Share

Chapter 119

Sebastian didn’t say a word in defense and suddenly leaned back.

Pagkagising niya, napansin niyang nakahiga siya sa kama.

Kung hindi lang sa estrangherong paligid at sa IV drip na nakakabit sa kamay niya, aakalain niyang ang nangyari kanina ay isang masamang panaginip lang at hindi totoo.

Siya lang ang nandito sa ward.

May naririnig siyang mga boses mula sa labas ng pinto. Si Samuel, galit at may halong lungkot ang tono, "Tita, kung sa ibang pagkakataon lang sana, wala akong sasabihin, pero ngayon kailangan ng kuya ko ng suporta mo. Bakit ganyan ka magsalita?"

Cornelia muttered, “Anong mali sa sinabi ko? Hindi lang ako nagsasabi niyan—pati ibang tao at kahit mga diyaryo pinag-uusapan na ‘to…”

“Samuel, hindi ko na alam ang gagawin ko. Ang tatay mo, walang sariling desisyon. Ikaw na lang ang natitirang nakikinig sa akin. Kung pati ikaw iiwas, magpapakamatay na lang ako sa ilog!”

Cornelia is weak, selfish, and always thinking of herself.

Napailing si Samuel, hindi na niya kayang patula
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (2)
goodnovel comment avatar
Cecilia Sarmiento
Next chapter pls.?
goodnovel comment avatar
Cristy Acevedo
Laging sa huli ang pagsisi kaya naging liksyon din ito sa lahat masyado kasing kampanti at tiwala sa sarili kaya meron talagang kaakibat pag dating ng hindi tama na panahon maraming pangyayari na hindi inaasahan
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status