“Ganun ba?”Mababa ang boses ni Ezekiel, at bahagya niyang iginawi ang kanyang mga labi sa paraan na mahirap matukoy kung siya’y masaya o galit. Nakatingin siya ng masama kay Rico.Sa sumunod na sandali, ang tunog ng mga kamao at malalapit na banggaan ay parang kulog na mahina, hinaluan ng malutong
Pagkatapos ay isang hakbang ang ginawa niya paatras, pumunta sa kabilang bahagi ng kotse, binuksan ang pinto, sumakay, at pinaandar ang sasakyan.Iniiwas ni Sapphire ang kanyang tingin kay Ezekiel, bahagyang ngumiti ng mapait at tahimik na pinutol ang anumang nadarama sa kanyang puso. Ito ang buhay
Ang sagot na ito ay hindi perpekto.Gayunpaman, si Emerald lamang ang minahal ni Dexter sa loob ng maraming taon.Pumikit si Dexter, tila pinipilit ang sarili na paniwalaan ang mga salitang sinabi sa kanya ng babae.Malisyosong lumihis ang tingin niya dito, at saka isinara ang pinto nang malakas nan
"Eh... pa--paano po ako nakapagbihis?" lalo lamang siyang inatake ng hiya."Tinulungan kang magbihis ng babae kong kapitbahay kahapon," tugon nito sa kanya.Nang matiyak na walang nangyari sa kanila kagabi, nakahinga na siya ng maluwag. Agad siyang lumapit sa lalaki, at kinuha ang plato na hawak nit
Pakiramdam ni Sapphire ay mabigat ang pagtanggap sa kanya ng kanyang ina. Hindi siya inimbitahan nitong pumasok, kaya nagkusa na lang siya."Bakit naman hindi mo sinabi, na nakalaya ka na?" tanong nito sa kanya na parang wala namang interes sa kanya, at naalala pa rin ang kanyang kapatid, "any way,
Pagkatapos niyang makulong ng limang taon, hindi na siya ang dating Sapphire na mahina at sunud sunuran.Nanginig ang puso ni Emerald. Nakaramdam siya ng kaunting takot, ngunit sa labas ay naging mas mahinahon at elegante siya, "Wala naman akong ginawang masama sayo, bakit hindi ko kayang magpakita
Matapos niyang bugbugin ng salita si Emerald, at durugin ng husto, nakangiti siyang lumabas ng bahay na iyon.Nang magsara ang pinto, natakpan nito ang paranoid at galit na mga mata ni Emerald na puno ng poot. Pagdating ng tanghali, nakauwi na siya sa lumang bahay ng mga Briones. Subalit mababanaag
Sa porselana-puting balat ni Sapphire kapansin-pansin ang ilang pulang marka na hindi kayang maitago. Bahagyang iniangat ni Sapphire ang gilid ng kanyang mga labi sa isang mapait na ngiti. Kahit natatakpan ng palad ni Dexter ang kanyang mga mata, ang tingin niya’y tila mga talim na tumatagos sa kam
Sa mga sandaling ito, hindi niya alam kung ano ang hitsura niya pagkatapos maayusan, kaya palihim na lamang niyang ipagdasal na sana ay makilala siya ng kanyang tito sa isang sulyap at hindi makuha ng ibang lalaki. "Okay, okay, bilisan mo, turn mo na." Kasunod ng pagtulak ng mama-san, si S
Ngayong natagpuan na si Leila, natural na hindi na kailangang manatili pa si Ezekiel sa loob ng bar. Sa kabilang banda, walang alam si Sapphire tungkol dito. Sinubukan niyang ipagpaliban ang oras hangga't maaari sa daan, umiiyak at sumisigaw sa sakit at tumatangging maglakad, ngunit ang es
Sa kritikal na sandali, nagngangalit siya at nagdesisyon, "Miss Bai, hubarin mo ang iyong mga damit at ibigay sa akin. Itutulak kita sa mga palumpong ng damo sa gilid ng kalsada at magtago ka. Pagkaalis nila, humanap ka ng paraan para makabalik sa sasakyan para mahanap ang cellphone ko. Tawagan mo s
"Miss Sapphire, hindi mo kailangang mag-alala tungkol doon." Mahusay na minani -obra ni Marcus ang manibela at ngumiti ng mayabang, "Walang maaaring sumalang kay sir sa Maynila. o sa buong Luzon. Walang mangangahas na kumontra sa kanya... maliban na lang, kung sila talaga ay hindi lihitimong taga di
Lalong lumalim ang mapait na ngiti ni Sapphire. Kung tinanong niya na ang tungkol sa pagkakakilanlan at antas ng kanyang tito, bakit pa siya magtatanong kay Crow tungkol dito?Marahil dahil sa matagal na pagkatahimik, biglang napansin ni Crow ang isang bagay at nahulaan ang nararamdaman ni Sapphire.
Sa terasa sa ikalawang palapag ng bar, isang matalim na tingin ang sumusunod sa kotseng papalayo. Isang bahagyang ngiti ang sumilay sa madidilim na mata ng lalaki, at tinatamad ngunit banayad niyang iginuhit ang ngiti sa kanyang labi.. "seryoso siya sa paghahanap sayo. Sigurado bang ayos lang sayo
Nagtungo si Sapphire sa lugar kung saan malapit ang bahay ampunan, nagbabakasakaling makikita doon si Leila, ngunit walang kahit anong bakas ng babae sa lugar. Sa ilalim ng malamlam na liwanag ng buwan, ang mga punong nasa magkabilang gilid ng kalsada na maganda sanang tingnan tuwing araw, ay may i
"Bakit ka naman kinakabahan?" Pumikit si Ezekiel, at mabilis niyang napansin ang pagkukulang sa mga sinabi ni Sapphire "May sinabi ba sa'yo si Malleah?" Siyempre, hindi maaaring ipagsabi ni Sapphire ang tungkol sa sinabi sa kanya ni Malleah, kaya't nagkunwari siyang hindi nauunawaan ang sinasabi n
Napansin ni Sapphire ang hitsura sa mata ni Leila, kaya't naging mas maingat si Leila, ang bawat galaw ay perpekto, at dahan-dahan niyang pinapalakas ang loob ng mga bata habang magkakasama sila. Nauna ng lumabas si Armando sa hagdang daanan ng wala man lang kahit anong komento kay Leila. Halatang