Chapter 16.1Saved?* * *Victorino Tinsmith SabioSH*T! This woman has a lot of tricks. Kinakabahan ako para kay Grace. Paano kung natalo siya ni Henrick? May tama pa siya ng bala at kulang ang pahinga niya, hindi niya kakayaning lumaban.“Don’t ever dare! Let go of me, Victorina!” I yelled, kept trying to break or loosen the rusty chain on my wrist but I couldn’t.“Okay. I will let you go temporarily and won’t touch her if your assassin wins my game.”“What the fvck are you trying to do?”“You will know it later if your trusted guard arrives together with your assassin.” Lumakad siya papunta sa basag na wasak na bintana na nakadungaw sa grahe.I felt so useless right now. I can’t even escape with this stupid abduction. Hindi ako takot sa gagawin ni Victorina sa akin. Takot ako sa gagawin niya kay Grace. Kung malaman ng aking kapatid ang tunay na pagkatao ni Grace, alam kong isusumbong niya iyon kay Tito Erickyl–kapatid ni Daddy na nasa kabilang bansa ngayon. Sh*t!Alam kong ginagamit
Chapter 17 Worthless Clash * * * Gracious Grace Moncatar NAPANGISI akong tumingin sa kapatid ni Victorino na inis na inis dahil malapit na siyang mawalan ng bala. Magaling siyang tumira pero mas magaling akong umiwas. Halos maubos niya na ang isang magasin pero hindi niya pa rin ako natamaan. Parang mabingi na rin ako sa sunod-sunod na putok ng kanyang baril. Umuusok din ang iba’t ibang bagay na matamaan ng bala, maging ang paligid. Hindi talaga titigil ang bruha. Dahil lang binaril ko ang hita niya, babarilin niya rin ang hita ko? She is stupid and childish. “Oh, sh*t!” mura ko sabay tago nang mabilis sa haligi nang putukan niya ang kinaroroonan ko. Umalingaw-ngaw pa rin sa tainga ko ang putok ng baril. Muntik na ako. Damn! She hits me but just a strand of my hair and my long jacket. Pasalamat ako dahil maraming haligi at mga gamit na maging panangga ng bala kung barilin ako ng kapatid ni Victorino. Kung lumalapit siya sa kinaroroonan ko, lumalayo naman ako at umiwas hanggang
Chapter 17.1Worthless Clash * * * Gracious Grace Moncatar INATAKE KO siya gamit ang dagger, lumaban naman siya sa bawat kumpas ng aking bawat kamay. Pero napapangiwi siya tuwing masugatan ko siya ng matalim na dagger. Pareho kaming namapalayo sa isa’t isa nang malakas naming pinagbangga ang aming noo para makawala sa kamay ng bawat isa. Sa pagkakataong ito, siya naman ang umatake sa akin. I almost fell when she gave me a strong punch in my stomach. She added a punch to my fresh wound that I couldn’t oppose. I groaned in distress. I tried to endure the pain and fight her. I gave her a strong sidekick, aiming his feet, and made her stumble on the floor. Pareho kaming habol-habol ang hininga at pawis na pawis. Naglalagablab din ang tingin namin sa isa’t isa, parehong ayaw magpapatalo sa laban. Ramdam ko ang panginginig ng sugat ko, ramdam ko ring malapit nang maubos ang enerhiya ko. This is bad. Sabay sana kaming aatake pero napalayo kami sa isa’t isa dahil may humagis sa amin na h
Chapter 18Knowing the Truth* * * Gracious Grace Moncatar “BELIEVE me, my family did not kill your mother. We are victims too. Believe me, please...”Napaikot ang aking mata tuwing maalala ko ang sinabi ni Victorino sa akin. Paano ako maniwala kung puro kasinungalingan na ang nakapaligid sa akin? Pagod na akong maniwala sa kasinungalingan. Pagod na akong umikot sa palad ng mga sinungaling na tao. Gusto ko lang naman ng katotohanan at hustisya sa pagkamatay ng aking ina. Bakit kay hirap abutin at tila ipinagkait sa akin? I just want to know everything.One week passed and I decided to go home. Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan ko bago ako sumakay ng itim kong motorsiklo. Inayos ko rin muna ang itim kong helmet sa ulo bago ko pinaandar ang makina. Napatingin ako sa wristwatch ko.“It’s already 10 p.m. It’s time to go home.” I smirked. Agad kong pinaharurot ang motorsiklo patungong Leseria City.Hindi ko alam kung ano ang naghihintay sa akin sa mansion pero isa lang ang
Prologue * * * There was a place where assassins exist. This place is called Samarra City. Kitatakutan ng ibang siyudad dahil puro assassins ang nakatira doon. Kilalang-kilala pero hindi pinupuntahan ng karamihan. Modern era yet the law isn’t new. Brutality is favorable. Killing is not prohibited but you have to face the consequences. Because once you assassinate someone, your life or the life of your loved ones’ will be taken as compensation. * * * August 9, **** I CAN’T explain what I feel right now. I’m so excited because it’s my birthday today. I’m so nervous too because I reached the legal age. I can do whatever I want legally. Yes! Wala rin akong pasok ngayong araw at pabor sa akin iyon. “Happy eighteenth birthday, Grace!” nakangiti kong bati sa aking sarili sa harap ng salamin. Nahanda na ang lahat ng pagkain sa mesa para sa aking kaarawan. Inihanda agad ng mga katulong namin ang lahat. Ang mga magulang ko na lang ang kulang sa bahay. Hindi pa sila nakauwi sa bahay hangg
Chapter 1Request Granted* * *Gracious Grace MoncatarI ACCOMPLISHED my two missions just in one day. Great achievement, right?Isang misyon ko ay kitilin ang buhay ng isang rapist na tumakas sa kulungan. May nabiktima kasi ito nang makalabas siya sa kulungan. Pagkatapos niyang lapastangin ang biktima, walang awa niyang pinatay. Napakawalang-hiya. Ang tatay ng biktima ang nag-utos na patayin ito, siya mismo ang nagbigay ng hustisya para sa anak sa pamamagitan ng nabuo naming organisasyon. Ikalawa kong misyon ay i-assassinate ang isang lider ng sindikato na nangunguha ng mga bata na ginawa niyang katuwang sa illegal na negosyo-–droga. Hindi ko alam kung sino ang nagrequest nito pero alam iyon ng lider ng organisasyon at ‘yong tagatanggap ng request. Yes, I am an assassin. I killed people but it’s an order and purpose. Assassins didn’t kill for no reason either. May mga malalim na rason kung bakit kumitil ng buhay ang mga assassin. Hindi dahil sa pera o yaman… dahil iyon sa hustisya
Chapter 2Vacation* * *Gracious Grace Moncatar NGUMITI ako ng palihim nang makarating ako sa Nevada Resort na pagmamay-ari ng aking kaklase noong kolehiyo. Matagal ko na itong gustong puntahan pero wala talaga akong oras para sa aking sarili. I’m glad that my father gave me a three-week vacation.Ang damot pa dahil three weeks lang ang binigay. Hmph!Dumiretso ako sa inn na pina-reserve ko kagabi pa. Nagpapasalamat lang ako dahil may inn sa loob ng resort maliban sa mga cottages. Sa ika-apat na palapag at pinakadulo ang napilian kong k’warto. Bukod ay nasa taas, advantage rin sa akin kung may kalaban dahil makikita ko ang kabuan ng resort.Apat na palapag lang ng inn, magkaharap ang dalawang building na pareho ang istilo na parang kambal ang inn. Kaya makita ko ang mga silid ng iba't ibang bakasyunista sa kabilang building. Wide crystal kasi ang bintana na nagsisilbing pinto papuntang balcony ng silid.Sobrang lawak at malaking pool ang pagitan ng dalawang building. Maganda ang pagk
Chapter 3Three-Headed Snake* * *Gracious Grace Moncatar PUNO ng kaba ang aking dibdib nang malaman kong wala sa loob ng bag ang panyong nakita ko noong nagbakasyon ako sa Nevada Resort. Hindi ko p’wedeng maiwan iyon dahil iyon na lang ang tanging alas ko para matunton ko taong pumatay sa aking ina noon.Napapikit ako at inaalala kung saan ko ito posibleng naiwan. Agad na bumukas ang mata ko nang maalala ko na. Naiwan ko ito sa mesa sa loob ng aking opisina--pangunahing opisina ng Monca.“Sh*t! If my father saw it… no. Uunahan ko ang aking ama. Hindi niya dapat makita ang panyong iyon…”Dahil kong makita niya iyon ay hindi niya ako payagan sa aking mga binabalak.Pinahid ko ang likod ng aking kamay sa pinagpawisan kong noo. Agad kong hinubad ang sapin sa aking paa na mataas ang takong para hindi ako mahirapan sa pagtakbo. Lumabas ako sa aking sasakyan na walang sapin ang paa. Binilisan ko ang aking pagtakbo hanggang sa makarating ako sa elevator, agad ko namang pinindot iyong labins
Chapter 18Knowing the Truth* * * Gracious Grace Moncatar “BELIEVE me, my family did not kill your mother. We are victims too. Believe me, please...”Napaikot ang aking mata tuwing maalala ko ang sinabi ni Victorino sa akin. Paano ako maniwala kung puro kasinungalingan na ang nakapaligid sa akin? Pagod na akong maniwala sa kasinungalingan. Pagod na akong umikot sa palad ng mga sinungaling na tao. Gusto ko lang naman ng katotohanan at hustisya sa pagkamatay ng aking ina. Bakit kay hirap abutin at tila ipinagkait sa akin? I just want to know everything.One week passed and I decided to go home. Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan ko bago ako sumakay ng itim kong motorsiklo. Inayos ko rin muna ang itim kong helmet sa ulo bago ko pinaandar ang makina. Napatingin ako sa wristwatch ko.“It’s already 10 p.m. It’s time to go home.” I smirked. Agad kong pinaharurot ang motorsiklo patungong Leseria City.Hindi ko alam kung ano ang naghihintay sa akin sa mansion pero isa lang ang
Chapter 17.1Worthless Clash * * * Gracious Grace Moncatar INATAKE KO siya gamit ang dagger, lumaban naman siya sa bawat kumpas ng aking bawat kamay. Pero napapangiwi siya tuwing masugatan ko siya ng matalim na dagger. Pareho kaming namapalayo sa isa’t isa nang malakas naming pinagbangga ang aming noo para makawala sa kamay ng bawat isa. Sa pagkakataong ito, siya naman ang umatake sa akin. I almost fell when she gave me a strong punch in my stomach. She added a punch to my fresh wound that I couldn’t oppose. I groaned in distress. I tried to endure the pain and fight her. I gave her a strong sidekick, aiming his feet, and made her stumble on the floor. Pareho kaming habol-habol ang hininga at pawis na pawis. Naglalagablab din ang tingin namin sa isa’t isa, parehong ayaw magpapatalo sa laban. Ramdam ko ang panginginig ng sugat ko, ramdam ko ring malapit nang maubos ang enerhiya ko. This is bad. Sabay sana kaming aatake pero napalayo kami sa isa’t isa dahil may humagis sa amin na h
Chapter 17 Worthless Clash * * * Gracious Grace Moncatar NAPANGISI akong tumingin sa kapatid ni Victorino na inis na inis dahil malapit na siyang mawalan ng bala. Magaling siyang tumira pero mas magaling akong umiwas. Halos maubos niya na ang isang magasin pero hindi niya pa rin ako natamaan. Parang mabingi na rin ako sa sunod-sunod na putok ng kanyang baril. Umuusok din ang iba’t ibang bagay na matamaan ng bala, maging ang paligid. Hindi talaga titigil ang bruha. Dahil lang binaril ko ang hita niya, babarilin niya rin ang hita ko? She is stupid and childish. “Oh, sh*t!” mura ko sabay tago nang mabilis sa haligi nang putukan niya ang kinaroroonan ko. Umalingaw-ngaw pa rin sa tainga ko ang putok ng baril. Muntik na ako. Damn! She hits me but just a strand of my hair and my long jacket. Pasalamat ako dahil maraming haligi at mga gamit na maging panangga ng bala kung barilin ako ng kapatid ni Victorino. Kung lumalapit siya sa kinaroroonan ko, lumalayo naman ako at umiwas hanggang
Chapter 16.1Saved?* * *Victorino Tinsmith SabioSH*T! This woman has a lot of tricks. Kinakabahan ako para kay Grace. Paano kung natalo siya ni Henrick? May tama pa siya ng bala at kulang ang pahinga niya, hindi niya kakayaning lumaban.“Don’t ever dare! Let go of me, Victorina!” I yelled, kept trying to break or loosen the rusty chain on my wrist but I couldn’t.“Okay. I will let you go temporarily and won’t touch her if your assassin wins my game.”“What the fvck are you trying to do?”“You will know it later if your trusted guard arrives together with your assassin.” Lumakad siya papunta sa basag na wasak na bintana na nakadungaw sa grahe.I felt so useless right now. I can’t even escape with this stupid abduction. Hindi ako takot sa gagawin ni Victorina sa akin. Takot ako sa gagawin niya kay Grace. Kung malaman ng aking kapatid ang tunay na pagkatao ni Grace, alam kong isusumbong niya iyon kay Tito Erickyl–kapatid ni Daddy na nasa kabilang bansa ngayon. Sh*t!Alam kong ginagamit
Chapter 16Saved?* * *Victorino Tinsmith Sabio“VERY GOOD, Henrick! Siya mismo ang lumapit diyan. May atraso sa akin ang babaeng iyan. How dare she shoot my thigh? I will do the same for her. Bring her to me, now!” Victorina ordered over her phone. Her voice filled the entire area. Halata sa boses niya ang galit.She is talking to my guard, Henrick, the person whom I trust and she is referring to Grace. She’s now in my mansion? Sh*t! What is she doing there? If she fights Henrick, wala siyang laban. Henrick is a black belter master, his footwork is good too. He is the one who trained me of course he is good at fighting using his strength. Wala na ring tao ang mansion maliban kay Henrick. Pinasama ko ang mga tauhan ko kay Tita Ciella sa kabilang mansion, ang mga nagpaiwan sa akin ay alam kong pinatay na sila ng mga alagad ni Victorina.I thought Grace got hospitalized because someone shot her before they took me away. Gladly, she’s fine. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may ma
Chapter 15.1Suspicious* * *Gracious Grace MoncatarSA WAKAS narating ko na ang bahay ni Victorino. Pinarada ko ang sasakyan sa tapat ng gate nila. Ikinubli ko ang kabang naramdaman ko ngayon. Pumikit ako at huminga ng sobrang lalim. I hope I find something useful later.Inayos ko muna ang sarili, seryoso akong tumingin sa salamin na nasa harapan ko. Dumagdag lalo sa kadiliman ng aking mata ang eyeliner na nilagay ko. My thin red lips curved when I saw a man, wearing a formal black suit. He opened the gate wide and gave me a signal to let my car inside the manor. I thought all the bodyguards and maid were wiped out last night. Oh. Right, walang kasiguraduhan ang sagot ni Victorino sa akin.Napakagat ako sa aking labi dahil namamanhid naman ang sugat ko sa likod at nakaramdam na rin ako ng panghihina. Sh*t! I felt exhausted. I’m just lucky that I woke up early even though I got a gunshot. Hindi naman kasi sa lethal part tumama ang bala at laking pasasalamatan ko iyon. Kunsabagay hin
Chapter 15Suspicious* * *Gracious Grace MoncatarNARANIG KO ang pagtawag nilang lahat sa akin pero hindi ko sila pinansin. Hinintay ko na tawagin ng aking ama ang pangalan ko pero wala. Hindi niya ako tinawag kaya nagpatuloy akong lumabas ng Convention Hall. Mabigat ang loob ko na lumabas sa convention. Habang lumalakad sa daan patungong labasan ng B.E.O headquarters ay naninikip ang dibdib ko, kinagat-kagat ko ang aking pang-ibabang labi upang pinigilan ang sarili na hindi umiyak.Why would I cry for those shits?Nang makarating ako sa pangunahing opisina ng Monca ay agad akong nagwala. Sigaw ako nang sigaw habang itinapon ang mga gamit sa sahig. Lahat ng gamit na makita at mahawakan ko ay itinapon ko iyon sa sahig. Wala na akong pakialam kung magulo ang opisinang ito. Ang gusto ko lang ay mailabas ang galit ko. Nanginginig ang kamay kong kinuha ang malaking picture frame na nakasabit sa dingding, kaming dalawa ng aking ama ang nasa litrato. Walang awa ko itong itinapon sa sahig.
Chapter 14.1Cutting the Threads* * *Gracious Grace Moncatar“ACE, LOOKS like your father was upset. You should not do that, alam mo namang kinansel na ang request ng kliyente. Don Victorino isn’t our target anymore…” bulong ni Amir sa akin.“Y-yeah. A-Ace, don’t be stubborn. It’s fine with us if the organization won’t work again. Look… he is scary like hell,” nanginginig ang labi na sambit ni Angela.“A-Ace, it’s okay. It’s his decision. Let him be. T-tanggap na namin. Just withdraw your words. Don’t make your father upset,” Precious said, holding my arm gently, and giving me a reassuring smile.No. Umiling-iling ako.I know he’s upset but how about me? I’m pissed off. Kanina pang pilit kong pinakalma ang sistema ko. Hindi pa ako nakabawi sa nangyari kanina. My rage is still raging inside my veins that can’t be wiped out if I can’t tuck my dagger into someone’s flesh. That’s my creepy mood.“No way! Hindi ko maintindihan. Bakit nagbago naman ang isip niyo?” irita kong tanong. Agad k
Chapter 14Cutting the Threads* * *Gracious Grace Moncatar“ACE! ACE!” tawag ni Precious akin pero hindi ko siya pinansin. Nanatili pa ring nakakunot ang noo ko dahil sa mga naglalaro sa isipan ko.“Ace! Say something. Why you didn’t utter any words? We are done speaking our perspective, it’s your turn now,” segunda ni Angela.“Ace, the organization is in your hands. If you don’t speak, the leader will continue the closing ceremony,” seryosong wika ni Amir.If I say what I’ve heard at the hospital, the leader will be interested but everyone will know. It should be a secret. There’s still a traitor inside the organization, I shouldn’t spill it out.What method should I use then? Argh!Oh. The only solution is… I must assassinate Victorino. Siguro naman mapabago pa ang isip ng lider. Pero, kinansel na ang request. Ang ipinagtataka ko dahil hindi man lang binawi ang pera, hindi naman charity ang organisasyon namin.Pinagtripan ba kami ng kliyente? Unang pagkakamali niya ay ang litrato n