EPISODE 28“เฮ้ย! ฉันอีกแล้วเหรอเนี่ย!”เสียงเจนนี่ร้องตะโกนออกมาอย่างไม่ชอบใจ ใบหน้าสวยตอนนี้เริ่มตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด หลังจากที่เล่นเกมหมุนขวดตอบคำถาม และรอบนี้ปากขวดก็มาหยุดที่เจนนี่อีกครั้ง และครั้งนี้เป็นครั้งที่เจ็ดแล้วที่เจนนี่โดน ซึ่งต่างจากคนอื่นๆที่ยังได้น้อยกว่าเธอมาก“จะบ่นทำไมย่ะ ความลับของแกจะได้ไม่เป็นความลับ ถือว่าพวกฉันช่วยให้แกไม่กลุ้มใจเรื่องความลับนะ” ชายด์บอกกับเจนนี่เสียงเจี้ยวแจ้ว เหตุก็เพราะเธอคือคนตั้งคำถามยังไงล่ะ“เหอะ! อย่าให้ถึงตาฉันบ้างก็แล้วกัน”“คริๆ มา...เริ่มถามเลยแล้วกัน จะได้ไม่เสียเวลานี่ก็สามทุ่มครึ่งกว่าๆแล้วด้วย คำถามนี้เป็นคำถามง่ายๆ แต่ขอแค่ตอบความจริงมาก็พอ” ชายด์ที่ได้ตั้งคำถามยังคงลีลาเยอะเหมือนเดิม“เออ! จะถามอะไรก็รีบถามมาเถอะ ตอนนี้อยากจะอาบน้ำจะแย่แล้ว”“อ้าว! ไม่เล่นต่อแล้วเหรอ” เสียงนี้เป็นของพิงค์ ฉันสังเกตนะวันนี้เธอดูพูดมากเป็นพิเศษ และพูดแต่ประโยคยาวๆต่างจากทุกวันที่เธอจะพูดน้อย สงสัยวันนี้จะพิเศษจริงๆ“อืม จะไปเตรียมตัวไงจะเลือกชุดให้พวกแกด้วย”“อะๆ งั้นถามเลยแล้วกัน...นังชะนีปากแดงเธอมีแฟนคนแรกตอนอายุเท่าไหร่ คำถามน
EPISODE 29พิงค์พูดออกมาแค่นั้นก็ลุกเดินออกไปคุยโทรศัพท์กับคุณแม่ลี แม่ของเธอทันทีเหมือนจะมีเรื่องสำคัญนะ เสียงของเธอค่อยๆไกลห่างออกไปทุกที ก่อนจะเงียบเสียงไปเมื่อร่างบางออกไปพ้นประตูห้อง“ไปๆ เก็บของคืนนี้ไม่เมาไม่กลับนะจ้ะสาวๆ” ชายด์เดินไปเก็บของพวกเครื่องสำอางลงในกระเป๋า ทั้งของนางและของเจนนี่ และนางก็เดินไปหมุนตัวอยู่หน้ากระจกเล่น ยืนโพสต์ท่าเป็นนายแบบอยู่หน้ากระจกอยู่นั้นแหละ ส่วนเจนนี่ก็เดินไปหยิบกระเป๋าใบเล็กกับโทรศัพท์ ก่อนจะปิดประตูห้องและเดินมาหาฉัน“อ้าว! ไอ้หญิงไปไหนล่ะ?” เจนนี่พูดในขณะมองหาพิงค์ไปรอบห้องแต่ก็ไม่เจอ“ไปคุยโทรศัพท์กับแม่ลี แม่ลีโทร.มาน่ะ”“อ่อ...” เจนนี่พยักหน้าเข้าใจก่อนจะหันไปคุยกับชายด์เสียงดัง อย่างต้องการแขวะอีกฝ่ายเล่นตามประสาคนช่างพูดช่างคุย แหม...ยืนโพสต์เป็นนางงามเชียวนะ ทีตอนอยู่หน้ากล้องไม่ทำแบบนี้บ้างล่ะ“ใครจะไปทำเดี๋ยวเขาก็รู้กันหมดสิ ว่าฉันเป็นอะไร” แต่ชายด์ก็ใช่ย่อย หันกลับมาเบ้ปากเสียงแหลมใส่เจนนี่อย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน ก่อนจะหันไปหน้ากระจกอีกครั้งอย่างไม่สนใจ แต่ไม่ใช่กับเสียงที่เปล่งออกมา“แล้วนี่แต่งตัวซะแรดเชียวนะ จะไปเที่ยวกับเพื
EPISODE 3023.59 น.หลังจากที่ไปส่งพิงค์ขึ้นรถตู้กลับบ้าน ผ่านไปสามสิบนาทีกว่าพิงค์ก็โทร.มารายงานฉันว่าถึงบ้านแล้วไม่ต้องเป็นห่วง ซึ่งก็เป็นเวลาเดียวกับที่เจนนี่พาพวกฉันมาถึงคลับชื่อดังแห่งหนึ่งพอดี และตอนนี้เวลาก็ผ่านไปเกือบสองชั่วโมงแล้วที่ฉันเข้ามายังสถานที่อโคจรแบบนี้ แต่เรื่องนี้ไม่ค่อยสำคัญเท่าไหร่มันสำคัญอยู่ตรงที่ว่า...ฉันเริ่มจะเมาแล้วต่างหากตอนนี้เริ่มรู้สึกมึนหัว มองไปทางไหนก็รู้สึกตาลายอย่างจะนอนราบไปกับโซฟาที่นั่งอยู่เหลือเกิน นี่ถ้าพี่เคนมาเห็นฉันสภาพเมาหัวราน้ำ ถึงจะไม่ถึงขั้นนั้น ฉันว่าฉันต้องตายแน่ๆ ซึ่งเรื่องนี้จะบอกพี่เคนไม่ได้ บอกไม่ได้เด็ดขาด...“เจนนี่ ไหน ชายด์ล่ะ” ฉันพยายามจะถามถึงชายด์ แต่เสียงที่เปล่งออกมานั่นกลับยานครางจนเหมือนคนเมา แต่ฉันไม่ได้เมาถึงขนาดนั้นจริงๆนะ ฉันดื่มไปไม่กี่แก้วถ้าเทียบกับเจนนี่แล้ว ฉันเป็นคนดื่มน้อยทันทีเลย“อ่อ...โน้น! ไปอ่อยผู้ชายอยู่กลางฟอร์โน้น...”แต่น่าแปลกขนาดเจนนี่ที่ดื่มไปหลายแก้วกว่าฉัน กลับตอบคำถามฉันด้วยเสียงปกติของเธอ ไม่ยานครางแบบฉันสักนิดแถมท่านั่งเธอยังยั่วผู้ชาย โต๊ะกลุ่มอื่นเอามากๆ ก็จะไม่ให้ยั่วตายั่วใจผู้ชา
EPISODE 31-Ken’s talk-“สิบโมงสี่สิบห้า! ไปไหนมาทำไมเพิ่งกลับ!”ผมถามคนตัวเล็กที่เดินเข้ามาในห้องอย่างกับไม่มีแรงเดินเสียงเข้ม เธอจะรู้มั้ยว่าทำให้ผมรู้สึกว้าวุ่นใจแค่ไหนที่กลับมาที่ห้องแล้วไม่พบเธอเหมือนทุกครั้ง ตอนแรกผมก็คิดว่าอีกไม่นานเธอก็คงจะกลับมา เพราะมีงานยุ่งรัดตัว ก็เธอเป็นดาราเป็นคนของสาธารณะ ซึ่งอาชีพนี้ผมไม่เห็นด้วยกับเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แม้แต่ปัจจุบันนี้ผมก็ยังไม่เคยเห็นด้วยแต่ผมก็ต้องยอม เพราะมันเป็นความสุขของน้อง…ใช่ครับเธอเป็นน้องสาวของผม แต่ผมกับน้องไม่ใช่พี่น้องกันโดยสายเลือด เธอเป็นลูกบุญธรรมที่มัมอยากได้มาเป็นลูกสาวอีกคนหลังจากที่ท่านเคยแท้งลูกคนที่สองไปแล้ว ด้วยสุขภาพร่างกายไม่แข็งแรงและแด๊ดก็สงสารมัมเกินกว่าจะตามใจให้มัมมีน้องอย่างที่ท่านต้องการ ท่านจึงตัดสินใจรับเลี้ยงแพรพรรณมาเป็นลูกสาวอีกคนแทน“พะ พี่เคน!”เสียงหวานของน้องดึงสติผมกลับเข้ามายังปัจจุบัน คนตัวเล็กที่ทิ้งตัวลงนอนก่อนหน้านี้ ลุกขึ้นมานั่งบนโซฟาตัวยาวอย่างรวดเร็ว ใบหน้าเรียวสวยตอนนี้ซีดอย่างกับกลัวอะไรบางอย่าง ...เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ผมสังเกตเธอนานแล้วเวลาน้องอยู่ต่อหน้าผมหรืออยู่กับผมสอง
EPISODE 32หลังจากที่คิดได้แบบนั้นผ่านไปครึ่งชั่วโมงฉันก็ออกมาจากห้องน้ำ ร่างของฉันห่อหุ้มไปด้วยผ้าขนหนูสีขาวพันรอบกายไว้อย่างหนาแน่น และไม่ต้องกลัวว่ามันจะตกลงพื้นเหมือนในละครไทย ฉากที่พระ-นางเจอกันในห้องแล้วตกใจร้องเสียงดังจนผ้าที่พันรอบกายตกพื้นน่ะ ไม่มีหรอกฉันเซฟมาดีแล้วเกือบยี่สิบนาทีที่ฉันเลือกชุดสำหรับใส่อยู่บ้าน ฉันเลือกชุดเดรสกำมะหยี่สีฟ้าสดใสจัดการใส่ชุดนี้ก่อนจะเดินไปยังโต๊ะเครื่องแป้งข้างตู้เสื้อผ้า เลือกแต่งหน้าอ่อนๆ อันที่จริงแล้วก็ไม่ถือว่าแต่งหน้าแค่ใช้แป้งและลิปมันแค่นั้น และที่ฉันเลือกใช้แค่สองนี้เพราะฉันคิดว่าฉันก็ไม่ได้คิดที่จะออกไปไหนอยู่แล้ว และวันนี้ก็มีแค่งานถ่ายโฆษณาตอนหนึ่งทุ่มแค่งานเดียวเท่านั้น เพราะฉะนั้นฉันไม่จำเป็นต้องรีบเช็คความเรียบร้อยของตัวเองหน้ากระจกจนพอใจแล้ว ฉันจึงเดินออกไปจากห้องแล้วตรงไปยังห้องรับแขกที่ตอนนี้มีร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบสามเซน กำลังนั่งอยู่บนโซฟาในท่ากอดอกขาไขว่ห้าง ตอนนี้ข้างกายของเขามีเสื้อสูทสีดำสีเดียวกับเสื้อเชิ้ตถอดอยู่ข้างกายเขาฉันขอพูดออกมาตรงๆและไม่ได้ชมเขาเกินจริงเลยนะ พี่เคนเป็นผู้ชายที่ใส่ชุดดำแล้วขึ้นมาก ใส่แล้วม
EPISODE 33“เจ๊พอลค่ะ พี่เคนเขาเป็นพี่ชายแพรนะค่ะไม่ใช่สามีของแพรถึงจะต้องมาเฝ้าอะไร อย่างที่เจ๊พอลพูด” ฉันบอกกับเธอหน้ามุ่ยอย่างไม่ชอบใจ“ก็นั้นแหละ ยิ่งเป็นพี่ชายด้วยแล้วยิ่งรักยิ่งหวงกว่าสามีน้องอีกค่ะ แล้วยิ่งสวยน่ารักแบบน้องแล้วพี่ขอบอกพี่เคนของน้องแพรมีหวงหนักแน่นอน...” เจ๊พอลหัวเราะคิกคัก ก่อนจะเอามือป้องปากอย่างมีจริต“ไม่เอาแล้วค่ะ แพรไม่คุยเรื่องนี้กับเจ๊แล้วดีกว่า...แล้วตอนนี้เจนนี้เป็นยังไงบ้างค่ะ แพรได้ยินข่าวมาว่าเจนนี่โดนแฟนคลับตามติดเหรอค่ะ”“ใช่จ้ะ แต่ตอนนี้เธอไม่เป็นอะไรแล้วร้ายๆอย่างเจนนี่กลัวได้ไม่นานหรอก” ถึงเจ๊พอลจะพูดถึงเจนนี่แบบเอือมระอาและไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ แต่ฉันก็พอรู้นะว่าเธอก็แอบเป็นห่วงและคอยช่วยเจนนี่อยู่เป็นประจำ ไม่งั้นเจ๊พอลคงตัดหางปล่อยวัดเจนนี่ไปนานหลายปีแล้วฉันรู้นะเจนนี่น่ะ ก็ไม่ได้อยากจะมีเรื่องฉาวหรอกเพียงแต่เธอเป็นดาราที่ทำความดีไม่ขึ้นก็แค่นั้นเอง ชีวิตเธอก็เหมือนกับคนปกติทั่วไป วันหยุดมีไปเที่ยวกับเพื่อน วันพระมีไปเข้าวัดทำบุญและให้เกียรติผู้ใหญ่ มีสัมมาคารวะรู้ว่าควรวางตัวอย่างไรต่อหน้าผู้หลักผู้ใหญ่ แต่ที่เธอมีข่าวฉาวมันเป็นแค่เหตุผ
EPISODE 34“สวัสดีค่ะพี่เคน! ตอนนี้แพรใกล้จะถึงห้องพักแล้วนะค่ะ” หลังจากที่ออกมาจากห้างที่ใช้ถ่ายโฆษณาแบรนด์หนึ่ง ฉันก็ขับรถออกมาอย่างไม่รีบร้อนและในระหว่างทางก่อนหน้านี้นั้น ฉันก็ได้คอลคุยกันกับเจนนี่และฉันก็เพิ่งวางสายจากเธอไปก่อนหน้านี้สักห้านาที ก่อนที่ฉันจะโทร.หาพี่ชายของฉันตามที่ให้สัญญากับเขาไปก่อนที่จะออกมาทำงาน[ครับ พี่มาทำธุระข้างนอกแต่อีกสักพักพี่ก็จะกลับแล้ว] แต่ปลายกลับตอบฉันมาเสียงเรียบ ถึงฟังดูเผินๆอาจเป็นน้ำเสียงอบอุ่นที่เขาใช้คุยกับฉันเป็นประจำทุกครั้ง แต่ฉันสามารถจับน้ำเสียงที่เขาใช้พูดกับฉันได้ และนั้นก็ไม่ทำให้ฉันหยุดสงสัยจึงตัดสินใจถามพี่เคนออกไปตรงๆ“พี่เคน...เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะมีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า” ฉันถามเขาออกไปอย่างเป็นห่วง ถึงฉันจะไม่ค่อยรู้งานที่เขาทำแต่ฉันก็แอบได้ยินพี่เซกิกับพี่เรนคุยกันบ่อยๆเรื่องงานของเขานะ พี่เคนเป็นคนละเอียด รอบคอบ เจ้าแผนการมากเพราะฉะนั้นเขาจะไม่ยอมให้งานที่เขาทำขาดทุนแม้แต่น้อย[เปล่าครับ หนูแพรกลับห้องก็อาบน้ำนอนได้เลยนะไม่ต้องรอพี่ อ่อ พี่ทำอาหารไว้อยู่ในตู้เย็นหนูเอามาอุ่นทานได้เลยนะครับ] วันนี้ท
EPISODE 35เวลา 00.04 น. ณ. คฤหาสน์บรรพกาล รถยนต์คันหรูสีดำเคลื่อนตัวเข้ามาจอดหน้าบันไดบ้าน ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลาที่ดึกมากแล้วแต่ไฟบริเวณรอบบ้านหลังใหญ่ก็ยังคงเปิดสว่างอยู่ตลอดเวลา และนั้นทำให้ชายหนุ่มวัยห้าสิบห้าปีที่ยังมีเค้าโครงความหล่อเหมือนอย่างตอนยังหนุ่มอยู่นั้นก้าวลงจากรถ ที่ลูกน้องของเขาขับไปรับจากบริษัท บนแขนของเขานั้นถูกพาดเอาไว้ด้วยเสื้อสูทสีดำ เป็นเสื้อที่เขาใส่ไปทำงานตอนเช้าของวันนี้ ถึงแม้ใบหน้าเขาจะยังมีเค้าความหล่ออยู่แต่ก็ไม่อาจปิดความอิดโรยจากการทำงานหนัก ติดต่อกันมาหลายปีบวกกับมีเรื่องให้เขาเครียดอีกหลายเรื่องและนั้นทำให้เขามีริ้วรอยความแก่ชรามากขึ้นกว่าผู้ชายหลายคนวัยเดียวกัน “นายคมวันพรุ่งนี้ไม่ต้องเตรียมรถนะ ฉันจะทำงานอยู่บ้าน” น้ำเสียงที่ฟังดูแล้วอบอุ่นราวกับผู้ใหญ่ใจดีบอกกับลูกน้องคนขับรถก่อนจะปิดประตูรถและก้าวขึ้นบันไดที่เรียงกันแค่สามขั้น “ครับคุณบัญชา!” หลังจากที่ยินสิ่งที่เจ้านายสั่ง ‘นายคม’ คนขับรถก็รับคำสั่งเสียงแข็งขันก่อนจะนำรถไปเก็บที่โรงจอดรถ และเดินกลับไปยังห้องพักคนงานที่อยู่ด้านหลังขอ
《Full》-ตอนพิเศษ-🎉นางร้ายแสนสวยกับผู้ชายหน้าหนวด🎉ภายในงานเลี้ยงแต่งงานของแพรพรรณและยามาดะ เคนนั้นมีเหล่าผู้ใหญ่และคนดังในวงการมากมายได้มาร่วมแสดงความยินดีกับทั้งสองคน และหนึ่งในนั้นก็ร่วมไปถึงเพื่อนสนิททั้งในและนอกวงการอย่าง 'เจนนิเฟอร์ ฟอกซ์' ด้วยร่างบอบบางแต่สูงเพียวในชุดเดรสเปิดไหล่สีแดงสดกำลังเดินทอดน่องลงบนรองเท้าส้นสูงมากกว่าสามนิ้วด้วยท่าทางมั่นใจสายตากลมโตสีน้ำตาลกวาดมองไปทั่วงานอย่างหงุดหงิด เพราะตอนนี้เธอกำลังใช้สายตามองหาเพื่อนชายหัวใจหญิงอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่เพราะในงานนี้มีผู้คนมากกว่าร้อยชีวิตกำลังเดินขวั่กไขว่ไปมาจนน่าเวียนหัว จึงทำให้เธอรู้สึกเวียนหัวขึ้นมานิดๆ...แล้วอีกอย่างในงานตอนนี้นั้นก็จัดขึ้นในเวลากลางคืน โดยจัดขึ้นที่โรงแรมในเครือ KM Group โรงแรมที่สามีเพื่อนสนิทของเธอมีหุ้นส่วนอยู่ด้วย"โอ๊ย! อีนังยอดชายด์อยู่ไหน...บอกว่าให้รออยู่ที่ซุ้มอาหาร มั่วแต่ไปแรดหาผัวคนที่ร้อยอยู่นั่นแหละ!"เจนนิเฟอร์เอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิดและงุนง่านในเวลาเดียวกัน เพราะก่อนหน้านี้สิบนาทีเธอเพิ่งจะเดินทางมาถึงงาน เนื่องจากทำงานเพิ่งเสร็จและอีกอย่างเมื่อเช้าในพิธีหมั้นของเพื่อนส
《Full》ตอนพิเศษนายสามีเย็นชากับคุณภรรยาแสนห้าว!เวลา 21.28 น.ตึก! ตึก! ตึก...เกศชมพูในชุดเดรสเกาะอกสีหวานกำลังเดินตามแรงจูงของสามี เท้าเล็กในรองเท้าส้นสูงสามนิ้วก้าวตามคนตัวสูงข้างหน้า ใบหน้าสวยตอนนี้ฉายแววหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด เพราะก่อนหน้านี้คนที่เดินอยู่ข้างหน้าเธอนั้นได้รับโทรศัพท์จากลูกน้องที่ต่างประเทศ เขาเดินออกไปคุยแค่ไม่ถึงห้านาทีก็เดินกลับมาด้วยใบหน้าเคร่งขรึมก่อนจะมาลากเธออกจางานแต่งเพื่อนสนิทในเวลาต่อมา...ใช่! ตอนนี้เธออยู่ในงานแต่งของเพื่อนสนิทอย่าง ‘แพรพรรณ’ สาวน้อยที่มีบุคลิกราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบและคุณหนู ตอนนี้เธอได้สะละโสดเป็นคนที่สองในกลุ่มเพื่อนที่เธอสนิทมากที่สุด โดยเจ้าบ่าวในงานก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ ‘พี่ชายบุญธรรม’ ของแพรพรรณเกศชมพูเคยแอบคิดเล่นว่าสองคนนี่ต้องมีซัมติงกันอย่างแน่นอน แต่แล้วความคิดเล่นๆนั้นของเธอกลับเป็นความจริงขึ้นมาซะอย่างงั้น แต่ช่างเรื่องสองคนนั้นก่อน ตอนนี้เธอต้องการคุยกับคุณสามีเธอที่เอาแต่ลากเธออกจากงาน และตั้งแต่ลากเธออกมาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย จนตอนนี้เธอชักหงุดหงิดในความเงียบขรึมของเขาซะแล้วสิ-Kedchompoo’s talk-
《Full》Special 3❤ KEN × PAEPUN ❤-Ken's talk-จุ๊บ!"อื้อ~" เสียงของคนตัวเล็กในอ้อมกอดร้องออกมาด้วยความขัดใจ เมื่อผมแกล้งจุ๊บริมฝีปากบางเล่น ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงกว่าๆแล้ว เพราะเมื่อคืนกว่าผมและคนในอ้อมกอดจะได้นอนก็ล่วงเลยมาเกือบเช้า...ก็ช่วยไม่ได้นี่เนอะ เมียผมออกจะน่ากินขนาดนี้ ให้กินทั้งวันก็ยังไหวเลย เมื่อคิดได้แบบนั้นผมจึงก้มลงไปหอมแก้มเนียนเพื่อก่อกวนเวลานอนของเล่นอีกครั้งเฮ้อ! ยิ่งอยู่ใกล้ร่างบางผมรู้สึกว่าผมก็ยิ่งหลงเธอ เมื่อก่อนจำได้ว่าไม่ได้เป็นถึงขนาดนี้นะ แต่พอได้แต่งงานอยู่ด้วยกันแค่นั้นแหละ...รู้เรื่องเลยครับ!อาการคนติดเมียขาดไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว เป็นยังไงเมื่อก่อนไม่เคยสนใจ ออกจะคิดว่ามันความโอเวอร์ ไม่มีใครเป็นอะไรขนาดนั้นหรอกแต่พอผมได้สัมผัสมัน...อื้ม! ไม่มีคำว่า 'โอเวอร์' ไปสำหรับคนรักเมียหลงเมีย พูดไปอาจะยังไม่ค่อยเข้าถึงความรู้สึกที่ผมสื่อออกมา...งั้นผมจะบอกอาการของผมว่ามันหนักขั้นไหน ที่จริงผมว่ามันก็ไม่ค่อยหนักมากเท่าไหร่ นั้นคือความคิดในตอนแรก...วันหนึ่งผมต้องได้เห็นหน้าเมียไม่ต่ำกว่าสามครั้ง ต้องได้กอด ได้หอมและได้จูบเธอทุกครั้งที่ออกจากบ้าน พอตกเย็น
《Full》Special 2❤ KEN × PAEPUN ❤หลังจากที่ฉันแต่งงานกับพี่เคนตอนนี้ก็ผ่านมาแล้วหลายเดือน พี่เคนดีกับฉันมาก เขาดูแลใส่ใจฉันดีทุกอย่าง ถึงแม้บางวันเขาจะต้องออกไปทำงาน แต่พอเขากลับมาบ้านทุกครั้ง ก็จะเห็นฉันทำอาหารไว้รอเขา...ซึ่งหลังจากที่ฉันแต่งงานฉันก็เริ่มเรียนทำอาหารแบบจริงจัง ซึ่งผลลัพธ์ที่ออกมามันก็โอเคนะ ถึงรสชาติจะได้อร่อยเหมือนร้านอาหารดังๆ แต่มันก็ทานได้แล้วไม่เป็นอะไร แฮร่ๆตอนนี้ฉันมาพักผ่อนที่ประเทศบ้านเกิดพี่เคน พูดง่ายๆก็คือตอนนี้ฉันอยู่ที่ญี่ปุ่น เพราะอยากมีเวลาอยู่กับพี่เคนบ้างเพราะตอนนี้ฉันก็ยังมีอาชีพเป็นนักแสดงเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือฉันไม่ค่อยรับงานละครแล้ว รับแต่พวกโฆษณาเหตุผลที่ฉันไม่ได้รับงานละครนั้น ก็ไม่ใช่อะไรหรอก...พี่เคนเขาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่น่ะ ก็อยากรู้ๆกันว่าเขานั้นไม่อยากให้ฉันเป็นนักแสดงแต่แต่แรกอยู่แล้ว ...แต่เป็นฉันเองที่ดื้อดึงอยากจะเป็นให้ได้"...วันนี้คุณจะทำอาหารไทยหรือค่ะ?" เสียงคนในชุดเมดที่กำลังช่วยฉันหั่นผักอยู่เอ่ยขึ้นมา ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เราจะคุยและถามเกี่ยวกับอาหาร"ใช่! เมื่อวานพี่เคนบอกว่าอยากกินอาหารไทย แล้วอีก
Special 1 ❤ KEN × PAEPUN ❤ เวลา 19.46 น. ณ. โรงแรม KM Group กึก! เสียงรองเท้าหนังมันปราบกระทบพื้นคอนกรีดจนเกิดเสียง ร่างสูงในชุดสูทสากลยืนข้างรถหรูราคาแพง ก่อนจะหันกลับไปเรียกหาคนในรถที่นั่งเคียงข้างกันด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "หนูอีฟ..." 'อำพล' มองไปข้างในรถหรูนั้น นัยน์ตาคมไหววูบทุกครั้งที่มองใบหน้าหวานของคนที่อยู่ในรถ ยิ่งมองผู้หญิงคนนี้เขาก็รู้สึกว่าเธอก็ยิ่งสวย สวยไปหมด... ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา รูปร่างหรือแม้แต่จิตใจของเธอ "...คะ?" เสียงหวานของ 'อันนา' ขานรับอย่างไม่ค่อยเข้าใจ ว่าเขาเรียกเธอทำไมก่อนที่ในเวลาต่อมา เธอจะก้าวลงจากรถโดยมีมือเรียวของเขาช่วยจับเอาไว้ "ไปกันเถอะ ป่านนี้คู่บ่าวสาวคงมารอต้อนรับแล้ว" อำพลพูดหลังจากปิดประตูรถ และหลังจากนั้นเขาก็จับมือเรียวเล็กของคนข้างกายมาคล้องแขน ก่อนทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปในงาน หลังจากที่ประตูลิฟต์เปิดออกมายังชั้นห้องบอลลูนขนาดใหญ่ ที่ตอนนี้มีผู้คนต่างเดินไปมากันอย่างครึกครื้น ทุกคนต่างแต่งกายด้วยความสุภาพและเป็นทางการกันหมด ผู้หญิงต่างแต่งชุดราตรีหรือไม่ก็ชุดเดรสสีหวานกันเสียส่วนใหญ่ ส่วนชุดของผู้ชายนั้นเป็นชุดสูทสากลแทบ
Episode 81 End.หลังจากที่ฉันฟังคำพูดนั้นที่หลุดออกมาจากปากพี่เคนนั้น ฉันก็ได้แต่ยืนขมวดคิ้วด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย ฉันเข้าใจในสิ่งที่เขาเอ่ยออกมานะ แต่ฉันกลับไปกล้าคิดไปเองนะสิ!"พี่เคนหมายความไงค่ะ?" ฉันถามเข้าออกไปตรงๆ ก่อนจะสบตากับเขาเพื่อรอคำตอบ แต่หลังจากที่ฉันถามเขาออกไปไม่นาน ฉันก็ต้องชะงักและตกใจเมื่อเห็นกระทำของเขาที่แสดงออกมาอย่างชัดเจน"...แต่งงานกับพี่นะหนูแพร"พี่เคนเอ่ยในพูดประโยคนี้ หลังจากคุกเข่าขอฉันแต่งงาน และการกระทำเขาในตอนนี้นั้นก็ทำเอาสาวๆและใครหลายคนแอบกรีดและคุยกันเสียงกับภาพตรงที่เขาแสดงออกมา ก่อนที่ฉันจะหันไปมองทางด้านหลังจากได้ยินเสียงบทสนนาที่ดังมาแว่วๆ"เอ้ย! ฉันว่าผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน...""อ้าวแกกกก! จะไม่คุ้นได้ไงก็เนี่ยมันพี่ชายบุญธรรมของแพรพรรณเลยนะ!""...เฮ้ย! ถ้าคนนี้พี่ชายบุญธรรมแพรพรรณแล้วผู้หญิงคนนี้ใครล่ะ แต่ท่าทางคุ้นๆเหมือนแพรพรรณนางเอกดังเลย ใช่ป่ะแก..."เสียงผู้คนยังดังไม่หยุด จนฉันต้องละสายตาจากคนพวกนั้นและหันมาโฟกัสที่คนร่างสูงตรงหน้าที่กำลังนั่งคุกเข่ามองมายังฉัน"..." ฉันมองสบตากับพี่เคนผ่านแว่นตาดำนิ่งๆ ในใจ
EPISODE 80"พวกเธอ...*เราจะหมั้นแล้วนะ"พรวด!!!ชายด์ที่กำลังนั่งจิบน้ำเปล่าล้างปากอยู่นั้น ก็เผลอสำลักน้ำออกมาทันที ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองลูกพีชที่ทำหน้าเบื่อหน่ายแต่ก็ดึงทิชชูส่งไปให้เพื่อนอย่างเป็นห่วง"อะไรนะ! นี่นายจะหมั้นแล้วเหรอเมื่อไหร่ ทำไมพวกฉันไม่เห็นรู้เลยล่ะ?" เจนนี่ที่ได้ยินก็ถึงกับโวยวายขึ้นมาอย่างไม่ชอบใจ ก่อนจะพยายามระงับอารมณ์เมื่อเหลือบไปเห็นลูกค้าในร้านและพนักงานต่างมองมาทร่โต๊ะพวกเราด้วยสายตาตำหนิ แต่เจนนี่กลับไม่สนใจ และหันไปให้ความสนใจกับลูกพีชอีกครั้ง"เออนั้นดิ! ไหนครั้งนั้นบอกว่าไม่ได้ชอบผู้หญิงคนนั้นไง ผู้ใหญ่แค่จับคลุมถุงชนเฉยๆไม่ใช่?" พิงค์ที่นั่งเอนหลังกับเกาอี้อยู่เอ่ยถามเสียงเรียบ สายตากลมโตนิ่งเรียบเหมือนคำพูดตอนนี้พวกเราสี่คนหันไปมองลูกพีชเป็นตาเดียว รอคอยคำตอบจากอีกฝ่าย หรือคำอธิบายจากเขาอีกครั้ง"...อือ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว พิงค์น่าจะเข้าใจเรามากที่สุดนะ""ยังไงอ่ะ?" เจนนี่ร้องถามออกมาอย่างไม่เข้าใจ พร้อมกับมองหน้าลูกพีชกับพิงค์สลับกันไปมา"โอ๊ยยย! นังชะนีปากแดงที่พีทมันหมายถึง คือมันกำลังจะบอกว่า ตอนนี้มันกำลังมีความรักกับคู่หมั้นที่เมื่อก่อนไม
EPISODE 79 (NC18++)"พะ พี่เคนคะ...มันสกปรกนะ! อย่าเลยค่ะ!"เสียงหวานที่นอนใต้ร่างผมพยายามร้องห้าม แต่ก็ไม่เป็นผลอะไร ผมแกล้งทำเป็นหูทวนลมกับสิ่งที่เธอร้องขอ และเลือกที่จะทำตามใจตัวเองมากกว่าผมจัดการปลุกอารมณ์รักและอารมณ์มืดของน้องจนสำเร็จ และตอนนี้เธอก็เอาแต่ร้องเรียกหาผมไม่หยุด จนผมรู้สึกอดที่จะพอใจไม่ได้...เพราะผมตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ผมก้มลงไปดูดดึงอกอวบที่ตั้งเด่นอยู่ต้องหน้าด้วยความกระหาย ก่อนจะค่อยจับเรียวขาแยกออกจากกันช้าๆและใช้ท่อนเอ็นที่เริ่มแข็งตัวค่อยสัมผัสถูไถไปมาตรงเนื้ออวบนูน...โดยเฉพาะตรงกลีบร่องที่ยังมีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาตลอดเวลาที่ผมสัมผัสจุดนั้นของเธอ"อื้อ! พี่เคนคะ...แพร พะ แพรไม่ไหว อ่าห์ ละ แล้วคะ อ่าห์ อื้อ!" เสียงหวานร้องเรียกหาผมอีกครั้งในตอนที่ผมใช้ท่อนเอ็นสัมผัสไปตามกลีบร่องในจังหวะเนิบช้า พร้อมกับใช้นิ้วโป้งกดคลึงส่วนอ่อนไหวนั้นให้น้องได้ทรมานเล่น"พะ พี่เคน...แพร แพรไม่ไหวแล้ว ได้โปรด!!!" ผมก้มลงไปดอมดมซอกคอขาว ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่คนตัวเองเกยคางไว้บนไหล่ของผมแล้วใช้ฟันกัดหัวไหล่เบาๆ"ซี้ดดด! หนูแพรต้องการอะไรครับ...บอกพี่ได้ไหม หื้ม...
Episode 78 NC18+++"...พี่เคนรักหนูแพรนะครับ แล้วจะรักแบบนี้ตลอดไป""อื้อ!" หลังจากบอกกับคนตัวเล็กเธอก็ส่งเสียงครางเมื่อผมเลื่อนริมฝีปากลงไปประกบจูบกับเธออีกครั้ง และเสียงของเธอผมจะถือเป็นเสียงการตอบรับความรักของผมที่ต่อเธอแล้วกัน ถึงน้องจะไม่เคยบอกรักผมกลับมาเลยสักครั้ง เพราะตั้งแต่สารภาพรักน้องออกไป น้องก็ไม่เคยพูดคำว่ารักให้ผมได้ยินอีกเลยจนตอนนี้ผมแอบเริ่มรู้สึกหวั่นใจแล้วสิว่าตกลงแล้ว...น้องรักผมแบบที่ผมรักน้องหรือเปล่า?แต่ก็ไม่เป็นไร...เพราะแค่ผมรักน้องแค่นี้มันก็น่าจะเพียงพอแล้ว ผมจะรอวันที่น้องเต็มใจบอกรักผม จะไม่บังคับฝืนใจเธอ เหมือนอย่างที่กำลังจะทำตอนนี้เพราะแค่นี้...เธอก็ช้ำไปทั้งตัวแล้ว หากผมยังดื้อดึงบังคับเอา ‘ความรัก’ จากน้องอีกผมคงจะถูกน้องเกลียดจนไม่ให้อภัยแน่...ผมก้มลงไปดูดริมฝีปากจิ้มลิ้มของคนใต้ล่าง หลังจากจัดการเสื้อผ้าทั้งของผมและของน้องออกไปจนหมด ตอนนี้ก็เท่ากับว่า ผมกับน้องกำลังเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ไม่มีสิ่งใดขว้างกัน นอกจากอากาศภายในห้อง...ผมจูบน้องอย่างกระหาย และยิ่งผมจูบ ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังหลงมัวเมาไปกับความไร้เดียงสาของคนตัวเล็ก และตอนนี้