Napatango na lamang si Aling Sion habang inaalala ang mga pangyayari... "Isang taon na ang nakakalipas nang bigla na lamang himatayin si Paulo habang nag-aani sila ng mangga. Isinugod namin siya sa ospital sa bayan, pero ipinayo ng doktor doon na ipakonsulta si siya sa isang espesiyalista sa Maynila. So totoo lang ay kinakabahan na ako noon, Raleigh. Pero ayaw ko lamang na ipahalata sa mga anak ko ang pag-aalala ko. At lihim ko na dinadasal na sana ay hindi mangyari sa anak ko ang iniisip ko." ang malungkot na turan ni Aling Sion. Malaman naman na nakikinig si Raleigh sa matanda. "Hanggang sa lumabas nga ang resulta ng kanyang general check-up. Diretsong sinabi ng doktor na may kanser sa dugo si Paulo, at ito ay nasa late stage na. Pinanghinaan ako ng loob noong una. Pero parang wala lang iyon sa anak ko, at patuloy pa rin ang pagbibiro at pagtawa niya. Araw-araw ay sinasalubong niya ang umaga ng may ngiti sa labi. Hindi siya nagpapakita ng kalungkutan at kahinaan habang nakikipagla
Dumating ang araw ng kasal nina Nathan at Raleigh. "Raleigh, anak?" Raleigh smilingly turns around when she heard her mother's voice. "Wow, you look so wonderful, sweetheart." ang medyo naiiyak na nasabi ni Clarissa sa anak. "Thank you, Mommy... So, what do you think, Daddy?" ang tanong naman ni Raleigh sa ama. "Your husband is lucky to have you as his future wife, my princess..." ang medyo emosyonal na turan ni Ralf sa anak. "I'll take that as a compliment, Dad... Gusto ko rin po palang nagpasalamat for taking good care of Mommy Jasmine's sister and my cousin for my wedding." ang nakangiting pasasalamat ni Raleigh sa mga magulang. Naglakad naman palapit sa kanya si Tiya Carmen, habang titig na titig ito Kay Raleigh. "Napakaganda mo, iha. Tiyak na maligaya ang Mommy Jasmine mo at si Paulo na makita ka sa iyong wedding gown." ang naiiyak din na dagdag ni Tiya Carmen. "I'm sure Jasmine's happy and proud in heaven." ang turan ni Ralf. "And Paulo, too. They must be celebrating up
SA WAKAS ay natapos na rin ang Championship game between St.Charles Highschool at San Luis Highschool.Wala nang tao sa basketball court pero nandoon pa rin ang mga streamers na ginawa ng mga estudyante para sa basketball team ng kanilang eskuwelahan. Nalulungkot si Bethany dahil hindi nakuha ng school nila ang Championship title. Nanalo ang katunggali nila,ang San Luis Highschool at ang lamang lang ng mga ito ay anim na puntos. Sa gitna ng kalungkutan at nakakaramdam din siya ng kaba.Ito na kasi ang araw na pinakahihintay niya.Ito ang araw na magtatapat siya ng kanyang totoong nararamdaman sa isang tao na matagal na niyang sinisinta ng palihim... "Goodluck sa gagawin mo, Beth. Huwag kang kakabahan at nenerbiyosin, okay?" ang pagpapalakas-loob ni Clarissa kay Beth. Naputol sa malalim na pag-iisip si Bethany nang marinig niya ang boses Clarissa. Magkababata silang tatlo nina Clarissa at Peter. Mula elementary hanggang highschool ay hindi na sila naghiwalay ng eskuwelahan at class se
Inilapag ni Bethany ang mga grocery bags sa lamesa. Kagagaling lang niya sa grocery upang bumili ng isda dahil gusto ng kanyang anak na kumain ng sinigang na isda. Kahit na matagal na silang nakatira sa Doha, Qatar dahil sa trabaho niya bilang isang nurse sa malaking ospital, hindi pa rin nila nakakalimutan na kumain ng pagkaing Pilipino. Ang asawa niyang si Arcadio ay magtatrabaho bilang Electrical Engineer sa isang malaking kompanya sa Qatar. Bigla siyang napahinto ng may bigla siyang maalala.Hindi pala niya nakuha ang mga mails ng araw na iyon. May importanteng sulat kasi na hinihintay ang kanyang asawa. She decided to go outside to get the mails at their mailbox. Nagmamadali niyang kinuha ang mga sulat sa mailbox. Pagkatapos noon ay muli siyang pumasok sa loob at inisa-isa ang mga sulat na dumating sa kanila. Bigla siyang natigilan nang may makita siyang isang sulat mula sa Pilipinas. At iyon ay galing kay Mariel, ang Isa sa mga kaibigan nila sa San Carlos City, at kaklase din n
San Carlos City. UMUWI sina Sheena, Daniel at Daniella sa kanilang probinsiya dahil nag-umpisa na ang kanilang Christmas and New Year break. Naglalakad sina Daniel at Sheena habang may hawak silang mga grocery bags.Nag-promise kasi si Sheena na na ipagluluto niya ginisang munggo ang kanyang kaibigan dahil ito ang naging private tutor nila para sa kanilang final exams. Kung hindi siya tinulungan ng lalaki ay tiyak na magkakaroon siya ng failing grade sa kanyang major subjects. "Hindi mo naman kailangang gawin ito, Sheena. Nakatulong din ang pagtu-tutor ko sa'yo dahil hindi rin naging boring ang pagre-review ko." ang sabi ni Daniel. "Hayaan mo nang gawin ko ito, Dan. Kung hindi dahil sa'yo ay hindi ko maipapasa ang mga major subjects ko. Tiyak na lagot ako kay Papa kapag bumagsak ako. Ipagluluto kita ng paborito mong ulam bilang reward mo, okay?" Sheena insisted. "Sige na nga, hindi na ako magpapakipot. Anyway, masarap ka namang magluto. At mukhang iyon lang yata ang maipagmamalaki
PAGKATAPOS maghapunan ay nagpasya si Archie na lumabas upang magpahangin at maglakad to get familiriazed with the neighborhood. Hindi na sumama ang kanyang ina dahil nakatulog na agad ito sa sobrang pagod.bPagkagaling kasi nila ng airport sa Maynila ay agad na silang bumiyahe ng anim na oras pauwi ng probinsya. Naglalakad siyang-mag-isa habang dala-dala niya ang isang bag ng kanyang mga damit. Actually, hindi naman talaga marurumi ang mga iyon. Puro mga pang training gear ang suot niya kaya naman hindi na niya masyadong naisusuot ang normal clothes niya. Kaysa naman maamag,nmas mabuti sigurong labhan na niya ang mga iyon. Natutuwa siya dahil sa wakas ay nagkaroon na rin siya ng break mula sa pagpa-practice ng archery. Excited din siyang pumunta sa high school reunion ng ina, just to divert his attention from archery... Nakahinga siya ng maluwang nang makita na rin niya ang laundry shop na sinabi ng kanyang Mama kanina. Nang makapasok siya sa loob ay nakita niya ang isang lalaki na
"Okay lang ba sa'yo kung ikaw lang ang magbabantay ng shop, Dan? May kailangan din kasi kaming puntahan ng Daddy mo.May kailangan pa kaming ayusin para sa highschool reunion party namin."ang nasabi ni Alice sa anak. "I can handle it, Mom." ang mabilis na sagot naman ni Daniel. "Huwag po kayong mag-alala,Tito at Tita. Sasamahan ko po si Dan na magbantay ng shop. Wala naman po akong gagawin ngayon na importante." ang pagpriprisinta ni Sheena. "Ayos lang ba talaga sa'yo, Sheena? I mean nagbantay ka rin sa shop kagabi, ah!" ang medyo nahihiya na sabi ni Tita Alice. "Walang kaso iyon, Tita. Madali lang naman ang trabaho." ang responde ni Sheena. "Teka, kailangan mo ba ng extra money? Bakit parang pursigido kang magtrabaho?" ang tanong naman ni Daniella, habang nakaarko ang kilay nito. "Well, just for experience. At saka wala naman lagi si Papa kaya ako lang mag-isa sa bahay. I'm getting bored." simpleng sagot ni Sheena. "Oo nga pala, kailan ba darating ang kapatid mo mula sa France?K
"Ito lang ang masasabi ko, Sheena. That guy doesn't remember you at all. Kung interesado siya sa'yo ay hinding-hindi ka niya makakalimutan. He will make an effort to get to know you." ang seryosong pahayag ni Daniel. "Hmp! I'll make sure na hindi niya makakalimutan ang pangalan at ang mukha ko kapag nagkita kami next time." ang paninigurado ni Sheena. Natahimik na lamang si Daniel sa isang tabi, habang lihim siyang nagseselos... ================================= INILIBOT ni Bethany ang kanyang paningin sa basketball court ng San Carlos High School, while feeling nostalgic. Ilang dekada na ang nakakalipas nang maganap sa mismong lugar na iyon ang Basketball Championship Game. Halo-halong emosyon ang naramdaman niya noon. Nalungkot siya dahil sa pagkatalo ng kanilang basketball team, and in the year 1997, she also experienced her first heartbreak. Gumuhit ang isang ngiti sa mga labi ni Bethany nang muli niyang maalala ang nakaraan... "Beth? Ikaw ba iyan?" Napalingon siya nang ma
The wedding renewal ceremony and the wedding reception is finally over.Rafael and Eliza are in their room, while reminiscing the years of their married life."We've been married for so many years, Eliza pero hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal ko sa'yo. Ako na ang pinakamaligayang lalaki sa mundo ngayon. Katulad nga ng nauna kong pangako sa'yo, I will support you and love you endlessly. I want you to remember that I'm here as your lover and your supporter. You don't have to call me everyday...You also don't have to remember our anniversaries, dates and birthdays... As long as I know that you love me as much as I love you, it's already enough for me. I couldn't ask for more..." Rafael ardently said to his wife.Eliza's love for this man is so overwhelming, and she couldn't control her emotions anymore. Tears started falling from her eyes while looking at Rafael, overflowing with love.She wouldn't be this happy if it wasn't for Lola Victorina's cupid antics. She is so lucky and glad
Makalipas ang sampung taon.Rafael and Eliza are having a big wedding ceremony for their renewal of vows, after ten years of marriage.As of the moment, they are now exchanging their vows..."I will always love you, support you, and care for you, even during your bad hair days, even on your monthly-you-know-what-it-is, and during your hormonal imbalance as well. I will stay by you through good times and bad times. I will never leave you nor forsake you. I will love you until the end of time, Eliza, my love..." Rafael was the first one to say his vows, much to everyone's laughter.Afterwards, it was Eliza's turn to say her vows."Rafael, my heart, body and soul are yours forever. I will laugh with you, scream with you, wrestle with you, have a debate with you, and the list goes on. Whatever you do, I will stay by your side, to infinity and beyond. I love you will all my heart and soul..." she said, as she was trying her best to control her tears...The priest nodded at them in return."
Makalipas ang ilang buwan.Busy naman ngayon sina Rafael at Eliza dahil sa paghahanda nila sa kanilang kasal.Sa ngayon nga ay kausap nila si Miss Charmaine, ang kanilang wedding planner.Magiliw itong nakikipag-usap sa kanila, kaya naman very comfortable sina Rafael at Eliza na sabihin ang kanilang mga plano..."Ano bang theme ang gusto mo, Eliza?" ang biglang tanong ni Rafael."Ang gusto ko Sana ay garden wedding.Gusto Kong maikasal sa malawak na garden sa Hacienda Esquivel." Eliza dreamily answered."Sounds like a good plan." ang pagsangayon naman ni Rafael."Pero kung may iba ka namang gusto ay okay din lang sa akin." ang nasabi naman ni Eliza."Don't worry about me, love. Alam kong espesyal para sa mga babae ang kanilang kasal and I want it to be memorable for you. That's why let's have a garden wedding." ang responde ni Rafael."Maraming salamat, love." ang tugon ni Eliza. Na-touch si Eliza sa sinabi ng binata. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na papakasalan si
Tierra Alta Facility.Kasalukuyang nakikipagkuwentuhan si Eliza sa Isa sa mga in-patient sa Tierra Alta nang bigla siyang puntahan ng Isa sa mga staff at may binigay itong sobre sa kanya."First time mong makatanggap ng sulat, Eliza... Hindi kaya love letter iyan?" ang nakangiting biro ng staff sa kanya."Sus, imposible iyon. Pero salamat sa pagbibigay mo sa akin nito." ang pasalamat ni Eliza."Okay lang...O sige basahin mo na iyan at ako na ang bahala kay Erica." ang suhestiyon ng kasamahan."Salamat... Babawi na lang ako Mamaya." pasalamat naman ni Eliza.Nang makaalis na ang dalawa at saka naman Niya binuksan ang sulat. Nanlaki ang kanyang mga mata nang malaman Niya na galing kay Valeria ang sulat! Agad niyang binasa ang sulat sa kanya ni Valeria...Eliza, Siguro ay nagulat ka dahil nakatanggap ka ng sulat mula sa akin kahit na nagkaroon tayo ng hindi pagkakaunawaan noon. But I just want to apologize for being selfish. I guess, when you’re inlove with someone, hindi mo na alam ku
"Oh, Good morning, Eliza.” ang nakangiting bati sa kanya ni Valeria, habang inilagay nito ang perfectly cooked sunny side-up eggs, bacon, hotdogs and ham sa mga plato."Anong ginagawa mo dito, Valeria?" ang nagtitimping tanong ni Eliza."Well, as you can see, I am cooking breakfast." Valeria answered shortly. "Hindi ako bulag, Valeria. Sagutin mo ang tanong ko." ang naiinis na turan ni Eliza.But before Valeria could answer, they suddenly heard Rafael's voice."Good morning, Kailani."Bago pa makapagsalita si Eliza ay inunahan na siya ni Valeria."Good morning, Rafael! You just woke up at a perfect time because I just finished cooking breakfast for us. Alright, everyone! Breakfast is ready!” ang nakangiting anunsiyo ni Valeria.Samantala, kanina pa nanggagalaiti na sa inis si Eliza nang dahil kay Valeria.This woman is really getting into her nerves! ===============================Later that evening. Rafael has been pacing back in forth in the living room while feeling restless. H
Ngunit bigla din siyang napasimangot nang makita niya ang isang basket sa tabi ni Valeria. At kung hindi siya nagkakamali, pagkain din ang laman ng basket na iyon... At mukhang nabasa naman ni Rafael ang nasa isip niya.Mabilis siyang nag-isip ng paraan upang maiwasan ang galit ni Valeria."Ah! Tamang-tama lang ang dating mo, Eliza! Nagdala rin si Valeria ng pagkain... Pagsalo-saluhin natin ang mga pagkain na dala ninyo." ang suhestiyon ni Rafael. He is silently praying na sana ay huwag magkaroon ng gulo sa pagitan nina Eliza at Valeria.Bigla namang nagkatinginan sina Eliza at Valeria. Pigil-hiningang hinintay nina Rafael at ng mga obrero ang susunod na mangyayari sa pagitan nina Eliza at Valeria... Ngunit makalipas pa ang ilang minuto ay muling nagsalita si Valeria."Actually, pagsaluhan ninyo na lamang ang konting naihanda ko. Napadaan lang namin ako dito upang ihatid ang mga pagkain. Sana magustuhan ninyo ang niluto ko. And I have to go, Rafael. Kailangan ko kasing pumunta ng bay
Makalipas ang ilang sandali.Matapos makausap ni Rafael sina Tiyo Anton Tiya Violeta at matapos niyang makapagpaalam ay napagpasiyahan niyang hanapin si Eliza upang yayain na niya itong umuwi.Kanina pa niya hinahanap si Eliza, at hindi niya maiwasang mag-alala para sa dalaga...“I can still handle myself. I just want a glass of champagne!" bigla niyang narinig ang boses ni Eliza sa may di-kalayuan. Dali-dali niyang tinahak ang daan papunta sa lugar kung saan niya narinig ang boses ni Eliza. Nagulat siya nang makita niya si Eliza sa may poolside at kasama nito si Ryle. Nakita niya na pasuray-suray nang maglakad si Eliza, at nakaalalay naman dito si Ryle.Ngunit hindi niya nagustuhan ang paghawak ni Ryle sa dalaga dahil halos nakayakap na ito kay Ryle "Ryle! What the hell are you doing?” ang sita niya dito, habang naglalakad siya papunta sa mga ito. Daling-daling nilapitan ni Rafael ang dalawa at pilit na kinuha niyang hinila si Eliza mula sa lalaki."Hindi ba ikaw dapat ang tanungin
Masaya silang sinalubong ni Valeria, ang main host ng party...“Mabuti naman at pinaunlakan ninyo ang imbitasyon ko, Rafael and Eliza. Now the guests are complete.” ang masayang bati sa kanila ni Valeria.Ngunit napansin ni Eliza na na kay Rafael lamang ang atensyon nito.“Thank you for inviting us, Valeria.” Rafael thanked her.“Malalim ang pinagsamahan natin noon, Rafael. And besides, I'm glad Eliza is here as well. Mas maganda kung maipapakilala mo siya sa maraming tao bilang fiancé mo. This way, please.” ang tugon naman ni Valeria, ngunit hindi man lamang nito tinapunan ng tingin si Eliza.Nauna ito naglakad at nakasunod naman sila ni Valeria dito.“You could be a very good actress, Valeria. I know you don't like me for Rafael, but don`t worry. The feeling is mutual...” ang naiinis na bulong ni Eliza sa kanyang sarili.Makalipas pa ang ilang minuto ay narating na nila ang ang grandiosong dining room ng pamilya ni Eliza... Eliza saw a very long table ay nakita niya na marami ring b
Kinabukasan.Unti-unting iminulat ni Eliza ang kanyang mga mata. She lazily stared at the window. Nakita niya na mataas na ang araw...At katulad ng kanyang nakagawian ay naghilamos, nagsepilyo at nagbihis na si Eliza upang maging presentable siya sa harap ni Rafael.She is now slowly making her way towards the kitchen ngunit bigla din siyang napahinto nang makarinig siya ng isang boses ng babae..."I'm really glad to see you again, Rafael."Nagtago muna sa kalapit na dingding si Eliza at lihim siyang nakinig.May nakita siyang isang babae na nakaupo sa may sofa. Nakita niya ang maamong mukha ng babae. Actually, malaki ang pagkakahawig nito kay Iza Calzado. She has long, jet black hair. She also has an innocent face. Mukhang ito ang tipong babae na gugustuhing protektahan ng mga lalaki…“---Masaya din ako na makita ka, Valeria. Kumusta ka na?” narinig naman ni Eliza ang boses ni Rafael.Napanganga si Eliza nang marinig niya ang pangalan ni Valeria.“Siya pala si Valeria… She looks so b