Kabanata 31

-Hindi sya! Hindi sya ang tatay mo at wala na ang tatay mo, Leticia!" Pahysterical niyang saad kaya naguguluhan ko siyang tiningnan.

"Pero gusto ko pong makasiguro dahil hindi ako matatahimik hangga't hindi ko napapatunayan na hindi siya si tatay," hindi niya parin ako binibitawan."Please, Nay..." pagmamakaawa ko.

Pumikit siya ng mariin at unti-unti akong pinakawalan. Hindi na niya ako napigilan pa nang tumakbo ako palapit sa lalaking nasisiguro kong aking ama. Tumigil siya sa paghakbang at nag-angat ng tingin sa 'kin. Nagtitigan ko ng malaya ang kabuuan ng mukha niya kahit pa may hadlang na salamin sa mata ay ramdam na ramdam ko ang lukso ng dugo.

"Do you need anything, hija?" tanong niya.

Hindi niya ba ako namumukhaan o naaalala man lang?

"Hindi mo ba talaga ako nakikilala, Tay?" tinanong ko pabalik at bumakas ang gulat sa mukha niya.

Inangat niya ang kamay para tanggalin ang suot na shades, tumingin sa akin ang asul niyang mga mata. Pumatak ang luha ko at walang pagdadalawang isip