"Talaga oliv, sigurado ka ba sa sinasabe mo na sinasagot mo na ako."napaayos ng upo aking kaibigan pero napakunot Ang noo ko dahil sa sinabe nito.Magsasalita sana ako ng marinig ko Ang boses ng kanyang ina.Kaya Naman Pala. "congrats anak ko.May nobya ka na rin sa wakas at magaling ka talagang pumi
Ito Ang unang araw ko bilang secretary ni kapitan.Ayaw pa nga Akong payagan ni inay ng Sabihin Kong may trabaho na ako.Pero nagbago Ang isip nito ng Sabihin Kong hindi Naman araw-araw kailangan aKong pumasok,kaya pinapayagan na raw Ako nito.Sana nga magawa ko ng maayos aking trabaho na walang balaki
Nang makalabas ako sa opisina ni kapitan,Hindi ko Makita Ang bulto ni kuya alen.Baka nauna na itong umuwi baka nainip ito kaya Hindi na Ako nahintay pa.asyado ba Akong matagal sa loob ,Ang pagkakaalam ko Hindi Naman.Napabuga na lang ako ng hangin.Naglakad na lamang ako,dahil sayang Ang pamasahe.Maag
Isang lingo na Akong bilang secretary ni kapitan.Naging maayos Naman Ang takbo trabaho ko sa kanya.Pero Minsan ,Hindi maiiwasan Ang Hindi magkamali Lalo na kapag sunod-sunod Ang problema na dinudulog Ng mga taong bayan. Wala rin Akong masabi Kay kapitan pagdating sa pagresolba ng problema,dahil la
Pagkarating ko sa bahay namin.Sa loob ng kusina ako unang nagtungo dahil alam Kong Wala pang malutong pagkain.Mabuti na lang mabait si kapitan dahil binigyan ako ng Pera pambili ko raw ito ng meryenda ko.Pero hindi ako bumili,bagkos ay tinago ko ito.May binigay Naman na pagkain Ang isang tanod ,kaya
"kapitan baka nakakalimutan mo,tao ka at hindi manok o ibon.Gaano rin ba kahaba Ang iyo?Patingin ka po."inosente Kong sagot sa binatang kapitan.Napangisi lamang Ang Hanggang sa dahan-dahan itong lumapit sa akin.Hindi ako gumalaw sa aking kinatatayuan at hinintay Kong makalapit sa akin si kapitan.Han
"oohh!Sige pa Ang sarap!Sige pa kapitan Kainin mo pa?"wika ko sa kanya.Habang hawak ko Ang buhok ni kapitan dahil sa sobrang sarap ng ginagawa nito sa aking kaselan. "aaahh kapitan!naiihi ako."wika ko sa kanya pero Panay pa rin Ang kain niya sa aking kaselan.Hanggang sa lumabas aking ihi sa bibig
Narinig Kong may gustong kumausap rito kaya tinawag siya Ng Isang tanod na nagbabantay sa labas.Bigla Kong naramdaman Ang sakit ng pempem ko ng subukan Kong tumayo.Hindi ko iyon ininda kanina habang Nagmamadali Akong nagsuot ng aking damit.Mahirap na baka Makita pa ng iba aking katawan.Ngunit ngayon
Sumandal ako sa swivel chair ko at pinag-isipan ko ang mga sinabi niya.Siguro nga ay tama siya, pero hindi pa sa ngayon dahil hindi ko pa alam kung ano talaga ang tunay kong nararamdaman, hindi ko talaga masabi kung may nabubuo na bang pagmamahal sa puso ko,Hindi ko talaga alam.Isang buwan na lang A
"you take a rest at nasabi ko na ang lahat ng gusto kong sabihin sa iyo. Malinis ang kunsensya ko at kung hindi ka naniniwala sa akin ay wala na akong magagawa pa,pero hindi ka makakaalis sa lugar na ito. Dito ka lang kung ayaw mong ikulong kita dito."wika niya. Hindi ko siya pinansin dahil matind
Hindi ko na talaga kaya. "cath,hintayin mo ako." tawag sa akin ng akin ni ate oliv ngunit hindi ako huminto sa aking pagtakbo hanggang sa nakarating ako ng parking lot. "Let's go, please ate oliv,gusto ko ng umuwi." umiiyak Kong wika kay ate Olivia dahil ayokong abutan kami ni Darius, pero huli na
Catherine pov's Isang buwan na kaming nagsasama ng bahay-bahayan ni darius sa ibang bahay nito.Sa ibang bahay Ako nito dinala Kong saan kami lang Ang tao at malayo sa kapitbahay. Malawak Ang lupain nito na may mataas na pader na nakapaligid. Natatawa na lamang ako sa ganitong sitwasiyon naming d
Hindi siya nagsasalita kaya panay ang sulyap ko sa kanya. Kinuha ko ang isang kamay niya habang ang isa kong kamay ay nanatili lamang sa manibela. "Please tell me kong ano man 'yan."tanong ko. Hindi siya kumibo at sa bintana lamang siya nakatingin,pero hindi ko binibitawan ang kamay niya. Ayaw na
Sandali Akong natigilan dahil sa binigkas niyang salita.Hindi ako makapaniwalang marinig ko sa kanya Ang katagang iyon. Nakaramdam ako ng kakaibang kaligayahan dahil mahal na Pala ako ni tinay.Hindi ko alam Kong parte pa ba ito ng Plano ko sa kanya na mahulog Ang loob Niya sakin o iba na. Hanggang
Napatingin siya sa akin kaya hinalikan ko siya sa kanyang labi. "Baka Naman puro pambababae ang gawin mo duon?" tanong niya. Natawa lamang ako mukhang may pagkaselosa pa siya.Pero may mga ugali din siya na never kong nakita dati. Mukhang matagal na panahon ang kailangan ko bago ko tuluyang makil
continue... "kaya lang ko lang siya kasamang dumating dahil may kukunin lamang siya rito at aalis din agad."aniya,pero hindi ako umimik bagkos ay nagpahid ako ng luha sa aking mata. at tinabihan na ako saka niyakap ako ng mahigpit ngunit nagwawala ako, ayokong mahawakan niya pero wala akong magawa
"Kumain ka ng kumain, kapag hindi mo inubos 'yan kakagatin ko 'yang ano mo."bastos niyang wika na ikinatawa ko ng malakas. Ang pasaway lang talaga ng matandang darius na ito. Pero aaminin ko na kinikilig ako sa pasimple niyang panglalandi sa akin at sana katulad siya ni Paul. Nagbago Ang ekspres