Chapter Twenty One

Nagtagpo ang mga kilay ko habang nakatingin kay Ate Quira, ang pangalawang kapatid ko at nag-iisang babae sa aming magkakapatid. Nakangising tumaas-baba ang mga kilay lang ang tinugon nito.

“What are you doing here, Ate?” I asked and offered her snacks. Masyadong matakaw ang kapatid kong ito kaya pagkain ang pinakamalaking kahinaan nito. Hinding-hindi niya ito tatanggihan, siguradong mas uunahin niya pa ito kaysa sa mga ginagawa niya.

“Ano ibig mong sabihin, Cai?” Natatawang tanong niya at umiling-iling bago bumalik ang tingin sakin. Nakadekwatrong umupo siya at mas lumapad ang ngiti. “Syempre pumunta ako para bisitahin ka, kaya huwag kang OA ha. Kung hindi ka lang babaero edi iisipin ko talagang bading ka,”

“Enough of that, defensive mo masyado. Hindi mo ba natatandaan na huli mong punta dito—or should I say huling balik mo rito sa Pinas ay tatlong taon na ang nakaraan. Halatang-halata sa mukha mo na may tinatago ka, don't worry hindi na ako magugulat kung sasabihin mo na pinapaban