Third person point of view"Anong naisip ninyo at nag-eeskandalo kayong dalawa dito!?" Hindi niya napigilan ang sarili niya na sigawan ang mga ito dahil sa sobrang galit niya.Mas lalo pa siyang nakaramdam ng galit ng hindi kumibo ang mga ito sa tanong niya, kapwa lang ang mga ito nag-iwas ng tingin sa kaniya.Maaga siyang umalis ng mansyon nila para pumunta sa condo niya at kuhanin sana ang ilan niyang gamit since nagdesisyon siyang manirahan ng muli sa bahay ng parents niya.Simula ng umaga sa byahe pa lang ay panay na ang tawag ni Ethan sa kaniya pero hindi niya ito sinasagot. Kaya naman hindi niya akalain na dito niya ito makikita at talagang kaaway na naman nito si Alisson. Nakaramdam siya ng galit kaya naman dinakma niya ang kamay ng dalawa at galit na kinaladkad papunta sa isang sulok, kung saan malayo sa mga tao."Hindi pa ba sapat ang pagkakasuspinde natin natin sa trabaho at pagkaka-ban mo sa hospital para dagdagan pa ito, at talagang dito pa sa lugar kung saan maraming mga
Third person point of view"I don't want them to see you dancing like this," paos ang boses na bulong ni Alisson sa kaniyang tainga.Naramdaman niya ang pagdaloy ng kuryente sa buo niyang katawan pagkarinig sa namamaos nitong boses. Mabilis na itinulak niya ito palayo pero dahil sa mahigpit nitong pagkakahawak sa magkabilang baywang niya ay hindi man lang lumikha ng distansya ang ginawa niyang pagtulak.Matalim na tinitigan niya ito pero ang talim ng tingin niya ay nawala ng makita niya ang mga mata nitong puno ng kalaliman kung siya ay titigan. Pakiramdam niya ay sinusuri nito maging ang kaluluwa niya. Nag-iwas siya ng tingin dahil hindi niya kaya ang intensidad na ipinapakita ng mga mata nito.Tumigil siya sa tangka na makawala pa sa pagkakahawak nito."What do you want from me?" Madiing tanong niya habang hindi makatingin dito ng diretso.Hinawakan nito ang baba niya para ipaharap siya dito, "paano kung sabihin ko na ikaw ang kailangan ko?" pabulong pa rin na tanong nito pero bakas a
Third person point of viewWala ng mas sasaya pa sa nararamdaman ni Alisson ngayong kaharap niya ang babaeng nagiging dahilan kung bakit pakiramdam niya ay madadala na siya sa mental hospital anumang oras o araw mula ngayon.Patuloy siya sa pagbibigay ng halik sa mga labi nito habang iniisip kung gaano siya ka-swerte dahil nagagawa nitong magpaubaya sa kaniya ngayon. Hindi maiwasan na sumagi sa isip niya na baka may nararamdaman ito para sa kaniya pero dahil sa nakainom ito at nandito sila sa bar ay alam niya na dahil lang sa epekto ng alak kaya ito ganito ngayon.Ibinaba niya ang paghalik niya papunta sa leeg nito, "gusto mo bang umalis na tayo dito?" tanong niya habang patuloy sa paghalik dito."Y-Yes," may halong d***g na sagot nito.Kakaibang kilabot ang naramdaman niya pagkarinig sa sagot nito na may halong ungol. Para niyong binuhay ang natutulog niyang pagnanasa.Kaya naman bago pa siya mawalan ng control ay hinila na niya ito sa pinakadulo ng parking lot kung saan nakaparada a
Third person point of view"Doc Leslie wait!" Napahinto si Leslie sa paglalakad ng marinig na tinatawag ang pangalan niya.Hindi siya lumingon dahil alam niya na makikita ng mga ito ang luha niya, kaya naman hinintay nalang niya na makarating ang ito sa kinaroroonan niya.Nung maramdaman niya ang presensya nito ay naagpatiuna na siyang naglakad pabalik sa opisina niya kung saan plano niya naman talaga na pumunta.Wala siyang kibo hanggang sa makapasok sila ng opisina niya ay saka lang niya ito binalingan para kausapin ng hindi nahihiya na ipakita dito ang mga luha niya."Ano iyon Mr. Aballe?" Nagulat ang matanda pagkakita sa mga luha niya pero kalaunan ay ngumiti ito ng tipid."Brain Tumor," biglang sambit nito.Nanigas siya at pansamantalang hindi nakasagot pero later on ay tinignan niya ito ng puno ng pagtataka."Ano po ang ibig ninyong sabihin?" Tanong niya sa matanda habang pilit na iwinawaksi ang tinuran nito."You know what I'm talking about Doc Leslie," makahulugang sagot nito
Third person point of viewKinabukasan ang nakatakdang araw ng CT ni Alisson pero hindi nila makuhang tumayo a higaan."We need to get up," ani ni Leslie sa katabi niyang si Alisson pero siya mismo ay hindi tumitinag para bumangon sa kama na kinahihigaan.Humigpit ang yakap ni Alisson sa hubad niyang katawan, "do I have to go through that test?" Tanong ni Alisson, his voice is etched with worries.Hinawakan niya ang kamay nito na nasa may tiyan niya at bahagya iyong pinisil, "you don't have to, but you need to."Hinawakan nito ang baba niya at ipinaharap ang mukha niya dito, "paano kung hindi maging maganda ang resulta ng test?" Tanong nito.Hindi niya alam kung ano ang isasagot sa tanong nito malaki kasi ang possibility na negative ang outcome ng CT nito."Paano natin malalaman kung hindi mo gagawin? And don't worry because I am here and I'm not going anywhere," she assured him.Hinimas nito ang baywang niya, "you'd do that kahit hindi mo ako boyfriend?" Hopeful na tanong nito.Napai
Third person point of view"Saan ba kayo nanggaling, kanina pa nakahanda ang CT Room?" Tanong ni Director Chen na bakas ang pagkakabalisa sa mukha at boses.Hindi siya kumibo sa halip ay binalingan niya si Alisson at bahagyang pinisil ang mga kamay nito bago sinenyasan na pumunta na ito sa may malaking tube na nagsisilbing scanner."Leslie?" Tawag nito sa pangalan niya.Tinignan niya ito at nakita niya na hindi ito kumilos para sundin ang utos niya.Nagpakawala siya ng buntong hininga at mas lumapit dito.Ipinatong niya ang kamay niya sa ulo nito at bahagya iyong tinap, "everything will be fine," nakangiting aniya.Tumango ito at nagsimulang maglakad papunta sa bed na naka-set para rito.Hinintay niya munang makahiga at makapag-settle si Alisson bago siya nagpunta sa nag-iisang monitor dito sa kwarto."Be careful," wika ni Alyanna pagkarating niya sa tabi nito.Alyanna San Pedro is a general surgeon like her, mas nauna lang ito sa kaniya napasok dito sa hospital.Nagtaka siya sa sina
Third person point of view"Is there something wrong?" Tanong ni Alisson habang naglalakad sila pabalik sa opisina niya. Napansin siguro nito ang pananahimik niya.Hindi siya sumagot sa tanong nito, nagpatuloy lang siya sa paglalakad.Kanina pa niya iniisip ang mga nangyari kanina pero hindi niya talaga makuha kung bakit gusto nitong maglihim sa mga magulang tungkol sa resulta ng test nito."Come on Leslie, talk to me," giit nito."What do you want to talk about?" Walang emosyong tanong niya."About you attitude!" Pasinghal na sagot nito.Hindi niya nagustuhan ang pagtataas ng boses nito pero hindi siya sumagot, tumingin siya sa paligid at doon niya lang napansin na pinagtitinginan na sila ng mga tao."Aren't you gonna answer me!?" Muli ay tanong nito. He doesn't seem to notice na maraming tao ang nanunuod sa kanila o wala lang talaga itong pakielam.Nagmadali siya sa paglalakad hanggang sa makarating sila sa tapat ng opisina niya. Padarag na binuksan niya ang pinto at dire-diretso n
Third person point of viewSa pagmulat ng mata ni Leslie ay napapakurap-kurap na iginala niya ang paningin sa kabuuan ng silid. Nagtaka siya dahil wala ni isa man sa mga gamit doon ang pamilyar sa kaniya, tanging ang kulay lang ng pader na abuhin ang pagkakaparehas sa kwarto niya.Napabalikwas siya ng bangon dahil sa pinaghalong takot at kaba ng biglang may bumagsak na mabigat na bagay sa kandungan niya dahil sa ginawa niyang biglaang pagbangon.Tinignan niya iyon at halos panawan siya ng ulirat ng makita niya ang matipunong braso. Binaybay ng paningin niya ang braso sa kandungan niya hanggang sa dalhin siya noon sa hubad na likod ng isang lalaki.Nakadapa ito at nakapaling sa kanan niya kaya naman hindi niya kita ang mukha nito. Hindi niya alam kung ano ang gagawin, plano na niya sanang sumigaw pero ayaw niya itong magising.Nagpapanic na inalis niya ang kamay nito sa kandungan niya pero imbes na matanggal niya ito ay mas bumigat lang iyon at nagsimula ng kumilos.Humimas iyon sa hit
Third person point of viewFive months later..."Alisson!!!" Sigaw ni Leslie ang pumuno sa buong delivery room. "Fvck! Fvck! My wife," malulutong na napamura si Alisson habang kinakabahan na nagpapabalik-balik siya ng lakad sa harapan ng delivery room. Kasalukuyang nasa loob ng delivery room si Leslie dahil manganganak na ito sa bunso nila. Hindi niya alam ang gagawin, kanina pa niya tinawagan ang parents nila pero ang sabi ng mga ito ay nasa cavite pa dahil sa isang business trip. Na-stuck daw ang mga ito sa traffic."Calm down bro," pagpapakalma ni Arisson sa kaniya.Napatingin siya dito at sa asawa nito na kalmado lang na nakaupo sa isang mahabang metal na upuan."Paano ninyo nagagawang maging kalmado? Nasa bingit ng kapahamakan ang asawa ko?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa mga ito.Pinagtaasan siya ng kilay ni Joana Mei bago inirapan, "napagdaanan na ni Leslie iyan sa una ninyong anak kaya pwede ba kumalma ka dahil baka sipain kita palabas!" Singhal nito sa kaniya.Nanghihin
Third person point of view"Mommy, you are so beautiful po."Nakatayo si Leslie sa harapan ng nakasaradong pinto bg simbahan kung saan mangyayari ang kasal niya ngayong araw.Puno ng kasiyahan ang puso niya habang katabi niya ang anak niya pero ramdam niya na parang may kulang. Isa sa mga naging tradisyon ng filipino na kasama ang magulang sa paglalakad sa altar pero ngayon ay iba dahil anak niya ang kasama niya."You are crying Mommy," komento ng anak niya.Pinalis niya ang luha niya at nakangiting tinignan niya ang anak niya, "huwag mong intindihin si Mommy anak miss lang niya yung mga Lolo's and Lola's mo," sagot niya dito.Malawak na ngumiti ang anak niya sa kaniya, "let's go na po Mommy!" Excited na sambit nito at inakay siya.Napapantastikuhan na tinitigan niya ito pero kalaunan ay ngumiti nalang siya at nagpatangay sa ginagawa nitong pag-akay sa kaniya.Nagsimula silang maglakad papunta sa nakasaradong pinto ng simbahan."Mommy wait lang po," anito na pinatigil siya sa paglala
Third person point of viewOne year later..."Alliyah, pakikuha nga anak yung iluluto ni Mommy doon sa ref!"Isang taon na ang nakakalipas simula nung talikuran nila ang marangyang buhay. Kasabay ng pagtalikod nila sa buhay na kinalakihan ay tinalikuran din nila ang mga tao na naging parte niyon.Hindi niya masasabi na naging madali ang buhay nilang mag-anak dahil sa totoo lang ay sobrang hirap. Ilang beses niyang tinangka na magsabi sa mga magulang niya pero hindi niya magawa dahil hindi pa niya kayang harapin ang mga ito.Sobrang sakit nung mga nangyari, marami ang nagbuwis ng buhay at hindi niya matanggap na isa siya sa mga dahilan kung bakit nagawa ng mga malapit sa kaniya ang manakit ng iba.Pero may kasabihan nga na time heal all wounds at masasabi niya na sa loob ng isang taon ay natanggap na niya ang lahat at handa na siyang igawad sa mga nagkasala ang kapatawaran."How are you my lovely fiance?" Bulong nito habang nakaakbay sa kaniya at ginagawaran siya ng magagaang halik sa
Third person point of viewBANG!"Aahh!" Sigaw ni Aragon kasabay ng pagluhod nito sa semento dahil sa tama ng bala nito sa binti."Stop running, because you have nowhere to run," ani West habang pinapanood si Aragon na nagpupumilit makatayo ng tuwid.Dahan-dahang naglakad si Aragon pagkatapos makuha ang balanse na kailangan nito, pero hindi pa ito tuluyang nakakahakbang ay muli itong bumagsak kasabay ng muling pag-alingawngaw ng putok ng baril."Give up already, kasi hindi ka na magtatagal." Napahiga si Aragon sa marumi at magaspang na sementadong kalsada. Nakangiti itong tumingin sa kaniya, "kill me now!" Pang-uudyok nito sa kaniya.Humigpit ang hawak niya sa baril at magkakasunod siyang napailing, "I can't," sagot niya dito.Tumalim ang mga mata nito, "kill me!!" Mas malakas ng sigaw nito na wala na ang pag-uudyok. Nakikita niya ang pagod sa mga mata nito, kung sa ibang pagkakataon lang ito ay baka hindi na nito kailangan na sabihan siyang patayin ito dahil bago pa bumuka ang bibi
Third person point of viewBANG!"Aaahh..." Sigaw ng mga tao na nasa loob ng hospital room ni Leslie kabilang ang mga nurses na nagra-rounds para tignan siya pagkatapos marinig ang alingawngaw ng putok ng baril.BLAG!"UGH!" Dinig nila ang malakas na kalabog ng pagbagsak kasabay ng pagdaing. Dahan-dahan niyang ibinaling ang mga mata niya sa pinanggalingan ng tunog at nahintakutan siya nung makita niya ang isa sa mga nurse na hawak ang tagiliran na punong-puno ng dugo."Mommy!!!" Pagpalahaw ng anak niya na nakatingin sa nurse na nakahiga sa sahig habang naghahabol ng hininga."Sh*t!" Mura ni Alisson at mabilis na niyakap ang anak nila bago itinago sa likuran nila."Bakit niyo ba ginagawa ang bagay na ito!?" Sigaw ni Leslie sa dalawang kabataan na nasa harapan nila at tinututukan sila ng baril.Tahimik lang silang nagkakasiyahan ng pamilya niya ng bigla nalang bumukas ng malakas ang pinto ng kwarto at pumasok ang dalawang lalaking ito at nagsimulang pagbabarilin ang mga kasangkapan sa k
Third person point of view"Papatayin kitang hayop ka!" Sigaw ni Dominador at mabilis na sinugod ang bagong dating na bisita.Kaagad na pinigilan ni West at Walter si Dominador sa pagsugod nito."Ano ang kailangan mo dito Aragon Costales?" Matalim na tanong ni Prim sa nakangising bisita.Mas lumawak ang ngisi ni Aragon, "chill guys! Masyado kayong mainit," Natutuwang sambit nito habang nagtataas ng kamay bilang pagsuko.Sa halip na matuwa ay nakaramdam ng inis ang mga miyembro ng black organization."Hindi ka pupunta dito para lang sa wala Aragon kaya huwag mo ng aksayahin pa ang mga oras namin at sabihin mo na kung ano ang pakay mo dito?" Inip na tanong ni Nero.Sa lahat ng miyembro ng Black Organization si Nero ang isa sa mga mainipin at literal na mainitin ang ulo at laging napapasama sa gulo.Nagkibit muna ng balikat si Aragon at dahan-dahan na naglakad palapit sa pang-isahang sofa at prenteng naupo doon.Pinanood nila ang bawat galaw nito habang pinapanatili ang pagiging alisto l
Third person point of viewDahan-dahan na nagmulat ng mata si Leslie at kulay puting paligid lang ang bumungad sa kaniya.Patay na ba ako? Tanong niya sa sarili habang iginagala ang tingin sa kulay puting paligid."Love! Thank god you are awake!" Dinig niyang bulalas ni Alisson at mahigpit siyang niyakap.Humiwalay ito sa kaniya at hinawakan siya sa magkabilang balikat at sinuri."W-Where am I?" Tanong niya dito habang iginagala ang paningin sa buong paligid."Hospital, you have been sleeping for forty eight hours," sagot nito."Forty eight hours!?" Hindi makapaniwalang bulalas niya na kaagad naman tinanguan ni Alisson. "No wonder I felt terrible," sagot niya.Habang nakatingin siya dito ay isa-isang bumalik sa kaniya ang mga nangyari. Magkakasunod na tumulo ang luha niya at saka siya magkakasunod na umiling, "Alisson, why is this happening to me or to us? Am I a bad person?" Magkakasunod na tanong niya.Mabilis siyang kinabig ni Alisson at niyakap ng sobrang higpit. "Shh, Love you a
Third person point of viewOne month has passed at nakalabas na si Alisson ng hospital pero hindi pa rin tuluyang naghihilom ang mga sugat nito."Hey, you are always busy. What are you up to?" Tanong ni Alisson sa kaniya.Ngumiti siya dito, "planning our wedding again," she said in a duh tone bago ngumut at dinugtungan, "this time I wanted to make sure na wala ng manggugulo," aniya.Niyakap siya nito mula sa llikuran at ginawaran ng halik sa pisngi pababa sa panga niya hanggang sa leeg.Napahinga siya ng malalim kasabay ng pagtingala niya para mas bigyan ito ng laya na mas mahalikan siya."Date tayo?" Tanong nito."I can't, I have a meeting with the designer in-," she paused to look at her wristwatch. "Oops! Ngayon na pala, bye!" Nakangiting bulalas niya at tumayo na leaving him shocked."Can't the designer wait, can she?" Nakasimangot na pigil nito sa tangka niyang pag-alis.Hinarap niya ito at nakangiti na inilingan, "I can't for now, date later?" tanong niya dito. Wala itong nagawa
Third person point of view"Satisfied?" Nang-iinsultong tanong ni Prim sa ginang na nakaluhod sa bowl habang nakataas ang bestida nitong suot at nakababa ang panloob."Hayop ka!" Sigaw nito habang umiiyak pero nanatili pa rin nakaluho sa harap ng kubeta."Aren't you the same for wanting to kill an innocent Dela Constancia. Did you even know who they are?" Magkasunod na tanong niya habang napapakunot ang noo. Alam niya na may nagawa si Leslie na bagay na masakit para sa pamilya nito pero hindi biro ang pinagdaanan ni Leslie sa kamay ng anak nito at hindi niya hahayaan na may mangyaring masama sa anak ng kaibigan niya."Innocent? You called a killer innocent!?" Hindi makapaniwalang tanong nito habang masamang nakatitig sa kaniya."Then who is innocent to you? Your manipulative daughter, your demonic daughter? Yun ba ang inosente para sa iyo, yung anak mo na nagbayad ng tao para gahasain ang isang sampung taong gulang na bata at ang nanay nito. Iyon ba!?" Galit na tanong niya at bago pa