Kabanata 9: Don Haris Meet Aurora
NAIIYAK NA UMALIS si Aurora sa building ng mga Vorex. Hindi niya aakalain na ganoon ang gagawin sa kaniya ni Ace.
Anong pinagsasabi nito na isa sa pamilya niya ang dahilan ng pagkamatay ng ina nito? Hindi niya alam ang bagay na iyon! Kung kaya't bakit siya ang pagbabayarin nito?
Mahal na mahal niya si Ace at handa niyang gawin ang lahat mapatawad lamang siya nito. Pero paano? Paano niya makukuha ang loob ulit ng lalaki kung galit na galit ito sa kaniya?
Pagkatapos siya nitong halikan sa labas ng building ay iniwan siya nitong nag-iisa. Padabog itong sumakay ng kotse. Naiwan siyang nakatulala habang nakasunod ang tingin sa papalayong kotse ni Ace.
Gulong-gulo ang kaniyang isip ngayon kung may katotohanan ba ang sinasabi at binibintang nito sa kaniya?
Hindi niya alam ang bagay na iyon. Papasakay na sana siya ng ka
Kabanata 10: Her Heart SaysINIS NA INIHAGIS ni Ace ang susi ng kaniyang kotse sa kaniyang kama. Kanina pa siya naiinis. Hindi siya mapakali kung ano ang gumugulo sa kaniyang isip.Galit na galit siya kay Aurora pero bakit nag-aalala siya para dito?Galit siya at hindi nag-aalala, pero bakit ganoon? Bakit apektadong-apektado siya sa kaniyang ginawa kay Aurora.Hindi siya pwedeng maawa sa babae. Ang pamilya nito ang isa sa dahilan ng pagkamatay ng kaniyang Ina. Kung kaya't, dapat lang na pagbayarin niya ito sa kasalanang ginawa ng pamilya nito.Dinampot niya ang kaniyang cellphone sa mesa na kalapit ng kaniyang kama.May tatawagan lang siya. Inilapit niya ang kaniyang cellphone sa kaniyang tainga. He need his help, this time.Nagri-ring na ang cellphone nito. Ang cellphone ng kuya Ramson niya. Isa itong investigator. Kung kaya't,
Kabanata 11: His ColdPIGIL ANG HININGA ni Aurora habang nakatitig siya sa mga mata ni Ace.Hindi niya inaasahan na andito ito ngayon sa kaniyang harapan.Ang pagkaka-alam lang niya nagising na lamang siyang andito na ito sa bahay nila.Hindi manlang ba ito pinigilan ng daddy Dasel niya?"What are you doing here?" Takang-taka niyang tanong nang makalapit na siya sa rito ng tuluyan.Umigkas ang gilid ng labi nito dahil sa naging reaksyon niya. "Wala manlang bang 'good morning, Ace' muna, bago mo itanong sa akin kung ano ang ginagawa ko rito? You haven't a right manner my darling."Right manner? Darling?Hindi niya alam pero bigla siyang nainis sa sinabi nito. Pinamumukha ba nito sa kaniya na wala siyang manner?Saka, Darlin
Kabanata 12: Gave InPARANG NALALANTANG gulay si Ace habang binabasa ang ginawang description at agenda ni Aurora. Hindi niya akalaing ganito pala ito kung mag-bigay ng agenda sa ka-business nito.Nag-iigting ang kaniyang panga nang umangat ang kaniyang paningin sa babae.Ngiting-ngiti ito habang nakatitig sa kaniya.Andito na silang dalawa ni Aurora sa kaniyang opisina. Pumayag naman ito nang yayain niya. Hindi niya alam kung magagalit ba siya sa babae, o, ang mag-enjoy na lamang siya sa company nito?Kahit ganoon pa man, hindi mawala-wala sa kaniyang isipan ang katotohanan.Hindi niya maintindihan ang kaniyang nararamdaman. Hindi niya alam kung galit nga ba talaga siya kay Aurora, o, nagbalik na ang kinatatakutan niyang mangyari?Ipinilig niya ang kaniyang ulo. Saka, muling ibinalik ang tingin sa hawak-hawak niyang proposal.
Kabanata 13: Don Haris PlanNAPANGISI SI Don Haris nang makita niya ang babaeng si Aurora na papasok sa building ng kompanya nito.Matagal na niyang pinapasubaybayan sa kaniyang mga tauhan ang babae. At, mukhang lumalaban na talaga ang babaeng ito sa kaniya.Hindi ito nilayuan ang isa sa mga anak niya- si Raxcer.Kinuha niya ang kaniyang cell phone sa bulsa at nag-dial ng numero. Kung hindi madadala sa pakiusap ang babae. Dadaanin na niya ito sa dahas."Hello, mag-kita tayo ngayon. May ipagagawa ako sa'yo."Ibinaba na niya ang cell phone at muli niyang pinagmasdan si Aurora nang makapasok na ito sa building nito. Umiling-iling siya saka napangisi ulit siya."I warned you already, Aurora Samontes. But, you choose to be with my son. Sorry nalang kung may mangyari sa iyong hindi maganda."
Kabanata 14: Haven EstrillaTAWANG-TAWA si Aurora habang nakikipag-kwentuhan kay Haven Estrilla.Nakilala niya ang lalaki sa ibang bansa, noong nagpakalayo siya sa buhay ni Ace.Ito lang ang naging ka-close niya doon. Mabuti naman at half filipino ang lalaking ito kung kaya't hindi naman siya nahirapan na makipag sabayan ng pag-e-english rito."Really? Marami ang napa-believe mo sa presentation mo?" Nakangiti niyang tanong rito habang nag-susubo ng pagkain sa kaniyang bibig.Dinala siya nito sa mamahaling restaurant. Hindi niya aakalaing dito siya dadalhin sa Spanish restaurant ni Haven. Ngiting-ngiti naman ito habang nag-ku-kwento sa kaniya."Oo, alam mo namang magaling ako sa larangan ng socceer. Hindi mo ba alam na ako ang naging captain nila?"Ngumiwi siya. Iyon nga lang sa sobrang bait nito.
Kabanata 15: SelosPILIT NA KUMAKAWALA ni Aurora sa pagkahawak sa kaniya ni Raxcer. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa kaniyang kanang kamay. Papalabas na sila ng restaurant.Dinala siya nito sa parking lot. Pinag-titinginan narin sila ng mga taong makakasalubong nila."Bitawan mo ako! Ano ba, Ace!""No. I wouldn't let you go." Matigas na utas ng lalaki saka siya nito tinitigan ng masama.Hindi siya nagpa-talo. Tinitigan niya rin ito ng masama. "Bibitawan mo ba ako o hindi?""No.""Bakit ba?! Di ba wala ka nang pakialam pa sa akin? Di ba, wala na tayo? Ex na nga di ba? Kaya't bakit ganyan ka maka-akto. Binabalewala mo na nga ako di ba? Kaya't bakit ngayon, bakit pinapakita mong may pakealam ka sa akin?"Hindi na niya napigilan ang
Kabanata 16: Bugso ng DamdaminILANG BOTE NA ng alak ang nainom ni Raxcer. Nakasubsub lamang siya sa mesa, habang ang iba ay nag-sasayaw at nag-iindayog sa saliw ng musika.Kanina pa siya sa bar, at kanina pa siya umiinom.Pero bakit ganoon? Bakit hindi parin nawawala ang problema niya?Bakit hindi niya parin matanggap na mas pinili ni Aurora, na makasama ang Haven na iyon, kesa sa kaniya?Mas lamang naman siya ng sampung paligo sa lalaking iyon.Pero bakit ganoon parin ang kinalabasan? Mas pinili at kinampihan ni Aurora ang lalaking iyon?Saka bakit ba siya apektadong-apektado sa naging reaksyon noong isang araw ni Aurora?'Di ba wala na siyang pakialam pa sa babae?O, 'di kaya'y, mahal pa niya si Aurora kung kaya't ganoon siya ka-apektado dalawang araw ang nakaraan, hanggang ngayon?
Kabanata 17: Love is PowerfulGALIT na galit si Aurora habang papasok siya ng bar.Tama nga ang bartender wala nang mga tao, close na ang mga ito.Kakapasok niya lang ng bar nang may biglang sumalubong sa kanya. Base sa ayos ng lalaking lumapit sa kaniya isa itong bartender."Ikaw po ba si Miss Aurora Samontes?" Tanong nito sa kaniya.Tumango siya't dagling sumagot. "Ako nga. Nasaan na ang lalaking hinahanap ako?""Sumunod po kayo sa akin, ma'am."Sumunod naman siya sa likuran nito nang mag-simula itong mag-lakad papasok sa loob ng bar.Nakalinis na ang mga mesa at upuan. Maging ang mga inumin. Close na nga ng ganitong oras ang bar. Ano na kasing oras.Maya-maya tumigil ang lalaki sa isang mesa kung saan may isang lalaking nakalumbaba sa m
HINDI SA LAHAT ng pagkaka-taon, binibigyan ka ng pangalawang buhay para makapiling mo pa ang pamilya mo at mga taong mahal mo. Kung may kailangan kang gawin at patunayan sa kanila, gawin mo agad. Huwag ka nang-mag-aksaya pa ng panahon.Life is short, and short is life. Ika nga nila.Kaya't huwag mong sayangin ang buhay na ibinigay sa'yo ng Diyos, dahil hindi mo alam kung kailan ka tatagal. Napahinga ako ng malalim habang nakatingin sa maliwanag at maaliwalas na kalangitan.Its been one year, and I going back now in AB band. Mag-p-perform ulit kaming AB band sa publiko. Napahinga ako ng malalim, habang nakamasid sa kawalan. Nandidito ako sa studio ng AB band. Nag-hahanda na kami para mamaya sa concert namin."Ang lalim ng iniisip natin, bro, ah? Care to share?" Biglang bungad sa akin ni Heroe. Tiningnan ko lang siya at saka inirapan."Wala, may iniisip lang ako."
Micaella's Point of ViewTUMULO ANG LUHA ko habang nakatitig ako sa kaniyang mga mata na puno ng luha. Hanggang ngayon, tulala parin ako sa kaniya habang nakanganga. Siya nga ba talaga ang nasa harapan kong ito? O sadyang isang panaginip lamang?"Hindi ka osang panaginip?" Tulala paring tanong ko sa kaniya.Napatawa siya saka lumapit sa akin ng dahan-dahan. Nalulusaw ako sa titig niyang matiim sa akin. Parang kinakapusan ako ng hininga dahil sa kaniyang presensya. "No, mahal ko. I'm not a dream. Totoo ako, nandidito ako ngayon sa harapan mo."Mahal ko? How I wish that he called me that again! Nag-balik na ba ang Edward na mahal ko na minahal ako noon? Napahagulhol ako, saka napatingin na luhaan sa kaniya."God! Mahal ko? E-edward? Mahal mo na ako?" Ewan ko pero ang saya-saya ko lang sa mga oras na ito. Knowing that he back, again in my life. It's heaven!&
NAKASALUBONG ko si Delia, nang papasok na ako ng hospital. Nag-mamadali siya, ngunit hinabol ko parin siya. She's crying out loud, when she see me. Tinakbo niya ako at pinag-hahampas ng kamao niya."You! You a whore! What are you doing here? Di ba, ito ang gusto mo?! Ang mawala si Micaella?!"Pinag-susuntok niya ako sa aking dibdib pero lahat ng iyon ay tinanggap ko. Yes, may kasalanan ako. Sinaktan ko ang kaibigan niya, kaya't naiintindihan ko kung bakit galit na galit siya sa akin."I'm sorry..." Bigla siyang natigilan dahik sa aking sinabi, naoatitig siya sa akin saka habang kunot ang mga noo niya."Are you saying, sorry?" Agad baman aong tumango sa tanong niyang iyon."Well, huwag kang mag-sorry sa akin, sa kaibigan kong si Mica! Doon! Doon ka mag-sorry sa kaniya." Sabi nito sabay na niya lakad patalikod sa akin.Napa hinga ako ng malalim saka muli akong
PARANG HINIHILA akong pumasok sa silid na kung saan doon natutulog si Micaella. Parang ayaw kong makita ang mukha niyang, maraming aparatose na naka-kabit sa kaniyang katawan. Urong-sulong ang paa ko, sa pintuan kung nasaan doon ang pinto papasok sa silid ni Micaella.Hindi ko alam kung bakit kinakabahan parin ako at hindi kaya na makita siya. Kinakabahan parin ako. Ayaw kong makita siyang nahihirapan, doon sa loob. Ayaw kong makita na kung ano na ang kalagayan niya ngayon. Napa urong ako nang may lumabas doon na isang babae. Si tita Adelita.Nagulat siya nang makita niya ako. Dali-dali siyang lumapit sa akin at saka niya ako hinila. Nanginginig ang kamay niya habang naka-hawak iyon sa braso ko."Iho? Anong ginagawa mo dito?" Tumingin ako sa kaniya, at pagkatapos sa pinto kung saan siya lumabas."Bibisitahin ko lang po sana si Micaella. Gusto ko po siyang makita. Kung okay lang, po ba siya?" Sensiro
DUMATING ANG mga ka band mate ko sa aking condo. Habang ako'y, naglalasing na. I need it para mawala muna ng pandalian sa aking isipan na nasa malala nang sitwasyon si Micaella. Ang babaeng mahal ko."Bakit ba kasi nangyayari sa akin ang lahat ng ito? Bakit palagi na lamang akong nasasaktan sa tuwing mag-mamahal ako? Wala na ba akong karapatang lumigaya?" Saka ko inihagis sa dingding ang hawak kong baso.Napaigtad sa gulat sila Rand at Bonifacio. Maging sila June at Blue. Mabuti apat lang sila ang pumunta."Bro, ano na naman bang problema at nag-wawala ka na naman?" Biglang inis na tanong sa akin ni June.Lumapit naman sa akin sina Rand at Bonifacio para ako ay pigilan."Mga bro, wala na ba akong karapatang sumaya rin? Sumaya rin kasama ang babaeng mahal ko? Bakit?" Hagulhol ko. Wala akong pakiaalm kung tawagin man nila akong bakla basta mailabas ko lang itong nararamdaman
AGAD AKONG UMUWI sa condo ko nang mabasa ang naka-sulat niyon sa likod ng CD. Kung may malaman man akong totoo, mula dito. Hinding-hindi ko sasayangin.Mamahalin ko parin si Micaella, kahit ano man ang mangyari at kung ano man ang totoo. I love her, so much. Kaya't hindi ko kayang mawala pa siya ulit sa piling ko. Agad kong tinawagan sila Heroe."Hello, bro. Don't need to find, my Micaella. Salamat sa tulong ninyo. Malalaman ko na rin kung saan siya, talaga. Salamat sa lahat ng pagtulong niyo sa akin." Nakangiti kong sabi habang papasok ng aking condo."Whoa.. Ba't ang bilis yata, bro. At bakit parang malalaman mo talaga kung saan si Mica?" Taka nitong usal sa akin mula sa kabilang linya."It's a long story, bro. Iku-kwento ko nalang sa inyo, kapag mag-kita tayong lahat." Sabi ko sabay baba na ng aking cellphone.Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon at isinalang ko na sa DVD ang
After two months...DALAWANG BUWAN na ang nakakaraan, pero wala paring Micaella akong nakikita. Araw-araw na palaging ma-init ang ulo ko. Sa kadahilanang, walang Micaella sa buhay ko. Pinag-sisisihan ko na ang pag-tataboy ko sa kaniya noon.Sana may oras pa, para mabawi k siya at mahalin pa. Napatingin ako sa orasan na nasa side table ng aking opisina. It's already, ten o'clock in the morning. I need to do a moves now, on how to find Micaella. Tumayo na ako sa aking kinauupuan saka isinuot ko ang aking jacket.Akma ko na sanang bubuksan ang pinto ng aking opisina nang biglang may pumasok mula dito. Napailing ako nang sumalubong sa akin si Omver kasama si Heroe. Ano na naman ang ginagawa ng dalawang ito dito? Kanina kagagaling lang nila Rand at Bonifacio dito, tapos ngayon sila namang dalawa?"What do you two need from, me?" Nakapa-mewang ako habang nakatayo at tinanong iyon sa kaniya. Hindi
WALANG ARAW akong hindi umiinom, nag-tataka narin ang mga ka-band mates ko. Bakit 'raw ako nag-lalasing na wala naman 'daw akong dapat kalasingan.I haven't parents, simula bata pa ako, namatay na sila. Sadyang, si Tita Evelyn na lamang ang nagpa-laki sa akin at Tito Emereldo. Ngumisi ako ng pilit, habang itinataas ko ang beer in can na hawak ko. Napailing si Heroe at Red na siyang ka-inuman ko.Hinihintay pa namin sila Rand, Omver, Bonifacio, June at Blue. Para sa pag-imbita ko sa kanila ng inuman. I just do this, to hide what I am feeling this time. Na miss ko na si Micaella."Are you, dringking because of Micaella, right, bro?" Seryosong tanong sa akin ni Heroe.Tiningnan ko silang mataman ni Red. "No, is wasn't her." Bigla kong tanggi.Ngunit umiling lang sila sa aking sinabi, at napahalakhak si Red. Tiningnan ko siya ng masama."You know what, bro. Hindi
Edward's Point of ViewKANINA PA akong nakatitig sa kaniya, mula sa malayo. Napaka-ganda niya ngayong gabi. Sayang nga lang, wala akong pagkakataon na lapitan siya. Tinatalo ako ng hiya at kaba. Hindi ko alam kong ano ang dapat kong gawin para makalapit ako sa kaniya.Nakatitig ako sa kaniya, habang kumakanta. Para sa kaniya ang awiting iyon, para sa aming dalawa. Gusto ko na siyang lapitan kanina, habang ako'y kumakanta ngunit hindi ko magawa. Baka, hindi niya ako pansinin.Nang makababa na kami ng stage, napatingin ako sa kaniyang direksyon. Biglang kumabog ang dibdib ko nang makit siyang humahakbang papaalis na sa kaniyang pwesto. Saan na naman niya balak pumunta?Dali-dali kong ibinigay kay Omver ang hawak kong microphone at mabilis na tumakbo, papalabas din ng hotel. Nagkatingin ang lahat ng tao sa akin, ngunit hindi ko na sila pinansin pa. Tinawag pa ako, nila Bonifacio at Hero