Share

5

last update Last Updated: 2023-11-07 19:40:43

Celine's Point Of View

KAGAT LABI akong nagreply sa kaniya at humingi ng tawad. Ngunit kakaantay ko sa reply niya ay hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

Kinaumagahan ay masaya akong gumising. Muli kong chineck ang cellphone ko ngunit wala pa ring reply si Doc Emman. Hindi na ako nag-expect pa at nagdesisyong magsipilyo. Walang clinic si Doc Emman t'wing linggo kaya kahit papaano ay may day off ako.

Pagkatapos kong magsipilyo ay nagdesisyon akong bumaba muna sa kusina dahil paniguradong kasama ni Cyrille si Manang Puring.

"Oh, Ate? Kumain ka na," nakangiting ani Cyrille habang hawak hawak ang isang mangkok na naglalaman ng ulam.

Sunod na lumabas si Manang Puring na dala dala ang malaking bowl na kung saan ay kanin ang nakalagay. "Sakto ang pag-gising mo, Celine. Halina't tayo'y kumain na," ani Manang Puring.

Sabay sabay kaming nagsalo-salo lahat sa hapag at masayang kumain. Kung tutuusin ay mas naging magulang pa namin ang mga kasambahay kumpara sa mga magulang namin. Noon, sila Mommy at Daddy ang buong akala kong makakasama namin ni Cyrille hanggang pag-laki ngunit nagkamali ako. T'wing kaarawan namin ay sina Manang Puring at iba pang kasambahay ang kasama namin na mag-celebrate; maging sa pasko at bagong taon din.

Sa kabila no'n ay hindi naman ako nagkaroon ng galit sa mga magulang ko. Kung pag-uusapan ang tampo ay maaaring ayon nga ang nararamdaman ko para sa kanila.

"Kumusta, Ate?"

Natinag ako sa pag-iisip ng maraming bagay nang biglang magsalita si Cyrille. Agad naman akong napatingin sa kaniya at umusbong ang kahihiyan sa aking dibdib dahil halos lahat sila ay nakatingin na pala sa akin.

"Uhmm, okay naman. Hindi gaanong nakakapagod compare sa dati kong trabaho." Nakangiting wika ko.

Well, alam nila Manang Puring at ng iba pa naming kasambahay na tumigil ako sa pag-na-nars. Mabuti nga at hindi sila nagsusumbong kila Mommy and Daddy, maging si Cyrille rin.

"Ikaw?" Balik na tanong ko kay Cyrille.

"Naku, Celine! Alam mo ga iyang kapatid mo? Ay siya! Mayroon nang napupusuan!" Sumbong ni Manang Puring dahilan para kagat labing tumingin si Cyrille sa amin.

Hindi naman ako against sa pagkakaroon ng crush ni Cyrille dahil dalaga na siya at alam kong alam niya na ang tama at mali. Ang pinapangamba ko lang ay ang pagkakaroon niya ng nobyo. Natatakot ako dahil maaaring bumalik siya sa dati kapag nasaktan siya. Although may tiwala naman ako na hindi niya ibibigay ang puso niya 100 percent sa magiging nobyo niya.

"Okay lang magka-crush, Cyrille. Pero ang paalala ko lang ay huwag ibibigay ang hundred percent sa magiging jowa mo para hindi ka mawalan ng pagmamahal sa sarili mo sa huli." I uttered.

"Oo naman, Ate!" Nakangiting aniya.

Minsan pa kaming nagkwentuhan lahat pagkatapos ay niligpit ko na ang ibang dapat ligpitin nang matapos kaming kumain. Si Cyrille naman ay umakyat na sa itaas upang gumawa ng homeworks niya para bukas.

"Aba'y ako na ga ang gagawa niyan, ineng," nakangiting ani Manang Puring.

Wala akong maipupula kay Manang Puring. Maliban sa pagiging loyal niya sa aming pamilya ay talagang maaasahan siya sa lahat ng bagay. Minsan nga ayaw ko na siyang pauwiin sa probinsya niya dahil wala siyang makakasama. Ayon nga lang ay ayaw ni Manang Puring na iwan ang probinsya na kung saan ay kinagisnan niya na. Bagay dahilan para maintindihan ko siya.

"Naku! Tutulungan ko na lang po kayo, Manang." Pamimilit ko.

"Kami na ang bahala rito, Ma'am!" Nakangiting turan ng isa sa mga kasambahay.

Hindi na ako nagpumilit pa at agad na nagpaalam sa kanila dahil may kailangan din akong gawin bago pumunta sa party ni Leo. Nagdesisyon akong mag general cleaning muna ng bahay at inayos ang mga bagay na kailangan ko. 'Yong mga bagay naman na hindi ko na kailangan ay itinapon ko na.

Lumipas ang oras bago ako nagdesisyong maligo at mag-ayos ng aking sarili para sa party ni Leo. I bought a sling backless draped split thigh satin dress and wore an open toe high heels. Ang buhok ko naman ay naka up-do dahilan para makita ang makinis at maputi kong likuran. I put some light make up on my face and after that, I decided to go to Cyrille's room to check her.

Kumatok muna ako ng dalawang beses bago nagdesisyong buksan ang pinto. Nang bumukas ito ay agad iniluwa ng pintuan si Cyrille na kasalukuyang nakasuot ng magandang dress. I didn't choose a revealing dress for her because for me, she's too young to wear a revealing dress.

"Napakaganda mo, Ate!" Nakangiting wika niya habang nakatingin sa akin.

Nabalik ako sa wisyo nang sabihin ni Cyrille ang salitang 'yon dahilan para ngitian ko siya at nilapitan. I fixed her hair and we complimented each other.

"Let's go?" Tanong ko nang matapos kaming mag-usap.

Agad namang tumango si Cyrille dahilan para ngitian at alalayan ko siyang bumaba sa hagdan. Nang makita kami ng aming mga kasambahay ay hindi nila napigilang i-compliment kami dahil sa aming mga suot at itsura.

"Mauuna na kami, Manang!" Wika ko nang makapasok kami sa loob nang sasakyan makaraan ang ilang minuto.

Late na kami ng sampung minuto sa party ni Leo kaya kinailangan naming magmadali. Well, hindi naman required na makapunta kami on time, ang iniisip ko ay ang pagdating ni Doc Emman. Baka kanina pa siya nandu'n at kung sino-sinong mga babae na ang kinakausap.

"It seems like you're in a hurry. Is there something wrong?" Takang tanong ni Cyrille.

I looked at her and plastered a fake smile on my face. "N-naiihi na ako," I lied and faked my laugh.

Ilang minuto bago kami nakarating sa venue ng birthday party ni Leo. Nag-park muna ako sa parking lot at agad kaming dumiretso sa venue. Nang makarating kami ay sinalubong kami ni Shamae.

"What took you guys so long?" Tanong nito.

Nakipag-beso muna si Cyrille kay Shamae pagkatapos no'n ay dumiretso na ito sa celebrant upang i-greet. Panandalian naming sinundan ng tingin si Cyrille bago nagslita ang isa sa amin ni Shamae.

"Bakit ang tagal mo? Nando'n siya sa table 3, dalian mo!" Aligagang ani Shamae.

Hindi ko mapigilang huwag mapangiti dahil sa suportang binibigay sa akin ni Shamae pagdating kay Doc Emman.

Bahagya akong napatigil sa paglapit kay Doc Emman nang biglang lumapit sa kaniya si Doc Kristine. Kunot noo akong tinignan ni Shamae habang ako naman ay tumingin sa kaniya gamit ang malungkot na mga mga mata.

"Kaunting kembot na lang eh! Naunahan pa, tsk!" Kamot ulong ani Shamae.

Panandalian pa akong tumingin kay Doc Emman at Doc Kristine na kasalukuyang nag-uusap bago itinuon ang tingin kay Shamae. "Hayaan mo na, wala lang siguro akong swerte ngayon." Nakangusong wika ko.

Dinig ko ang buntong hininga ni Shamae dahilan para mapalakas din ang buntong hininga ko. "Better luck next time, baby." Malungkot na nakangiting ani Shamae at iniwan ko.

Naglugmok na lang ako sa gilid at uminom nang alak na napakarami. Natawagan ko naman na ang driver ni Cyrille para siya ang magsundo sa amin kaya kahit maglasing ako ay walang problema.

Ilang minuto ang lumipas ay hindi pa rin ako tapos sa pag-inom. Nakaramdam na ako ng hilo. Akmang iinumim ko sana muli ang baso na naglalaman ng alak ngunit bigla akon pinigilan ni Shamae dahilan para tignan ko siya ng masama.

"Ano ba?!" Inis na sigaw ko.

"You're drunk, so he is. Come with me, he's probably waiting for someone who'll be with him." Makahulugang ani Shamae.

Wala akong ibang nagawa kun'di ang sumunod sa kaniya. Ngunit nang makapasok kami sa loob ng hotel na kung saan ginanap ang birthday party ni Leo ay gano'n na lang ang pagkunot ng aking noo.

"S-saan ba ang punta natin?" Tanong ko, halata sa aking boses ang kalasingan.

Shamae just smiled at me and tapped my left shoulder, maybe reassuring me that nothing bad will happen. Hindi na lang ako nagtanong pa ulit at muling sumunod sa kaniya.

"P-penthouse," halos hindi na maintindihang basa ko nang huminto kami mula sa paglalakad.

Akmang magsasalita na sana akong muli subalit bigla akong tinulak ni Shamae sa loob ng kwarto na kung saan ay penthouse ng hotel. Dahil sa hilo ay natumba pa ako sa loob ng madilim na kwarto at agad na isinara nito ang pintuan.

"N-nahihilo ako, jusmiyo!" Papikit pikit na wika ko.

Patumba tumba akong pumunta sa pinaka-loob ng kwarto at agad na humiga sa nakita kong malambot na kama. Akmang ipipikit ko na sana ang aking mga mata subalit biglang may nagsalita sa aking gilid at mabilis na inangkin ang aking labi.

"I love you, please don't leave me." Turan ng lalaking nagmamay-ari ng malalim na boses. Mahihimigan ang pait, pagsusumamo at lungkot sa tono ng kaniyang pananalita.

He kissed me on my lips, down to my cheeks then aggressively touches the different parts of my body that made me moan in pleasure. I unconcsiously snaked my arms on his shoulder and roamed my fingers on his chest down to his tummy.

Kung gaano kasarap ang pakiramdam na binibigay sa akin ng estrangherong kasama ko ngayon ay gano'n na lang ang gulat ko nang biglang ipasok niya ang kanyang daliri sa loob ng aking pang-ibabang suot.

He gently rubbed my cl*t that made me moan in pleasure. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang aking ulo dahil sa masarap na pakiramdam na ipinaparanas sa akin ng lalaking naka-patong sa akin.

Gano'n na lang ang gulat ko nang mas bilisan niya pa ang pag himas sa aking pagkababae. Wala akong ibang nagawa kun'di ang ibaling sa iba't ibang pwesto ang aking ulo. Wala pang saglit ay bigla akong nanginig dahilan para mabilisang itanggal ng lalaki ang aking pang-ibabang saplot.

Buong akala ko ay naramdaman ko na ang pinakamasarap na pakiramdam na kayang ibigay ng lalaking nakapatong sa akin subalit nagkamali ako.

"You might get hurt. This is huge," aniya.

Akmang magsasalita sana akong muli subalit biglang ipinasok ng lalaki ang kanyang p*gkalalaki sa aking loob dahilan para mapaiyak ako sa sakit.

"So fvckin' tight, virgin woman!" He uttered while moaning.

Ngunit sa kabila ng sakit ay gano'n na lang ang gulat ko nang bigla akong napa-ungol sa muli niyang pag-ulos ng mabilis at sagad ng kaniyang alaga sa aking loob.

"Do you love it? Do you still want me to continue to insert this hard and long shaft inside yours?" Tanong niya.

Hindi ako agad nakaimik at gano'n ang pagkagulat nang biglang itigil ng lalaki ang paglabas masok ng kaniyang p*gkalalaki sa aking loob dahilan para makaramdam ako ng pagka-bitin.

"Answer me," turan niya at agad na sinakop ng kanyang labi ang aking kanang dibdib.

He encircled his tongue on my n*pple and gently massage the other one that made me moan in pleasure.

"Please don't stop. Please continue doing it," halos magmaka-awang wika ko.

Sa isang mabilis na galaw ay muli niyang ipinasok ang kaniyang p*gkalalaki sa aking loob at mabilis na umulos dahilan para mapa-ungol akong muli. Ramdam ko na ang sakit sa aking labi dahil kanina ko pa kagat-kagat ito dahil sa estrangherong pakiramdam na hindi ako magsisising nagawa ko.

"Fvckin' tight, woman!" Anito at mas lalong binilisan at idiniin ang pag-ulos ng kanyang p*gkalalaki sa aking loob.

Another time passed before we finally reached our climax. Muli niyang isinagad ang kanyang p*gkalalaki sa aking p*gkababae at pareho kaming nanginig dahil sa hindi ko maipaliwanag na dahilan.

Ilang segundo ang lumipas bago umalis ang lalaki sa aking ibabaw at walang ano-ano'y pumunta sa CR. Dahil sa kadiliman ay hindi ko maaninag ang kanyang mukha. Ilang minuto siyang nando'n at akmang pipikit na sana ako subalit bigla siyang lumabas sa CR at binuksan ang ilaw.

"Doctor Emman," papikit pikit na wika ko habang ang aking paningin ay nakatuon sa kaniya.

"Sleep tight," aniya at lumabas na ng kwarto habang ako ay pagod at inaantok na iniwan sa loob ng kwarto.

Bahagya akong napangiti at walang ano-ano'y ipinikit ang aking mga mata.

Heto ang gabing hinding-hindi ko makakalimutan. I just gave my virginity to the man I love and I will never ever regret that I gave it to him.

"I love you, Emmanuel." Wika ko sa kawalan at tuluyan nang nahila ng kama ang aking antok.

to be continued

Related chapters

  • The Ambiguous Doctor   6

    Celine's Point Of ViewKINAUMAGAHAN ay nagising ako nang biglang kumalabog ang pintuan. Agad akong naabalikwas ng bangon at nagulat nang makita kong wala akong saplot!Ibinaling ko ang aking paningin sa paligid ko at laking gulat ko nang hindi pamilyar sa akin ang kwartong tinulugan ko."Oh my gosh! What happened?" Takang tanong ko. Dali dali akong tumayo at naglakad subalit biglang sumakit ang gitnang bahagi ng aking mga hita dahilan para matigil ako sa paglalakad. "Shocks!" I groaned in pain. Hirap 'man, nagmadali pa rin akong naglakad papunta sa pintuan upang buksan ito. After opening the door, Shamae immediately spat out. "Success??" Nakangiting tanong niya. Akmang magsasalita na sana ako subalit muling nagsalita si Shamae dahilan para matigil ako sa pagsasalita. "Oh, no need to answer that. Both of you obviously enjoyed each other's company last night." Kinikilig na aniya at umupo sa kama na kung saan ay hinihigaan ko kani-kanina lang. Saktong paglingon ko kay Shamae ay nam

    Last Updated : 2023-11-22
  • The Ambiguous Doctor   7

    Celine's Point Of ViewANONG ORAS na subalit hindi pa rin ako makatulog dahil sa pag-amin ni Demion sa akin few hours ago. Hindi ako makapaniwala! Gusto nga ba talaga ako ni Demion?!I gently ruffled my hair then bit my lower lip. Hindi sa gusto ko rin siya pero, kaibigan siya ng taong mahal ko. Hindi lang basta kaibigan, kung tutuusin ay parang tunay pa nga silang magkapatid eh. "You kept on moving, Celine. Magpatulog ka naman!" halatang naiinis na ani Lyka dahilan para humingi ako ng paumanhin. Kanina pa kasi ako pabali-baliktad ng higa kaya siguro siya nagising. Nagdesisyon na lang ako na ibaling ang aking paningin sa kisame pagkatapos ay nagbilang na lang ng mga tupa hanggang sa tuluyan akong makatulog. Kinaumagahan ay nagising ako nang yugyugin ako ni Stephanie. Papikit pikit akong sumilip habang nag-uunat pagkatapos ay nagsalita. "Anong oras na ba?" Inaantok pa'ng tanong ko. "Madam, alas tres na po ng umaga. Alaahanin mo po, mayroon pa tayong aayusing mga kagamitan para sa

    Last Updated : 2024-01-26
  • The Ambiguous Doctor   8

    Celine's Point Of ViewNANG MAKARATING kami sa Amanpulo ay gano'n na lang ang pagpalit ng inis na nararamdaman ko. Kung kanina ay naiinis ako ay grabeng saya ang lumukob sa buo kong pagkatao. Napakasaya ko! I looked at Doc Emman and saw him looking at me while smiling. Hindi ko na pinansin pa 'yon at naglakad papalapit sa tabing dagat. Ito na yata ang pinakamasayang pangyayari sa buong buhay ko. "Thank you so much, Doc!" Maluha-luhang sigaw ko upang marinig niya. Kasalukuyan niyang kausap ang ibang staff. Nagmadali kasi akong pumunta sa tabing dagat kaya mag-isa siyang nakikipag-usap sa mga empleyado rito. It's been a long time since I felt this kind of feeling: freedom and happiness. I never knew that I'll experience this kind of jubilation again in my entire life. Mabuti na lang at pinaramdam sa akin ni Doc Emman ang mga estrangherong pakiramdam na ito. "Enjoying the view?" Natigil ako sa pag-sipat ng paligid nang marinig kong magsalita si Doc Emman sa aking likuran. Agad ko

    Last Updated : 2024-01-29
  • The Ambiguous Doctor   9

    Celine's Point Of ViewKINAUMAGAHAN ay maaga akong nagising nang maramdaman ko ang labi ni Emman sa aking pisngi. "Good Morning, baby doll." He uttered while I was opening my eyes. "Good Morning, Emman." I greeted him. Sabay kaming tumayo ni Emman at nagsipilyo bago nagdesisyon na mag-swimming sa beach. Naninibago rin ako sa relasyon namin ni Emman. Kami na ba talaga? Mahal niya na rin ba talaga ako? I decided to cover myself using this robe because I am wearing a two-piece. Well, ayos lang naman daw kay Emman na mag-suot ako ng ganito. Emman, calling him Emman makes me want to scream in exhilaration. Now, I can say that he's mine and I am his. Parang noon ay hanggang tanaw lang ako sa kaniya pero ngayon ay nahahawakan at nahahalikan ko na siya. "Come over here, Celine. Don't just look at the waves!" Sigaw niya. Kasalukuyan siyang nasa gitnang bahagi ng dagat. Agad kong hinubad ang aking roba at walang ano-ano'y naglakad papalapit sa kaniya. Hindi malamig ang temperatura ng daga

    Last Updated : 2024-01-29
  • The Ambiguous Doctor   10.1

    Celine's Point Of ViewNAGISING AKO nang marinig kong may nagsalita sa aking gilid. Agad kong tinignan ang mukha nang mga taong nasa paligid ko. Hindi sila pamilyar. I heard them talking and freaking out but I still feel groggy that's why I didn't mind them. Agad na nagsilapitan sa akin ang mga Doktor at chineck ang mga vital signs ko. Nagtanong din sila ng ilang mga tanong at agad ko naman iyong sinagot. "Ate!" Ani isang babae. "Who are you?" Kunot-noong tanong ko. Malungkot na tumingin ang babaeng tumawag sa akin sa isang Doktor dahilan para roon din bumaling ang aking paningin. "Doc Demion, why can't she recognize me?" Halatang nag-aalalang tanong nu'ng babaeng nagsasabing kapatid niya ako. "It's because of the traumatic experience of her brain from the plane crash. We'll check her time by time. For now, I'll give you some privacy to talk." Turan nu'ng Doc Demion. Nang makaalis 'yong Doktor ay agad na lumapit sa akin nag tumawag sa akin na kapatid ko raw pati na rin ang babae

    Last Updated : 2024-02-01
  • The Ambiguous Doctor   10.2

    Celine's Point Of View"What are your plans after that?" Tanong ni Shamae habang naka-harap ako sa vanity mirror ko rito sa aking kwarto. I looked at her and smiled, "Napakasaya ko, Shamae. Demion was the one who stayed by my side despite uncertainties and accepted me for who I am." Maluha-luhang wika ko habang tinitignan siya sa vanity mirror. I saw Shamae rolled her eyes and looked at me intently in my eyes in the mirror. Well, alam ko naman na hindi gusto ni Shamae si Demion para sa akin. Mas boto siya kay Emman, Emman the evil. There are times that I feel a bit mad at her because it seems like she's pushing me to Emman. Pushing me despite the bad things he did to me. "Really, huh? Sure ka ba sa feelings mo?" Aniya dahilan para kunit-noo ko siyang hinarap. "Why can't you just be happy, Shamae? I'm sure about my feelings for Demion. I love him!" Naiiritang turan ko. She flicked her tongue inside her mouth then raised her hands as if she's giving up. "Fine, fine! Congrats to the

    Last Updated : 2024-02-05
  • The Ambiguous Doctor   11.1

    Celine's Point Of ViewPAGKALABAS namin ng simbahan ay agad kong hinila si Shamae papasok sa kaniyang sasakyan. Nawala ako bigla sa mood para makihalubilo sa maraming tao. Kung hindi lang dahil kay Doc Salvie ay hindi ako pupunta sa ball na kung saan ay pakulo ng bride. Nang makarating na kami sa lugar kung saan gaganapin ang ball ay agad kaming binigyan masquerade mask sa entrance. Agad naman naming sinuot 'yon ni Shamae at agad na pumasok sa loob. Everyone looked stunning. Lahat sila ay may suot na masquerade mask at hindi ko makilala kung sino-sino sila dahil sa kanilang mga suot. "Let's go! Inom na inom na ako!" Tumatawang wika ni Shamae pagkatapos ay agad na pumunta sa bartender at nag request ng gusto niyang inumin. Agad naman akong sumunod sa kaniya subalit sa sobrang daming tao ay naharangan si Shamae at hindi ko na siya nakita pa. I cursed mentally and decided to look for her. Nakarating na ako sa iba't ibang sulok ng reception subalit hindi ko pa rin siya makita. Kahit m

    Last Updated : 2024-02-06
  • The Ambiguous Doctor   11.2

    Celine's Point Of View Nang makarating kami sa tapat ng mansyon na tinitirahan namin ay agad akong nagpaalam sa kaniya. Well, I owe him my peace of mind for tonight. "Gusto mo mag-tsaa muna sa loob?" I asked him when I was about to go outside his car. Panandalian siyang nag-isip pagkatapos ay umiling dahilan para kumunot ang aking noo. "Your family might get mad at me when they see me," nakangiting aniya. Nakangiti man subalit bakas sa kaniyang mga mata ang lungkot. Lungkot sa hindi ko malamang dahilan. I just smiled at him before I replied. "Hmm, sure ka na ayaw mo talaga?" Paniniguro ko sa kaniya. "Yeah, kuntento na akong nakasama kita kahit saglit," aniya. Kumunot ang aking noo at tila may mga kabayong nagtakbuhan sa aking dibdib dahilan para muntik pa akong mawalan ng hininga. "O-okay!" Tanging nasabi ko at agad na bumaba ng kotse. Hindi ko na siya inantay pa na pagbuksan ako ng pinto ng kotse. Para ko na nga siyang ginawang driver tapos aantayin ko pa siyang pagsilbihan a

    Last Updated : 2024-02-23

Latest chapter

  • The Ambiguous Doctor   SPECIAL CHAPTER

    Emmanuel's Point Of View"I like you, Celine."Fvck you, Demion!If only I could tell him those words, I won't think twice telling him! Kung hindi lang maraming tao ay kanina ko pa siya nasuntok! Maski ako ay hindi alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. This feeling is so strange, I've never felt this even with Kristine. I know the feeling of being in love. But, d*mn! This is different, far different from the feelings that I had towards Kristine. And how dare him kiss Celine without even asking her?! "I'm very territorial, Ms. Navarro. You're mine, only mine."I didn't know that I can be this territorial. She's not even my property but why did I act that way? Why did those words came out from my mouth?Ang gusto ko lang naman ay mahulog siya sa bitag ko pero bakit parang ako ang natalo? I decided to bring her here in Amanpulo to be with her without that fvcking Demion but who the hell is this guy? How dare him talk to my territory?They were about to shake hands but I immediat

  • The Ambiguous Doctor   EPILOGUE

    Emmanuel's Point Of View My life was fine. It was fine but not good at the same time. Not until Celine came and changed not just my ideals and beliefs in life, but also my life as a Psychiatrist and as an individual. All my life it revolved around with Kristine, until I finally had the chance to love someone else and I never knew that loving someone new would feel like building myself again: new experiences, new feelings, new life, and new knowledge. I didn't even know why I moved on so fast when I should be breaking and hurting so bad upon our break up. But loving someone isn't easy, we may experience heartaches and even trials that may affect us in just a snap. She forgot her past..... including me. That's what hurts me the most. I tried to reach out to her but I was banned. What's worse is she was being bumped by a car and I feel like it was my fault. Celine got an amnesia and our child was died.I was judged, misunderstood, and being left behind. Demion, took Celine away from

  • The Ambiguous Doctor   23

    SIARGAO WAS the place they chose. Nakakatuwa lang dahil hindi ko lubos akalain na mangyayari pa pala ito. Na makakasama ko ang mag-ama ko sa isang bakasyon. Buong akala ko kasi ay hindi ko na mae-experience ang ganito. Amanpulo was the best vacation spot for me and Emman as a couple but I guess Siargao would be the best place for us as a family, hopefully?While we are walking, there are lots of people eyeing Emman that made me pout. I was holding Levi's hand while Emmanuel's hand was intertwined with mine. "Daddy, this place is so beautiful!" Nakangiting sabi ni Levi habang naglalakad kami papunta sa villa namin. "And now even more beautiful because my handsome son and my pretty slash hot mama's soon to be wife is here." Nakangiting pambobola niya. Inirapan ko si Emman at agad naming tinungo ang loob ng villa namin. Mamaya ay susunod daw ang pamilya't malalapit na kaibigan ko sabi ni Emman. Buong akala ko nga ay kami lang kaya gano'n na lang ang pagtataka ko nang biglang kasama pa

  • The Ambiguous Doctor   22

    NAKAAYOS NA ang higaan na tutulugan namin nina Levi at Emman. Nagdesisyon akong sa couch na lang humiga mamaya. Ang awkward kasi kung magkatabi kaming tatlo. Baka mamaya sugurin ako ng girlfriend nitong si Emman at ipahiya sa maraming tao. Lagot ako kina Mommy no'n dahil masisira ang imahe nila sa maraming tao at mga kapwa nila engineers at businessmen. Alas dos na ng madaling araw nang makarating si Emmanuel. Nakatulog na rin si Levi kaya pinipilit ko siyang 'wag nang dumiretso rito kaso mapilit siya. Maliban do'n ay gusto niya ring makasama sa pagtulog ang kaniyang anak. Hindi ko na siya pinigilan pa at nang makarating siya ay agad ko siyang inalalayan papunta rito sa loob ng mansyon. "Hey," nagulat kaming dalawa ni Emman nang makapasok kami sa loob ng bahay dahil biglang bumungad sa amin si Cyrille na mayroon pang white facemask sa kaniyang mukha. "Naglabalikan na kayo?" Muling tanong niya dahilan para agad akong umiling. "Not yet-""No!" I cut Emman off. Nang makaramdam ako

  • The Ambiguous Doctor   21

    WILL I GREET him after all the bad things he did? Wala na akong ibang ginawa kun'di ang i-greet siya dahil napaka unprofessional naman kung idadamay ko ang past namin sa trabaho. "Good evening, Doc." Labag sa loob na pagbati ko sa kaniya. He nodded and quickly brought back his gaze to Ma'am Medina. Nag-usap sila ulit habang ako naman ay naglakad papunta sa gilid ni Ma'am Medina upang makalabas na ng ospital. I don't know why I feel so embarrassed with his actions towards me. The way he acts, it seems like I'm nothing but a stranger to him. I just shrugged and looked at my watch. It's 10:55 PM and I need to go to our house before 12:00 AM. They're all planning to surprise Mommy with a simple celebration before she leaves the Philippines again. Nandito pa sa loob ng sasakyan ang gift namin ni Levi for her. Shamae and Levi were outside. The food that they bought were probably the food we're gonna eat at Mommy's celebration. Ilang minuto ako nagmaneho bago nakarating sa bahay. Nagpa

  • The Ambiguous Doctor   20

    KASALUKUYAN KONG hawak hawak si Levi. Narito kami ngayon sa mall habang naghahanap ng mabibili naming regalo para kay Mommy. Birthday niya kasi ngayon. "Levi, be careful!" Nag-aalalang sambit ko. Agad naman siyang hinabol ni Zaijan na siyang naging dahilan ng pagsapo ko sa aking noo at bahagyang pag-ngiti. He is now 6 years old. Aaminin ko, inantay kong bumalik si Emman no'ng ika-apat na taon niya sa Canada but things turned out the way I never expected it to be. Hindi siya bumalik at ayon ang lalong nakapagpa-tibay sa akin na kaya kong palakihin ang anak ko mag-isa sa tulong ng mga mahal ko sa buhay. "I told you many times not to run, Levi. The floor is slippery." I uttered then fixed the towel that is placed underneath his shirt. "Heto naman. Talagang magkukulit 'yan, Celine. Kaya nga bata, eh." Bulong ni Zaijan pagkatapos ay muling hinabol ni Zaijan si Levi na ngayon ay papasok na sa isang restaurant. "Mom, I want to eat." Nakangusong aniya. I smiled and held him on his chee

  • The Ambiguous Doctor   19.2

    Celine's Point Of View KINAUMAGAHAN AY agad kaming nag-usap usap nina Zaijan at Shamae pagkagising namin. Dito sila sa kwarto ko natulog dahil kailangan naming magplano tungkol sa anak ko. "Pvtang ina, paano kung masuntok ako ni Tito?" Halatang kinakabahang sambit ni Zaijan. "He won't. In fact, magiging masaya pa 'yon!" Nakangiting wika ko. I heard him heaved a deep breath then spoke, "Alright, alright! Bago tayo mag-usap ulit, can we eat first? I'm sorry but I'm starving... seriously." Zaijan uttered. Pagkababa namin ay sinalubong agad kami ni Manang Puring. Cyrille probably went to her work already. "You can join us, Manang," nakangiting wika ko habang sina Zaijan at Shamae ay abala sa pagkain. "Naku! Nakakain na kami, Celine. Kumain na kayong tatlo upang magkaroon kayo ng lakas tatlo." Nakangiting sambit ni Manang Puring. Tumango ako at nagpaalam naman na si Manang Puring. I looked at my tummy and couldn't help but to smile. I'll become a mother soon. Lumipat sina Shamae a

  • The Ambiguous Doctor   19.1

    Celine's Point Of View I AM PREGNANT and I don't know what to do. Isang buwan na ang nakalipas subalit hindi pa rin ako nagkakaroon. I looked at the pregnancy test that I was holding a while ago and quickly called Shamae while I was shaking. "Really?! Wait for us. Zaijan and I will be there in a bit." Aniya. Mangiyak-ngiyak akong tumango na animo'y kausap ko harapan si Shamae at hinayaang maputol ang tawag namin sa isa't isa. Ilang minuto ang lumipas bago nakarating sina Shamae at Zaijan dito dahilan para lumapit ako sa kanila at nagmamadaling ipinakita sa kanila ang pregnancy test nang masiguro kong nakasarado na ang pintuan ng kwarto ko rito sa mansyon. "Oh my gosh!" Sambit ni Shamae habang ang kaniyang palad ay nakatakip sa kaniyang bibig. Zaijan on the other hand moved closer to me and gently hugged me. "I'm going to be a godfather. I really can't believe it." Sambit niya. Nang matapos akong yakapin ni Zaijan ay agad kaming nag-usap. Kaming tatlo pa lang ang nakakaalam sa

  • The Ambiguous Doctor   18.2

    Celine's Point Of View KINAUMAGAHAN AY maaga akong nagising. Masakit ang ulo ko at medyo nasusuka ako. Marahik ay dahil sa pag-inom namin ni Shamae ng alak kagabi kaya ganito. Nahihilo man subalit pinilit ko ang sarili ko na tumayo at bumaba sa kusina. Naabutan ko sina Cyrille at Manang Puring na naghahanda ng makakain namin. "You were drunk last night. Here, sip some coffee." Turan ni Cyrille. Buong akala ko ay tatanungin niya ako kung bakit ibang iba ang ugali at galaw na ipinapakita ko sa kanila these past few days pero nagkamali ako. Ni isang tanong ay wala akong narinig mula sa kanila. "Was I really totally wasted?" I asked the moment I finished sipping the coffee. "Super." Iiling iling na ani Cyrille. "Normal 'yan sa mga taong nasa edad mo, Celine. At tsaka, ngayon ka lang namn ulit uminom ng ganyan. Enjoy lang nang enjoy." Nakangiting sambit ni Manang Puring. I smiled at them and right after that, I decided to prepare myself for my work. Nakahanda na ang gagamitin kong

DMCA.com Protection Status