KABANATA 17
EMBARRASSING
Napabalikwas ako ng bangon at ramdam ko kaagad ang pagkirot ng ulo ko. Napahawak agad ako sa sintido at napangiwi. Omygosh. Pakiramdam ko ay binibiyak ang ulo ko sa sakit. Ano ba ang ginawa ko at ganito nalang kasakit ang ulo ko?
Pumintig ang ulo ko kaya naman napapikit ako ng mariin. Then a sudden flashed of memories about what happened yesterday flooded inside my head. Bigla-bigla ay napamulat ako ng mata at pinamulahan agad ako ng mukha ng maalala iyon. Ilang beses akong lumunok habang nakatingin sa kawalan. Nakagat ko ang ibabang labi at marahas na ginulo ang buhok.
Oh gosh! What did I do?! Did I just kissed him like there is no tomorrow? Gigil na gigil? Para bang gutom na gutom at tanging ang mga labi niya lamang ang makakawala ng nararamda
KABANATA 18THE ALPHAKung may mas darker shade pa ang kulay pula ay baka ganun na ang kulay ng mukha ko. Pwedeng pwede na talaga akong e hire sa squid game. At least mapagkakakitaan ko pa iyon diba?Nakaramdam ako ng pagsundot sa tagiliran ko kaya naman mahina akong napabuga ng hangin."Stop it bell." Saway ko pero mas lalo lamang itong ngumisi at sinundot sundot pa ang tagiliran ko."Sus! Ikaw ha! Kala ko kung nasaan ka na nun tas malalaman ko nagkikipagtukaan ka pala."Napangiwi naman ako sa sinabi nito at nag iwas ng tingin. Parang ako pa ang nahiya sa ginamit nitong term. Bigla ay naalala ko na naman ang nangyari kagabi at agad pinamulahan. Kina
Kabanata 15The book"As I've said before, it is possible that all groups will be exempted on the upcoming examination. Pero yun ay kung tama ang ginawa nilang potion. Pero kung hindi ay isasalang sila sa examinasyon kung saan masusukat ang inyong galing sa tatlong aspeto. Sa pisikal, emosyonal, at mental."Lahat ay tutok na tutok sa ginagawang paliwanag ng professor namin. Lahat din ay tensyunado sa gagawing anunsyo mamaya. Anunsyo na naglalaman na kung sino ang nakapasa sa ginawang proyekto.Sa buong sulok ng silid ay ramdam na ramdam mo ang tensyon. Lahat kami ay kinakabahan sa kung ano man ang magiging resulta ng pagsusulit. Pinipigilan ang paghinga at animo'y ang mangyayari ay isang paghato
KABANATA 20DANGER"Sigurado ka ba talaga thanie?" Bella asked and I can't already count how many times she asked me that question. I just sighed and smiled at her.Uwian na at dahil nga uuwi akong mag isa ay nag aalala sila ni Logan. Hindi ko sya makakasabay sa pag uwi dahil may importante pa daw itong gagawin sa skwelahan. Wala naman akong nagawa kundi ang umuwing mag isa. Isang oras ng lakaran ang gagawin ko para makarating ng mansyon at kahit natatakot ay pinilit ko ang sarili na wag ipakita yun. Baka mas lalo lang silang mag alala sa akin at ayaw ko naman silang perwisyuhin.Alam ko naman na hindi sa lahat ng oras ay kailangan kong dumepende sa kanila. I need to stand on my own feet.Aaminin ko na lumu
KABANATA 21Brothers"Fvck! What is happening here? What happened to her, Achelous?""Rogue vampire attack her.""What?!""Yes, and that is your fault. If you didn't let her go here, alone then it never happened.""What?!""You let your jealousy eat you."I slowly open my eyes and the white ceiling welcomed my sight. It is blurry at first but slowly became clear. Nilibot ko ang paningin at nakita ko ang apat na kalalakihan na parang nagtatalo. Hindi nila napansin na
KABANATA 22JEALOUSYHumalik ako kay tiyang at nagpaalam bago ako lumabas. Papasok ako ng skwelahan habang may isang ngiti na nakapaskil sa labi ko.Ngiting-ngiti akong lumabas ng mansyon na agad din namang napalitan na pagkakunot noo. Nagulat ako habang nakatingin sa taong nakatayo sa tabi ng sasakyan. Nakapamulsa ito habang seryosong sinalubong ang tingin ko.Ito na naman ang pakiramdam na parang gustong kumawala sa akin. Ngunit pilit ko itong pinipigilan. Ang weird lang kung bakit ko ito nararamdaman. And up until now, I can't still comprehend what he was trying to convey. Nagtataka nga ako dahil kung may gusto siyang sabihin ay sana sinabi niya nalang gamit ang kaniyang mga labi at hindi ang mga mata."Get in."
KABANATA 23PAINI keep on sighing and biting my lips. This feeling is so foreign to me. Why do I feel irritated? And so what if they are together? So what if they are dating?Maybe I'm not just used to this. Na hindi sya yung nakasama ko papunta dito. Yung hindi sya yung kasama ko sa pag uwi. And if they are really in a relationship then he has no time to drive me home. He will prioritize his girlfriend. Iyon naman dapat diba? Bakit niya uunahin ang iba kaysa sa girlfriend niya?Nakaramdam ako ng pait sa tiyan ko sa isiping mawawalan ito ng oras sa akin. Ramdam ko din ang tila asido sa lalamunan ko. Tuluyang kumalat hanggang sa tiyan ko. Hindi ko kaya ang ganitong pakiramdam. Naguguluhan ako kung bakit ko ito nararamdaman. Yes, I have a crush on him. Pero ang makaramdam ng g
KABANATA 24HIS GIRLFRIENDI'm still speechless. I can't still process everything that happened. I can't comprehend even a single word. I'm happy that she is now with me. But there are a lot of questions running inside my head. At dahil sa sobrang dami, hindi ko alam kung paano ito isa isahing itanong sa kanya.I was shocked. I have the urge to asked her but my mouth won't still open. Pakiramdam ko ay naputulan ako ng dila ng makita ko siya kanina sa harap ng classroom namin. I thought I was just hallucinating. Nakatayo lang ako doon habang tulala."So you will stay here for good?" Bella asked Donna. We are walking our way to our home. Naisipan nilang ihatid ako sa mansyon at dahil nga nag aala
KABANATA 25WOKEN UPNapabuntong hininga ako at kahit papaano ay nabawasan ang bigat ng dibdib ko. Tanaw ko ang ganda ng falls habang napapalibutan ito ng magagandang bulaklak. The view infront of me is enough to ease my pain.Kasalukuyan ako ngayong nasa falls kung saan ako dinala ng lalaking may berdeng mga mata. Naging saksi din ito kung paano kunin ng lalaking iyon ang una kong halik. Ang lalaking estranghero ngunit may kakayahang pabilisin ang tibok ng puso ko.Napahawak ako sa dibdib ko at pinikit ang mga mata.I like him.I just like him but why this hurts so much? Kung gusto ko lamang sya ay bakit sobra sobra itong sakit na nararamdaman
SPECIAL CHAPTERTHANAACLYSEPOINT OF VIEWIt feels so surreal. I can not believe that I am now again back in his arms. The arms that I have been dying to envelop my whole being. The destination that I have been dreaming of. The feeling that his arms gave me didn't change. It is still the same arms that can send touches of warmth in me. The arms that make me feel safe and secure. And that is from my husband, my love, Cassius Braeden Hermeone.I can't still believe that I have been working with my husband. Kung hindi pa niya hinubad ang kwintas na suot-suot ko ay hindi ko pa maalala ang lahat. Ang mga alaala ay biglang bumuhos sa utak ko at para bang movie lahat-lahat.Remembering it makes me smile. I cannot believe that I resurrect from the dead. I cannot believe that I resurrect from the dead. Yes, I died and lived again. It is because of Br
EPILOGUE"Aclyse! Aba gising na! Malalate ka na sa trabaho mo!"Napakamot ako ng mukha ko bago ako nag talukbong ng kumot. Ano ba naman to si nanay kay aga aga nambubulabog. Hindi ba niya alam ang beauty sleep?"Aba gusto mo bang malate sa trabaho mo?!"Hindi ko naman ito pinansin at pinilit na pumasok ulit sa dreamland. Paano ba naman kasi eh yung boss ko andaming pinagawa sa aking paper works kaya nalate ako ng tulog kagabi. Kainis talaga ang lalaking yun. Masyadong mainitin ang ulo daig pa ang babae kung makaasta. Kung hindi lang talaga ubod ng pogi ay nag resign na ako doon.Hmmm...ang sarap talaga ng kama ko. I love you na. Ikaw nalang aasawahin ko.
KABANATA 46BEGGINGThird Person's Point Of ViewIn the middle of the garden there is a man kneeling in front of a tree. Begging for something. His voice is laced with sadness but determination is written on his face."I'm begging you to spare my wife and my child. Please I'm begging you. Let them live. I'm begging you." Paulit ulit nitong saad at bahagyang niyuko ang ulo."Goddess of all, I'm begging you to please spare my wife and child. If I can take their pain then I will. Ako nalang ang parusahan mo. Wag nalang sila. Hindi ko kaya. Hindi ko kaya na makita silang nahihirapan." Bahagyang umalog ang balikat nito tanda ng kanyang pag iyak. Puno ng pagsusumamo ang kanyang mukha at boses.
KABANATA 45TILL THE END"Mom."Unti-unti kong minulat ang aking mga mata at tumambad sa akin ang mukha ng tatlo kong mga anak. Matamlay akong ngumiti sa kanila at kita ko naman ang kalungkutan sa kanilang mga mata. I know that they are just trying to conceal it. Sino ba naman ang hindi malulungkot kung ang sarili mong ina ay parang isang patay na nakaratay sa kama."M-mga a-anak." Karalgal na tawag ko sa kanila. They sat beside me."Mom, I know you are strong." I looked at Cassius or should I call him, Achilles Brane. Our little Cassius. He is on the verge of crying."Don't give up mom." His voice cracked and it broke my heart into pieces. Sobrang d
KABANATA 44IT IS STARTINGI saw a woman smiling on me. But that smile didn't reach her ears. The woman is so thin and pale. Paler than before. She has dark circle under her sad eyes.I tried to reach her hand. But I can't. I tried to say a word to ease her pain but I can't. The more I try to give advice, the more I can feel the pain on my chest.I saw a tears streaming down her cheeks. That's when I noticed that my cheeks are wet. And then I realized that the woman is me. The woman is my reflection.Funny to think that I can do things that vampire can't do. I can see my self in the mirror while they can't. And sadly there are things that vampire can do while I can't. They can live forever if they want but
KABANATA 43WORLDDays have passed quickly and I'm now 2 weeks pregnant. But my tummy is bigger than how it should be. In the mortal world, I look like a 7 months pregnant.Habang lumalaki ang tiyan ko ay unti-unti ko ring nararamdaman ang panghihina ng katawan ko. Para bang sa oras na manganganak ako ay wala akong lakas. Parang hindi na kakayanin ng katawan ko na mailabas pa ang bata. But I'm trying to stay positive. I want to gave birth safely and I want my baby to see the world.As for now, braeden didn't know about this. I'm keeping it from them and I always act jolly infront of them. Ayaw ko na mag alala sila sa akin at gusto ko nalang na sulitin ang bawat minuto na kasama ko sila. I don't know what's ahead of me.
KABANATA 42ANOTHER TEA"ARE YOU REALLY sure that you won't still sleep?"Braeden asked me while I was cuddling him. I'm staying in his room, and I think there is nothing wrong with that because I'm his wife. And we have three sons and another angel inside my womb.I gave him my sweetest smile before hugging him."I want us to stay like this. I want you to tell me how you were able to survive without me." I said.He sigh and hugs me back. Mas lalo naman akong napangiti ng amoy amoyin nito ang buhok ko."Well, it is hard to survive without you by my side, but I'm just thinking positively. I always think that after 20 years you will wa
KABANATA 41SONS"Hey are you okay?"I didn't bother to answer him. I don't know how many times he asked me that but I remained quiet. I lose count on how many times he tried to talk to me but I shove him away. I don't know what to say. I'm still speechless about the information I have. Hindi pa masyadong naproseso ng utak ko ang lahat at ang tanging nasa utak ko ay niloko niya ako. He betrayed me. All along, my life is a complete lies.H-how? I--i---"Love."He called me once again, but I remained quiet and chose to ignore him."Did I do something wrong?" He asked me and I can sense confusion in his tone.
KABANATA 40THE TEALahat ay nakatingin sa dereksyon namin. Their eyes darted to us and then to our intertwined hands. After that they would look away and talk with their friends.Naglalakad kami ni Braeden papuntang office ng dean. Ngayong araw kasi ay gusto nya na akong ipaalam sa dean na kung pwede ay titigil muna ako. At ganun din sya sa pagtuturo.We have been talking about this matter and today is the day that he chose. Wala naman na akong nagawa at tama naman siya ng sabihin na hindi na ito kailangan pang patagalin. Mabilis lamang lalaki ang tiyan ko kaya hanggang maaga ay makapag paalam na kami.If you would ask me, did I regret getting pregnant? Did I regret stopping my study because of this?