( Janine )
Miss Janine."
Paglingon ko yung inutusan kong katulong.
"Ok na po ba 'to?"
Inalis niya yung supot.
At napangiti ako.
Yung picture namin ni Julius.
"Perfect timing lang yung dating. Tara isabit natin yan.sa silid namin."
Nang mailagay namin.dumating si Julius.
"Ok ba?" tanong ko sa kanya.
" hahaha. Ang gwapo ko talaga no?"
Napangiwi ako.
Nagtanong ako kung ayos lang.tapos nagbuhat na naman ng sariling silya.
"Puri mo sa sarili mo.sagad."
Niyakap niya ako sa likuran ko.
" First Picture natin. Parang magkabarkada lang.dapat siguro Daring.."
"Upakan kita dyan!"
"Haha. Kaw talaga. Balang araw gusto ko makitang nakasabit dyan. Our wedding picture."
"Yun.kung may oras ka pa."
"To talaga, nagtatampo na sa akin."
"Hindi ah."
"Busy talaga ako ngayon.."
"Narinig ko na yan."
Kaya hinigpitan ni Julius ang y
(Julius)Nang makatulog si Janine kagabi.May pumasok sa isipan ko habang nakatitig ako kay Janine.Kinuha ko ang phone ko.Diniall ko si Deo."Sir.""Maari ka bang makapag-organiza ng suprise wedding para sa amin ni Janine.""Sure Sir!""Good. Kakayanin mo bang mag-isa iprepare yun Deo.""Hehe. I can handle it Sir.syempre kasama ang mga assistance ko. Simple wedding lang. At supresa niyo kay Janine?""Yap.""Saan gagawin Sir?""Dito sa Del Mendevil Mansion ng maiwasan ang mga gate crasher.""Ah, eh.di na po yan suprise kung nariyan si Miss Janine.""Walang problema may lakad siya bukas kasama ni Sya.""Sure Sir. Exciting yata ang araw bukas.""Yap. Lalo na bukas ang finalization ng kaso sa akin.""About nga po pala dun Sir. Malabong di na kayo makatakas sa kaso nila.""I know. Pero sana man lang bago ako makulong sa salang di k
( Janine )"Ok na po ba?". Isang pregnant dress ang suot ko. Ang laki na kasi ng tiyan ko.at sana mamaya makayanan ko ang tension ko.Nagsout din ako ng Blondie hair na Wig. Hehe. Mukha akong Goldilocks."Aba di kita nakilala.""Kayo nga din po. Parang kayo lang po yung principal naming sporty.""Ay naku. Para magmukha naman akong bata.""Hahaha.sure po.""Tara na.""Mauna na po kayo."Nang lumabas si Sya. Kinuha ko yung dalawang papel na nakatiklop. Isa para kay Julius.at idadaan ko naman to para kay Kuya Dexter. Dadaan ako sa punagtatatrabahuan niya.Bago ko ilapag sa study table ni Julius.Hinalikan ko muna ang papel.Sana maintindihan niya. At bago ko tinungo ang pinto. Pinagmasdan ko ang boung silid.Marami ang nangyari sa silid na'to.At di ko makakalimutan ang lahat ng yun.Higit sa lahat.ang paglalambing sa akin ni Julius.Yung larawa
( Deo )"Kumuha na ba kayo ng pari?""Darating na yun mamaya Sir.""Yung pamilya ni Miss Janine, na-inform na ba?""Sir, di makakadalo yung kapatid niyang isa. Kakapanganak pa lang .""Gano'n ba. Yung iba?""Parating na sila.""Good."Heto tumutulong ako sa mga papers para sa legal wedding na'to.Kailangan ko rin kumuha ng mga designer para sa theme ng wedding nila.Hehe. It's my honour na i-organiza ang rush na kasal na'to. At parang tumugma sa love story nila. Puro rush.( Julius )Hindi maganda ang nangyayari sa loob ng korte. Kahit sino man ang naririto maanilisa na quilty ako. Lahat ng ebidensya ako ang itinuturo. Lahat ng tistigo ako parin. Napapakamot na ang mga abogado ko.Tss. Ayoko nang ganito. May desisyon ng nabuo.Tumayo sa platform ang sang babae.Babasahin na niya ang resulta na alam ko na
( Janine )Nang maibaba ni Julius ang phone niya. Talagang nakaramdam ako ng biglang pangungulila.Uuwi na siya. Kung gano'n mababasa na niya ang isinulat ko para sa kanya.Nagmasid ako sa paligid.Napansin ko kanina pang may nagmamatchag sa amin. At natitiyak ko tauhan ni JuliusSi Julius talaga."Banyo lang ako." Nasa Isang foodcourt kami.At kumakain ang dalawa kong kasama."Samahan na kita. Naiihi na rin ako." Si Dra.Napakamot ako.Pero wala na akong nagawa ng sumama nga siya.Madami yung tao at pila ang nangyayari.Magkaibang linya ang pila namin ni Dra.at sa tingin ko mauuna ako.Yun nauna akong nakapasok.Madalian kong isinuot ang damit na binili ko kanina. Kasunod ng pag-alis ko ng wig. At nilagay ko yung kulay itim.Isinuot ko ang jacket at sang cap. Huminga ako ng malalim.At ng buksan ko.Tama lang kakapasok p
( Julius )"Congrats Sir! Ganda ng balita ah." Si Deo ng salubungin niya ang pagdating ko."Oo nga eh. Buti dumating si Atty. Wenziel.""Wedding day ninyo ngayon. Sir, hahaha. Best Wishes Sir.""Ok na ba ang lahat.""Hinahanda na namin ang lahat Sir.""Good. ""Buti pa Sir. Itulog niyo yang eyebags niyo ng mas lalong gwapo kayo sa Wedding niyo.""Oo..magpapahinga talaga ako ngayon. ""Sige Sir."Abala ang boung tao sa Loob. May mga kanya-kanyang hila at ginagawa. Napangiti ako.Maganda nga yung ideya na dito ganapin ang kasal namin ni Janine.Umakyat na ako ng silid. Di pa ako nakaka-hakbang papasok.Tumunog ang phone ko. Si Sya."Master Julius. Si Miss Janine. Nawawala."Halos nagitla ako sa narinig. Binalingan ko ang pinto."Nasaan kayo?!""Sa may malapit na Mall..""Pakilusin niyo na ang mga tauhan ko na nakasun
( Janine )Naka-on yung radio ni Manong. At nakikinig sa balita. Nakinig din ako ng marinig ko ang pangalan ni Julius.Wa-wala siyang kasalanan sa nangyari. Wala.Napatuptup ako sa noo ko.Tiyak nangangalaete na sa galit sa akin si Julius."May problema po Mam?""Ah, wala po." Natigilan ako nang marinig ko ang pangalan ko. Pinaghahanap ako ni Julius. Tinignan ako ni Manong."Buntis rin ang babaeng hinahanap nila.""Kaya nga po.""At buntis ka rin po Mam.""Ah eh. Wala po akong alam tungkol riyan.""Gano'n po ba Mam?"Halos di ako makahinga. Baka nakikilala na ako ni Manong.Nanahimik na lang ako para di niya ako mahalata. Ngunit parang naramdaman ko na umiikot lang kami sa isang lugar.Hangang sa huminto ang sasakyan."Mam, may bibilhin lang ako." Lumabas siya at tumungo sa isang tindahan. Nasilip ko may tinatawagan ito sa tellephono.
(Julius)Halos pagsisipain ko na ang walang mga kwenta kong tauhan. Saka naman nasuntok ko ang pinakapinuno ng tauhan ko. Ambobo!Isang babae natakasan sila!At lalong uminit ang ulo ko nang malaman kong hinabol nila si Janine."Papatayin niyo ba ang mag-ina ko! Buntis si Janine! Baka Nakakalimutan niyo! Wala talaga kayong kwenta." Ang tanong sino ang tumulong sa kanya?At wala talaga kwenta ang tauhan ko. Kahit plate number ng sasakyan di nila nakuha. F*ck Sh*t!( Janine )Napamulat ako."Mama!" sabay takbo ng bata. Bumukas yung pinto.Isang babae at sumunod na nakita ko yung lalaking tumulong sa akin."Gising ka na rin sa wakas.""Kamusta ang pakiramdam mo?" yung babae."Nasaan ako.""Nasa bahay ka namin." Yung lalaki ang sumagot sa akin."Nahimatay ka kanina. Isusugod na sana kita sa hospital ng kanina lang may balita tungkol sa'yo." In
( Karen )"Karen, di tama 'toh.""Tama ang gagawin natin Reymond.""Bakit natin siya tutulungan?""Narinig mo naman kung bakit.""Karen, boss ko ang makakalaban ko dito. Bakit hindi na lang natin siya ihatid, upang mapag-usapan nila ang problema nila. Di natin kailangan maipit sa issue nila.""Makinig ka Reymond. Pasasalamat lang itong gagawin natin. Dahil nilubayan na tayo ng mga magulang ko. At ngayon, dumating siya.at sa dinami-daming tao sa atin siya dumating. Narinig mo.kailangan niya ng tulong. Kailangan natin siya tulungan."Saka ko iniwan ang asawa ko.Bumalik ako do'n sa babae dala ang hapunan nito.( Julius )Pangalawang sulat na nabasa ko mula kay Janine. Pangalawang papel na pinunit ko. Lalo ako nakaramdam ng galit ng mabasa ko ang laman niyon.Wala ba siyang tiwala sa akin!Parang ibinasura lang niya ang pagmamah
( Julius )Lahat ng problema laging may katapat na sulosyun.Kumplikado nga lang kapag napakarami ng sulosyun.dahil mamimili ka kung alin ang tama at nararapat.Kailangan lang natin mag-isip ng maayos.At isa-alang-alang ang kinabukasan ng desisyon mo sa pagpili ng sulosyun.Tama.No Man is an Island.Kahit sabihin mo pang kaya mong manirahan mag-isa. babalutin ka lang ng kalungkutan.Mararamdaman mo lang na walang nagmamahal sa'yo at isinumpa ka para maging malungkot.Tumindig ka man sa sarili mong mga paa.Kailangan mo pa rin ng matatayuan.May pagkakataon na di mo namamalayan.Kailangan mo ng masasandigan, karamay, katuwang at pagmamal. Dahil yan ang bagay na hinabanap ng isang tao para mabubay ng maligaya.Di mo rin namamalayan na unti-unti kang napapalapit sa isang tao. Gaano man katindi ang pag-iwas mo sa kanya.Hahanap-hanapin mo lang naman
"Uy bata… Tahan na.""Paano ako tatahan? Tayong dalawa lang ang andito sa masukal na lugar na'to!""Hindi ah. Andami kayang paru-paro oh.""Ano naman magagawa ng paru-paro?""Eh, ano pa ba ang magagawa rin ng iyak mo?""Natatakot ako.""Mahahanap din nila tayo. Kaya wag ka ng umiyak."Patuloy sa pag-iyak ang batang babae nang…"Sumasakit tuloy ang ulo ko sa'yo."Natigilan ang batang babae. Tinignan niya ito."Namumutla ka?" Saka niya sinapo ang noo ng batang lalaki."May lagnat ka." Tumango yung batang lalaki."Dapat ako ang umiiyak di'ba?""Masama ang pakiramdam mo?""Oo. Kaya wag ka ng umiyak.""Sigurado ka bang mahahanap nila tayo.""Oo. ""Uulan.""Kasi umiyak ka kasi." Tumayo yung batang lalaki."Hanap tayo ng masisilungan habang di pa umuulan."Inilahad ng batang lalaki ang kamay niya sa batang babae.Inabot naman ito
( Julius )Tinapik ako sa balikat ni Daniel."Kung di ako dumating, ang ganda sana ng wakas niyo.""Ayaw mo noon may part 2 pa.""Tss. Kakasawa na kung kayo parin ang bibida.""Haha. Salamat.""Hindi. Andito lang ako para kay Janine.""Di ka na nagsasawa. Ako parin ang pipiliin ni Janine.""Tsk. Kapag sinakatan mo siya, hindi lang ang tsungo niyang kapatid ang uupak sa'yo. Ingatan mo si Janine. Sige, sususnduin ko na yung anak ko.""Mahanap mo rin sana ang kaligayahan mo Daniel.""Nahanap ko na." Sagot niya habang naglalakad na palayo sa amin.Palabas na kami ng Airport nang… May babaeng nakatayo.Suot ay ang pangkasal na nagulo. Yung babaeng tinalikuran ko sa pangako kong wala namang saysay.Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Janine.Ngumiti sa amin si Ivy."Masaya ako na makita kayong magkasama uli."
( DEO )Dahil sa utos ni Sir Julius. May bagay akong nakaligtaan. Ang mga taong nasa likod ng pangyayaring ito.ay may chansang makatakas.Tumawag ako sa tauhan ni Julius na huwag nilang hahayaan na makaalis sina Mr. JAUISE at Miss Leiy. Ngunit huli na ako dahil nakaalis na sila.( JANINE )Dahil hindi ako nakatulog ng maayos sa mga nagdaang araw. nakatulog ako sa upuan ko. Kaya ng magmulat ako. Wala ng mga pasahero na ikinagulat ko.Teka? Lumipad pa lang yung eroplano? Lumanding na ba? Mahaba ba yung pag-idlip ko?Tumayo ako. Saka nasaan ang mga flight attendants? Huh?Nanaginip ba ako?Sumilip ako sa bintana. Nakalanding na nga…Nang biglang .. bumukas ang pinto.Naglakad ako papunta roon. Bumukas ang main door ng eroplano. Pagsilip ko…Halos napasapo ako sa gulat. May malaking tarpul
( Miss Leiy )Si Daniel. No! Ibig ba nitong sabihin…Mismo sa araw na ito magkakalinawan ang lahat?!No! Not this time!"Guard ilabas niyo na yan." Utos ni Uncle.( DANIEL )Anong ibig niyang sabihin?"Guard ilabas niyo na yan." Utos ng matabang Middle-aged na lalaki. Tumalikod na si Julius at bago pa man ako makaladkad.Saka pumasok sa isipan ko ang sinabi niya.Ako ba?! Ako ba ang dahilan?!"Julius! Wala kaming relasyon ni Janine! Magkaibigan lang kami!"( Ivy )Sa sinabi ni Daniel. Biglang natigilan si Julius.Lalo na nang humarap siya. Natatakot na ako.Kaya ako na ang napaurong. Hindi!"Bitiwan niyo siya." At tuluyan na akong napatalikod.( DEO )Nang dumating ako. Akala ko huli na ako. At n
(Julius)Sinarhan na ang pinto. Senyales na dumating na ang bride ko.Napaupo ako. Kinakabahan ako sa gagawin ko.Kailangan ko bang pakingan ang sinabi ng anak ko."The rule is... Iyong dapat po ihaharap niyo sa Kanya ay yung mahal niyo po at mahal din kayo. Do you love Mama Ivy?"Para ito sa kanya at para sa ikakatahimik ng pamilya namin ni Janine.Huminga ako ng malalim.Nagkamali ako. Hindi dapat ako nagmadali sa pasyang ito.Kung di matutuloy ang kasal namin ni Ivy.Aalis siya. Paano na si Kevin?Saka narinig ko na ang Wedding March song.Bumukas ang pinto…( Miss Leiy )Sa araw na ito yung ikinakatakot ko na baka di dumating si Julius ay hindi nangyari.Oo, nakaramdam ako ng tuwa.Sa wakas ito ang araw na gusto kong mangyari.na kala ko impossibleng mangyari.Ngunit ng makita ko
( Deo )Hindi talaga ako dadalo.at papanindigan ko yun. Dahil di ko alam kung bakit di nahahalata ni Julius ang pagkatao ni Ivy. Tss."Sir, may naghahanap po sa inyo." Napasilip ako sa salamin.Yung taong kinuha ko para imbestigahan ang impormasyon na nakaabot kay Sir Julius."Papasukin siya." Nang magkaharap kami. Ipinatong niya sa mesa ko ."Yan yung nakuha kong impormasyon na ikakasigurado ko, ikakalinaw ng lahat.""Ayos kaya pala natagalan ito." Binuksan ko ang folderYung barko kung saan bigla na lang nawala si Miss Janine."Tama yung impormasyon na dinukot si Miss Janine. At ang mga taong nasa likuran noon ay ipinahuli ni Master Julius. Saka ipinagpilitan nilang patay na si Miss Janine matapos tumaob ang bangkang sinasakyan niya. Ngunit ang mga namuno sa nangyari ay.malalaman niyo kung sino kapag binusisi niyo pa iyan."Napatango ako.Sumunod na pahina, isang dalampasigan.
( JULIUS )Nagising ako dahil sa walang modong katok na yun.Nang buksan ko…"Hindi ka parin handa. O baka nakalimutan mo ngayon ang kasal niyo ng pamangkin ko?"Oh. Good. F*ckSh*t!Yung uncle ni Ivy na bigla na lang sumulpot. Di ko alan kung bakit kumukulo ang dugo sa kanya."Gano'n? Nakalimutan ko nga." Saka sinarhan ko ang pinto.Nahiga uli ako .Sana di na muna ako nagising sa araw na ito. Nakakaasar.Ngunit, bumangon na ako. Para ito kay Kevin, kung bakit ko 'to gagawin.( DANIEL )Maaga kaming nakarating sa airport. Halatang may tinatakasan nga si Janine. Isang oras pa ang flight niya at.Isang oras pa bago magsimula ang kasal ni Julius.ayun na rin sa flash news sa may malaking TV kaharap ang waiting area.Tinignan ko si Janine. Halos ayaw niyang tumingin roon at makinig.Kung walang m
( Janine )Sinundo kami ni Deo noong gabing yun. At si Deo na rin ang naghatid sa akin pauwi.Bago ko talikuran si Deo."Deo.""Miss Janine ""Maraming salamat sa lahat.""Ha? Parang mamatay na ako niyan Miss Janine.""At kahit anong mangyari. Wag mong iiwan sa trabaho si Julius at pasecure ang mag-ama ko ha.""Miss Janine.""Sige hangang dito na lang ako." Saka tumalikod na ako.Sinalubong ako ni Daniel."Nakuha ko na yung ticket ko." Bungad na pambati ko sa kanya."Talaga bang tuloy ang alis mo." Marahan akong tumango.Kapag nagtagal ako dito baka di ko na makayanan ang sakit na nararamdaman ko."Hindi mo na ba ipaglalaban yang nararamdaman mo at ang iyong anak." Pinaghahanda ako ng pagkain ni Daniel."Ayoko ng maging komplikado at magulo ang mundo ni Kevin. Sa buhay may kailangan talaga tayong isuko. Kahit gaano pa yun kahalaga.para