Bakasyon

Nagising ako ng maaga at nakita ko ang maamong mukha ng aking asawa. Hindi pa rin ako makapaniwala na buhay pa siya pero, pasalamat na lang talaga ako na buhay pa talaga siya at masaya kaming lahat na makasama siyang muli.

Nag-ayos na kaming lahat ng gamit, tuwang tuwa ang kambal ng sabihin naming magbabakasyon kami sa isa sa lupain ng namayapa kong lolo. Sa Sorsogon kilala ang angkan ng mga Reece na apilyido ng yumao kung lolo. Don Eduardo Reece, maraming naipundar ito kaya naman hindi na kami naghirap ni Mommy..

Samantalang pinauna ko na silang pumasok sa loob ng Van at maingay pa nga ang mga ito lalo si Harris na walang kakulit kulit. Napapangiti na lang ako ng makitang masaya ang mag-anak ko. Sana laging ganito.

Medyo malayo pa ang takbo ng byahe naming mag-asawa kaya pinatulog ko na muna sila. Para, maka bawe siya ng lakas kahit papaano man lang.

Alam kong hindi biro ang pinagdaanan niya sa mga panahong nawalay siya sa aming lahat. Masakit man tanggapin pero, kailangan n