KABANATA 13

Kabanata 12

Kha Manjo

Mabilis na talaga ang ikot ng mundo at sa sobrang bilis ay hindi ko namamalayan mag iisang buwan na pala akong nanatili dito. At sa loob ng isang buwan ay natutunan  ko na kung paano mag ingat ng mabuti para hindi ako malagay sa panganib. In that one month, mas naging malapit na din kami nina Amabella, Carter at Logan. Habang ang dalawa naman nilang kaibigan ay tahimik lamang kapag sumasama sa amin. It looks like the have their own world.

Actually, gusto ko silang maging kaibigan ngunit pakiramdam ko ay may tinayo na silang barrier sa akin. Hindi ko alam kung bakit naging magkaibigan sila. Hindi kasi sila palasalita at tahimik lamang palagi. As in hindi talaga sila magbibitaw ng salita pag magkakasama kaming lahat. Ayaw ko naman na ipagpilitan ko ang sarili ko sa kanila kaya hinayaan ko nalang. 

In that one month, my boss slash professor treated me the same.  Maliban nalang minsan pagtanghalian, tinatanong nya ako kung kumain na ba ako at pag nagtatanong naman ako ay sasabihin nyang ayaw nya lang daw na magutom ang estudyante nya at isama pa daw na amo ko sya kaya responsibilidad nya ako dito. Ang sobrang caring naman ata niyang amo diba? 

Actually pag nagtatanong siya ay ikinibit balikat ko nalang yun at hindi na sya kinulit pa. But deep inside me, I'm very happy. Natutuwa ako pag nag tatanong sya sa akin because that just mean that he is concern. Kahit na concern lang sya dahil estudyante at tingin nya ay responsibilidad nya ako dito ay hindi ko pa rin maiwasan na maging masaya. Kahit ano pa ang rason nya ibig sabihin pa rin non ay concern sya. Period!

"Crush mo na naman iniisip mo thanie no?"

And I forgot to tell na sa loob din ng isang buwan ay hindi ako tinigilan ni Carter sa kakatukso sa akin sa crush ko daw. Kahit na itinatanggi ko ay hindi pa rin ito tumigil. Alam ko naman na may crush nga talaga ako sa amo ko pero hinding hindi ko iyon sasabihin sa kaniya. Magkamatayan na talaga ay hindi ko iyon ipagsasabi sa iba. 

Sa loob ng isang buwan na tinutukso ako ni Carter ay pinagpasalamat ko na hindi iyon naririnig ng amo ko. Aba mahirap na at magtanong pa. O di kaya naman ay isumbong ako kay tiyang. Minsan palatanong pa naman ang amo kong iyon. Hindi ko alam kung mabuti ba iyon o hindi. 

"Wala nga akong crush Cart." Tanggi ko sa sinabi nito. Pasensya na dahil hinding hindi talaga ako aamin. 

Ngumiti lamang ito ng nakakaloko at binalingan si Logan na nakatingin pala sa akin. Agad naman itong nag iwas ng tingin ng mahuli ko itong nakatingin. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang pero parang nag blush siya. Iyong tenga niya din ay namumula kaya hindi ko maiwasang hindi magtaka. May sakit ba siya?

"Oyy namumula si Logan." Tukso ni Carter dito kaya agad syang nakatanggap ng masamang tingin mula kay Logan. Bakit mukhang hindi concern si Carter na may sakit ang kaibigan niya?

"Tumahimik ka nga! Ang ingay mo talaga kahit kailan." Saway ni Logan dito.

Kumunot ang noo ko at sinalat ang noo niya. Naramdaman kong natigilan ito sa ginawa ko at mas lalo pang namula. Ngumuso naman ako dahil hindi naman siya mainit ngunit sobrang pula ng pisngi niya.

"Wala ka namang sakit pero bakit namumula ka?" Turan ko kaya agad itong tumikhim. 

"A-ah wala to."

"Anong wala? Ang sabihin mo ay kinikilig ka--"

"Tumahimik ka nga! Para kang babaeng kuda ng kuda."

"Sus! Gusto mo lang na manahimik ako dahil baka malaman ni Thanie na crush mo sya." Sabat naman ng huli at tumawa pa. Agad naman itong binatukan ni Logan na katabi nya lang.

Napailing nalang ako at pinagpatuloy na ang pagkain. Carter is really good to annoy people. Palatukso at kung ano ano na lang ang sinasabi. Minsan ay gusto ko ng busalan ang bibig nito para magtigil na. But I love to see his gummy smile so I didn't. Sobrang cute kaya nito pag ngumingiti.

"A-ano bang pinagsasabi mo dyan!" Singhal nito dito pero ngumiti lamang ng nakakaloko si Carter bago nito tinusok tusok ang pisngi ng isa. Tinabig ito ng huli bago nya ito tapunan ng masamang  tingin pero dakilang mang aasar talaga si Carter kasi hindi nito tigilan yung huli.

"Kuuuu! Kita ko ang pamumula ng mukha mo at nauutal ka pa."

Nakamasid lamang ako sa kanila habang kumakain at hindi ko maiwasang hindi maaliw. Tahimik naman ang dalawa na nagpakilala bilang si Wyatt Von Dietriz at Skylaire Faust. Si Amabella naman ay nasa Cr dahil tinatawag daw ito ni kalikasan. Hindi ko talaga maiwasang punahin ang pagiging tahimik nila.  Mayroon nga talaga silang kanilang sariling mundo hayys.

"Tumahimik ka na nga Carter! Kung ano anong walang kwenta yang sinasabi mo!"

Bumalik ang tingin ko sa dalawa at napailing nalang ng makita kong pilit na sinusundot ni Carter si Logan pero tinatabig naman ng huli ang kamay nito. Mukha silang mga bata na nag aasaran. Iyong parang hindi mga college kung umasta. Pero aaminin ko na masaya silang kasama. Hindi naman sa hindi masayang kasama si donna pero mas masaya pala talaga pag madami kang kasama. They said the more the merrier.

"Tsk. So noisy." Rinig kong bulong ni skylaire. Di iyon nadinig ng dalawa kaya naman patuloy sila sa pag aasaran. Mukhang naiirita na ang isa sa kanila.

Napailing iling ako at hindi ko nag aksayang awatin sila. Nasanay na ako na ganito palagi ang nangyayari. Kung hindi si Bella ang kaasaran ni Carter ay si Logan naman. Mabuti na lamang ay pag hindi na talaga ito maawat sa panunukso sa akin ay hindi ko na siya pinapansin at kusa lang din naman siyang titigil.

"Kanina ka pa Cart!"

Napatigil ang dalawa maging ako dahil sa isang taong huminto sa tapat ng mesa namin. Agad akong nag angat ng tingin at sumalubong sa akin ang abuhin nitong mga mata na mariing nakatitig sa akin. 

Napalunok ako at ramdam kong di naman mapakali ang dalawa. Ramdam kong naintimida silang apat pero kumpara sa dalawa ay mas composed pa din sina wyatt at skylaire.

"Good morning po sir." Sabay naming bati dito at sinuklian niya naman kami ng tango.

"Morning."

"Ano po ang pwede naming magawa sa inyo sir?" Sobrang lawak ng pagkakangiti ni Carter dito pero nanatili namang seryoso ang mukha ng professor namin.

Bitbit nito ang foodtray ay nilibot nito ang tingin sa buong cafeteria bago binalik ang tingin sa amin. "There is no available seat. So can I ask if I can seat here." Kahit na nagtatanong ito ay mababakasan mo pa rin ang awtoridad sa boses nito. Mukhang mapapasagot ka nalang agad-agad ng oo. 

Agaran naman ang pagtango ni Carter habang malawak pa ding nakangiti. Iyong kaba niya kanina ay biglang nawala. Napailing na lamang ako. 

Nanatili naman itong nakatayo at nakatingin sa amin kaya kunot noo namin syang tinignan. Bakit hindi pa siya kumilos at pumunta sa bakanteng upuan?

"Move." Ani nito habang nakatingin sa akin. Napatanga naman ako at hindi agad nakagalaw. Ano daw? Move? Ako?

"Kilos daw." Bulong ni Carter sa akin at kita ko ang malamig na titig na pinukol ng professor namin dito. What's with the look?  Bakit ganoon nalang ang tingin nito sa kaibigan ko na tipong papatayin niya na ito?

I shrugged.

Agad kaming nagsikilos na tatlo. So bale, Vacant, Logan, Carter at ako. Habang sa kabila naman ay Vacant, Wyatt, Vacant, Skylaire.

"No. Stay there." Ani niya sa akin kaya napatigil ako sa paglipat. Umupo ito sa upuan na inuupuan ni Carter kanina. Kaya ang pwesto namin ngayon ay, Logan, Carter, Sir braeden at ako.

Nagsimula na silang kumain pero nanatili lamang akong tulala at hindi alam ang gagawin. Bukod sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko ay halos hindi na din ako makahinga dahil sa presensya nya. Para bang kinakapos ako ng hangin dahil sa sobrang lapit naming dalawa. And his smell. Pakiramdam ko ay nalalasing ako habang nasasamyo ang mabango nitong amoy. 

Nakita ko sa gilid ng mga mata ko na napalingon ito sa akin kaya para akong naestatwa sa kinauupuan. Hindi ako makagalaw at pigil na pigil ko na ang hininga ko.

"Breathe."

****

WRITTEN BY STRINGLILY