JULIAN'S POINT OF VIEWMAYBE this is the right time para bumalik na ako sa Greece. Marami nang nangyari at marami na rin oras na nasayang. Ni hindi ko alam kung ano na ang naging buhay ni Alex since wala na din kaming communication. Habang patuloy kong iniimpake ang ilang kagamitan ko ay mabilis na rin akong lumabas sa condominium na pansamantala kong tinutuluyan. Ngunit bago ang lahat, biglang sumagi sa isipan ko na bisitahin ang isang bahay kung saan matagal ko ng hindi napupuntahan. I immediately check my flight schedule at mamayang hapon pa naman. Maybe this is the right time para mabisita ko man lang ang family ng babaeng pinakamamahal ko. Without hesitation, kaagad kong pinaandar ang kotse ko at nagtungo doon. After how many hours since malapit lang siya sa airport ay pinasok ko ang isang alley kung saan noon nakatira sina Alex. At first, parang nalula ako dahil ang laki na rin pala ng pagbabago ng mga bahay dito. Habang dahan-dahan ko na pinapaandar ang aking kotse ay isa isa
THIRD Person Point of View HALOS hingalin si Jude kakatakbo pabalik sa isang grocery store kung saan siya nanggaling kanina. Lingid sa kaalaman ni Julian na naroroon din pala ang ate Alex nito at busy na bumibili ng mga groceries."Oh Jude?! Bakit? Akala ko ba mauuna ka ng uuwi pabalik sa bahay?" saad ni Alex. "Eh ate...k-kasi..." hinihingal na saad nito dahil sa kakatakbo. "Eh kasi?" pagdugtong ni Alex."Hindi ka pa ba tapos diyan ate? May sasabihin ako sa 'yo." "Ikaw pinapakaba mo ako ah? Sandali lang, ipipila ko na lang 'to sa cashier area. Hintayin mo ako diyan." Halos magmukhang alanganin ang mga naging reaksyon ni Jude at tila hindi ito mapakali. Lubha kasi siyang nagulat nang muli niyang makita ang kaniyang kuya Julian. Alam ni Jude na malaking gulo sa pagitan ng bagong nobyo ng kaniyang ate at ni Julian kapag nagkataon na nagkita ang dalawa. ILANG MINUTO pa lamang ay natapos na rin ipila ni Alex ang mga pinamili nito. At mula sa labas ay naroroon si Jude at tila hindi pa
NASA loob ngayon ang ina ni Alex at bunsong kapatid nitong si Jude. Tuwang tuwa ang ina ni Alex dahil sa wakas ay nakadalaw rin si Brent. "Naku iho, alam mo bang itong nobya mo, ilang araw ka pa lang wala ay tila sabik na sabik na sa 'yo," saad ng ina ni Alex. Ngunit sina Alex at Jude ay nanatiling tahimik sa isa't isa at nakaw na nagtitinginan. "Wow, is it true Alex?" ani Brent sabay akbay sa fiancee nito. "H-ha...mmm, y-yeah, si nanay talaga binubuking ako," ani Alex ngunit tila hindi pa rin maayos ang linalaman ng kaniyang isipan at naka-focus pa rin ito sa ibang bagay. "Oh tikman niyo ito, masarap 'yan Brent favorite ni Alex ang suman na iyan," pag-anyaya ng ina ni Alex. "Wow, looks so delicious po," tugon ni Brent sabay kuha ng tinidor at nagsimula niyang tusukin ang nakabalot pang suman. Kaagad naman na natawa si Jude. "Kuya Brent, you're doing it the wrong way. Ganito kasi 'yan kuya, you pick it up and hubaran mo ganern!" pagbibiro ni Jude na halos matawa ang lahat mal
ISANG malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Julian habang papasok na siya sa loob ng eroplano habang bitbit nito ang kaniyang bagahe. "Wait for me Xarah...I'm coming for you," bulong ni Julian sa sarili bago pa man ito humakpang papasok sa loob kung saan pumwesto siya sa economy dahil ito na lang ang nakayanan niyang bayaran dahil maging ang mga bank accounts niya ay tila kontrolado na rin ni Eros. "You will regret this Eros... you're gonna pay for this." Bulong ni Julian sa sarili, at habang tumatagal ang oras ng biyahe ng eroplano ay palihim na tinitigan ni Julian ang singsing sa kaniyang daliri. "Ikaw na lang ang natitirang bagay na makakapagpabalik sa tunay kong katauhan. Sana maging okay ang lahat pagdating ko sa Greece," aniya. ILANG ORAS pa ang nakakalipas nang marinig ni Julian ang announcement na malapit na sila sa bansang Greece at ng mga oras na iyon ay mariin niyang kinusot ang kaniyang mga mata. Paglapag ng eroplano sa airport ng Greece ay kasunod n
NANG magising si Julian ay naramdaman niya na tila may mabigat sa kaniyang katawan, halos mapa-ungol siya sa sakit habang iginagala ang paningin sa isang madilim na lugar kung saan siya kasalukuyang nakagapos ang buong katawan habang nakaupo. "Fuck! What place is this!" bulalas niya. Maya-maya lamang ay biglang lumitaw ang isang anino sa madilim na banda, at habang lumalapit ito kay Julian ay mas lalong nagpapakita ang tunay na anyo nito. Tattooed man, same resemblance to Julian's physical appearances. Hindi nga siya nagkamali. Si Eros ang muling nagbanta sa kaniyang buhay. Akma na sanang susugurin ni Julian ngunit hindi niya magawa dahil mahigpit ang kaniyang pagkakagapos na halos magmarka ang mga tali sa kaniyang mga balat. "I should've known! Wala kang kasing-sama Eros!" sigaw ni Julian. "Oh? Ngayon mo lang ba nalaman dear brother? Matagal na akong minarkahan ng demonyo, dapat noong una pa lang naging tuso ka na pagdating sa pag-uugali ko," kalmado niyang sabi. "P
ISANG malakas na sapak ang pinakawalan ni Eros diretso sa pagmumukha ni Julian. Ngunit hindi nagpakita ng kahinaan o pag-inda si Julian. "Is that the best you can do? Matapang ka dahil alam mong nakagapos ang buong katawan ko," ani Julian sabay dura sa harapan ni Eros. "Hmm...kahit anong sabihin mo, just accept the fact na ito na ang magiging kapalaran mo! Wala ka ng magagawa Julian. Ikaw ang ililibing ko ng buhay and I'll make sure na kahit kaluluwa mo ay walang magagawa sa paghihiganti mo!" galit na sigaw ni Eros. "Then kill me now. Kill me Eros!" "Don't be in too much of a hurry, darating tayo diyan. Hindi mo alam kung gaano ako kasaya ngayon, dahil finally...nakuha ko na rin ang matagal ko ng inaasam," ani Eros. "Gano'n naman pala, alam mong wala akong kalaban-laban sa 'yo ngayon Eros...why don't you just kill me now! Para wala ng hadlang sa mga problema mo!" galit na sigaw ni Julian at puwersahan pa rin niyang iginagalaw ang katawan na halos kulang na lamang ay m
"THAT'S not true! Brent won't do that! Kilala kita Veca, you will do everything para sirain si Alex!" "Choice mo 'yan Julian, I'm just telling the truth! See it for yourself 'yon ay kung gusto mong patakasin kita dito," painis na bulong ni Veca. "At ano ang magiging kapalit Veca, kilala kita, hindi ka basta basta tutulong ng ganiyan kung wala kang hinihintay na kapalit," saad ni Julian habang tagaktak ang pawis nito. "Huwag mo muna isipin ang bagay na iyan Julian. Eros will kill you, we don't have much time!" Sagot ni Veca at ipinagpatuloy niya ang pagtanggal sa mga tali na nakagapos sa buong katawan ni Julian. Ilang minuto pa lamang ay waging napakawalan ni Veca si Julian at dahan-dahan sila sa kanilang paghakbang upang hindi magising ang ang lalakeng nagbabantay sa kanila at mukhang tulog-mantika nga ito. "There, naroroon ang sasakyan ko Julian, walk faster dahil I'm not sure kung nag-iisa lang ang lalakeng 'yan," ani Veca habang patuloy nilang tinatahak ang madilim
HINDI mawari ni Julian kung ano nga ba ang nararamdaman niya sa mga nasabi ni Veca. Napasabunot na lamang siya sa kaniyang mukha sabay yuko. "You need to be careful Julian. Mas dalekado kapag nalaman ni Eros na tinutulungan kita. Hayaan mong ako lahat ang gumawa ng mga epektibong hakbang para makaganti ka, tayo." Muling saad ni Veca. Muling ini-angat ni Julian ang kaniyang paningin kay Veca na noo'y patuloy pa rin ang paghagod ng dalaga sa kaniyang likuran. "Julian...ano ba ang nangyari. Paanong...paano ninakaw ni Eros ang katauhan mo?" curious na tanong ni Veca. Saglit na napasinghal si Julian bago magsalita. "Veca...Eros tried to kill me noong nasa Pilipinas pa kami ni Alex. And I'm so fucking stupid! Dahil ang akala ko totoo ang paghingi niya ng tawad. Pero...ng mga oras na iyon, may binabalak na pala siyang masama sa akin. Naramdaman ko na lang ang matigas na bagay na tumama sa ulo ko then after that hindi ko na maalala ang sumunod na nangyari dahil nawalan ako ng
[Third POV] KALAGITNAAN ng gabi nang bigla na lamang nagising si Julian. Tila nanggaling ito mula sa isang malagim na panaginip na halos mapasigaw pa ito habang tagaktak sa pawis. "Mom!" Hinihingal itong napabalikwas sa kaniyang pagkakahiga. Nang mapagtanto niyang isa lamang iyong panaginip ay kaagad itong napahawak sa kaniyang noo. "Damn..." bulong nito. Alas nuwebe na noon ng gabi nang marinig ni Julian na tila may kumakalampag sa ibang bahagi ng kanilang mansion. Hindi nag-atubiling bumangon si Julian upang tingnan kung sino ang taong naroroon. Lumabas itong suot lamang ang kaniyang blue jeans. "Mom?" Pagtawag ni Julian na sa pag-aakalang naroroon ang kaniyang ina. Nang masundan nito ang tunog ay biglang naibsan ang kaba ni Julian nang masilayan nito ang kaniyang ama na mag-isang kumakain. Mukhang kararating lamang nito mula sa kaniyang trabaho. Akma na sanang magsasalita si Julian ngunit mas pinili na lamang niyang huwag gambalain ang ama at baka makarinig pa
[Third POV] SINUBUKAN ni Mrs. Elaine na pigilan ang anak sa pag-alis nito. "Anak, please...kumalma ka. Bago mo subukan na hanapin si Alex. Umupo ka muna at magpahinga. After this, mag-uusap tayo ulit. Kailangan ko kayong kausapin ni Eros. Kailangan kong ayusin ang gusot sa pagitan ninyong magkapatid." "Mom...maging ako man ay hindi ko rin naman kagustuhan na maging ganito kami ni Eros. But he left with no choice! He drives me mad! Hinayaan niyang magtanim ako ng sakit na loob sa kaniya!" "Anak, alam ko. Naiintindihan kita, pero huwag ka lamang magpapadala sa galit mo okay? Natatakot lang ako na baka kung ano ang mangyari kapag nagkita kayong dalawa ni Eros. Hayaan mong ako ang magparusa sa mga ginawa niya sa 'yo. Ipaparating ko ito sa daddy mo. Magpahinga ka anak please..." pagmamakaawa ng kaniyang ina. Sa puntong iyon ay naging kalmado si Julian, ang dating naikuyom na mga kamao ay unti-unti nang nagpapakawala ng sakit ng loob at poot. "I'm sorry Mom. Hindi ko na talaga
[ Third POV] KINAUMAGAHAN, bahagyang nagising si Julian dahil sa mga kakaiba at sari-saring huni sa kaniyang paligid. Tumatama na rin mula sa salamin ng kaniyang sasakyan ang mataas na sinag ng araw. Napakusot siya ng kaniyang mga mata at iniinda ang nangawit na katawan nito. He moaned while yawning. Hindi niya lubos akalain na nakatulog siya dahil sa pagod pagkatapos ng naganap kagabi at pagtangka nitong pagtakas. Ngayon ay magkakaroon na siya ng kalayaan upang makauwi sa tinutuluyan nito. Kaagad niyang pinaandar ang makina at bago siya umabante ay siniguro muna nitong walang ibang tao na bubungad sa kaniya lalo na si Veca. Bakante ang daan at mukhang walang paparating kaya hindi na siya nagalangan na paharurutin ang sasakyan nito ng mabilis. SA KABILANG DAKO abala noon si Mrs. Elaine Evans ang ina ng kambal na sina Eros at Julian. Patuloy pa rin siya sa paghahardin hanggang sa biglaang tumunog ang doorbell mula sa kanilang gate. Kaagad na napahinto ang ginang sa kan
[Third POV] SA KABILANG BANDA ng Greece kung saan kasalukuyang nakakulong si Julian. Halos mabagot si Julian sa kakaisip ng paraan kung paano siya makakatakas sa kinalalagyan niya ngayon. Mautak si Veca at tila pasadya niyang ginawa ang basement na iyon upang hindi makatakas si Julian. "Hindi ako maaaring magmukmok na lamang dito. Kailangan kong gumawa ng paraan para makatakas," bulong nito sa kaniyang sarili. Nang maramdaman ni Julian na tila may mga yapak na paparating ay kaagad niyang kinuha ang maliit na kutsilyo at pasadyang sinugatan ang kanang kamay saka mabilisan na ipinahid ang dugo sa may bandang ilong nito at napahiga kaagad sa sahig. Inaasahan ni Julian na ito na lamang ang pinaka-epektibong paraan upang makalabas siya sa basement. Sakto naman noon ang pagpasok ni Veca at labis siyang namutla sa pagkagulat nang makita si Julian na noo'y nagkunwaring nakabulagta at walang malay. "No! This can't be! Julian!" saad ni Veca at patakbong nilapitan si Julian and she
[Third POV] UNANG NASILAYAN MULI ni Alex ang paglubog ng araw sa baybayin ng Greece kasama si Brent. Sa puntong iyon ay hindi mapigilan ni Alex na mapaluha dahil sa kalagayan ng kaniyang fiance. Patuloy pa rin silang naglalakad at magkasamang sinasariwa ang malamig na simoy ng hangin. "Ito 'yong place na dati mong pinupuntahan 'di ba? It's nice to be back, nakakagaan ng pakiramdam mahal," ani Brent habang nakangiti at nakatingin sa bawat paghampas ng naglalakihang alon. Ngunit lingid sa kaalaman ng binata ay pasimple siyang pinagmamasdan ni Alex. Naglalakbay ang paningin ni Alex sa maamong mukha ni Brent, ang laki ng pinagbago niya, bumagsak ang katawan dala ng sakit niya. "Tinititigan mo na naman ako mahal," ani Brent at tila napansin niya ang pasimpleng titig ni Alex mula sa peripheral view nito. Kaagad na humarap si Brent and he gently hold Alex's hand. Napansin ni Brent na ang lungkot ng mga mata ni Alex, na til a ba'y pinipigilan nito ang pag-iyak. "C' mon, tell me. May bu
[ Alex POV] NAHALATA ko ang pagkadismaya sa mukha ng Lola ni Brent habang pinapakiusapan siya ni Mr. Evans na 'wag dapat ma-involve ang usapang negosyo. I saw Mrs. Moore sighed deeply. "Mr. Evans, hindi naman ako 'yong tipong namemersonal, as I've said, ang nakaraan ni Alex at Julian ay matagal ng tapos sa kasalukuyan. Ang akin lang naman, gusto kong tratuhin ninyo bilang miyembro ng company si Alex. She's my son's wife, at kung ano ang way ng pagtrato ninyo sa akin, ay dapat balanse din sa ipinapakita ninyo sa harapan ni Alex, KAHIT PA HINDI KO NAKIKITA," saad ni Mrs. Magda Moore. Deep inside, sobrang saya ng damdamin ko dahil... feeling ko, may kakampi na ako sa lahat. Feeling ko, tunay na pamilya na ang turing sa akin ng Lola ni Brent. After ng salitang iyon ni Mrs. Magda ay may BAKAS ng pagaalinlangan sa mukha nila. Si Veca na noo'y pasimpleng nakatingin sa kawalan habang nakataas ang isang kilay and the rest...parang mga nalugi. "Don't worry Mrs. Magda, asahan ninyo na, f
[Alex P.O.V.] NANG MATAPOS ang mainit na eksena sa conference room ay nagdesisyon akong pumunta saglit sa female comfort room upang maibsan ang kabang kanina ko pa pinipigilan. Habang nakatingin ako sa sarili kong repleksyon sa salamin ay unti unting gumuhit ang mapaglarong ngisi sa aking labi. "Tama lang ang ginawa mo Alex. Huwag mo na hayaang tapak-tapakan ka pa nila. Pagkakataon mo na 'to para patunayan sa kanila na mali ang paraan ng panghuhusga nila sa akin noon." Ito na lamang ang mga binitawan kong salita habang inaayos ko ang aking postura. Ayaw ko ng magpaapekto sa lungkot. Hindi na ako papayag na muli pa nila akong maliitin. Habang nakatitig ako sa salamin ay kaagad akong nagulat nang may marinig akong sigawan ng mga bata mula sa labas ng comfort room. Sigaw ng masakit na pag-iyak. Nagmadali akong lumabas, at pagkabukas ko nga ng pinto ay bumungad sa akin si Veca na sinisigawan at sinasaktan ang mga bata. Sumagi sa isipan ko na baka ito na ang mga anak nila ni Julian,
[ Alex P.O.V.] BAGONG UMAGA, BAGONG YUGTO sa aking buhay. Marahan ko noon na inaayos ang aking sarili. Bumagay ba sa akin ang office suit na 'to? Alex magagampanan mo ba 'to? Ito na lamang ang naging tanong ko sa aking sarili habang nakatitig sa salamin. Kasalukuyan ngayon ako nag-s-stay dito sa mansion nina Brent, isa na rin itong hakbang para magpanggap kaming mag-asawa. Maya-maya lamang ay kumatok si Mrs. Magda at kaagad ko naman siyang pinagbuksan ng pinto. "Good morning po," bati ko habang nakangiti. Mrs. Magda was stunned nang makita ang aking itsura. "Oh wow, very strong and sophisticated...ano, ready ka na ba? Huwag kang kabahan hija. For now, itu-tour muna kita sa loob ng company at ipapakilala sa mga board members at sa mga employees ko, cheer up hija, you can do this," ani Mrs. Magda na lalo pang nagpapalakas ng loob ko. "Hindi ko po maiwasan na kabahan." Saad ko. "C'mon hija, mawawala na ang kaba mo kapag ikaw na ang chairwoman okay? Halika, puntahan
[Alex P.O.V.] "Hey Alex... I heard that. Did you just say you love me?" pag-uulit ni Brent habang hawak ang aking mga kamay. Wala akong ibang naging tugon kung hindi ang isang matamis na ngiti at pagtango. After that ay nakita ko rin siyang bumulusok sa tuwa at niyakap niya ako ng mahigpit. "Final na iyan? Sure na ba iyan?" paninigurado niya. "Yes Mr. Moore, sure na sure." "Yes!" aniya. "Parang gusto ko na tuloy na pagkalapag ng eroplano sa bansang Greece ay idederetso na kita sa altar," sabik niyang saad. "Hmm, ikaw talaga. Bago ang lahat ng iyon, gusto ko munang magpalakas ka okay? Huwag kang mag-alala. Nasa tabi mo lang ako," saad ko habang hawak-hawak ng isang palad ko ang kaniyang pisngi. He immediately grab my waist at tila wala ng katapusan ang pagtitig sa akin ni Brent. Ngayon parang mas lumabas ang sweet na side na pag-uugali ni Brent at hindi ko maikakailang nakakaramdam ako ng kilig. "You know what mahal...parang nabunutan ako ng tinik nang pasimpl