Episode 55“ฮึ่ก...”“หนูแพร! เป็นอะไรครับ” เสียงของพี่เคนดังอยู่ข้างๆฉันก่อนดึงฉันเข้าไปกอดไว้“หนูเป็นอะไรไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า”ก่อนจะตามมาด้วยเสียงเข้มอบอุ่นของชายชรา ร่างสูงเดินเข้ามาหาฉันด้วยความตกใจ ที่อยู่ๆฉันก็ร้องไห้ออกมาต่อหน้าเขา และก็พี่เคนแบบนี้แต่แค่เขาถามฉันราวกับเป็นห่วง ก็ยิ่งทำให้ฉันหยุดร้องไห้ไม่ได้“...”ไม่มีใครพูดอะไรออกมาอีก เมื่อเห็นฉันมองไปทางชายชราแต่ยังโอบกอดพี่เคนไว้ไม่ยอมปล่อย และนั้นทำให้พี่เคนพาฉันไปนั่งบนโซฟาตัวยาวใกล้กับเราสองคน แต่พอเวลาผ่านไปสักพักฉันก็เริ่มหยุดร้องไห้ได้แล้ว แต่ยังมีหลุดสะอึกบ้างเป็นบางครั้ง ฉันรีบเช็ดน้ำตาออกเมื่อทั้งสองคนเอาแต่มองฉัน“...แพรขอโทษค่ะ ขอโทษที่ทำให้ตกใจ”“หนูไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า อยู่ดีดีก็ร้องไห้ออกมา”เสียงเข้มแต่ฟังแล้วอบอุ่นมากถามฉันขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะมองฉันด้วยความเป็นห่วงอย่างไม่ปิดบัง แต่ก็มีวูบหนึ่งที่ฉันเห็นความรู้สึกผิดในดวงตาคมคู่นั้น ก่อนจะมองฉันด้วยความอบอุ่นเหมือนเดิม“เอ่อ หนูรู้สึกปวดหัวแต่ แต่ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้ว...ขอโทษที่ทำให้ตกใจกันนะค่ะ” ประโยคหลังนี้ฉันหันไปบอกทั้งพี่เคนแล้วก็..
Episode 5617.51 น.“อิ่มจัง!”แพรพรรณได้แต่พูดกับตัวเองเสียงเบา ตอนนี้เธอกำลังนั่งทานข้าวคนเดียว โดยมีคนใช้ในชุดเมทยืนอยู่ข้างเธอสามสี่คน ทุกคนต่างยืนด้วยท่าทีสงบนิ่งไม่มีใครกล้ารบกวนคุณหนูของพวกเธอเลยสักคน“อิ่มแล้วหรือค่ะคุณหนู...ทานไปแค่หน่อยเดียวเองหรือาหารไม่ถูกปากค่ะ”เมตสาวคนที่หนึ่งเอ่ยถามเจ้านายคนสวยของเธออย่างเอาใจ ก่อนจะส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจไปให้แพรพรรณ เพราะถูกนายใหญ่ของบ้านหลังนี้สั่งให้ดูแลเรื่องอาหารการกินกับคุณหนู ถ้าเธอและเพื่อนๆดูแลไม่ดีมีหวังคงถูกเจ้านายใหญ่ไล่ออกกันพอดี ซึ่งเธอไม่อยากเสี่ยงกับเรื่องแบบนี้“เปล่าหรอก แค่รู้ไม่ค่อยหิวน่ะ”แพรพรรณตอบกลับไปเป็นภาษาญี่ปุ่นหลังจากที่ไม่ได้พูดมานาน เธอก็เกือบลืมไปแล้วเหมือนกัน แต่ยังดีหน่อยที่เธอขยันพูดคุยกับเคนอยู่บ่อยๆ ไม่งั้นเธอคงลืมมันไปแล้วแน่“งั้นคุณหนูอยากทำอะไรหรือต้องการอะไรไหมค่ะ พวกเราจะได้จัดหามาให้”“ไม่ล่ะ พวกเธอมีอะไรไปทำก็ไปทำเถอะ ฉันจะไปเดินเล่นที่สวนหน่อยน่ะ”พูดจบร่างบอบบางก็ลุกจากเบาะที่นั่งก่อนจะเดินออกไปทางหลังบ้าน สาวใช้ทั้งสี่คนเมื่อเห็นแบบนั้นจึงทำตัวกันแทบไม่ค่อยถูกเพราะพวกเธอเคยชินแต่กั
Episode 57“น้องซันไชน์ เคนอยู่หรือเปล่าค่ะ?”เสียงหวานใสราวกับระฆังแก้วของผู้หญิงคนหนึ่ง ดังมาจากทางด้านหลังฉันและนั้นทำให้ฉันจำต้องวางมือจากบัวรดน้ำลงก่อนจะหันกลับไปด้านหลังด้วยความสงสัย“เอ่อ คุณเป็นใครค่ะ?”ฉันถามผู้หญิงรูปร่างบอบบางราวกับตุ๊กตาที่ยืนห่างจากฉันไปห้าก้าว จะว่าไปเธอคนนี้ก็มีส่วนคล้ายกับฉันอยู่เหมือนกันนะ โดยเฉพาะสไตล์การแต่งตัวเธอแต่งชุดคล้ายๆกับฉันเลยล่ะ“พี่ชื่อชาน ยูกิหรือจะเรียกว่าพี่ยูกิเฉยๆก็ได้ค่ะ พี่มาหาเคน...เขาอยู่หรือเปล่า?”“อ๋อ พี่เคนไม่อยู่หรอกค่ะ คุณมีอะไรกับเขาหรือเปล่าค่ะ เพราะกว่าพี่เคนจะกลับก็คงจะดึกมากเลย...ถ้ามีเรื่องด่วนบอกฉันก่อนก็ได้เดี๋ยวฉันจะบอกกับเขาให้ค่ะ”ฉันเสนอทางเลือกให้คนตรงหน้าด้วยความหวังดี เพราะเธอเหมือมีเรื่องด่วนจริงๆ และอีกอย่างตอนนี้ก็ใกล้จะมืดแล้วด้วยเธออาจะรีบกลับบ้านก็ได้“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะรอเขากลับมา”แต่ดูเหมือนผู้หญิงที่ยูกิจะไม่เห็นความหวังดีจากฉัน เอ๊ะ! หรือฉันจะคิดมากไป เพราะบางทีเธออาจจะมีเรื่องสำคัญที่บอกคนอื่นไม่ได้นอกจากจะบอกกับพี่เคนด้วยตัวเองก็ได้ ฉันคงจะคิดมากไปเองแน่ๆ และเหมือนฉันจะคิดเยอะไปจริงๆ พอ
Episode 58“แต่ผมไม่ได้รักคุณแล้ว...”ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงไม่คิดหรือแม้แต่จะกล้าพูดประโยคนี้ออกมาด้วยซ้ำ แต่เป็นเพราะเธอที่ทำให้ผมกล้าที่จะทำทุกอย่าง เพื่อผลักเธอออกไปจากชีวิตของผม“มะ ไม่จริงหรอก เคนโกหก เคนกำลังโกหกยูกิอยู่ใช่ไหม ...เพราะที่จริงแล้วเคนยังรักยูกิอยู่”“ผมพูดความจริงเพราะผู้หญิงอย่างคุณ...” พอพูดมาถึงประโยคนี้ผมก็ใช้สายตามองไปยังร่างบอบบางของยูกิ ที่ยืนห่างจากผมไปไม่ไกลนักด้วยสายตาเย็นชา “ไม่ได้มีค่ามากพอจะให้ผมต้องรักเลยสักนิด”“เคนพูดแบบนี้หมายความว่าไงค่ะ” ยูกิถามผมกลับมาอย่างไม่เข้าใจ และตอนนั้นเองน้ำตาของเธอกำลังไหลลงมาอาบแก้ม แต่ผมกลับมองภาพตรงหน้าด้วยความเฉยชา“ออกไปจากชีวิตของผมซะและก็อย่าทำอะไรโง่ๆอย่างวันนี้อีก...แล้วจะหาว่าผมไม่เตือน”“มะ ไม่ค่ะ เคนก็รู้ยูกิทำไม่ได้ ยูกิรักเคนยูกิจะอยู่กับเคน” พูดจบเธอก็เดินตรงมาหาผมที่โซฟา เธอทำท่าจะเข้ามากอดผมอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผมกลับรู้สึกทนไม่ได้อีกต่อไป“พอเถอะยูกิ เลิกหลอกตัวเองสักที...เราเลิกกันแล้วนะ!” ผมบอกกับเธออกไปเสียงดังจากจากลุกขึ้นยืนจากโซฟา และนั้นทำให้ร่างบอบบางที่กำลังเดินเข้ามาหาผมหยุดชะงักก่อนจะ
Episode 5910.11 น.หลังจากที่ดื่มนมเสร็จจนหนีพี่เคนกลับมายังห้องของตัวเอง ฉันก็ไม่ได้ออกมานอกห้องอีกเลย ส่วนพี่เคนนั้นก็ทำตัวปกติทุกอย่าง เขายังดูแลเอาใจใส่ฉันเหมือนอย่างทุกครั้ง จะมีแปลกไปก็ตรงที่เขาชอบทำตัวติดฉันมากขึ้น เวลาฉันไปไหนมาไหนจะต้องมีเขาคอยตามตลอด เหมือนอย่างตอนนี้เขาก็ยังเดินอยู่ข้างฉัน คอยจับมือฉันไม่ยอมปล่อย จนฉันต้องคอยบอกเขาทางสายตาอยู่หลายครั้ง แต่ก็หลายครั้งอีกเหมือนกันที่เขาทำเฉยไม่ยอมทำตามที่ฉันบอกและตอนนี้ก็เป็นเวลาสิบโมงกว่าแล้ว ตอนนี้ฉันอยู่บ้านคุณปู่คิม พี่เคนพาฉันมาหาท่านตามที่บอกฉันไว้ตั้งแต่เมื่อคืนนี้“...ไม่เจอกันนานเลยนะ ทำงานที่เมืองไทยเป็นยังไงบ้าง” น้ำเสียงอบอุ่นของชายชราวัยเจ็ดสิบปลายๆถามฉันขึ้นมา หลังจากที่ฉันเดินเข้ามาในบ้านและกำลังเดินไปหาท่าน“สวัสดีค่ะ แพรคิดถึงคุณปู่ที่สุดเลย...” ฉันเดินเข้าไปกอดคุณปู่หลังจากที่พูดประโยคนี้จบ“ปากหวานจริงๆ แล้วทำงานเป็นไงสนุกไหม?”“สนุกค่ะ อยู่ที่เมืองไทยแพรมีเพื่อนเยอะมากเลย แต่ส่วนมากจะเป็นแฟนคลับมากกว่านะค่ะ” ฉันบอกกับคุณปู่ออกไปอย่างอารมณ์ ก่อนที่ท่านจะพาฉันเดินโอบเอวไปยังห้องรับแขก โดยมีพี่เคน
Episode 60 NC++16.00 น.‘น้องแพรของพี่เคน’สายตามคมเข้มก้มลงอ่านข้อความบนหลังรูปถ่ายใบเล็ก ก่อนจะพลิกกลับมาด้านหน้าที่มีรูปของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดกระโปรงฟูฟ่องสีชมพูกำลังยืนเท้าเอวแล้วมองตรงด้วยยิ้ม และรูปใบนี้เขาเป็นคนถ่ายและล้างมันเองกับมือ ก่อนจะเขาจะเผลอหลุดยิ้มออกมาเมื่อนึกไปถึงเจ้าของรอยยิ้มในรูปนี้เพราะตอนที่เคนไปเจอแพรพรรณครั้งแรกนั้น เธอไม่เคยมีรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าน่ารักนั้นเลย จนเมื่อเขาได้พูดคุยกับเธอนั้นแหละ เธอถึงได้ยิ้มออกมาและนั้นทำให้เขาได้รู้อะไรบางอย่างคือ เด็กคนนี้ไม่เหมาะกับน้ำตาแต่เหมาะกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเคนจึงตั้งมั่นกับตัวเอง เขาจะทำทุกอย่างเพื่อเก็บรักษารอยยิ้มของแพรพรรณไว้ ไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไรเขาก็ยอม...“เด็กผู้หญิงในรูปนี่ใครเหรอค่ะ” แต่แล้วเสียงของยูกิที่ดังอยู่ทางด้านหลัง ก็ทำให้เคนได้สติก่อนจะเก็บรูปใส่กระเป๋าไว้ตามเดิม เมื่อรู้สึกถึงแรงกอดรัดจากเธอ“น้องสาว...เธอชื่อซันไชน์ ตอนนี้เธอเรียนอยู่เกรดห้า”เคนตอบเด็กสาวกลับไปเสียงอบอุ่นโดยไม่รู้ตัว เมื่อพูดถึงแพรพรรณในวัยเด็ก และน้ำเสียงนั้นก็ทำให้ยูกิรู้สึกอิจฉา
Episode 61ณ. คฤหาสน์ยามาดะ เวลา 07.31 น.ตึก ตึก ตึก!...“พี่เคนคะ พี่เคน...” ร่างบอบางในชุดนักเรียนระดับประถมศึกษาของโรงเรียนชื่อดัง วิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้านด้วยความเร่งรีบ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงหวานใสของเธอที่เอ่ยเรียกพี่ชายบุญธรรมของเธอ ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมาถึงและนั้นทำให้เคนที่กำลังจะเดินขึ้นรถไปเรียนต้องหันไปตามเสียงเรียกนั้น“จะวิ่งทำไม! เดี๋ยวก็หกล้มหรอก” เคนหันไปดุแพรพรรณเมื่อเห็นร่างเล็กของเธอวิ่งมาหาเขาด้วยความเร็ว“ก็หนูแพกลัวไม่ทันพี่เคนนี่คะ แฮ่กๆ” แพรพรรณวิ่งมาหยุดตรงหน้าชายหนุ่ม เธอยืนหอบหายใจออกมาด้วยความเหน็ดเหนื่อย ก่อนจะใช้มือน้อยของเธอปาดเหงื่อเม็ดเล็กออกจากหน้าผาก“แล้วนี่มีอะไรถึงรีบวิ่งมาหาพี่ หื้ม!” มือเรียวเอื้อมไปลูบศีรษะเล็กอย่างเอ็นดู “...อย่าบอกนะว่าเราจะไปเรียนน่ะ?”“ใช่คะ หนูแพรจะไปเรียนหยุดมาหลายวันแล้ว”“ได้ไงกัน หนูยังไม่หายดีเลยนะ เมื่อวานยังบ่นกับพี่ว่าปวดแผลอยู่เลย” เคนขมวดคิ้วเมื่อได้ฟังสิ่งที่แพรพรรณพูดจบก่อนจะคัดค้านเธอออกไปเสียงดุ“เมื่อวานปวด แต่วันนี้ไม่ปวดแล้วค่ะ แล้วหนูแพรก็เตรียมยาไปแล้วด้วย นะคะให้หนูแพรไปเรียนนะ หนูแพรคิดถึง
Episode 62@อพาร์ตเมนท์ G1 ชั่วโมงก่อนหน้านี้...“…ที่เคนพูดเมื่อกี้หมายความว่าไงคะ?” ยูกิเอ่ยถามแฟนหนุ่มของเธออกไปเสียงดัง สายตากลมมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีวันนี้ “เคนจะขอเลิกกับยูกิ เพราะอะไรคะ?”“ผมบอกกับคุณชัดเจนแล้วนะ”“ไม่คะ ยูกิไม่เข้าใจ ถ้าจะเป็นเพราะไอ้รูปบ้าๆพวกนี้ มันไม่เกินไปหน่อยคะ?” ยูกิเหลือบสายตาไปมองรูปที่วางอยู่บนโต๊ะแก้ว ถึงเธอจะรู้สึกกลัวความผิดในข้อนี้มากแค่ไหน แต่เธอจะไม่ยอมเผยพิรุจให้เขาได้เห็นแน่“คุณคิดว่าคุณกำลังทำอะไรยู่ชาน ยูกิ!” เคนหันกลับไปถามผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าขาออกไปเสียงเย็น เธอคงคิดว่าเขาโง่มากเธอถึงได้กล้าทำแบบนี้กับเขาที่จริงเคนจะปล่อยไปแล้วไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธอเลยก็ได้ แต่ที่เขาตัดสินใจเข้ามาเคลียร์ปัญหาเรื่องนี้เพราะเขาแค่อยากให้เรื่องของเขาและเธอนั้นจบกันด้วยดี ...ถึงเขาจะไม่เคยมีใจให้ยูกิเพราะเขาก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่มีความต้องการเหมือนกับคนอื่นๆเคนยอมรับเลยครั้งแรกที่เขาได้พบกับยูกินั้น เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก สวยจนเขาอยากได้เธอมาครอบครอง แต่เขาก็ไม่คิดว่าเธอจะมีใจที่ตรงกับเขา เพราะเธอก็ชอบเขาอยู่ไม่น้อยเหมื
《Full》-ตอนพิเศษ-🎉นางร้ายแสนสวยกับผู้ชายหน้าหนวด🎉ภายในงานเลี้ยงแต่งงานของแพรพรรณและยามาดะ เคนนั้นมีเหล่าผู้ใหญ่และคนดังในวงการมากมายได้มาร่วมแสดงความยินดีกับทั้งสองคน และหนึ่งในนั้นก็ร่วมไปถึงเพื่อนสนิททั้งในและนอกวงการอย่าง 'เจนนิเฟอร์ ฟอกซ์' ด้วยร่างบอบบางแต่สูงเพียวในชุดเดรสเปิดไหล่สีแดงสดกำลังเดินทอดน่องลงบนรองเท้าส้นสูงมากกว่าสามนิ้วด้วยท่าทางมั่นใจสายตากลมโตสีน้ำตาลกวาดมองไปทั่วงานอย่างหงุดหงิด เพราะตอนนี้เธอกำลังใช้สายตามองหาเพื่อนชายหัวใจหญิงอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่เพราะในงานนี้มีผู้คนมากกว่าร้อยชีวิตกำลังเดินขวั่กไขว่ไปมาจนน่าเวียนหัว จึงทำให้เธอรู้สึกเวียนหัวขึ้นมานิดๆ...แล้วอีกอย่างในงานตอนนี้นั้นก็จัดขึ้นในเวลากลางคืน โดยจัดขึ้นที่โรงแรมในเครือ KM Group โรงแรมที่สามีเพื่อนสนิทของเธอมีหุ้นส่วนอยู่ด้วย"โอ๊ย! อีนังยอดชายด์อยู่ไหน...บอกว่าให้รออยู่ที่ซุ้มอาหาร มั่วแต่ไปแรดหาผัวคนที่ร้อยอยู่นั่นแหละ!"เจนนิเฟอร์เอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิดและงุนง่านในเวลาเดียวกัน เพราะก่อนหน้านี้สิบนาทีเธอเพิ่งจะเดินทางมาถึงงาน เนื่องจากทำงานเพิ่งเสร็จและอีกอย่างเมื่อเช้าในพิธีหมั้นของเพื่อนส
《Full》ตอนพิเศษนายสามีเย็นชากับคุณภรรยาแสนห้าว!เวลา 21.28 น.ตึก! ตึก! ตึก...เกศชมพูในชุดเดรสเกาะอกสีหวานกำลังเดินตามแรงจูงของสามี เท้าเล็กในรองเท้าส้นสูงสามนิ้วก้าวตามคนตัวสูงข้างหน้า ใบหน้าสวยตอนนี้ฉายแววหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด เพราะก่อนหน้านี้คนที่เดินอยู่ข้างหน้าเธอนั้นได้รับโทรศัพท์จากลูกน้องที่ต่างประเทศ เขาเดินออกไปคุยแค่ไม่ถึงห้านาทีก็เดินกลับมาด้วยใบหน้าเคร่งขรึมก่อนจะมาลากเธออกจางานแต่งเพื่อนสนิทในเวลาต่อมา...ใช่! ตอนนี้เธออยู่ในงานแต่งของเพื่อนสนิทอย่าง ‘แพรพรรณ’ สาวน้อยที่มีบุคลิกราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบและคุณหนู ตอนนี้เธอได้สะละโสดเป็นคนที่สองในกลุ่มเพื่อนที่เธอสนิทมากที่สุด โดยเจ้าบ่าวในงานก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ ‘พี่ชายบุญธรรม’ ของแพรพรรณเกศชมพูเคยแอบคิดเล่นว่าสองคนนี่ต้องมีซัมติงกันอย่างแน่นอน แต่แล้วความคิดเล่นๆนั้นของเธอกลับเป็นความจริงขึ้นมาซะอย่างงั้น แต่ช่างเรื่องสองคนนั้นก่อน ตอนนี้เธอต้องการคุยกับคุณสามีเธอที่เอาแต่ลากเธออกจากงาน และตั้งแต่ลากเธออกมาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย จนตอนนี้เธอชักหงุดหงิดในความเงียบขรึมของเขาซะแล้วสิ-Kedchompoo’s talk-
《Full》Special 3❤ KEN × PAEPUN ❤-Ken's talk-จุ๊บ!"อื้อ~" เสียงของคนตัวเล็กในอ้อมกอดร้องออกมาด้วยความขัดใจ เมื่อผมแกล้งจุ๊บริมฝีปากบางเล่น ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงกว่าๆแล้ว เพราะเมื่อคืนกว่าผมและคนในอ้อมกอดจะได้นอนก็ล่วงเลยมาเกือบเช้า...ก็ช่วยไม่ได้นี่เนอะ เมียผมออกจะน่ากินขนาดนี้ ให้กินทั้งวันก็ยังไหวเลย เมื่อคิดได้แบบนั้นผมจึงก้มลงไปหอมแก้มเนียนเพื่อก่อกวนเวลานอนของเล่นอีกครั้งเฮ้อ! ยิ่งอยู่ใกล้ร่างบางผมรู้สึกว่าผมก็ยิ่งหลงเธอ เมื่อก่อนจำได้ว่าไม่ได้เป็นถึงขนาดนี้นะ แต่พอได้แต่งงานอยู่ด้วยกันแค่นั้นแหละ...รู้เรื่องเลยครับ!อาการคนติดเมียขาดไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว เป็นยังไงเมื่อก่อนไม่เคยสนใจ ออกจะคิดว่ามันความโอเวอร์ ไม่มีใครเป็นอะไรขนาดนั้นหรอกแต่พอผมได้สัมผัสมัน...อื้ม! ไม่มีคำว่า 'โอเวอร์' ไปสำหรับคนรักเมียหลงเมีย พูดไปอาจะยังไม่ค่อยเข้าถึงความรู้สึกที่ผมสื่อออกมา...งั้นผมจะบอกอาการของผมว่ามันหนักขั้นไหน ที่จริงผมว่ามันก็ไม่ค่อยหนักมากเท่าไหร่ นั้นคือความคิดในตอนแรก...วันหนึ่งผมต้องได้เห็นหน้าเมียไม่ต่ำกว่าสามครั้ง ต้องได้กอด ได้หอมและได้จูบเธอทุกครั้งที่ออกจากบ้าน พอตกเย็น
《Full》Special 2❤ KEN × PAEPUN ❤หลังจากที่ฉันแต่งงานกับพี่เคนตอนนี้ก็ผ่านมาแล้วหลายเดือน พี่เคนดีกับฉันมาก เขาดูแลใส่ใจฉันดีทุกอย่าง ถึงแม้บางวันเขาจะต้องออกไปทำงาน แต่พอเขากลับมาบ้านทุกครั้ง ก็จะเห็นฉันทำอาหารไว้รอเขา...ซึ่งหลังจากที่ฉันแต่งงานฉันก็เริ่มเรียนทำอาหารแบบจริงจัง ซึ่งผลลัพธ์ที่ออกมามันก็โอเคนะ ถึงรสชาติจะได้อร่อยเหมือนร้านอาหารดังๆ แต่มันก็ทานได้แล้วไม่เป็นอะไร แฮร่ๆตอนนี้ฉันมาพักผ่อนที่ประเทศบ้านเกิดพี่เคน พูดง่ายๆก็คือตอนนี้ฉันอยู่ที่ญี่ปุ่น เพราะอยากมีเวลาอยู่กับพี่เคนบ้างเพราะตอนนี้ฉันก็ยังมีอาชีพเป็นนักแสดงเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือฉันไม่ค่อยรับงานละครแล้ว รับแต่พวกโฆษณาเหตุผลที่ฉันไม่ได้รับงานละครนั้น ก็ไม่ใช่อะไรหรอก...พี่เคนเขาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่น่ะ ก็อยากรู้ๆกันว่าเขานั้นไม่อยากให้ฉันเป็นนักแสดงแต่แต่แรกอยู่แล้ว ...แต่เป็นฉันเองที่ดื้อดึงอยากจะเป็นให้ได้"...วันนี้คุณจะทำอาหารไทยหรือค่ะ?" เสียงคนในชุดเมดที่กำลังช่วยฉันหั่นผักอยู่เอ่ยขึ้นมา ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เราจะคุยและถามเกี่ยวกับอาหาร"ใช่! เมื่อวานพี่เคนบอกว่าอยากกินอาหารไทย แล้วอีก
Special 1 ❤ KEN × PAEPUN ❤ เวลา 19.46 น. ณ. โรงแรม KM Group กึก! เสียงรองเท้าหนังมันปราบกระทบพื้นคอนกรีดจนเกิดเสียง ร่างสูงในชุดสูทสากลยืนข้างรถหรูราคาแพง ก่อนจะหันกลับไปเรียกหาคนในรถที่นั่งเคียงข้างกันด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "หนูอีฟ..." 'อำพล' มองไปข้างในรถหรูนั้น นัยน์ตาคมไหววูบทุกครั้งที่มองใบหน้าหวานของคนที่อยู่ในรถ ยิ่งมองผู้หญิงคนนี้เขาก็รู้สึกว่าเธอก็ยิ่งสวย สวยไปหมด... ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา รูปร่างหรือแม้แต่จิตใจของเธอ "...คะ?" เสียงหวานของ 'อันนา' ขานรับอย่างไม่ค่อยเข้าใจ ว่าเขาเรียกเธอทำไมก่อนที่ในเวลาต่อมา เธอจะก้าวลงจากรถโดยมีมือเรียวของเขาช่วยจับเอาไว้ "ไปกันเถอะ ป่านนี้คู่บ่าวสาวคงมารอต้อนรับแล้ว" อำพลพูดหลังจากปิดประตูรถ และหลังจากนั้นเขาก็จับมือเรียวเล็กของคนข้างกายมาคล้องแขน ก่อนทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปในงาน หลังจากที่ประตูลิฟต์เปิดออกมายังชั้นห้องบอลลูนขนาดใหญ่ ที่ตอนนี้มีผู้คนต่างเดินไปมากันอย่างครึกครื้น ทุกคนต่างแต่งกายด้วยความสุภาพและเป็นทางการกันหมด ผู้หญิงต่างแต่งชุดราตรีหรือไม่ก็ชุดเดรสสีหวานกันเสียส่วนใหญ่ ส่วนชุดของผู้ชายนั้นเป็นชุดสูทสากลแทบ
Episode 81 End.หลังจากที่ฉันฟังคำพูดนั้นที่หลุดออกมาจากปากพี่เคนนั้น ฉันก็ได้แต่ยืนขมวดคิ้วด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย ฉันเข้าใจในสิ่งที่เขาเอ่ยออกมานะ แต่ฉันกลับไปกล้าคิดไปเองนะสิ!"พี่เคนหมายความไงค่ะ?" ฉันถามเข้าออกไปตรงๆ ก่อนจะสบตากับเขาเพื่อรอคำตอบ แต่หลังจากที่ฉันถามเขาออกไปไม่นาน ฉันก็ต้องชะงักและตกใจเมื่อเห็นกระทำของเขาที่แสดงออกมาอย่างชัดเจน"...แต่งงานกับพี่นะหนูแพร"พี่เคนเอ่ยในพูดประโยคนี้ หลังจากคุกเข่าขอฉันแต่งงาน และการกระทำเขาในตอนนี้นั้นก็ทำเอาสาวๆและใครหลายคนแอบกรีดและคุยกันเสียงกับภาพตรงที่เขาแสดงออกมา ก่อนที่ฉันจะหันไปมองทางด้านหลังจากได้ยินเสียงบทสนนาที่ดังมาแว่วๆ"เอ้ย! ฉันว่าผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน...""อ้าวแกกกก! จะไม่คุ้นได้ไงก็เนี่ยมันพี่ชายบุญธรรมของแพรพรรณเลยนะ!""...เฮ้ย! ถ้าคนนี้พี่ชายบุญธรรมแพรพรรณแล้วผู้หญิงคนนี้ใครล่ะ แต่ท่าทางคุ้นๆเหมือนแพรพรรณนางเอกดังเลย ใช่ป่ะแก..."เสียงผู้คนยังดังไม่หยุด จนฉันต้องละสายตาจากคนพวกนั้นและหันมาโฟกัสที่คนร่างสูงตรงหน้าที่กำลังนั่งคุกเข่ามองมายังฉัน"..." ฉันมองสบตากับพี่เคนผ่านแว่นตาดำนิ่งๆ ในใจ
EPISODE 80"พวกเธอ...*เราจะหมั้นแล้วนะ"พรวด!!!ชายด์ที่กำลังนั่งจิบน้ำเปล่าล้างปากอยู่นั้น ก็เผลอสำลักน้ำออกมาทันที ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองลูกพีชที่ทำหน้าเบื่อหน่ายแต่ก็ดึงทิชชูส่งไปให้เพื่อนอย่างเป็นห่วง"อะไรนะ! นี่นายจะหมั้นแล้วเหรอเมื่อไหร่ ทำไมพวกฉันไม่เห็นรู้เลยล่ะ?" เจนนี่ที่ได้ยินก็ถึงกับโวยวายขึ้นมาอย่างไม่ชอบใจ ก่อนจะพยายามระงับอารมณ์เมื่อเหลือบไปเห็นลูกค้าในร้านและพนักงานต่างมองมาทร่โต๊ะพวกเราด้วยสายตาตำหนิ แต่เจนนี่กลับไม่สนใจ และหันไปให้ความสนใจกับลูกพีชอีกครั้ง"เออนั้นดิ! ไหนครั้งนั้นบอกว่าไม่ได้ชอบผู้หญิงคนนั้นไง ผู้ใหญ่แค่จับคลุมถุงชนเฉยๆไม่ใช่?" พิงค์ที่นั่งเอนหลังกับเกาอี้อยู่เอ่ยถามเสียงเรียบ สายตากลมโตนิ่งเรียบเหมือนคำพูดตอนนี้พวกเราสี่คนหันไปมองลูกพีชเป็นตาเดียว รอคอยคำตอบจากอีกฝ่าย หรือคำอธิบายจากเขาอีกครั้ง"...อือ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว พิงค์น่าจะเข้าใจเรามากที่สุดนะ""ยังไงอ่ะ?" เจนนี่ร้องถามออกมาอย่างไม่เข้าใจ พร้อมกับมองหน้าลูกพีชกับพิงค์สลับกันไปมา"โอ๊ยยย! นังชะนีปากแดงที่พีทมันหมายถึง คือมันกำลังจะบอกว่า ตอนนี้มันกำลังมีความรักกับคู่หมั้นที่เมื่อก่อนไม
EPISODE 79 (NC18++)"พะ พี่เคนคะ...มันสกปรกนะ! อย่าเลยค่ะ!"เสียงหวานที่นอนใต้ร่างผมพยายามร้องห้าม แต่ก็ไม่เป็นผลอะไร ผมแกล้งทำเป็นหูทวนลมกับสิ่งที่เธอร้องขอ และเลือกที่จะทำตามใจตัวเองมากกว่าผมจัดการปลุกอารมณ์รักและอารมณ์มืดของน้องจนสำเร็จ และตอนนี้เธอก็เอาแต่ร้องเรียกหาผมไม่หยุด จนผมรู้สึกอดที่จะพอใจไม่ได้...เพราะผมตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ผมก้มลงไปดูดดึงอกอวบที่ตั้งเด่นอยู่ต้องหน้าด้วยความกระหาย ก่อนจะค่อยจับเรียวขาแยกออกจากกันช้าๆและใช้ท่อนเอ็นที่เริ่มแข็งตัวค่อยสัมผัสถูไถไปมาตรงเนื้ออวบนูน...โดยเฉพาะตรงกลีบร่องที่ยังมีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาตลอดเวลาที่ผมสัมผัสจุดนั้นของเธอ"อื้อ! พี่เคนคะ...แพร พะ แพรไม่ไหว อ่าห์ ละ แล้วคะ อ่าห์ อื้อ!" เสียงหวานร้องเรียกหาผมอีกครั้งในตอนที่ผมใช้ท่อนเอ็นสัมผัสไปตามกลีบร่องในจังหวะเนิบช้า พร้อมกับใช้นิ้วโป้งกดคลึงส่วนอ่อนไหวนั้นให้น้องได้ทรมานเล่น"พะ พี่เคน...แพร แพรไม่ไหวแล้ว ได้โปรด!!!" ผมก้มลงไปดอมดมซอกคอขาว ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่คนตัวเองเกยคางไว้บนไหล่ของผมแล้วใช้ฟันกัดหัวไหล่เบาๆ"ซี้ดดด! หนูแพรต้องการอะไรครับ...บอกพี่ได้ไหม หื้ม...
Episode 78 NC18+++"...พี่เคนรักหนูแพรนะครับ แล้วจะรักแบบนี้ตลอดไป""อื้อ!" หลังจากบอกกับคนตัวเล็กเธอก็ส่งเสียงครางเมื่อผมเลื่อนริมฝีปากลงไปประกบจูบกับเธออีกครั้ง และเสียงของเธอผมจะถือเป็นเสียงการตอบรับความรักของผมที่ต่อเธอแล้วกัน ถึงน้องจะไม่เคยบอกรักผมกลับมาเลยสักครั้ง เพราะตั้งแต่สารภาพรักน้องออกไป น้องก็ไม่เคยพูดคำว่ารักให้ผมได้ยินอีกเลยจนตอนนี้ผมแอบเริ่มรู้สึกหวั่นใจแล้วสิว่าตกลงแล้ว...น้องรักผมแบบที่ผมรักน้องหรือเปล่า?แต่ก็ไม่เป็นไร...เพราะแค่ผมรักน้องแค่นี้มันก็น่าจะเพียงพอแล้ว ผมจะรอวันที่น้องเต็มใจบอกรักผม จะไม่บังคับฝืนใจเธอ เหมือนอย่างที่กำลังจะทำตอนนี้เพราะแค่นี้...เธอก็ช้ำไปทั้งตัวแล้ว หากผมยังดื้อดึงบังคับเอา ‘ความรัก’ จากน้องอีกผมคงจะถูกน้องเกลียดจนไม่ให้อภัยแน่...ผมก้มลงไปดูดริมฝีปากจิ้มลิ้มของคนใต้ล่าง หลังจากจัดการเสื้อผ้าทั้งของผมและของน้องออกไปจนหมด ตอนนี้ก็เท่ากับว่า ผมกับน้องกำลังเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ไม่มีสิ่งใดขว้างกัน นอกจากอากาศภายในห้อง...ผมจูบน้องอย่างกระหาย และยิ่งผมจูบ ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังหลงมัวเมาไปกับความไร้เดียงสาของคนตัวเล็ก และตอนนี้