Sinabi kong matutulog ako, pero dahilan ko lang yon. Kahapon pa ako umay sa pagmumukha niya. Mabait pa rin talaga ang itaas sa'akin. Hindi niya hinayaan tuluyang mawala ang ala-ala ko. Sa ngayon kailangan kung sakyan ang trip ng hayop na yon. Hayop ka Quatro, mag babayad ka sa oras na makabalik ako ng Pilipinas." laman ng aking isip ng mga oras na iyon. Wala akong ibang nararamdaman kundi puro galit sa ginawa niyang pagdukot sa akin. Hindi ko alam ba ganito siya kabaliw para kidnappin niya ako at ilayo sa pamilya ko. Kinuha ko ang isang maliit na box kung saan ko itinatago ang wedding ring naming mag-asawa. Mabuti na lang nakita ko siya sa may basurahan. Napaka hayop niya talaga, nagawa niyang itapon ang wedding ring namin ng asawa ko. Sagad sa buto ang galit ko sa kanya, at hindi ko alam kung mapapatawad ko pa siya. Sinayang niya ang pagkakaibigan naming dalawa noon. Nang makita ko ito na kumikinang sa trash can three days ago. Bigla akong na curios kung ano nga ba ito. Buong ak
Philippines time.. 11:00 a.m Nagising ako sa maka ilang ulit na pag ring ng cellphone ko at nang-i-check ko kung kanino galing ang tawag nagtaka ako dahil mula ito kay Quatro. Anong kayang kailangan nito at bakit kaya siya napatawag?? Ang alam ko nasa U.S.A ito. At hindi rin naman kami msyadong close para tawagan niya ako. Nakabalik na rin pala ako sa Mansyon at kahit masakit ang balitang natanggap ko at halos hindi ako makapaniwala na patay na nga ang asawa ko. Pero, posible bang magkakamali ang syensya?! Matapos lumabas ang DNA result ng bangkay nang babae na nakita na suot-suot ang kwintas na iniregalo ko sa asawa ko. At ang kwintas na yon ay pinasadya ko pa, kaya posibleng may makaparehas ito. Ilang bilyon ang halaga nito. Mahirap tanggapin pero, ganon siguro talaga ang kapalaran ko. Haixt! Bumangon na ako sa kama, para mag-ayos ng sarili ko. Ayoko naman sabihin ng asawa ko na pinabayaan ko na amg sarili ko, porket wala na siya. Kanina pa rin ako kinakatok ni Mommy, dahi
Halos tumulo ang luha ko habang naglalakad ako patungo sa harapan. Lahat ng tao sinasabi multo ako, pero hindi ko na yon alintana. Ang tanging mahalaga sa'akin ay ang asawa ko. Tumakbo ako palapit rito at hinalikan ko siya. Pinaramdam ko sa'kaniya ang pangungulila ko sa'kaniya..Sa una ayaw niyang sumabay, pero hindi nag tagal nararamdaman ko na lang rin na sumasabay na ito sa pag halik ako. Ilang minuto kaming naghalikan sa harap ng mga tao..Natigil lang kami nang sumigaw si Mommy."Itigil ang kaguluhang ito," malakas na sigaw niya.Kaya nag hiwalay ang labi namin. At kitang kita pa rin sa mga mata ng asawa ko ang pagka bigla."P-paanong nabuhay ka, ney?" gulat na gulat na tanong nito."Long story ney, later I will discuss." sagot ko."Ikaw ba talaga yan, ney?" hindi pa rin makapaniwalang tanong niya."Yes. And a long story to tell. I'm so tired, ney. Let's go home." ani ko."Well! Mukhang marami kaming pag-uusapan ng asawa ko." nakangiting wika ko.Maging ang pari at tao sa simbaha
"Woooooh! Let's drink... Cheers!!" malakas na sigaw ni Hailey. Habang gumagalaw ang kan'yang balingkinitang katawan na may malapad na balakang at umbok na likuran. Kaya naman kinababaliwan siya ng bawat lalaking mga napapatingin sa kan'ya. Pero, kasama niya ngayon ang mga friends niya at si Quatro. Katabi niya ito at nakalingkis sa baywang niya. Medyo nangalay siya sa kakatayo kaya hinila niya ito sa upuan. Kasabay nang pag halik niya sa labi nito. Naghalikan silang dalawa at hindi alintana ang mga tao sa kanilang paligid. Sanay na sila at kilala naman sila sa loob ng bar at hwag ng magpaka ipokrito/ta lahat rito ay gawain rin ang ginagawa nila. "Uhmm!" anas niya ng bumaba ang kamay nito sa loob ng brassiere na suot niya. Hinahayaan niya lang ito at hindi naman ito ang unang beses na nangyari sa kanila ito at mas malala pa nga ang mga nakalipas na buwan. "Babe, can we go out??" tanong nito sa paos na boses. At kapag ganito ito alam niyang kailangan nilang magsex. Kaso wala siy
While driving her favorite lamborghini car going to Montecillo company. Panay ring ng cellphone niya ngunit hindi niya sinasagot. Nakagawian niya ng no answers any calls while she's driving just to make sure that she'll be safe. Hinayaan niyang matapos ang ring ng mga calls at nagpatuloy sa pagda drive. Nang marating niya ang Montecillo Building A. Nagpark muna siya bago pumasok sa loob. Sinuot niya ang shades niya para takpan ang medyo magang mata niya ng umiyak siya. Sa lahat talaga ng ayaw niya 'yong iiyak siya dahil nga mabilis mamaga ang ilalim ng kan'yang mga mata. Paglabas niya ng sasakyan naka antabay na ang guard ng building para escort-an siya na may dala pang payong. "Thank you," usal niya. Napaka consistent naman kasi nito mula noon. Nang makapasok na sila sa loob kitang kita niya ang pag hangos ng sekretary ng daddy niya patungo sa kan'ya. "Colleen, bakit ka humahangos? May problema ba?" tanong niya rito. "K-Kasi, M-Miss H-Hailey... "Ano?? Wait huminga ka n
Nang malaman ni Hailey ang lahat ng tungkol sa funds na nawawala. Nagpa meeting agad siya sa mga investors hindi siya pumayag na maaalanganin ang pangalan at reputasyon ng daddy niya sa problemang ginawa ng babae nito. At isa pa alam niyang mas masasaktan ang Mommy niya kapag nagkataon. Nakatayo siya sa harapan ng mga board members pati na ang mga investors. Nagsalita siya at sinimulan niya sa pagbati ng; "Good morning everyone!" At nagsimula na siya sa pagdidiscuss. Hindi naman siya magpapatawag ng meeting kung hindi niya alam ang sasabihin at gagawin. Actually napag aralan na nga rin niya ito. May mga naniwala sa sinabi niya pero, may mga hindi. At wala siyang magagawa doon at aminado naman siyang may mali ang daddy niya roon. "Meeting is adjourned." huling wika niya bago nagsi alisan ang mga tao sa conference room. Nanghihina ang kan'yang tuhod ng maupo sa upuan. Sumagap siya ng maraming hangin at ibinuga pagkatapos. Ang hirap rin kasi ng sitwasyong meron siya lalo wala ri
One week later patuloy na bumaba ang sales at hindi na nakabangon ang kanilang kumpanya. Kahit na anong gawin ni Hailey wala na siyang magagawa para isalba ito. Siguro nga tapos na ang kanilang henerasyon kailangan na lang nilang tanggapin na wala na ang kumpanya na napamahal na sa kan'ya. Araw-araw nakikita niya kung paano malugmok ang daddy niya dahil tila natauhan na rin ang kan'yang mommy sa tagal na panahon na puro iyak lamang ang nakikita niya rito. Nakikita niya ngayon ang isang asawa na inapi na bumangon para ayusin ang sarili para maging isang mas malakas na babae. At masaya siya para sa malaking pagbabagong nagaganap sa mommy niya. Pero, kinalulungkot naman niya sa kan'yang daddy. Siguro nga lesson to learn na sa kan'ya ang lahat nang nangyari sa mga ginawa niyang kasalanan sa mommy niya at sa mga sakit na nararamdaman nito. Medyo kulang pa nga ito pero, siguro naman nagtanda na ang daddy niya na hindi lahat ng oras e, siya ang highness na dapat sundin sa pamilya nila.
One Month Later.. Lalong nabaon sa utang ang kumpanya nila at wala na silang magagawa kundi magsara na lamang. Nakakalungkot man pero, hanggang dito na lang talaga sila. Kanina pa nga naiyak si Colleen sa kan'ya habang nagliligpit ng gamit. Wala rito ang daddy niya at tanging siya lang ang humarap sa mga employees para magpaalam at ipaalam rito ang tunay na estado ng kumpanya na kanilang minahal. Ang iba kasi rito ay halos tumanda na rin sa pagseserbisyo. Wala naman kasing mapipintas sa kumpanya nila gayong ginagawa nila at ibinibigay nila ng tama ang nararapat para sa lahat ng kanilang mang gagawa. Nahihiya kasi ang daddy niya na ipakita ang mukha niya dahil wala itong mukhang maihaharap sa lahat. Niyakap ni Colleen si Hailey dahil parang kapatid niya na rin ito. Mahirap man tanggapin pero, ganon talaga ang buhay. Hanggang sa natigil silang lahat sa pagdating ng daddy niya at kasama nito ang isang di katangkarang matanda na ngayon niya lang rin yatang nakita. "Everyone, ba