makababa nang maayos, hinatak
Si Sapphire ay handa na para dito. Tumakbo siya palayo habang lumilingon, likas na nagbabantay laban sa biglaang pag-atake ni Dexter. Ngunit ang tanging nakita niya ay ang lalaki na bahagyang itinaas ang kilay at ngumiti nang kaakit-akit. Walang bahid ng kasamaan sa ngiting iyon, kaya't siya ay nan
Matagal siyang niloko at ginamit nito. Ngayon, dumating na rin ang kanyang pagkakataong gumanti at gamitin ang koneksyong ito para sa sarili niyang layunin. Halos kasabay ng pagtatapos ng kanyang pagsasalita, nagkatinginan ang mga shareholders at nagsimulang magbulungan. Nang humupa nang bahagya a
Naninigas ang dibdib ni Sapphire nang marinig niya ito. Noong nakaraang buwan, nagsimula nang gawin at pagbutihin sa ibang bansa ang inhibitor na kailangan niya agad, at kalaunan ay ipinadala ito sa kanilang bansa. Sinabi sa kanya ni Susan na sagot ng kanyang lola ang lahat ng gastusin, at naniwa
Agad niyang naunawaan ang dahilan ng pagpunta ni Sapphire rito, kaya bahagyang sumikip ang kanyang mga mata sa hindi makapaniwalang ekspresyon. Sa sandaling iyon, ibinalik na rin ni Sapphire ang tingin niya, hinanap ang upuang may pangalan niya, at umupo nang may likas na biyaya. Bahagya siyang tum
Hindi na hinintay pa ni Sapphire na gumawa ng kagulat gulat na bagay si Dexter. Agad niyang inalalayan si Malleah. At gamit ang kanyang mamula mulang mga mata, tinitigan niya ng may galit ang lalaki. "Dexter." Ang huling pagkakataong nakita ni Dexter na ganito katindi ang tingin ni Sapphire ay sa
Sa mid-year party ng Briones Group, suot ni Sapphire ang isang marikit at eleganteng damit, mahinahong kasama si Malleah. Paminsan-minsan, ibinababa niya ang kanyang mga mata at ngumingiti, habang kalmadong nakikipag-usap sa bawat direktor. Marahil upang maging mas akma sa kasuotan niya, maingat na
"Dexter, hindi kita sinisisi." Sandaling tumigil si Emerald at saka sinabi ang nakakaantig na mga salita, "Kung ako man ang unang umibig sa'yo, o natakot akong mawala ka, o kahit naisipang gamitin ang kamatayan upang manatili sa puso mo magpakailanman, kasalanan ko lahat iyon." Nagdilim ang mga mat
Binuksan ng nars na naka-assign kay Sapphire ang pinto at nakita itong basa ng luha ang mukha at walang laman ang tingin. Paulit-ulit niyang binibigkas ang parehong tanong hanggang sa maging paos ang kanyang boses. Samantala, si Aleli naman ay sumasayaw nang parang baliw. "Tsk, hindi ko akalaing to