"Natuturn on ka ba?" naging malambing at nang aakit ang boses ni Celina. Nang tumingin si Celina sa mga mata ng lalaki, ay nakita ng babae ang pagnanasa nito sa kaniya. "Alam ko naman—"Hindi natuloy ang sasabihin sana ni Celina nang bigla siyang sunggaban ni Massimo ng malalalim na halik. Ang halik na parang walang bukas at parang gutom na gutom. Si Celina naman, ay nagulat, pero ipinikit niya na lang ang kaniyang nga mata at pinakiramdaman ang mga halik ni Massimo. Pinakiramdaman niya kung paano ito humalik ng isang babae, at hindi siya nagkakamali. Sobrang nakakaturn on ang halik ng lalaki, dahil nakaramdam ng kiliti si Celina sa kaniyang puson. Ito ang tinatawag na libog na hindi niya pa nararamdaman noon pa man.Ibinuhat ni Massimo si Celina at inupo ito sa bar table sabay pinagpatuloy ang paghahalikan nila.Sa sobrang lalim at tagal na nilang paghahalikan, ay naramdaman ni Celina ang kamay ni Massimo na bumaba papunta sa kaniyang dib-dib. Gusto niyang pigilan ang lalaki, pero h
"Lady Celina?" Agad na tumingin si Celina sa pintuan ng kwarto niya nang boglang marinig niya ang boses ni Miss Eli, ang kasambahay na pinagkatiwala sa kaniya ng kaniyang Uncle Mexion para alagaan at pagsilbihan siya."Miss Eli?" nagtatakang tawag ni Celina sa kasambahay nang buksan niya ang pintuan ng kwarto niya. "Ano po ang kailangan niyo? Gabi na po, bakit hindi pa po kayo nagpapahinga?" "Pagpasensyahan niyo na po, Lady Celina. Pinapatawag po kasi kayo ng magulang niyo sa opisina ni Lord Mexion." Biglang kumunot ang noo ni Celina dahil sa sinabi ng kasambahay. Nagtataka sya kung bakit gusto siyang papuntahan ng magulang niya. Wala naman siyang ginagawang masama."Hindi po ba pwedeng ipabukas na lang iyan, Miss Eli?""Naku, Lady Celina. Hindi po kasi pwede, dahil ang sabi po sa akin ni Lord Mexion na kailangan ko raw po kayong dalihin sa opisina niya. Malalagot po ako kapag hindi po kayo pumunta roon." Bumuntong hininga si Celina sabay tumungo. "Sundan niyo na lang po ako, Lady Ce
Pagkapasok na pagkapasok ni Massimo sa opisina ni Mexion, ay agad siyang tumayo sa harap nito at seryosong tinignan ang tiyo niya."Bakit mo ako pinatawag, Uncle?""Sumama ka sa amin sa bakasyon.""What?" Kumunot ang noo ni Massimo at tinignan ang uncle niya na nagsasabi na ayw niyang sumama dahil hindi siya mahilig sa mga bakasyon o kaya sumakay sa isang malaking barko at pumunta sa iba't ibang bansa para lang magsaya. "Alam mong hindi ko hilig ang mga gan'yan. Ok sana kung ipapasama mo ako para lang sa isang mission, pero ang magbakasyon para lang magsaya? No, hindi ako sasama.""Pwede bang patapusin mo muna ako?" Kinalma ni Massimo ang kaniyang sarili at tumingin ulit ng seryoso kay Mexion."Go ahead.""Gusto kong sumama pa para bantayan si Celina." "Ako na naman pagbabantayin mo sa batang 'yan? Bakit ako? Pwede naman ang anak mo?" inis na sabi ni Massimo. Katulad ng sinabi niya noon, hindi niya trabaho ang mag-alaga o magbantay ng bata. "Ang dami mong pwedeng ipagawa sa akin taga
Celina's Point of View"Wow," mahinang sabi ko nang makita ko ang sobrang malaking barko sa harapan ko. Kulay puti ang kulay ng barko at nakikita ko sa itaas na may malaking slide. Madami ring bintana na kung nasaan ang mga kwarto ng mga pasahero.Naisip ko bigla na kung magkano ang binayad ni Uncle Mexion para lang sa aming lahat. Sigurado ako na napakamahal nito dahil mayayaman na tao lang naman ang nakakasakay sa mga ganitong bagay.Hindi ako makapaniwala na nasa harapan ko na ito. Ang akala ko makikita ko lang ang mga ganitong barko sa pelikula, pero ngayon nasa harapan ko na at mapapasukan ko pa. Hindi ako mahihiya kung ako lang ang mamamangha ngayon sa nakikita ko, dahil first time kong makakita ng ganitong kalaking barko. Alam ko naman na hindi mamamangha ang mga Montanelli sa ganito dahil nakasakay na sila rito ilang beses na. Baka nga may sarili pa silang barko sa sobrang yaman nila."Stay close to me, and please don't do anything stupid. Ayaw kong mapahiya sa ibang tao." Kum
"Late na ako!" sigaw ko habang tumatakbo sa hallway kung nasaan ang mga rooms ng mga paseengers. Napakamalas ko talaga ngayon, nakatulog kasi ako kanina kaya nakalimutan ko ang oras. Nagmadali na lang akong maligo at mag-ayos ng sarili dahil hindi kulang na ako sa oras. I am wearing sleeveless na fitted dress na kulay royal blue. Nakasuot din ako ng black heels dahil ito lang naman ang heel na nilagay ni Miss Eli. Buti na lang talaga meroon siyang nilagay na dress sa maleta ko. Buti na lang pala talaga, ay siya ang nag-impake ng maleta ko dahil kung ako, hindi ko maiisip ang magdala ng dress at heels. Alam na alam talag ani Miss Eli ang mga kailangan ko.Ang sabi sa akin ni Massimo kanina, ay hihintayin niya ako sa labas ng kwarto ko, pero pagbukas ko ng pintuan, ay wala naman siya roon. Kaya sigurado ako na hindi niya na ako nahhintay kaya nauna na siya.Kaya ngayon, tumatakbo ako na nakaheels na hindi alam kung saan pupunta. Alam na nga ni Massimo na hindi ko kabisado ang buong ba
"I hope I am not late," nakarinig kaming lahat ng boses ng isag lalaki at hindi ako nagkakamali. Si Magnus ang dumating ngayon. Kita naman sa mukha ni Meaxiana ang pagkagulat, dahil hinalikan siya sa pisngi ng kaniyang kuya. Bago umupo sa tabi ni Massimo. Kaya pala may bakanteng upuan doon dahil para kay Magnus ang upuan na iyon. "You're not late, son. Ang kuya Maxio mo ang late," sabi naman ni Uncle Mexion. Happy family sila ngayon, pero bakit ang magulang lang ni Massimo ang hindi ko pa nakikita? Baka sobrang busy lang ng magulang niya?"Don't worry, Dad. Sa Frinland daw siya susunod. Kaya makakasama pa rin natin siya sa bakason na ito.""That's good to hear. Mag-order ka na ng gusto mo, dahil nakapag-order na kaming lahat.""Oh, I'll just eat what you all have ordered, Dad.""Ok, then.""Nakakainis ka kuya! Ang akala ko si Kuya Maxio ang mauunang makapunta rito, pero hindi mo man lang sinabi sa akin na sasama ka? Ang sabi mo hindi!" Inis na sabi ni Meaxiana habang hinahampas ang
Sa mansion na bahay ni Maximo Montanelli, dito nakaconfine ang pinskamatanda na Montanelli sa kanilang lahat. Si Marlon Montanelli na 91 years old, sa sobrang tanda na nito, ay machine na lang ang bumubuhay sa kaniyang buong katawan. Dito siya binabantayan at pinangangalagaan nina Maximo at ang pangalawang anak nitong si Marius. Nasa pangangalaga siya ng panganak na anak nito dahil naniniwala sila na tatagal ang buhay nito kapag kapiling nito ang panganay niyang anak. At ang panilya ng panganay niya ang may pinakamagagaling na mga tauhan kaya imposibleng malooban sila o kaya may pumatay na lang basta sa matanda."May balita na ba kay kuya Massimo?" tanong ni Marius sa pinakamataas na butler sa mansion nila. Ilang beses nang hindi pumupunta sa mansion nila si Massimo at iyon ang pinagtataka niya. Simula kasi nang malaman ni Massimo na nacoma ang lolo nila, ay hindi na umuwi si Massimo. Palagi na lang itong nasa mansion ng kanilang tiyuhin na si Mexion."Wala pa po, Lord Marius. Simul
"Bakit ang tagal mo?" tanong ng nanay ni Celina nang makapasok sila sa VIP pool. Meroon silang sariling malaking swimming pool at hot pool. May mga pagkain din sila na nakalagay sa malaking table. Naliligo na sa swimming pool si Meaxiana at Magnus. Sila Massimo at Celina na lang ang hinihintay nila. "Bagay sa'yo! Sigurado akong magkakaroon ka na ng boyfriend ngayon!" Sobrang excited nang expression ni Celine sa kaniyang anak, pero kita sa mukha ni Massimo na hindi nito nagustuhan ang sinabi ni Celine. "Mom, alam kong excited ka, pero pwede bang huwag mo na lang muna isipin ang pagkakaroon ko ng jowa? Wala pa sa isip ko ang magkaroon ng boyfriend.""Anak, nasa tamang idad ka na para magkaroon ng boyfriend." Habang sinasabi iyon ng kaniyang nanay, ay nakita ni Celina na umupo si Massimo at pinapanood sila Meaxiana."Wala pa sa isip ko ang magkaroon ng problema, Mom." Tumawa si Celine sa kaniyang anak, pero agad ding nawala dahil biglang nagring ang cellphone ni Celina. Kaya nagpaala
"Are you okay?" Napatingin bigla si Celina sa babae nang marinig niya ang boses nito. Dahil siguro sa daming iniisip, ay hindi niya na napansin ang babae. Kanina pa ba ang babaeng iyon sa labas? Narinig niya ba ang usapan nila ni Massimo? Hindi naman niya siguro narinig dahil kanina pa rin siya nakatunganga.Nakaramdam ng kunting kaba at takot si Celina, pero hindi niya iyon ipinakita sa babae just in case na wala itong narinig. Ayaw niya na mag-isip ang babae ng iba tungkol sa kaniya. Saka hindi naman sila magkakilala, pero alam niya na kilala ng babae si Massimo. Kaya kailangan niyang maghinay-hinay sa pananalita o sa ikikilos niya."Napadaan ko lang dito, kaya huwag kang mag-alala. Wala akong alam sa kung ano man ang nangyare sa'yo. Nang makita kasi kita kanina, ay parang paiyak ka na. Ayaw ko namang pabayaan ka na lang." Tinignan lang ni Celina ang babae. Pinagmasdan niya ito ng mabuti at doon niya napansin na may pagkahawig silang dalawa ni Noah. "Are you okay? Pangalawang tanon
"Fuck!" Gulat na sigaw ni Massimo nang makita niya ako. Nakita ko siyang walang suot na tshirt, short, o kaya boxer. Kaya kitang kita ko ang malaki niyang talong. Tinignan ko ang laptop na nasa ibabaw ng kama. Hindi ko man makita kung ano ang pinapanood niya, pero alam ko na iyon ay isang kabastosan dahil sa lakas ng ungol ng babae na naririnig ko sa laptop."What the fvck! Can't you see that I am in the middle of a session here?" Nakaupo pa rin siya sa kama habang hawak-hawak ang kaniyang talong. Gusto ko sanang mahiya, pero nakita ko naman na lahat ang katawan niya. Kaya hindi ako dapat mahiya. Siya dapat ang mahiya sa akin dahil nahuli ko siyang na nagmamasturbate habang manonood ng kabastosan. Tinignan ko ang mga mata niya na nakatingin sa akin na may pagnanais. Kaya nilock ko muna ang pintuan bago dahan-dahang isara ang pintuan ng kwarto. Pagkalapit sa kaniya, ay nakita ko ang pagkaseryoso ng mukha niya nang agad akong pumatong sa kaniya.Nginisian ko siya kaya kumunot ang no
Pagkalabas na pagkalabas ko sa eroplano, ay agad kong nakita ang pangalan ko sa isang white board. Nakataas iyon at hawak hawak siya ng isang lalaking nakashades. Nakabuttones polo siya at nakaslacks. Nakangiti siya sa akin habang pababa ng hagdan ng eroplano. Kaya alam ko na agad na kilala niya ako, pero hindi ko naman siya kilala at never ko pa nakita ang mukha niya. Pagkababa ko, ay agad siyang lumapit sa akin. Kaya naramdaman ko ang mga tinginan ng mga tao. Sino naman kasi ang susundo sa isang babae tapos sa loob pa mismo ng paliparan ng mga eroplano? Saka hindi ko kilala ang lalaking 'to. "Your Uncle contacted me to fetch you." Kumunot ang noo ko sa kaniya. "What? Hindi ka ba naniniwala?" "Hindi kita kilala, kaya hindi ako sasakay sa'yo." Nagsimula na akong maglakad kaya sinundan niya ako. "Come on, kaibigan ako ni Massimo Montanelli. Kamag-anak mo siya hindi ba?" Napatigil ako sa paglalakad at agad na hinarap siya. "Naniniwala ka na ba? Well, hindi lang naman ako kaibigan
Isang linggo na rin ang nakalipas nang mailibing si Mr. Marlon Montanelli at isang linggo ko na rin hindi nakakausap si Massimo. Hindi ko alam kung ano ang nangyare sa kaniya, pero pakiramdam ko, ay isa sa dahilan dito ang Lolo niya. Wala naman na akong naiisip na ibang dahilan para hindi siya magpakita sa amin.Hindi ko pa siya nakikita sa mansion ng mga Montanelli kaya hindi ko rin siya nakakausap. Gusto ko na siyang makita, pero walag nakakaalam kung nasaan siya. Kaya nagbabakasali na lang ako na magtext siya sa akin o kaya tumawag. Kahit sabihin niya lang sa akin na okay lang siya o kaya pangangamusta lang sa akin."I'm sorry for being late, Celina." Napangiti ako nabg makita ko si Jas, ang aking matalik na kaibigan na nakatayo sa harap ko. "It's okay, kakadating ko rin naman dito." Nasa coffee shop kami malapit sa college na papasukan namin. Balak naming magenroll ng mas maaga para hindi na kami makikipagsabayan sa iba. Isa na rin sa iniisip namin na kapag mauna kang mag-enroll,
Last day ng lamay ng lolo nila Massimo kaya lahat kami nandito sa auditorium para lamayan ang lolo nila. Hindi ko kilala ang nga tao rito, pero nasa unahan lahat kaming mga Montanelli at ang mga bisita naman ay nasa huli. "Have you seen Massimo?" Tanong ng tatay ni Massimo. Umiling ako bilang sagot. "Have you talked to him? Hindi ba sinabi mo sa akin noon na nakausap mo na siya? Hanggang ngayon ba hindi niya pa rin titignan ang lolo niya?" Yumuko ako dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kaniya.Nahihiya ako, dahil ang totoong sabi sa akin ni Massimo, ay titignan niya ang lolo niya, pero hindi niya alam kung kailan. Ang gusto niya lang ay maging handa, pero hindi ko naman alam na hanggang ngayon, ay hindi pa rin siya lumalabas sa kwarto niya. Ang naririnig ko kay Meaxiana, ay palagi niyang dinadalahan ng pagkain ang kuya niya. Nilalapag niya na lang sa sahig sa harap ng pintuan nito at nakikita niya naman daw na kinukuha ni Massimo ang pagkain."Please, Celina." Tumingin
"I can't believe this is happening," bulong ni Massimo sa tenga ko habang nakayakap siya sa akin. Nakaunan ako sa braso niya at nakatalikod kaya nararamdaman at naririnig ko ang hininga niya.Parehas kaming nakahiga sa kaniyang kama at nakahubad, maliban lang sa tshirt ko. Hindi ko pa kasi kaya na ipakita sa kaniya ang buong katawan ko na nakahubad. Nahihiya pa ako masyado. Ok naman na ako aa ganitong set up namin at masaya ako na katabi ko siya dahil nararamdaman ko ang kaligtasan kapag kasama ko siya."Should we try again?" Pang-aasar ko sa kaniya. Kaya napatingin siya sa akin at ako naman ay nakangiti lang habang nakatingin sa mga mata niya. "You want more?" Tumawa ako at agad na nikayap siya sabay pumikit. Pinakiramdam ko lang ang init ng kaniyang katawan at tibok ng puso dahil gusto ko siyang maramdaman. Katulad ni Massimo, ay hindi rin ako makapaniwala na nangyayare ito sa aming dalawa. Para bang sabik na sabik ako na makasama si Massimo at unang beses ko lang itong naramdaman
Celina's Point of View"Here hold this," sabi ni Meaxiana sabay ibinigay sa akin ang tray na may nakalagay na carbonara at juice. Sinabi kasi niya sa akin na hindi pa kumakain si Massimo kaya naisipan ko na kuhaan siya ng pagkain just in case na kausapin niya ako. Sinabi niya rin sa akin na wala pang kinakausap si Massimo. Kaya ang nasa isip ni Meaxiana, ay hindi rin ako kakausapin ni Massimo, pero kailangan ko siyang makausap at kailangan niya ring makakain. Sana kausapin niya ako."Iwan na kita rito, dahil ayaw ni Massimo ng may tao sa labas ng kwarto niya... Kumatok ka na lang kapag handa ka nang kausapin siya." Tumungo ako bilang sagot sabay umalis na siya. Inaamin ko na kinakabahan ako, dahil nahihiya ako kay Massimo. Sa totoo lang hindi ko rin alam kung ano ang sasabihin ko sa kaniya. Kaya hindi ko alam kung handa na ba akong makita siya, pero gustong-gusto ko na makita ang mukha niya. Huminga ako ng malalim sabay kumatok ng tatlong beses sa pintuan ng kwarto ni Massimo. Nil
Nagising si Celina na masakit ang ulo, pero ang una niyang napansin, ay ang kaniyang nanay na nakaupo sa kanan niya."Mom?" mahinang sabi ni Celina na narinig agad ni Celine. Kaya agad siyang lumapit kay Celina para tignan ang mukha ni Celina."Kumusta ka na? May nararamdaman ka ba? Ok ka lang ba?" Sunod sunod na tanong ng nanay niya. Kaya hindi agad nakasagot si Celina. Naramdaman din niya kasi ang kirot ng buong katawan niya nang subukan niyang gumalaw. "Ok ka lang ba? May masakit ba sa'yo?"Tinignan ni Celina ang paligid at nasa kwarto niya siya ngayon. Ano ang nangyare? Nawalan ba siya ng malay? Sinubukan alalahanin ni Celina ang nangyare kung bakit siya nahimatay at doon niya naalala si Massimo. Si Massimo ang nagligtas sa kaniya. Hindi siya makapaniwala na nangyare iyon sa kaniya. Muntikan na siyang mawalan ng pagkababae niya. Kung hindi dumating si Massimo sigurado siya na may ginawa na ang lalaking iyon sa kaniya. Nasaan na nga ba siya? Gusto siyang makita agad ni Celina. K
"Huwag no na akong pahirapan!" Sigaw ng lalaki habang hinihila si Celina papasok sa isang kwarto na hindi alam ni Celina kung ano ang nasa loob. Para mapatagal ang kanilang pagpapasok sa loob, ay binibigatan ni Celina ang kaniyang katawan. Para mahirapan ang lalaki na hilahin siya. "Bilisan mo! Tigang na tigang na ako sa'yo! Kanina pa ako nagpipigil.""Napakabagal mong babae ka!" Dahil sa sobrang inis ng lalaki, ay hinila nito si Celina ng malakas palapit sa kaniya para sana buhatin ang babae, pero agad na kinagat ni Celina ang kamay nito ng madiin. Kaya napadaing sa sakit ang lalaki sabay bitaw sa kamay niya.Doon nagkaroon ng chance si Celina na makatakbo. Lahat ng lakas niya, ay ginamit niya para lang makalayo siya sa lalaking 'yun, pero napasigaw siya sa sobrang sakit nang masabunutan siya ng lalaki.Hinila siya ng lalaki palapit habang hawak hawak ang buhok niya. Kaya hindi maiwasan ni Celina na mapadaing sa sobrang sakit. Nararamdaman niya na parang matatanggal lahat ng buhok ni