USA time 9:00 p.m in the evening.Katatapos lang niyang bigyan nang anesthesia para muling makatulog, dahil nagwawala ito. Hindi ko pa siya masyadong makausap, kung totoo ngang hindi niya ako kilala. Magandang senyales 'to at mas mapapadali sa'aking itago siya dito sa US.I was checking my phone and trying to connect my social media account here. But apparently I forgot my account so I can't access it for the mean time.Nag hintay akong muli itong magising. Para masigurado ko ngang hindi niya ako nakikilala pa. She forget me, rinig na rinig ko. Nakaupo ako malapit sa hospital bed nito at binabantayan kung anong oras siya muling magigising. Binigyan na rin ako ng ideya ng Doktor na baka nga talagang may Amnesia ito, kaya wala siyang maaalala miski na ano. Pag pwede na siyang i-discharge rito daldahin ko na siya sa bahay. Nabilinan ko na rin ang mga maid roon na may iuuwi akong girlfriend. Pina ligpit at pinalinis ko na ang lahat. Maliban sa mga larawan nito na nasa room ko. "S-sino
Nilapitan ako ng pulis at nilahad sa'akin ang lahat lahat ng mga ebidensya na nakalap nila. Hindi naman ako maniniwalang asawa ko yan. Malakas ang kutob ko na buhay pa rin ito, kaya hindi ako titigil nang kakahanap sa'kaniya. At wala akong pakialam kung abutin ako ng ilang taon mahanap ko lang siya kahit saang lupalop pa ng mundo ako maghanap. "Mac, balik na tayo.." Aya ko rito. "Bakit bro, may problema ba? Nag kita ba kayo ng asawa mo? Bakit hindi mo siya kasama ngayon?" sunod sunod na tanong nito, pero wala akong gana sumagot ng tanong niya, mamaya ko na lang siya kakausapin. At gusto ko munang mapag isa at makapg isip isip ng mga gagawin ko. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makasakay ako ng balsa. Masama ang loob ko, hindi ko tatanggapin kahit kailan na patay na ang asawa ko. Hindi siya yon, maaring dito nga nakuha ang kwintas niya pero, hindi ibig sabihin nyan siya na kaagad yon. "Bro, siguro naman sasagutin muna ako." tanong ni Mac na nakarating na rin pala.
USA Time 9:30 in the evening. Katatapos ko lang tawagan ang tangang asawa ni Hailey. Wala siyang kaalam alam na hawak ko ang asawa niya. Kahit kailan hinding hindi niya na ito makikita pa. Napapangisi na lang ako sa mga plano kung unti-unti ng natutupad na. Kami naman dapat talaga ni Hailey ang magkatuluyan at hindi siya. Since highschool I'vebeen there for her, till College nandyan lang ako. Pumayag pa nga akong maging FUBU nya kasi alam ko naman na ayaw niya ng label. Kahit masakit nilunok ko ang pride ko para lang sa kanya. Tapos heto malalaman ko na nagpakasala siya. Bulls shit!!! Mabilis lumipas ang bawat mga araw at finally discharge na rin si Viola. Almost two weeks rin kaming nasa ospital. Mabuti na lang na maayos na ang lahat ng laboratory test niya at makakauwi na rin kami sa wakas. Unti-unti ko na rin naku-kwento sa'kaniya ang mga tinagpi-tagpi kung istorya nang buhay namin. "Babe, kindly packed up my things." utos niya sa'akin. "Oh! Sure, babe. Are you feeling
Sinabi kong matutulog ako, pero dahilan ko lang yon. Kahapon pa ako umay sa pagmumukha niya. Mabait pa rin talaga ang itaas sa'akin. Hindi niya hinayaan tuluyang mawala ang ala-ala ko. Sa ngayon kailangan kung sakyan ang trip ng hayop na yon. Hayop ka Quatro, mag babayad ka sa oras na makabalik ako ng Pilipinas." laman ng aking isip ng mga oras na iyon. Wala akong ibang nararamdaman kundi puro galit sa ginawa niyang pagdukot sa akin. Hindi ko alam ba ganito siya kabaliw para kidnappin niya ako at ilayo sa pamilya ko. Kinuha ko ang isang maliit na box kung saan ko itinatago ang wedding ring naming mag-asawa. Mabuti na lang nakita ko siya sa may basurahan. Napaka hayop niya talaga, nagawa niyang itapon ang wedding ring namin ng asawa ko. Sagad sa buto ang galit ko sa kanya, at hindi ko alam kung mapapatawad ko pa siya. Sinayang niya ang pagkakaibigan naming dalawa noon. Nang makita ko ito na kumikinang sa trash can three days ago. Bigla akong na curios kung ano nga ba ito. Buong ak
Philippines time.. 11:00 a.m Nagising ako sa maka ilang ulit na pag ring ng cellphone ko at nang-i-check ko kung kanino galing ang tawag nagtaka ako dahil mula ito kay Quatro. Anong kayang kailangan nito at bakit kaya siya napatawag?? Ang alam ko nasa U.S.A ito. At hindi rin naman kami msyadong close para tawagan niya ako. Nakabalik na rin pala ako sa Mansyon at kahit masakit ang balitang natanggap ko at halos hindi ako makapaniwala na patay na nga ang asawa ko. Pero, posible bang magkakamali ang syensya?! Matapos lumabas ang DNA result ng bangkay nang babae na nakita na suot-suot ang kwintas na iniregalo ko sa asawa ko. At ang kwintas na yon ay pinasadya ko pa, kaya posibleng may makaparehas ito. Ilang bilyon ang halaga nito. Mahirap tanggapin pero, ganon siguro talaga ang kapalaran ko. Haixt! Bumangon na ako sa kama, para mag-ayos ng sarili ko. Ayoko naman sabihin ng asawa ko na pinabayaan ko na amg sarili ko, porket wala na siya. Kanina pa rin ako kinakatok ni Mommy, dahi
Halos tumulo ang luha ko habang naglalakad ako patungo sa harapan. Lahat ng tao sinasabi multo ako, pero hindi ko na yon alintana. Ang tanging mahalaga sa'akin ay ang asawa ko. Tumakbo ako palapit rito at hinalikan ko siya. Pinaramdam ko sa'kaniya ang pangungulila ko sa'kaniya..Sa una ayaw niyang sumabay, pero hindi nag tagal nararamdaman ko na lang rin na sumasabay na ito sa pag halik ako. Ilang minuto kaming naghalikan sa harap ng mga tao..Natigil lang kami nang sumigaw si Mommy."Itigil ang kaguluhang ito," malakas na sigaw niya.Kaya nag hiwalay ang labi namin. At kitang kita pa rin sa mga mata ng asawa ko ang pagka bigla."P-paanong nabuhay ka, ney?" gulat na gulat na tanong nito."Long story ney, later I will discuss." sagot ko."Ikaw ba talaga yan, ney?" hindi pa rin makapaniwalang tanong niya."Yes. And a long story to tell. I'm so tired, ney. Let's go home." ani ko."Well! Mukhang marami kaming pag-uusapan ng asawa ko." nakangiting wika ko.Maging ang pari at tao sa simbaha
Nagising ako ng maaga at nakita ko ang maamong mukha ng aking asawa. Hindi pa rin ako makapaniwala na buhay pa siya pero, pasalamat na lang talaga ako na buhay pa talaga siya at masaya kaming lahat na makasama siyang muli. Nag-ayos na kaming lahat ng gamit, tuwang tuwa ang kambal ng sabihin naming magbabakasyon kami sa isa sa lupain ng namayapa kong lolo. Sa Sorsogon kilala ang angkan ng mga Reece na apilyido ng yumao kung lolo. Don Eduardo Reece, maraming naipundar ito kaya naman hindi na kami naghirap ni Mommy.. Samantalang pinauna ko na silang pumasok sa loob ng Van at maingay pa nga ang mga ito lalo si Harris na walang kakulit kulit. Napapangiti na lang ako ng makitang masaya ang mag-anak ko. Sana laging ganito. Medyo malayo pa ang takbo ng byahe naming mag-asawa kaya pinatulog ko na muna sila. Para, maka bawe siya ng lakas kahit papaano man lang. Alam kong hindi biro ang pinagdaanan niya sa mga panahong nawalay siya sa aming lahat. Masakit man tanggapin pero, kailangan n
QUATRO Napapangisi ako nang ibalita nang mga tauhan ko na nagawa na nila ang ipinag-uutos ko. Kaya naman excited akong pumunta nang lugar na sinasabi nito. Mabilis kung minaneho ang sasakyan ko patungo roon. Alam ko na ang plano ng pakialamero kung kapatid kaya bago niya pa ako mapabalik sa rehabilitation center, kailangan ko munang gawin ang mga plano ko. Hindi ako makakapayag na maging masaya sila, habang ako ay magiging miserable sa loob ng rehabilitation center. Mas pinabilis ko pa lalo ang speed level nang pagmamaneho ko para makatakas sa mga sumusunod sa'akin. "Lintek na Lebron 'yun. Bull sh*t! Hanggang kailan kaya siya magiging mapapel sa buhay ko." anas ko. Sana sinama ko na siyang pinapatay! Lumiko ako at pumarada malayo sa restaurant kung saan sila kumakain ng masaya. Pinag mamasdan ko sila sa malayo habang nagkakasiyahan sa loob. "Sige lang magsaya kayo ngayon mga hangal, mamaya lang ang sayang nadarama niyo ay mapapalitan ng pighati," anas ko kasabay nang pag ngis
Pagkatapos ng graduation ng kambal diretso kami sa resort. Dito namin napagkasunduan na icelebrate ang kanilang graduation celebration. Alam ko naman na gustong gusto nila ang dagat lalo na ang baby Xaviah. Pagkarating namin ng resort kanya kanya baba na ang kambal kasama si ate Havannah sumunod naman sa kanila si baby Xaviah. Hindi pa nga nagpapalit ng kanilang pang swimming attire ang apat nagtampisaw na agad sa dagat kaya hindi na rin namin pinigilan pa at hinayaan naming i-enjoy nila ang kabataan nila. Hinawakan ng asawa ko ang kamay ko sabay ngisi. Alam ko na yang ngisi niya pero, hindi pa pwede at marami pa kaming gagawin. "Ney, ilabas muna ang ilang gamit ng mga bata para maayos ko na rin sa mga kwarto nila. At balak naming dito na muna gayony bakasyon naman na ng mga bata. "Okay, Ney." sagot ng asawa ko na lulugo lugo akala mo naman nalugi ang kumpanya niya. Natatawa na nga lang ako kung minsan rito. Aba'y habang natanda e, parang bumabalik sa pagkabata niya kung mag
REECE MANSION Lahat kami ay abala ngayon dahil ito ang araw ng pagtatapos sa Senior High School ng aming Kambal na sina Harvery at Harrison. Nakalatuwa lang pa graduate na sila sa senior highschool gayong parang kailan lang naman ng isinilang ko sila sa mundo, mahirap maging single Mom hanggang sa bumalik ang daddy nila. Hindi rin naging madali ang buhay na magkakasama kami, maraming pagsubok ang pinagdaanan namin at ilang beses at narin kaming nagkawalay sa bawat isa. Ang akala ko nga hindi na kami magkakabalikan pa. "Ney, tara na hindi ka pa ba dyan tapos?" tanong ng aking asawa na kanina pa katok ng katok. "Oo, ney saglit lalabas na rin ako." sagot ko. Pagbukas ko ng pintuan nakita kong napatulala ang asawa ko kaya napa snap ako sa harapan niya. "Hoy, ney! Are you okay?" tanong ko para kasi siyang bigla na lang napatulala na di ko maintindihan. "Hmmm! Wala ney, akala ko anghel na bumaba sa langit." pabirong sagot nito. At ayan naman siya sa pang bobola niya sa akin.
FIVE YEARS LATER.. Nakapag patayo ako ng sarili kung company at ako ang C.E.O. Isa itong cosmetic business. Akalain ko bang mahihilig ako sa pagme make-up at kailan lang rin kinilala ako sa pinaka may matayog na cosmetics business sa iba't-ibang panig ng bansa. Mayaman ang asawa ko at ang pamilya ko, ngunit ayoko lang makilala ako dahil doon. Gusto kung makilala ako sa sarili kung pangalan. Sayang naman ang pinag aralan ko, diba kung hindi ko magagamit ang lahat ng natutunan ko sa professor ko kung paano mag tayo ng negosyo at magpatakbo nito. Talino at determinasyon ang sangkap para maabot mo ang ninais mo. Hindi ako naniniwala na mayaman lang ang may kaya nito kahit na mahirap na tao katulad ko ay magagawa ito. Basta magsikap lang at maging mabuting tao, higit sa lahat wala kang tatapakang ibang tao para makuha mo lang ang nais mo. Naimbitahan ako sa isang sikat na prestigious events. Nakilala kasi ang mga make-up ko na ginagamit ng karamihan lalo na ang mga sikat na tao sa
After two- Months. Isinilang ko ang baby Xaviah namin. Akalain mo 'yun, babae pala ang ipinag bubuntis ko. Lagi kasi akong masungit at madalas ngang ayaw ko siyang nakikita at kapag nawawala naman siya sa paningin ko ay nagagalit ako. Ay! Ewan, hindi ko rin maintindihan ang sarili napaka moody talaga. Nang ipanganak si baby Xaviah, masayang masaya ang ate Havannah niya na excited agad na makalaro ang kapatid. Akalain mo iyon tatlong taon na pala ang anak namin parang kailan lang..XAVIER POV Katulad ngayon kanina pa niya kinukulit ang Mommy niya. "Mom, I want to play with baby Xaviah, please." pakiusap nito with matching pout pa ng kanyang lips. Napapangiti ako, dahil parang ako lang ang anak ko. "Uhm! Not now ate, she's too young para mag play kayo. Hayaan mo kapag malaki na siya, makakapag play kayo." paliwanag ng Mommy niya, habang ako ay nakikinig lang sa'kanila. "Really Mom. I can't wait na makapag play kami together." excited na wika nito. "Yes! Ate, but before that kayo
Pag dating namin sa venue. Marami na ring tao ang dumating at nag sisimula na ang party. Nagkaroon muna nang guessing game tungkol sa bagong kasal. "Are you ready?" tanong ng host. "Readyyy!" sigaw ng crowd. "Game.. "First question. Ilang taon ang bride nang nagkita sila ng first time ng groom? Tahimik ang lahat hanggang sa nag taas ng kamay si Alleli. "Stand up pretty Lady." wika ng host. "30 years old." sagot ni Mina. "30 years old. It's correct." wika ng host. Nice. Siguro bestfriend 'to ng bride." biro ng host. "Actually yes, but now she's my Tita." sagot ni Mina. Nagulat naman ang ilang taong naroon na nakiki Maritess. "Next question.. "Anong edad naman nang groom nang magka kilala sila ng bride?" tanong ng host. This time ang boyfriend ko ang nag taas. "Yes. Handsome, biro ng host. Kaya napa ismid ako. "31 years old." proud na sagot nito. "31 years old, is correct." nakangiting sagot ng host. Mas umingay gawa ng bulong bulungan ng mga bisita. It's trully
KINABUKASAN Nagising siya na may ngiti sa'kaniyang mga labi. Nagtataka man siya at wala naman katao tao sa Mansyon. Nilibot na kasi niya ang loon as in walang tao at siya lang. Anong meron? Nasaan sila? Hanggang sa masagot ang tanong ko sa pag dating ni Mang Pedro. "Ma'am, pinasusundo na po kayo." ani niya. "Nino?" tanong ko. "Mamaya na lang ma'am. Sumakay po muna kayo.. "Sige. Clueless man, sumama ako kay Mang Larry. After One week. Ang renewal of vows nila ate Hailey at kuya Xavier ay mangyayari na kung saan ako ang napiling maid of honor at best man naman ang aking boyfriend. Yes! After One week na ligawan sinagot ko rin si Steven. Baka makawala pa sabi nila. Actually, hindi pa rin ako sanay na in a relationship na ako at kahapon lang nag celebrate pa kami ng pagkakasagot ko raw sa'kaniya, ewan ko ba bakit may ganon' pa, hinayaan ko na lang siya, dahil ayon ang gusto niya. Natatawa na nga lang nga ako, but at the same time sobrang kinikilig ako, dahil sa dami ng effort a
Nang makabalik kami ng Mansyon ibinalita kaagad nito ang baby number four na darating, hindi naman talagang halatang excited siya at hayan nga inunahan pa akong mag-sabi. "Wow! That's the greatest news I've ever heard today, " sambit ni Tiya Minerva na dumating pala galing US. "Me, too, Mom." sang-ayon naman ni Mina ang pinsan ni Xavier na anak ni Tiya Minerva. "So, tito and tito have a new baby again?" excited namang tanong ni Vienna ang anak ng pinsan niya. "Yes!" reply ni Mina sa anak niyang, hindi man lang nauubusan ng kaka tanong. Medyo sumakit ang ulo ko sa pagod kaya nagpaalam muna ako sa'kanilang lahat. "Ney, Tiya, Mina mauna muna ako sainyo, medyo hindi kasi maganda ang pakiramdam ko ngayon." ani ko. "Sige," sagot ni ate Mina. Naglakad na ako patungong hagdan. Nang bigla na naman akong nakaramdam ng pagkahilo kaya'y napakapit muna ako sa grills ng hagdan at napatigil. Mabuti na nga lang sumunod ang aking asawa kaya't ako'y kaniyang naalalayan. "Ayos ka lang ba N
Nang mailipat na ako sa recovery room. Pinatawag kung muli ang asawa ko sa isang staff na nag lipat sa'akin. Para kasi akong ewan na nag hahanap na naman nang asawa. At nang pumasok ito sa loob naluha siyang bigla at nang lumapit ito sa kinaroroonan niya kaagad niya itong niyakap. Nagtaka man ito pero walang pakialam si Alex nang sandaling 'yon, kundi gantihan rin ng mahigpit na yakap ang kaniyang asawa. "Ney, bakit? May problema ka ba?May masakit ba sayo? Tell me, para mapa check-up natin habang nandito pa tayo." wika niya. "Wala, okay lang ako Ney," sagot ko. Habang patuloy pa rin sa pag patak ang mga luha sa mga mata ko na hindi ko mawari. "Ssssh! Tahan na Ney, nandito na ako, sorry kung nainis ka kanina sa'akin." wika nito. Hindi ko naman gustong mainis ka," dagdag pa niya. "Okay na! Hwag muna lang ulitin pa. Sobrang nainis mo ako," wika ko. Sabay pagpapalo ko rito sa braso. Sinalag naman niya ang mga palo ko habang yakap yakap pa rin niya ako. Hindi niya na ako binitiwan
Sa hindi maipaliwanag na dahilan ni Hailey at nagsunod sunod pa ang pagiging mainitin niya ng ulo, iniisip niya na baka dala lang ng stressed, pagod o 'di kaya 'yung mens niya na hanggang ngayon ay wala pa rin. Never pa naman siyang na delayed kaya bigla na lang siyang natigil sa pag-iisip at natutop ang bibig. Hindi kaya??? Nagmamadali siyang tumakbo sa comfort room. Nag bukas siya ng ilang cabinet para mag check kung may nabili ba siyang pregnancy test, ngunit nasapo niya na lang bigla ang ulo niya na maalala na bakit pala siya magkaka stock ng gano'n. Kaya naman lumabas na lang siya ng comfort room at nag-i-isip kung paano ba siya makakabili ng pregnancy test na hindi malalaman ng asawa niya. Pero, sana mali ang sapantaha ko, hindi sa ayaw ko pang magka baby, ngunit parang gano'n na din lalo na't maliit pa si Baby Havannah gusto ko munang i-enjoy ang pagiging Mommy ko sa'kanila at sulitin ang mga nawalang panahon. Kung ipapahintulot ng itaas ay buong pusong tatanggapin ko, sapagk