Third person point of view"Doc Leslie wait!" Napahinto si Leslie sa paglalakad ng marinig na tinatawag ang pangalan niya.Hindi siya lumingon dahil alam niya na makikita ng mga ito ang luha niya, kaya naman hinintay nalang niya na makarating ang ito sa kinaroroonan niya.Nung maramdaman niya ang presensya nito ay naagpatiuna na siyang naglakad pabalik sa opisina niya kung saan plano niya naman talaga na pumunta.Wala siyang kibo hanggang sa makapasok sila ng opisina niya ay saka lang niya ito binalingan para kausapin ng hindi nahihiya na ipakita dito ang mga luha niya."Ano iyon Mr. Aballe?" Nagulat ang matanda pagkakita sa mga luha niya pero kalaunan ay ngumiti ito ng tipid."Brain Tumor," biglang sambit nito.Nanigas siya at pansamantalang hindi nakasagot pero later on ay tinignan niya ito ng puno ng pagtataka."Ano po ang ibig ninyong sabihin?" Tanong niya sa matanda habang pilit na iwinawaksi ang tinuran nito."You know what I'm talking about Doc Leslie," makahulugang sagot nito
Third person point of viewKinabukasan ang nakatakdang araw ng CT ni Alisson pero hindi nila makuhang tumayo a higaan."We need to get up," ani ni Leslie sa katabi niyang si Alisson pero siya mismo ay hindi tumitinag para bumangon sa kama na kinahihigaan.Humigpit ang yakap ni Alisson sa hubad niyang katawan, "do I have to go through that test?" Tanong ni Alisson, his voice is etched with worries.Hinawakan niya ang kamay nito na nasa may tiyan niya at bahagya iyong pinisil, "you don't have to, but you need to."Hinawakan nito ang baba niya at ipinaharap ang mukha niya dito, "paano kung hindi maging maganda ang resulta ng test?" Tanong nito.Hindi niya alam kung ano ang isasagot sa tanong nito malaki kasi ang possibility na negative ang outcome ng CT nito."Paano natin malalaman kung hindi mo gagawin? And don't worry because I am here and I'm not going anywhere," she assured him.Hinimas nito ang baywang niya, "you'd do that kahit hindi mo ako boyfriend?" Hopeful na tanong nito.Napai
Third person point of view"Saan ba kayo nanggaling, kanina pa nakahanda ang CT Room?" Tanong ni Director Chen na bakas ang pagkakabalisa sa mukha at boses.Hindi siya kumibo sa halip ay binalingan niya si Alisson at bahagyang pinisil ang mga kamay nito bago sinenyasan na pumunta na ito sa may malaking tube na nagsisilbing scanner."Leslie?" Tawag nito sa pangalan niya.Tinignan niya ito at nakita niya na hindi ito kumilos para sundin ang utos niya.Nagpakawala siya ng buntong hininga at mas lumapit dito.Ipinatong niya ang kamay niya sa ulo nito at bahagya iyong tinap, "everything will be fine," nakangiting aniya.Tumango ito at nagsimulang maglakad papunta sa bed na naka-set para rito.Hinintay niya munang makahiga at makapag-settle si Alisson bago siya nagpunta sa nag-iisang monitor dito sa kwarto."Be careful," wika ni Alyanna pagkarating niya sa tabi nito.Alyanna San Pedro is a general surgeon like her, mas nauna lang ito sa kaniya napasok dito sa hospital.Nagtaka siya sa sina
Third person point of view"Is there something wrong?" Tanong ni Alisson habang naglalakad sila pabalik sa opisina niya. Napansin siguro nito ang pananahimik niya.Hindi siya sumagot sa tanong nito, nagpatuloy lang siya sa paglalakad.Kanina pa niya iniisip ang mga nangyari kanina pero hindi niya talaga makuha kung bakit gusto nitong maglihim sa mga magulang tungkol sa resulta ng test nito."Come on Leslie, talk to me," giit nito."What do you want to talk about?" Walang emosyong tanong niya."About you attitude!" Pasinghal na sagot nito.Hindi niya nagustuhan ang pagtataas ng boses nito pero hindi siya sumagot, tumingin siya sa paligid at doon niya lang napansin na pinagtitinginan na sila ng mga tao."Aren't you gonna answer me!?" Muli ay tanong nito. He doesn't seem to notice na maraming tao ang nanunuod sa kanila o wala lang talaga itong pakielam.Nagmadali siya sa paglalakad hanggang sa makarating sila sa tapat ng opisina niya. Padarag na binuksan niya ang pinto at dire-diretso n
Third person point of viewSa pagmulat ng mata ni Leslie ay napapakurap-kurap na iginala niya ang paningin sa kabuuan ng silid. Nagtaka siya dahil wala ni isa man sa mga gamit doon ang pamilyar sa kaniya, tanging ang kulay lang ng pader na abuhin ang pagkakaparehas sa kwarto niya.Napabalikwas siya ng bangon dahil sa pinaghalong takot at kaba ng biglang may bumagsak na mabigat na bagay sa kandungan niya dahil sa ginawa niyang biglaang pagbangon.Tinignan niya iyon at halos panawan siya ng ulirat ng makita niya ang matipunong braso. Binaybay ng paningin niya ang braso sa kandungan niya hanggang sa dalhin siya noon sa hubad na likod ng isang lalaki.Nakadapa ito at nakapaling sa kanan niya kaya naman hindi niya kita ang mukha nito. Hindi niya alam kung ano ang gagawin, plano na niya sanang sumigaw pero ayaw niya itong magising.Nagpapanic na inalis niya ang kamay nito sa kandungan niya pero imbes na matanggal niya ito ay mas bumigat lang iyon at nagsimula ng kumilos.Humimas iyon sa hit
Third person point of view"Oh, bakit parang gulat na gulat kayo na makita ako?" Nakataas ang kilay na tanong ni Sheena sa kanila pero diretso ang matalim na tingin nito sa kaniya.Hindi siya kumibo sa tanong nito sa halip ay binalingan niya si Alisson para ito ang sumagot para sa kanila."What are you doing here Sheena?" Seryosong tanong ni Alisson.Bumaling si Sheena kay Alisson at ang mga matatalim nitong titig ay biglang naging malungkot."Alisson!" Pagpalahaw nito at kaagad na tumakbo para dambahin ng yakap ang lalaking katabi niya.Napaatras si Alisson dahil sa impact ng ginawa nitong pagdamba dahilan para mawalan ito ng balanse, mabuti nalang ay naayos nito ang pagtayo kaya hindi ito tuluyang natumba. Pero dahil hawak ni Alisson ang baywang niya ay nadamay siya sa pagkakawala ng balanse at bumagsak, idagdag pa na masakit ang pang-ibabang katawan niya pero hindi iyon ang naging dahilan ng pagbagsak niya kung hindi ang pagtulak nito sa kaniya habang nakayakap kay Alisson.BLAG!
Third person point of viewIs it really true that all of your memory brings back when your life is in danger? Kasi kung totoo iyon ay, yun ang nararanasan niya ngayon habang nakatingin sa vase na rumaragasa papunta sa kaniya.Sinubukan niyang umalis sa kinatatayuan niya pero pakiramdam niya ay ipinako na ang mga paa niya."Leslie!!!" Sigaw ni Alisson.BLAG!Mabilis ang mga sumunod na pangyayari, for a moment akala niya ay kataputasan na niya and the next thing ay natagpuan nalang niya ang sarili na nakahiga sa malamig na sahig habang may mabigat na bagay ang nakapatong sa kaniyang tiyan."What the hell are you doing!?" Dinig niyang singhal ni Alisson.Napatingin siya rito at nakita niya ito na tumatayo. Ito pala yung mabigat na nakadagan sa kaniya.Wala sa sariling kinapa niya ang sariling katawan at napabuga siya ng malakas na hininga ng malaman na maayos lang siya."Huwag kang mag-alala dahil buhay ka pa sa ngayon, pero hindi na rin iyan magtatagal."Nangatal siya pagkarinig sa taha
Third person point of view"AAHHH!" Napabalikwas ng bangon si Leslie na humahangos na akala mo ay galing sa isang karera. "Panaginip lang pala," usal niya at nakahinga ng maluwag.Sa panaginip niya ay nakarinig siya ng tunog ng pagkabasag at nagsimulang magkulay dugo ang buong paligid niya.Kaagad na hinanap ng mga mata niya sis Alisson at bumagsak iyon sa katabi niya kung saan ito humiga habang yakap siya sa pagtulog pero walang tao doon.Binaha ng pangamba ang dibdib niya, "'Alisson!?" Sigaw niya ng hindi umaalis sa higaan.Hinintay niya na may humahangos na tatakbo palapit sa kaniya pero wala kaya naman nagsimula na siyang kabahan dahil baka iniwan na siya nito para puntahan si Sheena.Umalis siya sa kama at naglakad palabas ng kwarto.Blag!Pipihitin pa lang sana niya ang seradura ng mapatigil siya dahil nakarinig siya ng mahinang pagbagsak, sa sobrang hindi ay parang sinadya para hindi niya talaga marinig.Nanlaki ang mga mata niya at kinalimutan na niya ang paglabas. Kumari
Third person point of viewFive months later..."Alisson!!!" Sigaw ni Leslie ang pumuno sa buong delivery room. "Fvck! Fvck! My wife," malulutong na napamura si Alisson habang kinakabahan na nagpapabalik-balik siya ng lakad sa harapan ng delivery room. Kasalukuyang nasa loob ng delivery room si Leslie dahil manganganak na ito sa bunso nila. Hindi niya alam ang gagawin, kanina pa niya tinawagan ang parents nila pero ang sabi ng mga ito ay nasa cavite pa dahil sa isang business trip. Na-stuck daw ang mga ito sa traffic."Calm down bro," pagpapakalma ni Arisson sa kaniya.Napatingin siya dito at sa asawa nito na kalmado lang na nakaupo sa isang mahabang metal na upuan."Paano ninyo nagagawang maging kalmado? Nasa bingit ng kapahamakan ang asawa ko?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa mga ito.Pinagtaasan siya ng kilay ni Joana Mei bago inirapan, "napagdaanan na ni Leslie iyan sa una ninyong anak kaya pwede ba kumalma ka dahil baka sipain kita palabas!" Singhal nito sa kaniya.Nanghihin
Third person point of view"Mommy, you are so beautiful po."Nakatayo si Leslie sa harapan ng nakasaradong pinto bg simbahan kung saan mangyayari ang kasal niya ngayong araw.Puno ng kasiyahan ang puso niya habang katabi niya ang anak niya pero ramdam niya na parang may kulang. Isa sa mga naging tradisyon ng filipino na kasama ang magulang sa paglalakad sa altar pero ngayon ay iba dahil anak niya ang kasama niya."You are crying Mommy," komento ng anak niya.Pinalis niya ang luha niya at nakangiting tinignan niya ang anak niya, "huwag mong intindihin si Mommy anak miss lang niya yung mga Lolo's and Lola's mo," sagot niya dito.Malawak na ngumiti ang anak niya sa kaniya, "let's go na po Mommy!" Excited na sambit nito at inakay siya.Napapantastikuhan na tinitigan niya ito pero kalaunan ay ngumiti nalang siya at nagpatangay sa ginagawa nitong pag-akay sa kaniya.Nagsimula silang maglakad papunta sa nakasaradong pinto ng simbahan."Mommy wait lang po," anito na pinatigil siya sa paglala
Third person point of viewOne year later..."Alliyah, pakikuha nga anak yung iluluto ni Mommy doon sa ref!"Isang taon na ang nakakalipas simula nung talikuran nila ang marangyang buhay. Kasabay ng pagtalikod nila sa buhay na kinalakihan ay tinalikuran din nila ang mga tao na naging parte niyon.Hindi niya masasabi na naging madali ang buhay nilang mag-anak dahil sa totoo lang ay sobrang hirap. Ilang beses niyang tinangka na magsabi sa mga magulang niya pero hindi niya magawa dahil hindi pa niya kayang harapin ang mga ito.Sobrang sakit nung mga nangyari, marami ang nagbuwis ng buhay at hindi niya matanggap na isa siya sa mga dahilan kung bakit nagawa ng mga malapit sa kaniya ang manakit ng iba.Pero may kasabihan nga na time heal all wounds at masasabi niya na sa loob ng isang taon ay natanggap na niya ang lahat at handa na siyang igawad sa mga nagkasala ang kapatawaran."How are you my lovely fiance?" Bulong nito habang nakaakbay sa kaniya at ginagawaran siya ng magagaang halik sa
Third person point of viewBANG!"Aahh!" Sigaw ni Aragon kasabay ng pagluhod nito sa semento dahil sa tama ng bala nito sa binti."Stop running, because you have nowhere to run," ani West habang pinapanood si Aragon na nagpupumilit makatayo ng tuwid.Dahan-dahang naglakad si Aragon pagkatapos makuha ang balanse na kailangan nito, pero hindi pa ito tuluyang nakakahakbang ay muli itong bumagsak kasabay ng muling pag-alingawngaw ng putok ng baril."Give up already, kasi hindi ka na magtatagal." Napahiga si Aragon sa marumi at magaspang na sementadong kalsada. Nakangiti itong tumingin sa kaniya, "kill me now!" Pang-uudyok nito sa kaniya.Humigpit ang hawak niya sa baril at magkakasunod siyang napailing, "I can't," sagot niya dito.Tumalim ang mga mata nito, "kill me!!" Mas malakas ng sigaw nito na wala na ang pag-uudyok. Nakikita niya ang pagod sa mga mata nito, kung sa ibang pagkakataon lang ito ay baka hindi na nito kailangan na sabihan siyang patayin ito dahil bago pa bumuka ang bibi
Third person point of viewBANG!"Aaahh..." Sigaw ng mga tao na nasa loob ng hospital room ni Leslie kabilang ang mga nurses na nagra-rounds para tignan siya pagkatapos marinig ang alingawngaw ng putok ng baril.BLAG!"UGH!" Dinig nila ang malakas na kalabog ng pagbagsak kasabay ng pagdaing. Dahan-dahan niyang ibinaling ang mga mata niya sa pinanggalingan ng tunog at nahintakutan siya nung makita niya ang isa sa mga nurse na hawak ang tagiliran na punong-puno ng dugo."Mommy!!!" Pagpalahaw ng anak niya na nakatingin sa nurse na nakahiga sa sahig habang naghahabol ng hininga."Sh*t!" Mura ni Alisson at mabilis na niyakap ang anak nila bago itinago sa likuran nila."Bakit niyo ba ginagawa ang bagay na ito!?" Sigaw ni Leslie sa dalawang kabataan na nasa harapan nila at tinututukan sila ng baril.Tahimik lang silang nagkakasiyahan ng pamilya niya ng bigla nalang bumukas ng malakas ang pinto ng kwarto at pumasok ang dalawang lalaking ito at nagsimulang pagbabarilin ang mga kasangkapan sa k
Third person point of view"Papatayin kitang hayop ka!" Sigaw ni Dominador at mabilis na sinugod ang bagong dating na bisita.Kaagad na pinigilan ni West at Walter si Dominador sa pagsugod nito."Ano ang kailangan mo dito Aragon Costales?" Matalim na tanong ni Prim sa nakangising bisita.Mas lumawak ang ngisi ni Aragon, "chill guys! Masyado kayong mainit," Natutuwang sambit nito habang nagtataas ng kamay bilang pagsuko.Sa halip na matuwa ay nakaramdam ng inis ang mga miyembro ng black organization."Hindi ka pupunta dito para lang sa wala Aragon kaya huwag mo ng aksayahin pa ang mga oras namin at sabihin mo na kung ano ang pakay mo dito?" Inip na tanong ni Nero.Sa lahat ng miyembro ng Black Organization si Nero ang isa sa mga mainipin at literal na mainitin ang ulo at laging napapasama sa gulo.Nagkibit muna ng balikat si Aragon at dahan-dahan na naglakad palapit sa pang-isahang sofa at prenteng naupo doon.Pinanood nila ang bawat galaw nito habang pinapanatili ang pagiging alisto l
Third person point of viewDahan-dahan na nagmulat ng mata si Leslie at kulay puting paligid lang ang bumungad sa kaniya.Patay na ba ako? Tanong niya sa sarili habang iginagala ang tingin sa kulay puting paligid."Love! Thank god you are awake!" Dinig niyang bulalas ni Alisson at mahigpit siyang niyakap.Humiwalay ito sa kaniya at hinawakan siya sa magkabilang balikat at sinuri."W-Where am I?" Tanong niya dito habang iginagala ang paningin sa buong paligid."Hospital, you have been sleeping for forty eight hours," sagot nito."Forty eight hours!?" Hindi makapaniwalang bulalas niya na kaagad naman tinanguan ni Alisson. "No wonder I felt terrible," sagot niya.Habang nakatingin siya dito ay isa-isang bumalik sa kaniya ang mga nangyari. Magkakasunod na tumulo ang luha niya at saka siya magkakasunod na umiling, "Alisson, why is this happening to me or to us? Am I a bad person?" Magkakasunod na tanong niya.Mabilis siyang kinabig ni Alisson at niyakap ng sobrang higpit. "Shh, Love you a
Third person point of viewOne month has passed at nakalabas na si Alisson ng hospital pero hindi pa rin tuluyang naghihilom ang mga sugat nito."Hey, you are always busy. What are you up to?" Tanong ni Alisson sa kaniya.Ngumiti siya dito, "planning our wedding again," she said in a duh tone bago ngumut at dinugtungan, "this time I wanted to make sure na wala ng manggugulo," aniya.Niyakap siya nito mula sa llikuran at ginawaran ng halik sa pisngi pababa sa panga niya hanggang sa leeg.Napahinga siya ng malalim kasabay ng pagtingala niya para mas bigyan ito ng laya na mas mahalikan siya."Date tayo?" Tanong nito."I can't, I have a meeting with the designer in-," she paused to look at her wristwatch. "Oops! Ngayon na pala, bye!" Nakangiting bulalas niya at tumayo na leaving him shocked."Can't the designer wait, can she?" Nakasimangot na pigil nito sa tangka niyang pag-alis.Hinarap niya ito at nakangiti na inilingan, "I can't for now, date later?" tanong niya dito. Wala itong nagawa
Third person point of view"Satisfied?" Nang-iinsultong tanong ni Prim sa ginang na nakaluhod sa bowl habang nakataas ang bestida nitong suot at nakababa ang panloob."Hayop ka!" Sigaw nito habang umiiyak pero nanatili pa rin nakaluho sa harap ng kubeta."Aren't you the same for wanting to kill an innocent Dela Constancia. Did you even know who they are?" Magkasunod na tanong niya habang napapakunot ang noo. Alam niya na may nagawa si Leslie na bagay na masakit para sa pamilya nito pero hindi biro ang pinagdaanan ni Leslie sa kamay ng anak nito at hindi niya hahayaan na may mangyaring masama sa anak ng kaibigan niya."Innocent? You called a killer innocent!?" Hindi makapaniwalang tanong nito habang masamang nakatitig sa kaniya."Then who is innocent to you? Your manipulative daughter, your demonic daughter? Yun ba ang inosente para sa iyo, yung anak mo na nagbayad ng tao para gahasain ang isang sampung taong gulang na bata at ang nanay nito. Iyon ba!?" Galit na tanong niya at bago pa