"Tamara!"
Napalingon ang nakaupong dalaga sa tumawag sa kaniya. Kumaway siya sa babaeng kinakatakutan ng kaniyang boss.
"Ang ingay mo, Kryzell," nakangiting wika ni Tamara sa excited niyang kaibigan. Dedma naman ang babae sa sinabi niya at sa halip ay excited itong naupo sa katapat niyang upuan.
"Tamara, may gwapo akong nakita nang pumunta ako sa CR! Hindi ko siya kilala pero familiar ang mukha niya sa akin," nakangiting sabi ni Kryzell. Asawa siya ni Kaizer, ang pinuno ng Devil's Angel Mafia Organization.
Nasa isang high class restaurant sila at kumakain na naman si buntis ng pinaglilihian niyang pipino. Pangatlong pagbubuntis niya na iyon pero hanggang ngayon, nawawala pa rin ang kaluluwa ni Kaizer sa tuwing nagagalit siya.
"Boy na naman?" tinatamad na tanong ng dalaga sa tinaguriang hidden angel ng grupo nila .
"Oo, lalaki. Tara! Ipapakilala kita!" excited na sabi ni Kryzell.
Hinila niya ang kaibigan sa kamay at mabilis silang lumakad pabalik sa CR na pinanggalingan ni Kryzell kanina.
"Mapanganib ito," nag-aalala na sabi ni Tamara.
"Manganganib ka talaga kapag hindi ka sumunod sa akin," banta ng asawa ng mafia boss.
Sa sobrang pagmamadali nila ay hindi namalayan ni Tamara ang isang matangkad na lalaki na mabilis din ang mga hakbang. Naiwasan ito ni Kryzell pero nagkabanggaan naman silang dalawa.
"Tamara, right?" tanong ng lalaki sa dalaga.
"Yes. Bakit mo ako kilala?" ganting tanong din ni Tamara. Naningkit ang mga mata ng dalaga dahil presko ang dating sa kaniya ng binata.
"Will you marry me?" nakangiting tanong ng lalaki.
Napatingin si Tamara kay Kryzell na hawak pa rin ang kaniyang kanang kamay. Sa gilid ng kaniyang mga mata ay nakita niyang palapit sina Kaizer at Ruel. Nakahawak sila sa baril na nasa kanilang mga baywang.
May napipintong gulo!
Ngunit kahit magaling at alerto ang dalaga sa pakikipaglaban, napako siya sa kaniyang kinatatayuan.
Wala pa kasi siyang nabalitaan na nabangga lang, inalok na agad ng kasal!
"Baliw ka ba?" mataray na tanong ni Kryzell sa lalaki.
"Ma'am, Lt. Andrei Montillano po," inilahad ni Andrei ang kamay niya upang makipagkamay kay Kryzell.
The mafia boss's wife gasped in astonishment. She then smiled afterwards.
"Siya nga! Tamara, siya iyong lalaki na sinasabi ko," masayang sabi ni Kryzell.
"Guwapo nga!" Tiningnan ni Tamara ang lalaki na para bang noon lamang siya nakakita ng ganoong klaseng lalaki. "Sira ulo lang!"
Nang makalapit sina Kaizer at Ruel ay agad silang nagtanong kung ano ang nangyayari. Nakasimangot kasi si Tamara na nagmartsa pabalik sa table nila. Sa halip na sumagot ay sumimangot rin si Kryzell sabay sunod kay Tamara.
"Baliw talaga ang mga babae," sabi ni Ruel.
"Mukhang kakailanganin ko na naman ang bulletproof vest at helmet nito. Hindi ko na yata kakayanin ang fifty na anak," kumakamot sa ulo na wika ni Kaizer.
Habang nag-uusap ang dalawa ay nawala sa tabi nila si Andrei. Ang brown na mata nito ay nakatutok lang kay Tamara na noon ay wala na ang magandang ngiti sa mukha.
Sa table ay nangalumbaba si Tamara. Lukot din ang mukha ng kaharap n'ya habang gigil na tinutusok ng tinidor ang pipino na nasa platito.
"Lt. Andrei Montillano," sambit ni Tamara. "Familiar sa akin ang apelyido niya."
Na-curious si Tamara kay Andrei. Pilit niyang binabalikan sa isip ang height at kulay nito. Habang sumusubo ng lasagna ay inilibot niya ang paningin sa buong restaurant. Ngunit wala na ang binata. Ang nakikita niya ay ang mafia boss na si Kaizer habang pilit nitong inililiyad ang dibdib para hindi ito magmukhang natatakot sa buntis niyang asawa.
Pagkatapos kumain ay naisipan ni Tamara na humiwalay sa grupo ng Devil's Angel Mafia Organization. Wala nang masyadong panganib dahil nabuwag na ang matatag na grupo ng Triangulo kaya malaya na silang nakagagalaw. Hindi rin sila hina-hunting ng batas kaya kahit makasalubong niya ang mga pulis ay okay lang sa dalaga.
After a few minutes of walking, minabuti ni Tamara na umupo sa isang park malapit sa Baywalk. Nasa boundary lang kasi siya kanina ng Pasay at Manila kaya mabilis lang siyang nakarating sa bagong lokasyon niya.
Tamara keeps shaking her heads. She is trying to remember the surname of the man na parang baliw kanina sa restaurant. Hindi n'ya kasi matandaan kung saan niya narinig ang apelyido nito.
Saglit na nagmuni-muni si Tamara. Naiintindihan niyang gusto ni Kryzell na maging masaya siya. It's been two years since she began to isolate herself from all men. Hanggang ngayon kasi ay nagluluksa pa rin siya sa pagkamatay ni Samuel.
Inipit ni Tamara ang magkatakip niyang mga kamay sa pagitan ng kaniyang hita. She closed her eyes. After how many seconds, tumingala siya para pigilan ang mga luhang nag-uunahan na sa pagpatak.
"Bakit ang lupit sa akin ng Diyos?" she asked herself. "Minsan lang ako nakaramdam ng totoong pagmamahal ng isang lalaki, kinuha naman agad siya ng langit."
Walang kamalay-malay si Tamara na habang emosyonal siya ay may mga matang nakatingin sa kan'ya. Pinag-aaralan nito ang bawat kilos niya. Minimemorya ang bawat galaw niya. Nakamasid ito sa bawat pagpunas niya ng mga luha.
Maya-maya pa ay naisipan ni Tamara ang lumapit sa isang ice cream vendor. Simula nang maayos ang problema ng Devil's Angel Mafia Organization ay naging ugali niya na ang lumakad mag-isa. Mas gusto n'yang e-enjoy ang bawat sandali ng s'ya lang at walang sino mang istorbo.
Nakakailang hakbang pa lang si Tamara nang umalingawngaw ang putok ng baril. Ang maamo niyang mukha ay biglang namula. Mabilis siyang bumunot ng baril at naghanap ng makukublian.
"Gágo! Saan galing ang putok na iyon?" malakas na sabi ng dalaga. Nagkubli siya sa likod ng isang matandang puno.
Agad na dinukot ni Tamara ang cellphone niya. Tinawagan niya agad si Ruel.
"Ruel, nasaan na kayo nina boss?" tanong niya sabay yuko. "Shït! Ako ang puntirya ng kalaban?"
"Sinong kalaban, Tamara?"
"Hindi ko alam! Binabaril ako. Kailangan ko ng rescue!"
"Nasaan ka?"
"Nasa may Baywalk ako!" sumisigaw na si Tamara. Sunod-sunod na kasi ang balang pumapatak sa may pinagtataguan niya. Sinabihan niya si Ruel na puntahan siya bago niya pinatay ang tawag.
Maya-maya pa ay nakikipaglaban na si Tamara. Sanay siya sa labanan at hindi siya nakakaramdam ng takot kahit nasa bingit na siya ng kamatayan. Para sa kaniya, ang buhay niya ay walang silbi. Wala rin kasi siyang pamilya o ano pa man na pwedeng masaktan bukod kina Kaizer at Kryzell.
"Buwiset! Muntik ako roon, ah!" malakas niyang sigaw habang nakikipagpalitan ng putok.
Subalit lahat ng tapang niya ay biglang naglaho nang nakita niya ang mga bumabaril sa kaniya. Mga unipormadong sundalo kasi ang mga ito. Napatanong siya ng, "bakit," sa kaniyang sarili. Hindi n'ya kasi alam kung ano ang dahilan ng mga alagad ng batas para barilin siya.
Muli niyang tinawagan ang kaniyang mga kasama sa organisasyon. Nagtataka na tinanong niya ang mga ito kung may nakuhang impormasyon ang intel nila tungkol sa pag-atake ng mga sundalo.
"Don't fight back! Maghanap ka ng safe place. Hindi tayo pwedeng lumaban sa mga sundalo dahil baka masira ang ugnayan natin sa kanila," utos ni Kaizer.
Bilang masunurin na miyembro ng elite force ng Devil's Angel Mafia Organization ay hindi na nangatwiran pa si Tamara. Lilinga-linga siya sa paligid para makahanap ng safe place. Kating-kati na ang mga palad niyang lumaban pero may utos ang kan'yang boss at kailangan niyang sundin iyon.
Sa kabila ng mainit na putukan ay nagawa ni Tamara na lumipat ng pwesto. Sinikap niyang sa tabi ng daan, malapit sa plant box, magtago para madali siyang makita ng grupo ng Devil's Angel Mafia Organization kung sakaling dumating na ang mga ito.
Ngunit wala pang ilang minuto siya sa kaniyang pinagtataguan nang ratratin siya ng mga kalaban. Hindi niya akalain na mas lantad pala ang lugar na kinaroroonan niya ngayon kaysa kanina. Ipuputok n'ya na sana ang baril nang isang sasakyan ang tumigil sa tabi niya. Bumukas ang pintuan noon.
"Tamara, get in!" sigaw ng isang tinig.
Tamara jumped into the car without hesitation. While crossing the gunfire, the driver drove as fast as he could. Subalit alerto ang dalaga. Kahit late niya nang nalaman na hindi grupo nila ang nakakuha sa kaniya, hindi siya pahuhuli ng buhay.
"Bakit mo ako pinasakay dito?" tanong ng dalaga sa driver.
"Kailangan bang may dahilan ang pagtulong sa kapwa?" tanong din ng hindi man lang natinag na si Andrei kahit nakatutok sa ulo niya ang baril ng kaniyang pasahero.
"Mister, ibaba mo ako sa tabi."
"Para mahuli ka nila? No way! Ikakasal ka pa sa akin," sagot ng binata. "Ibaba mo iyang baril mo at baka makalabit mo iyan. Sayang ang semilya na ipupunla ko para magkaroon tayo ng mga gwapo at magandang anak."
Tamara laughed her heart out for the first time since Samuel's death. Naalala niya na namang muli ang namatay na nobyo. She poked Andrei, but she was seen crying uncontrollably afterwards.
"Lieutenant, bakit mo ako iniligtas sa mga kasamahan mo?" Tamara asked after sobbing.
"Aasawahin pa kasi kita," he answered.
"Seryoso ka ba? Nasa point pa naman ako ngayon ng buhay ko na kahit puno ng niyog ay pakakasalan ko para lang matigil si buntis sa paghahanap ng lalaki para sa akin," sabi ng dalaga.
"Yes. You are a gem na matagal ko nang tinitingnan lang mula sa malayo." Lumingon si Andrei sa bahagi ni Tamara at kumindat pa s'ya.
Tumunog ang cellphone ng dalaga. Si Kaizer ang tumatawag at tinatanong kung nasaan na siya. Sinabi niya ang street na tinatahak nila. Ang bilin nito ay huwag siyang aalis doon.
"Lieutenant, ihinto mo ang sasakyan at bababa na ako," matapang na sabi ni Tamara.
"You're not safe here," tutol ni Andrei.
Ngumiti ng ubod tamis si Tamara. Ikinasa niya ang baril at saka biglang tumigas ang maamo niyang mukha.
"Ibababa mo ba ako rito o mamamatay ka rito?" mariin ang bawat salitang iyon.
Inihinto ni Andrei ang sasakyan sa tabi.
"Okay. Take it." Inilabas ni Andrei ang isang jewelry box. Mula roon ay kinuha niya ang isang mamahalin na singsing.
"Spy camera ba iyan?" Nagdududa na tanong ng dalaga.
"It's an engagement ring," sagot ni Andrei sabay kuha sa kamay ni Tamara. Hindi naman nagawang hilahin ni Tamara ang kamay niya dahil sa pagkalito.
"We will get married soon," nakangiting sambit ni Andrei. Binuksan niya ang pintuan ng sasakyan at saka inalalayan n'ya ang hindi pa rin halos makakibong dalaga.
Sa gilid ng kalsada, nadatnan ng mga miyembro ng Devil's Angel Mafia organization si Tamara na tulala lang at nakatitig sa singsing na nasa kaniyang daliri.
"Saan galing iyan?" untag ni Kaizer sa tahimik na dalaga.
"Engage na ako," parang bata na sabi ni Tamara.
"Engage? Kanino?" sabay-sabay na tanong ng mga bruskong lalaki na miyembro ng mafia organization na kinabibilangan niya.
Napatayo ang dalaga mula sa kinauupuan niya. Tiningnan niya isa-isa ang may-ari ng mga matang nakatingin sa kan'ya. Napakamot siya sa kaniyang ulo. Hinawi niya ang mga kasamahan at nagsimula na siyang humakbang patungo sa sasakyan.
Ngunit bago pa man niya mahawakan ang pintuan ng van, napasulyap siya sa parking lot ng isang kilalang condominium. Napasinghap siya nang makita niya roon si Andrei, kumakaway sa kan'ya.
"Nabangga lang ako, inalok agad ako ng kasal! Napalaban lang ako, na-engage agad ako. Wow, life! Daig pa ng buhay ko ang sport car sa express way," bulong ni Tamara sa kaniyang sarili sabay ngiti niya ng makahulugan kay Andrei.
"No, sir. Tamara Nicole Austria is a victim. She's not a culprit," malakas na sabi ni Andrei sabay tayo sa upuan niya. Nasa isang meeting siya sa camp ng mga sundalo at pilit niyang ipinaglalaban ang buhay ni Tamara. Balak na kasing tapusin ng mga alagad ng batas ang buhay ng dalaga. "Lt. Montillano, Tamara Austria is very dangerous," diin ng kasamahan niya. "Yes, she is. Ngunit sino ba ang nagtulak sa kaniya para malagay siya sa sitwasyon na iyon? Tayo, 'di ba?" "Kung hindi natin siya papatayin, baka tayo ang patayin niya kapag bumalik na ang alaala n'ya," naibulalas ng isang general. "Now, I get it. Takot kayong maisahan ni Miss Austria kaya nagkakandarapa kayong patayin siya. Sobra naman yatang kaduwagan iyan!" insulto ni Andrei sa mga kasamahan niya. Natahimik ang lahat ng nasa meeting. Sa harapan nila ay nakalatag ang picture ni Tamara noong teenager pa lang siya at ngayong dalaga na siya. Sa edad na twenty-seven ay wala pa rin naaalala ang dalaga kung bakit siya ipina
Malakas ang tahip ng dibdib ni Tamara habang nakasakay siya sa isang sasakyan kasama ang sa tingin niya ay baliw na lieutenant. Galit ito sa kaniya dahil sinabi niyang ibenenta niya ang singsing na ibinigay nito sa kaniya para may magamit siya sa bakasyon niyang iyon. Gustuhin man niyang sumigaw ay hindi niya magawa dahil nabubusalan siya nito ng panyo at nakaposas din ang kaniyang mga kamay."Kapag nakawala ako rito, babasagin ko ang itlog nito at gagawin kong tortang talong ang alaga niya," mga naglalarong salita sa isip ni Tamara. "Para na rin akong si Kryzell. Naiintindihan ko na ngayon kung bakit ganoon na lang ang trato niya kay boss. Ang dami talagang mga lalaking walang magawa sa buhay kun'di pag-initan ang mga babae.""Ano ang tinitingin-tingin mo riyan?" tanong ni Andrei sa kaniya. "Siguro naiisip mong masarap akong húmalïk. Tama ako, 'di ba?"Iniiwas ni Tamara ang tingin niya sa kaniyang katabi. He is cold and very dominiting ang personality subalit hindi man lang na-i-inti
Bago pa may makahalata sa kaaway ay lihim na siyang tumalilis. Nagkagulo na rin ang mga tao sa mansion dahil sa labis na sakit ng ulo na nararamdaman ni Tamara. Someone called the doctor while Andrei grabbed his visitor and brought her back to the room. Pulang-pula ang mukha ni Tamara dahil sa hirap na nararamdaman niya at ganoon din si Andrei na first time nakaranas ng takot sa buong buhay niya. “Are you alright? Ano ba ang nangyayari sa iyo?” tanong ni Andrei habang unti-unting hinahaplos ang buhok ni Tamara. Hinahawi rin niya ang mga hibla noon na tumatabing sa mukha ng dalaga. “Huwag ka ngang mang-tsansing.” Kahit masama ang pakiramdam ay nagawa pa rin ni Tamara na hawakan ng mahigpit ang braso ni Andrei. “Pipilipitin ko ito.” Napatigil si Andrei dahil sa ginawa ni Tamara. At dahil nakahiga ang huli at siya ay nakaupo sa gilid ng kama kaya ang malikot niyang utak ay gumana. 'Sing bilis ng kidlat na hïnalikan niya sa labi ang nabiglang dalaga. Parang isang mabangis na leon n
Hindi agad nakasagot si Tamara nang tanungin siya ni David kung ano ang gusto niyang mangyari sa kasal niya. Hindi kasi siya handa para roon. Natapos ang pagkain na tanging ‘hindi pa po namin ni Andrei napag-uusapan iyan’ ang nasabi ng dalaga. She tried to talk to Andrei after ng naganap sa hapag-kainan subalit sobrang abala masyado ang binata. Madalas ay umaalis ito at naiiwan siya sa mansion ng mga Montillano.Isang araw, lumapit sa kaniya si Melvin. Iiwas pa sana ang dalaga pero huli na. Lihim na naghanda si Tamara kung paano siya lalaban kung sakaling may gawin na hindi maganda ang lalaki. “Nandito ka pa rin pala. Ano ang binabalak mo?” Walang pag-aalinlangan na tanong ng lalaki. Hinarap siya ni Tamara na para bang walang dating sa kaniya ang narinig niya. Although she suspected already na may alam ang kaharap niya sa kung ano ang background niya. “Sabihin mo ang gusto mong sabihin at makikinig ako,” saad ng dalaga sa matatag na tinig. “Kilala kita, Tamara. Lahat ng tungkol sa
Nagising si Tamara dahil sa paulit-ulit na sigaw ni Andrei. Nang mahimasmasan ay agad niyang hinawakan ang kwintas ng binatang pawis na pawis na. "How do you feel?" tanong ni Andrei kay Tamara. "Ito, gusto kong malaman kung sino ang may-ari nito," pautal-utal na saad ng dalaga. "Ako ang may-ari niyan. Lahat kaming mga sundalo ay may suot na ganiyan." "Hindi, lieutenant. Sino ang may-ari nito?" "Tamara, this is mine," diin ng binata habang hawak ang kaniyang kuwintas. Hindi na umimik pa ang dalaga. Natauhan na kasi siya. Ilang ulit tinanong ni Andrei si Tamara kung bakit ganoon ang reaksyon nito sa kuwintas niya ngunit hindi ito nagsalita. Napatingin na lang ito sa mga taong nakatingin din sa kanila. "Bakit nandito na ako agad?" tanong ni Tamara. Ang kaniyang mga mata ay gumagala sa buong silid niya sa mansion ng mga Montillano. Sinabi sa kaniya ni Andrei ang nangyari sa may lawa. Wala siyang reaksyon habang nakikinig. Tahimik din na hinayaan lang ni Tamara ang doktor nang ting
Hindi binitawan ni Andrei ang kamay ni Tamara habang naglalakad sila kahit pa hinawakan din ni Allan ang isang kamay ng dalaga. Wala siyang plano na makihati sa iba lalo na kung ang paghahatian ay ang babaeng matagal na niyang gusto. "Don't touch my fiancee," ma-awtoridad na sabi ni Andrei sa nabiglang pinuno ng Triangulo. "She's mine," matapang na sabi ni Allan. "Tumigil nga kayo," saway ni Tamara sa dalawa bago pa sila nakapasok sa entrance ng park. "Kung maka-ari kayo, parang isang bagay lang ako na binili ninyo sa kanto. Allan, lakad namin ito nina Andrei at Rod. Pasensya ka na." Kahit gustong sumabog sa galit ng pinuno ng Triangulo, nagbigay daan siya. Hindi siya makagawa ng action dahil walang kaalam-alam si Tamara sa tunay niyang pagkatao. Ang alam lamang ng dalaga ay empleyado siya ng Torquero Group of Companies kaya naging malapit silang dalawa sa isa't isa. "Magkita na lang tayo sa mga susunod na araw," wika ni Allan kay Tamara. "Tawagan mo ako. Iyon pa rin ang numbe
Kapwa walang imik sina Andrei at Tamara habang binabaybay ang daan pauwi sa mansion ng mga Montillano sa Quezon City. Nagkakahiyaan sila dahil muntik na silang makalimot sa loob ng sasakyan. To lighten the tension, Andrei turned on the car stereo. A pop music played while they are both silent. Nang hindi nakatiis ay tumikhim si Andrei. Tamara… Andrei… Magkasabay nilang tinawag ang pangalan ng isa't isa. "What would you like to say?" tanong ni Andrei sa dalaga. "Ikaw na muna ang mauna," sabi naman ni Tamara. "I love you. I really wanted to marry you, Tamara." "Gusto ko na munang umuwi. Ayaw ko kasing magpabigla-bigla ng desisyon. Masyadong mabilis kasi ang nangyayari sa ating dalawa. Hindi ko gustong magsisi sa huli," sabi ng dalaga. Nawalan ng kibo si Andrei. Nakatutok lang ang tingin niya sa kalsada. Hindi na niya gustong mawalay pa sa dalaga. Aminado ang binata na ang unang plano niya ay gamitin si Tamara para mahanap niya ang pumatay sa kaniyang ama pero ngayon… mahal
Pinagpapawisan ng malapot si Andrei habang nagmamaneho. Hindi niya alam kung paano magpapaliwanag kay Tamara na galit na galit sa kaniya. Gusto niyang daanin sa biro ang lahat pero hindi pwede dahil batid niyang mapanganib ang babaeng kasama niya sa sasakyan kahit ubod ito ng ganda at sexy. Baka maiputok din nito ang baril na nakatutok sa kaniya. "Ano ang plinaplano ng mga kasamahan mo, Lt. Montillano? Bakit mo ginagamit ang puso ko?" Nangingilid ang luha ni Tamara pero pilit n'ya iyong pinaglalabanan. "Hindi kita ililigtas kung kakampi nila ako. I love you at hindi ako nagsisinungaling sa bagay na iyon kahit pa patayin mo ako," seryoso na sabi ni Andrei. "Pero may alam ka sa gustong mangyari ng grupo mo, tama ba?" "Honey, wala. Hindi ko pa nakakausap ang mga kasama ko. Tumawag lang sa akin si Rod na nakita ka raw ni Gen. Gomez sa mall at susugod sila kaya ibinigay niya ang address at pangalan ng mall para unahan ko sila. Mabuti na lang at malapit ako sa area dahil may nilakad ako
Kasama si General Gomez, dinalaw nina Andrei at Tamara ang libingan ng mga magulang ng huli. May mga dala silang pagkain dahil ilang oras din silang magtatagal doon. Si Polan ay susunod na lang bandang tanghali dahil abala pa ito sa pag-asikaso sa bahay na pinaaayos nilang magpinsan. Unang beses iyon na dinalaw ni Maximo ang libingan ng mga magulang ni Tamara kaya naman hindi niya maiwasan ang maging emosyonal. Abot-langit ang paghingi niya ng tawad sa kapatid na kay tagal niyang inaasam na makasama pero siya rin pala ang naging mitsa ng kamatayan nito. Hinayaan lang ng mag-asawa na ilabas ni General Gomez ang emosyon nito. Nanatili lang silang naka-upo sa upuan sa gilid. Dama ng mag-asawa ang matinding pagsisisi ni General Gomez kaya naman nakaramdam sila ng awa sa lalaking walang ibang ginusto sa buhay kung hindi ay mahanap ang kaniyang kapatid. Isang araw lang namalagi sa San Fernando ang mag-asawa. Si General Gomez ay mas pinili na doon na lang din siya tumira kasama si Polan p
Sobrang bilis ng mga pangyayari. Pilit na hinostage ni Allan ang isa sa mga police na malapit sa kaniya ngunit hindi inaasahan na magaling pala ito sa karate. Sinikap niyang lumaban para hindi siya mahuli kaya napilitan na ang mga alagad ng batas na paputukan siya. “Bakit sobrang sakit mong mahalin, Tamara? Hindi ba talaga ako karapat-dapat na ibigin?” nanghihina na tanong ni Allan. Nangingilid ang mga luha niya sa mata habang nakatingin siya sa babaeng buong buhay niyang inasam.“I’m sorry, Allan. I can not teach my heart to love you. Kung sana marunong ka lang tumanggap ng pagkatalo, hindi sana aabot sa ganito.” Lumuhod si Tamara sa tabi ni Allan at hinawakan niya ang kamay nito. “Patawarin mo ako.” Huling katagang namutawi sa labi ng lider ng Triangulo. Napapikit si Tamara. Hindi niya gustong makita si Allan sa huling paghihirap nito. Maraming sana sa isip at puso niya pero kahit isa man sa mga iyon ay hindi niya nasabi. Biglang bumalik sa isip niya ang mga alaala noong magkasa
Habang abala si David sa pagtakas ay hindi niya napansin ang pagtakbo nina Andrei at Allan palapit sa kaniya. Subalit dahil sa mga tauhan niya kaya hindi agad siya nalapitan ng magkaribal. Nauwi kasi sa bakbakan ang lahat. At dahil grupo ni David ang nasa taas kaya dehado ang grupo nina Allan, General Gomez, Kaizer at Gener. Tumawag si Kaizer kay Kryzell at hiniling niya sa kan'yang asawa na padalhan siya ng isang chopper na pwedeng magbagsak ng bomba sa kinatatayuan ni David. "Huwag mong gagawin iyan. Hindi natin alam ang totoong nangyayari sa pagitan nina Andrei at Allan. Baka kapag ginawa mo iyan ay mapahamak ang pamangkin ko," saway ni General Gomez kay Kaizer. "May punto ang dating heneral, Kaizer. Hindi tayo pwedeng makialam sa kung ano ang nangyayari ngayon hanggang walang ibinibigay na go signal si Andrei," sabi ng lider ng Sabado Boys. "Bakit pa tayo nandito kung tutunganga lang po pala tayo, Daddy?" tanong ni Kaizer kay Gener Torquero. "Naiintindihan kong gusto mong tul
Kasama ang ilang mga tauhan, pinuntahan ni Allan ang kan’yang dating bahay. Hindi niya inalintana ang dilim at matinding panganib para lang makita niya si Tamara. Subalit gano’n na lang ang kan’yang panlulumo nang makita niyang walang katao-tao sa bahay na dati ay punong-puno ng kan’yang mga tauhan. Lalong hindi niya matanggap na hindi na niya naabutan pa sa basement ang babaeng pinakamamahal niya. Muling bumalik sa hotel si Allan. Lingid sa kaalaman ng lahat, ang hotel na iyon ay pagmamay-ari niya at ni Rod. Subalit dahil kilala siyang pinuno ng Triangulo kaya ang alam ng karamihan ay si Rod lang ang may-ari noon. Ang mga tauhan ng nasabing hotel ay mga miyembro rin ng Triangulo. Sa silid niya ay nag-pakalunod si Allan sa alak. Habang naghihintay siya ng ulat kung nasaan ngayon si Tamara, pinili niyang mapag-isa. Ayaw kasi niya maging katawa-tawa sa harapan ng kan’yang mga tauhan. Batid niyang hindi uso ang pagmamahal sa kanilang grupo kaya pilit siyang nagpapakalalaki kahit durog
Napanood ni David sa television ang nangyaring labanan sa bahay ni Allan. Dahil hindi niya matandaan na sinabi niya kay General Gomez ang address ng bahay na iyon kaya takang-taka siya kung paano nalaman ng Devil's Angel Mafia Organization ang tungkol sa bahay ni Allan. Subalit bukod sa nangyari sa bahay ng dati niyang kakampi, may mas matindi pang iniisip si David. Iyon ay kung sino ang nasa likod ng dalawang anunsyo na inilabas ng Montillano Empire. Excited na muling tinawagan ni David si General Gomez. Kunwaring nakikisakay naman ang huli sa kalokohan ng dating negosyante. "We don't have to risk our life now, General. The Devil's Angel Mafia Organization is doing a great favor on us," masayang balita ni David. "You're absolutely correct, David. Balak mo pa rin bang gantihan si Allan?" tanong ni General Gomez. "Yes. It is now easier to do it than yesterday kaya hindi ko na palalagpasin pa ang pagkakataon," sabi ni David. Simpleng kumustahan na lang ang sumunod na napag-usapan n
“Hùbad!” Malakas na sabi ni Allan. Hindi natinag si Tamara. Hindi niya gustong makita ni Allan ang takot na nararamdaman n’ya. Iyon kasi ang isa sa mga iniiwasan niya, ang pagsamantalahan ni Allan ang kahinaan niya. Kahit nakatutok na sa kaniya ang baril ng lalaking halos sambahin siya ay hindi man lang inisip ni Tamara ang sarili niya. Ang nasa isip niya ay si Gab. Hindi niya gustong lumaki ito ng walang ina lalo na at ang alam niya ay wala na rin si Andrei. Susundin mo ba ako o papatayin na lang kita? Masyado mo nang inaapakan ang pagkalalaki ko,” sigaw ni Allan. “Paano akong maghuhúbad kung nakaposas ako?” tanong ni Tamara. Alam niyang mali ang naisagot niya pero kusa na lang iyong lumabas sa bibig niya. Pinanindigan na lamang niya iyon dahil hindi na niya mababawi pa. Ngumisi si Allan. Ngising demonyo iyon kaya naghanda si Tamara. Bigla niyang nakita ang galit na mukha ni Andrei. Kinilabutan si Tamara. Pakiramdam niya ay minumulto na siya ng asawa niya.“Ako na lang ang maghu
Habang naghihintay ng update sa nagaganap na labanan sa pagitan ng grupo ni David at ng Triangulo, humingi si Tamara ng gatas at cookies sa isa sa mga babaeng palaging naghahatid sa kan'ya ng pagkain. Hiniling niya rin sa mga ito na kung maaari ay payagan siyang manood ng tv dahil inip na inip na siya sa kan'yang silid. At dahil gusto ni Allan na makuha ang kan'yang loob, lahat ng gusto ni Tamara ay sinusunod nito maliban na lamang sa request ng huli na tanggalin na ang kan'yang posas at maging ang kadena na nakakabit sa kaniyang mga paa. Ilang beses nang sinubukan ni Tamara na tumakas pero palagi siyang nabibigo. Pinalagyan kasi ni alan ng marami cctv cameras ang buong compound kung nasaan ang bahay nito. Sa kabila ng kawalang-hiyaan ni Allan, may isang bagay na ipinagpapasalamat si Tamara. Iyon ay ang pagrespeto nito sa kan'yang pagkababae. "Pwede bang dito na muna ako?" tanong ni Tamara sa isa sa mga babaeng palaging nakabantay sa kan'ya. "Mukhang nawiwili ka na sa labas, Tam
Agad nalaman ni David na hinahanap siya ni Allan dahil nagsumbong si Tamara sa lider ng Triangulo. Mabilis na nag-alsa-balutan siya bago pa siya mapatay ng mafia boss. Kasama ang kaniyang mga tapat na tauhan, tumuloy siya sa pinakatatago niyang bahay na nabili niya noong siya pa ang namamahala ng Montillano Empire. Si Allan naman ay lalong naniwala na ginawan nga ng masama ni David si Tamara dahil sa pagtakas ng dating negosyante. Matindi ang galit niya kaya ipinag-utos niyang hanapin ng mga miyembro ng Triangulo ang uncle ni Andrei at dalhin sa kaniya. Habang nasa poder ni Allan si Tamara ay ipinakita ng lalaki kung gaano niya kamahal ang huli. Subalit sa halip na mabihag ang puso niya, lalong tumitindi ang galit na nararamdaman ni Tamara. “Kapag nagkaroon ako ng pagkakataon, kukunin ko mula sa Devil’s Angel Mafia Organization ang anak mo, Tamara, para magkasama-sama na tayong tatlo. Magiging isa na tayong buong pamilya,” wika ni Allan. “Huwag na huwag mong kakantiin ang anak ko
Habang lumalakad sina Ruel at Tamara patungo sa bahagi ng gusali kung saan bumagsak si Andrei, mas lalong tumitindi ang bakbakan sa lugar na iyon. Habang nakakubli sa isang sirang pader, lihim na pinapahid ni Tamara ang luha niya. Lalo siyang tuluyang nawalan ng pag-asa na mabuhay pa si Andrei sa tindi ng mga naririnig niyang putok. "Andrei, kahit anong mangyari, pupuntahan kita riyan sa lugar na kinaroroonan mo," bulong ng isip ni Tamara. "Sa tingin ko ay hindi na dapat nating puntahan ang lugar na iyon, Tamara," sabi ni Ruel. "Mukhang napakaraming kalaban doon. Wala na rin tayong kontak sa mga kasamahan natin na dumaan kanina sa likod kaya mahirap ang sitwasyon na kinalalagyan natin ngayon. Ang bilin sa akin ni Boss Kaizer ay unahin ang kaligtasan mo."“Hindi pwede. Hindi ako aalis sa lugar na ito na hindi ko nakikita si Andrei.” “Sobrang mapanganib para sa ating dalawa ang pumunta pa roon, Tamara. Baka sa lugar na makatulong sa grupo ang gagawin natin ay mas lalo pa itong maging