CHAPTER 6

Nagising si Tamara dahil sa paulit-ulit na sigaw ni Andrei. Nang mahimasmasan ay agad niyang hinawakan ang kwintas ng binatang pawis na pawis na. 

"How do you feel?" tanong ni Andrei kay Tamara. 

"Ito, gusto kong malaman kung sino ang may-ari nito," pautal-utal na saad ng dalaga. 

"Ako ang may-ari niyan. Lahat kaming mga sundalo ay may suot na ganiyan." 

"Hindi, lieutenant. Sino ang may-ari nito?" 

"Tamara, this is mine," diin ng binata habang hawak ang kaniyang kuwintas. 

Hindi na umimik pa ang dalaga. Natauhan na kasi siya. Ilang ulit tinanong ni Andrei si Tamara kung bakit ganoon ang reaksyon nito sa kuwintas niya ngunit hindi ito nagsalita. Napatingin na lang ito sa mga taong nakatingin din sa kanila. 

"Bakit nandito na ako agad?" tanong ni Tamara. Ang kaniyang mga mata ay gumagala sa buong silid niya sa mansion ng mga Montillano. 

Sinabi sa kaniya ni Andrei ang nangyari sa may lawa. Wala siyang reaksyon habang nakikinig. Tahimik din na hinayaan lang ni Tamara ang doktor nang tingnan nito ang lagay niya. 

"Sino ang lalaking may-ari ng kaparehong kuwentas ni Andrei? Bakit bigla siyang pumasok sa isipan ko?" tanong ni Tamara sa sarili niya. 

Nakamasid lang si Yaya Nora sa mga nagaganap. Maya-maya pa ay hinila nito si Andrei. 

"Anak, may sakit ba ang batang iyan?" tanong ng matanda. "Napapansin kong kakaiba ang ikinikilos niya. Maayos naman siya kanina, bakit bigla na lang siyang hinimatay?" 

"Okay lang po siya, Yaya Nora. Kailangan lang po niya ng taong nasa tabi niya kapag sumasakit ang ulo niya."

Hindi na kumibo ang matanda at tumahimik na lang. Habang si Andrei ay humalukipkip na lang at sumandal sa pader. 

"Unti-unti mo nang naaalala ang lahat, Tamara. Alam kong sumagi sa isipan mo ang tunay mong ama kaya ganoon na lang ang tingin mo sa aking kwintas," mga katagang nasa isip ng binata.

Nang lumabas ang doctor sa silid ng dalaga ay tinawag nito si Andrei. Pumasok sila sa isang silid at masinsinan silang nag-usap. 

Samantala, humahangos na tumungo si David sa silid ni Tamara. Pansamantala nitong iniwan ang trabaho sa kaniyang opisina sa mansion at agad-agad ay dinalaw ang fiance ng pamangkin niya nang mabalitaan nito ang nangyari. 

"How are you feeling, hija? Are you alright?" tanong nito sa dalagang nakaupo lang sa ibabaw ng kama. 

"Opo. Wala po kayong dapat alalahanin," saad ni Tamara.

"Next time, kapag umaalis kayo ni Andrei, make sure na may dala kayong umbrella. We have an extreme weather condition due to climate change kaya kapag ten onwards in the morning, dapat may payong na para maiwasan ang ganito," paalala ni David sa dalaga. Wala kasi itong alam sa totoong nangyari kay Tamara.

Dahil sa mga narinig at sa nakitang pag-aalala ng mga taong nasa paligid niya kaya nakaramdam si Tamara ng security. Alam niyang mabubuting tao ang nasa paligid niya kahit kahina-hinala pa ang intensyon ni Andrei. 

Nang iwan siya ng lahat ay bumalik sa isip ni Tamara ang dahilan kung bakit siya nawalan ng malay. Nang nakita niya kasi ang kuwintas ni Andrei ay biglang sumakit ang ulo niya at hindi niya iyon natiis. Sa isip niya ay pabalik-balik ang isang eksena kung saan may batang babae na nilalaro ang kwintas na iyon habang nakasabit sa leeg ng isang lalaking hindi kita ang mukha. Masaya ang bata at maging ang lalaki. 

Tumayo si Tamara sa higaan at saka lumapit sa may bintana. 

"Ano ba ang nangyayari sa akin?" tanong ni Tamara sa sarili niya. 

Habang nagmumuni-muni ay may napansin si Tamara sa ibaba. May bagong bisita na dumating at sinalubong ito ni Andrei. Sa tingin niya ay isa rin itong sundalo ayun sa kilos, pananamit at gupit nito. 

Nagtataka ang dalaga kung bakit ang mga sundalong ito ay nasa labas ng kampo at hindi kasama ng mga kasamahan ng mga ito. Pinag-aralan mabuti ni Tamara ang kilos ng dalawa habang nagtatago siya sa kurtina ng bintana.  

Dahil hindi mapakali kaya tumawag si Tamara kay Ruel. 

"Huwag kang magparamdam nang magparamdam dahil baka hindi ako maka-move-on sa iyo," biro ng kausap niya sa kabilang linya. 

"Kailangan ko ang tulong mo," agad na sabi ni Tamara. 

"Ano ang problema mo, Tamara? Hinahabol ka pa rin ba ng mga gustong pumatay sa iyo? Ang sabi ni boss ay nasa bahay ka raw ngayon ng isang sundalo." 

"Tahimik ang buhay ko rito pero gusto kong malaman ang pagkatao ng mga kasama ko rito. Magagawa mo ba silang lihim na imbestigahan. Ipapasa ko sa iyo ang mga pictures nila, Ruel."

"Iyon lang ba, Tamara?" 

"Oo. Kung pwede huwag mo munang sabihin kay boss o kaya kay Kryzell," pakiusap ng dalaga. 

"Ikaw sana ang dapat gumawa nito. Alam mo naman na ikaw ang pinakamahusay na detective sa ating lahat, pero sige na nga, gagawin ko." 

Saktong katatapos lang mag-usap nina Ruel at Tamara nang may kumatok sa pintuan. Dali-dali na bumalik sa higaan si Tamara at saka nagtalukbong ng kumot. 

Tinawag ni Andrei ang pangalan ni Tamara at kunwari naman na sumagot ng mahina ang huli. Agad kinumusta ng binata ang dalaga pagkapasok pa lang nito ng silid. 

"Pwede ba akong mag-apply ng trabaho sa inyo?" tanong ni Tamara sa nabiglang lalaki.

"What? Bakit kailangan mong gawin iyan?" Hindi maitago ang pagdududa sa isip ng binata. 

"Lately kasi ay may mga gustong pumatay sa akin, 'di ba? Gusto ko muna sanang magpalamig muna, lieutenant. Alam kong hindi ako safe kung babalik ako sa mga Gerzon kaya maghahanap muna ako ng trabaho para may pagkakitaan naman ako kahit na nandito ako." 

"Hindi mo kailangan ang magtrabaho sa bahay na ito dahil dito, ikaw ang amo. You are my fiance. Don't forget that." 

"Lieutenant, seryoso ka ba talaga sa mga sinasabi mo?" 

"Bakit akala mo ba ay nagbibiro ako? Gusto kita, Tamara, at magiging asawa kita." 

Napapikit ang dalaga. Hindi n'ya kasi malaman kung alin ang totoo o biro sa mga sinasabi ni Andrei. 

Samantala, sa underground world, ang inaakala ng lahat na nabuwag nang grupo ng Triagulo Mafia Group ay muling nabuo sa pamumuno ng isang Allan Loreco. Tuso at mayabang ang tatlumpu't limang taon na lalaking ito. Wala rin siyang awa, mukhang pera at hindi marunong magmahal ng kapwa. Simula't sapol ay wala siyang ibang gusto kung hindi ang makisali sa away ng ibang mafia group at ng mga alagad ng batas. Paraan niya iyon para pagdating ng araw ay mabuwag na ang mga grupo ng mafia at tanging Triangulo na lang ang maiiwan. Bilang anak ng kanang-kamay ng dating lider ng grupo, dati pa man ay pangarap na niyang pamunuan ang Triangulo. 

"Boss, hindi na namin nakikita si Tamara. Ang nalaman ng mga kasamahan natin ay may gusto raw pumatay rito kaya nagtatago ito," ulat ng isang matabang lalaki kay Allan. 

"Hanapin n'yo siya. Hindi pwedeng mawala siya sa aking paningin." 

The mafia soldiers know how madly inlove Allan is sa magaling na babaeng kinakatakutan ng lahat sa mafia world. Noon pa man kasi ay bukang-bibig na ng lalaki ang paghanga nito kay Tamara kahit pa nakalaban na n'ya ito sa isang engkwentro na namagitan sa Devil's Angel Mafia Organization at sa Triangulo Mafia Group.

"May nakapagsabi sa akin na nasa isang lugar daw siya kasama ng bago niyang nobyo," sabi naman ng isa pa. 

"Papatayin ko kung sino man ang kasama ngayon ni Tamara." Hindi kakikitaan ng kahit na anong pag-aalinlangan si Allan habang sinasabi niya iyon. 

Tahimik na nakinig lang kay Allan ang mga kasamahan niya. Batid kasi ng mga ito na patay na patay kay Tamara ang kanilang boss. At walang kahit isa sa kanila ang pwedeng komontra sa kung ano ang gusto nito dahil buhay nila ang kapalit. 

Habang panay ang utos ni Allan na alamin ng mga tauhan nila ang latest location ni Tamara, sa mansion ng mga Montillano ay ipinapakilala ni Andrei si Tamara sa kaniyang kaibigan. Abot-tainga ang ngiti ni Lt. Rod Almario nang nakaharap na niya ang dalaga. 

"So, ikaw pala…" Siniko ni Andrei ang kaibigan. "Ikaw pala ang babaeng kinalolokohan ng kaibigan ko." 

Walang kangiti-ngiting tiningnan lang ni Tamara ang sundalong nasa harapan niya. Pinakikiramdaman niya ito at pilit binabasa ang laman ng utak nito. Bilang respeto ay inabot n'ya rin ang kamay nitong nakikipagkamay sa kaniya. 

Tumikhim si Rod bago nagsalita. "Sobrang seryoso pala ng fiance mo, Lt. Montillano," saad niya. 

Siniko ulit ni Andrei ang kaibigan niya. 

"Excuse me," saad ni Tamara. 

"Honey, pagpasensyahan mo na…"

"Tamara. Tamara ang pangalan ko," diin ng dalaga habang titig na titig sa mukha ni Andrei. 

Pigil na pigil ang tawa ni Rod habang mataman silang tinitingnan ni Tamara. Subalit nang makatalikod na ito, parang sirang plaka ang magiting na sundalo sa pang-aalaska sa kaibigan niya. 

"Honey pala, huh. Mukhang hindi gagana ang pangmalupitan mong moves sa member ng elite force ng Devil's Angel. Gusto mo bang tulungan kita, buddy?" 

"Magiging akin din siya. Hindi ako papayag na hindi ko siya makuha kahit daanin ko s'ya sa dahas," seryosong sagot ni Andrei kay Rod. 

"Paano ang order ni Gen. Maximo Gomez? Balitang-balita sa kampo na darating daw siya para bigyan ng atensyon ang planong pagpatay kay Tamara Nicole Austria mo. Ano ang gagawin mo?" 

Andrei was silent for a moment. Naitanong niya rin sa sarili ang tanong sa kaniya ni Rod. Nahalata naman ng kaibigan niya ang magkahalong emosyon na bumalatay sa mukha n'ya. 

"Problemado ka, ano? Buddy, ngayon pa lang ay pag-isipan mo ang mga desisyon mo. Ayaw kong dumating ang araw na maglaban tayo dahil sa mga prinsipyo natin," seryosong saad ni Rod. 

"Kapag dumating ang araw na iyon, piliin natin ang tama pero ngayon pa lang sinasabi ko na sa iyong sigurado akong pakakasalan ko si Tamara dahil biktima siya at hindi salarin, Rod." 

"Ako, biktima? Nino?" tanong ni Tamara na hindi namalayan nina Andrei at Rod na bumalik pala. 

Nagkatinginan ang dalawang magkaibigan. Kapwa nag-iisip kung ano ang isasagot nila sa mapanuring dalaga. Batid nilang kaunting pagkakamali ay pwede silang magkagulo. 

"Wala kaming ibig sabihin ni Rod. Batid kasi namin na ang mga nasa underground world ay hindi lahat masama dahil ang ilan sa inyo ay mga biktima rin," saad ni Andrei habang nakangiti. 

"O-oo, iyon nga. Iyon nga ang pinag-uusapan namin." Ipinakita ni Rod na masaya rin siya. 

"Hindi ako naniniwala sa inyong dalawa," matapang na turan ni Tamara. 

"Mukha ba akong sinungaling?" tanong ni Andrei habang nakatingin sa mga mata ng dalaga. 

"Oo." Maikli subalit punong-puno ng katapatan na sabi ni Tamara. 

Nagkatinginan sina Andrei at Rod. Nagsenyasan silang dalawa. Alam nilang hindi nagbibiro si Tamara at kailangan ni Andrei kumilos kung gusto talaga nitong makuha ang puso ng dalaga. 

Hindi nagdalawang-isip si Andrei na sundan ang dalaga nang lumakad na ito palayo. Habang pinapanood sila ni Rod ay nilapitan ito ni Melvin. 

"Lieutenant, mukhang hindi nagkasundo ang dalawang iyon," sabi ni Melvin. Napalingon naman sa kaniya si Rod na noon ay nag-aalala sa sitwasyon. 

"Sino ka?" tanong ni Rod kay Melvin. 

"Kanang-kamay ako ni Sir David Montillano at kilala ko si Tamara. Sir, mapanganib siya. Hindi siya pwedeng basta-basta pinagkakatiwalaan."

"Bakit mo nasabi iyan?" 

"Lieutenant, killer ang babae na iyan. Marami na siyang pinatay at pinahirapan." 

Natahimik si Rod. Bilang kaibigan ay hindi n'ya gustong mapahamak si Andrei subalit ano ang gagawin niya kung ang kaibigan n'ya ay hindi na mabago ang isip? 

Pinagmasdan ni Rod sina Andrei at Tamara. Nakikita niya kung pa'no nahihirapan magpaliwanag ang buddy n'ya sa babae na sinabi ng kausap niya kanina na mapanganib daw.

Dahil sa sulsol ni Melvin, ang kaninang nananahimik na binata ay biglang naging malikot ang isip. Sa isang iglap ay masama agad ang tingin niya kay Tamara at kalaban na ang tingin niya rito. 

Subalit ang babaeng siniraan ay hindi lamang naapektuhan kahit nakita niyang lumapit si Melvin sa bisita ni Andrei. Ang isip at puso niya ay nakatutok sa lalaking nakasunod sa kaniya at pilit na nagpapaliwanag. 

"Honey, huwag ka naman magalit," pakiusap ni Andrei sa kaniya 

"Galit? Hindi ako galit. Ayaw ko lang na nagsisinungaling sa akin ang tao. Ramdam ko iyon," himutok ng dalaga. 

"Nagsasabi nga ako ng totoo. May proof ka ba na nagsisinungaling ako?"

Hindi nagsalita ang dalaga lalo na at palapit si David. Bilang respeto sa mabait na matanda ay hindi muna siya kumibo. 

"Do you have problem?" tanong ni David sa dalawang nasa corridor at halatang nag-aaway. 

"Wala po," saad ni Tamara.

"Meron po," sabi naman ni Andrei. 

"Ayusin ninyo iyan. You two should learn to resolve your problem immediately. Huwag nang pahabain pa," payo ng matanda. 

"Opo," sabay na tugon ng dalawa. 

Nang makalayo na si David Montillano ay dumiretso si Tamara sa kaniyang silid pero sumunod din si Andrei. Hindi papayag ang huli na hindi maayos ang gusot sa pagitan nilang dalawa dahil ayaw ng binata na mawalan ng tiwala sa kaniya ang dalaga. Sa may pintuan ay natigilan sila. Gusto rin kasing pumasok ni Andrei ngunit hindi kumportable ang dalaga. 

"Tigilan mo nga muna ako," inis na turan ni Tamara. 

"Hindi. Hanggang hindi mo ako pinaniniwalaan, hindi kita titigilan." 

Kahit duda ay pinilit ni Tamara na kunwari ngumiti at sabihin kay Andrei na naniniwala na siya. Ayaw n'ya kasing makipag-away rito lalo na at marami pa siyang gustong malaman kaya nananatili siya sa Montillano Mansion. 

"Huwag mo nang alalahanin iyong kanina. Binibiro lang kita," ani ng dalaga. 

Nangislap ang mga mata ng binata. Isang mabilis na nakaw na hälik sa labi ng dalaga ang ginawa nito. Namula ang pisngi ni Tamara at 'di sinasadya na napahawak siya sa kaniyang labi. 

"I love you," saad ni Andrei. 

"Love? Halos two weeks pa lang tayong magkakilala, love agad?" kontra ng dalaga. 

"There is no time frame in being in love," seryoso at punong-puno ng emosyon na sabi ng binata. 

Biglang kumabog ng ubod lakas ang puso ng dalaga. Hindi niya napigilan ang pagguhit ng isang matamis na ngiti sa kaniyang labi.

"Umalis ka na," taboy ng dalaga sa binata pero ang totoo ay gusto pa niyang makipag-usap rito. 

Bago umalis si Andrei ay kumindat muna siya sa namumulang si Tamara sabay arte na sobrang in-love na in-love siya sa dalaga. Napabungisngis ang matapang na mandirigma ng Devil's Angel Mafia Organization kahit hindi niya gusto. 

Makalipas ang isang linggo, naisip ni Andrie na isama sa Manila si Tamara nang magyaya si Rod na pumunta ng Ocean Park. At dahil hindi pa nagagawa ni Tamara ang makapamasyal doon kaya sumama siya kahit may banta sa kaniyang buhay. 

Excited na sumakay ng sasakyan ang dalaga. Magkatabi sila ni Andrei sa hulihan at si Rod ang nagmamaneho ng mamahalin na sasakyan ng binata. 

"Buddy, maganda pala kapag mamahalin ang sasakyan, ang smooth. Parang relasyon lang ito, kapag bago pa, maayos. Habang tumatagal, nagloloko." 

Binatukan ni Andrei ang kaibigan niya at napahagalpak naman ito ng tawa. Tahimik lang si Tamara habang nakikinig sa kanila at nakatingin sa labas ng bintana. 

Pagkababa pa lang ng grupo nila sa parking lot ay may isang guwapong lalaki ang agad tumawag sa pangalan ni Tamara. Ang kanina ay seryosong mukha ng dalaga ay umaliwalas nang nakilala niya ang bumati sa kaniya. 

"Allan! Bakit nandito ka?" tanong ni Tamara sa dating kakilala. 

"Na-detect kasi ng puso ko na papunta ka rito kaya pumunta rin ako dito." Sinadya ni Allan na marinig ng mga kasama ni Tamara ang sinabi niya. 

Tumawa si Tamara pero hindi sina Andrei at Rod. Nakakuyom ang kamao ni Andrei habang nakahanda naman si Rod sa posibleng mangyari. Hindi man kasi magpakilala ang kaharap nila ay batid nilang miyembro ito ng mafia. 

"Let's go, honey." Andrei emphasized the word honey. 

"Loves, sa amin ka na sumama," yaya naman ni Allan sa dalaga. 

The tension intensifies in a short span of time. Pero si Tamara ay walang pakialam. Lumakad lang siya papasok sa entrance without thinking kung ano ang pwedeng susunod na mangyayari. Sumunod sa kaniya ang dalawang grupo habang nagpapakiramdaman ang mga ito. 

Ngunit hindi papayag si Andrei na maisahan siya ng kung sino lang. Mabilis niyang hinabol si Tamara. Agad niyang hinawakan ang kanang kamay nito habang sinasabi n'ya ang mga katagang, "You're mine."