Celina's Point of View"Here hold this," sabi ni Meaxiana sabay ibinigay sa akin ang tray na may nakalagay na carbonara at juice. Sinabi kasi niya sa akin na hindi pa kumakain si Massimo kaya naisipan ko na kuhaan siya ng pagkain just in case na kausapin niya ako. Sinabi niya rin sa akin na wala pang kinakausap si Massimo. Kaya ang nasa isip ni Meaxiana, ay hindi rin ako kakausapin ni Massimo, pero kailangan ko siyang makausap at kailangan niya ring makakain. Sana kausapin niya ako."Iwan na kita rito, dahil ayaw ni Massimo ng may tao sa labas ng kwarto niya... Kumatok ka na lang kapag handa ka nang kausapin siya." Tumungo ako bilang sagot sabay umalis na siya. Inaamin ko na kinakabahan ako, dahil nahihiya ako kay Massimo. Sa totoo lang hindi ko rin alam kung ano ang sasabihin ko sa kaniya. Kaya hindi ko alam kung handa na ba akong makita siya, pero gustong-gusto ko na makita ang mukha niya. Huminga ako ng malalim sabay kumatok ng tatlong beses sa pintuan ng kwarto ni Massimo. Nil
Dalawang taon na ang nakakalipas, pero naghihintay pa rin si Celina ng tawag ng kaniyang pinakamamahal na Massimo. Ang sabi ni Massimo, ay babalikan siya nito, at kapag nangyare 'yun, ay bubuo na sila ng sarili nilang pamilya. Pero hanggang ngayon, ay hindi pa rin nagpaparamdam ang lalaki sa kaniya.Ang gusto niya lang naman, ay maging masaya at makasama si Massimo, pero parang pinaglalaruan sila ng tadhana. Ilang taon na siyang nagmomove-on, pero hindi pa rin niya makalimutan si Massimo. Sinabi man ni Massimo na hintay siya, pero mas pinilit pa ni Celina na kalimutan siya. Dahil hindi naman niya alam kung babalik pa si Massimo o hindi na. Gusto niyang maging handa kung sakaling dadating ang panahon na 'yun, pero umaasa pa rin si Celina na dadating at babalik sa kaniya si Massimo.Nakangiti si Celina habang nakatingin sa picture nilang dalawa ni Massimo. Ito pa yung araw na masaya silang dalawa at wala pang nakakaalam na may relasyon sila. Ilang beses ipinalangin ni Celina na sana
"Mom?" mahinang tawag ng batang 5 years old na Celina sa kaniyang Ina. Bumaba ang bata sa kaniyang kama at lumabas ng kaniyang kwarto. Napatigil siya sa paglalakad dahil natatakot siya sa dilim. Wala kasing bukas na ilaw kaya sobrang dilim ng bahay nila.Dahan-dahan siya sa paglalakad papunta sa kwarto ng kaniyang magulang. Nang bubuksan niya na ang pintuan, ay narinig niya ang malakas na sigaw ng kaniyang ina sa loob ng kwarto."Recardo! Buksan mo ang mga mata mo parang awa mo na!" sigaw nang sigaw ang kaniyang ina na imulat ng lalaki ang kaniyang mga mata. Kanina pa rin umiiyak ang ina niya at hindi ito tumitigil. Unang beses niya pa lang makita na umiiyak ang nanay niya, pero hindi niya inakala na iiyak ito ng malakas at nanginginig.Nakita ni Celina na nakahilata ang kaniyang ama sa sahig at ang ina niya na nakaluhod sa gilid ng kaniyang ama. Naliligo sa sariling dugo ng tatay niya ang tatay niya kaya napaatras siya sa takot."Celina! Isarado mo ang pintuan. Pumunta ka sa kwarto
Sa malawak na mansyon ni Simon Heiz, na matatagpuan sa gitna ng mga mayayabong na hardin at matatayog na mga palma, ang eksklusibong pool party ng Massimo Montanelli ay nagbukas nang may kahanga-hangang ganda. Ang malawak na pool, na napapaligiran ng mga eleganteng tile na bato at pinalamutian ng mga lumulutang na kandila, ang naging sentro ng mga animated na pag-uusap at tawanan sa mga piling bisita. Kitang-kita sa bawat detalye ang hindi nagkakamali na panlasa ni Simon, mula sa magarang lounge furniture hanggang sa ambient lighting na nagbibigay ng mainit na ningning sa ibabaw ng tubig. Habang umuusad ang gabi, malayang dumaloy ang gourmet hors d'oeuvres at champagne, na nagpaganda sa sopistikado ngunit nakakarelaks na kapaligiran na tanging malalapit na kaibigan tulad nina Simon at Massimo ang maaaring mag-curate."Massimo!" Pagbati ng isang babae kay Massimo nang makita siya nito. Inubos ni Massimo ang gin cocktail at agad na nilapitan ang babae sabay hinalikan. "Ughh," ungol nan
Habang binabaybay nina Cecil at Celina ang kalsada, biglang huminto ang sasakyan, dahilan para mauntog ang ulo ni Celina sa upuan. Wala siyang suot na seatbelt, pero hindi naman masakit ang bukol, kaya okay na siya. "Ayos ka lang ba, Miss Cecil at Miss Celina?" Tumango si Celina, ngunit hindi mapakali si Cecil. "Anong nangyari? Bakit ka tumigil?” Gulat na tanong ni Cecil. “Walang dapat ipag-alala, Miss Cecil. Nagkaroon lang ng problema sa labas... Kami na ang bahala. Mangyaring huwag lumabas ng kotse." Tumango si Cecil, at lumabas na ang driver. Kung ano man ang nangyayari sa labas, sana ay mareresolba ito kaagad dahil sabik na siyang makilala ang lalaking pakakasalan niya. Nagulat ang mag-ina nang biglang nag-lock ang mga pinto ng sasakyan, at nagdilim ang mga bintana. Wala silang makita sa labas. Kahit na ang windshield ay naharang, ngunit mayroon silang ilaw sa itaas. "Anong nangyayari?" Tanong ni Cecil sa kanyang anak. Nanatiling kalmado si Celina, ngunit nababalisa ang kany
'Fuck!' sabi ni Massimo sa kaniyang isip nang makita niyang nagstop ang dalawang sasakyan na binabantayan niya."What happened? Bakit kayo huminto?" seryosong tanong ni Massimo mga guard na nasa loob ng kotse."Meroon pong tatlong kotse ang humarang sa amin, Sir.""What? Bakit niyo lang sinabi sa akin ngayon?" Mas naging seryoso ang mukha ni Massimo dahil sa narinig niya.Itinigil niya ang kaniyang motor sa gilid at lumapit sa mga guard."Sir," sabi ng mga ito ay nagbow sa kaniya. "We already checked, kung sino ang mga taong humarang sa amin at confirmed po. Sila ang mga tauhan ng mga Florante. Kasama rin po nila si Hidalgo Florante."Napabuntong hininga si Massimo at tinignan ang sasaktan kung nasaan ang mag-ina."Ano po ang gagawin natin, Sir?" Napatingin si Massimo sa guard nila."Bantayan niyo ang sasakyan na 'yan. Ako na ang bahala kay Hidalgo." Tumungo ang mga tauhan niya at hinarap si Hidalgo. Nakaharang ang mga tauhan nito ay mga motor sa kanila. Kaya kailangan niyang harapin
Celina's POV "Miss Eli, please escort Celina to her room," utos ni Uncle Mexion sa isang kasambahay na kanina pa nakatayo sa likod niya. "Yes, Sir." Nagbow si Eli kay Uncle Mexion at lumapit sa akin. "This way, Lady Celina," sabi niya sa akin. Si Miss Eli, ay mukhang bata pa, pero sigurado ako na hindi kami magkasing idad. Siguro mga nasa 20's pa lang siya? Sinundan ko na lang si Miss Eli kung saan siya papunta. Hindi ko mapigilan ang hindi tumingin sa paligid ko, dahil kahit saan ako tumingin, ay makikita akong mga ginto na gamit. Katulad ng nga vase, ilaw sa siling nila, at bawat sulok ng mga dingding at lamesa. Nakakaliit ang mansion na ito. Para akong sinasampal ng kahirapan. "Curse you, for hitting me." Napatingin ako sa harap ni Miss Eli dahil meroon akong narinig na boses ng babae. Meroon itong kasamang matangkad na nakangiting lalaki at padaan sila sa amin. "I'm sorry, pero wala akong magagawa. It's my job." Bago pa sila makadaan sa amin, ay agad na gumilid si Miss Eli
"Are you done staring my face?" Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Malalim ang boses ng lalaki kaya napabuntong hininga ako. "Hindi ko tinititigan ang mukha mo." Lumapit siya sa akin kaya mas lalo kong nakita ang malaperpekto niyang katawan. "Tinignan mo ang batang ito hindi ba?" Tinuro niya ang nakita kong batang lalaki na nakaupo sa lap ng nanay nito. "Ako ang batang ito," dagdag pa nito sabay humarap siya sa akin at tinignan ako sa mata. Kaya wala akong nagawa kung hindi ang makipagtitigan sa kaniya. "Hindi ko tinanong." Naging seryoso ang mga mata niya at doon ko napagtanto na familliar ang mga mata niya sa akin na para bang nakita ko na iyon. "You're new here right?" Hindi ko siya sinagot dahil nakaconcentrate ako sa mga mata niya. "Well, madami ka pang malalaman tungkol sa pamilya namin, pero mag-iingat ka. Baka bigla ka na lang tuklawin ng isang ahas na pagala gala rito." Nilapit niya ang bibig niya sa tenga ko at sinabing.. "Meroon pa naman akong alagang ahas." Pa