Kabanata 0006

Isang lingo na Akong bilang secretary ni kapitan.Naging maayos Naman Ang takbo trabaho ko sa kanya.Pero Minsan ,Hindi maiiwasan Ang Hindi magkamali Lalo na kapag sunod-sunod Ang problema na dinudulog Ng mga taong bayan.

Wala rin Akong masabi Kay kapitan pagdating sa pagresolba ng problema,dahil lahat ng mga nilapit nilang kaso ay naaayos nito.Ang bilis nitong mag-isip ng sasabihin sa mga tao.Ang galing nitong humawak sa mga tao,kaya marami Ang humahanga rito Lalo na sa mga babaeng nagpapansin rito.Lalo ng malaman nilang Wala pang asawa Ang binatang kapitan.

Pero Ang kinaiinis ko lang sa binatang kapitan.Alam Kong sinasadya nitong madikit Ang katawan nito sa akin.Lalo na Ang matigas na iyon sa gitnang hita nito,na alam Kong sadyang itusok-tusok sa aking matambok Kong pang-upo.Lagi ko rin itong nahuhuling nakatitig sa aking katawan.Parang pagkain na nakahain sa kanyang harapan at takam na takam.Pero Wala Naman Akong masabi sa kabaitan nito.Iyon nga lang may pagkabastos Ang galaw nito.

Napabuga ako ng hangin at nahilot ko aking noo dahil sa dalawang taong nag-aaway ngayon sa aming harapan.Pero Ang binatang kapitan ay prenteng nakaupo at tahimik lamang itong pinapakinggan Ang sagutan ng dalawang babae, habang Ang lalaki Naman na kanilang pinag-aawayan ay nakatakip ito sa kanyang tainga.Alam Kong naririndi na ito sa ingay ng dalawa.

"kung ayaw ninyong tumigil.Pwede na kayong umalis."sambit ni kapitan sa dalawang babae.

"Ikaw kasi-hindi Ikaw Ang may kasalanan."sagot Naman ng Isa.

"tatanongin kita manong caloy,sino Ang mas pipiliin mo sa kanilang dalawa."tanong ni kapitan kaya natahimik Ang dalawang babae.Hindi agad nakasagot Ang matanda at pinag-iisipan pa nito Kong sino Ang kanyang pipiliin.

"kapitan,pwedeng silang dalawa Ang pipiliin ko."nakita Kong Napahilamos sa mukha Ang binata dahil sa sagot nito.

"Sige umalis na kayo.Pareho Naman Pala kayong pipiliin ni manong caloy."saad ni kapitan.Mabuti na lang Wala na kaming narinig na ingay sa dalawang babae.Kundi kumapit Ang mga ito sa braso ni manong caloy.

Hanggang sa makita kong tumayo na Ang binatang kapitan kaya nasundan ko na lang ng tingin Ang malapad na likod nito.Agad naman Akong sumunod rito baka may ipag-uutos sa akin.Mahirap na baka mabulyawan ako kahit alam Kong Hindi niya iyon gagawin.Nakita Kong nakaupo si kapitan habang mahigpit Ang pagkakahawak nito sa kanyang cellphone.Hala!galit kaya si kapitan."tanong ng aking isipan.Nakita Kong nakatitig sa akin Ang lalaki.Hindi ko alam Kong ano Ang nilalaman ng isip nito.

Hanggang sa Makita Kong tumayo ito at Inisang hakbang Ang pagitan namin.Halos Hindi ako makagalaw ng basta na lang ako nitong isandig sa dingding.Mas Lalo Akong nagulat ng ipitin nito aking katawan gamit Ang malapad nitong katawan.Halos Hindi ako makahinga dahil sa bilis ng tibok ng aking dibdib.Nakakaduling Ang sobrang lapit ng mga mukha namin.Kulang na lang ay maghalikan kami.Pero bakit Naman iyon Ang naisip ko.

"isang-isa na lang.Kukunin ko na talaga kapag inulit mo pa iyon.Ang pinakaayaw Ko sa lahat hinahawakan Ang pag-mamay Ari ko."wika nito sa aking punong tenga.Nagilabot ako ng husto dahil sa sinabe nito."Hala !Anong kasalanan ko sa kanya".

"kapitan,lumayo ka nga sa akin."nauutal kong saad.Dahil sa matigas na bagay na iyon.Bakit ba laging matigas iyon.Kapag nararamdaman ko ang bagay na iyon parang gusto ko itong Makita at mahawakan upang alamin Kong gaano ito kahaba at kataba.Pakiramdam ko nag-iinit Ang buo Kong katawan.

"why baby?ayaw mo bang maramdaman Ang matigas na iyon sa iyong puson.?bastos nitong wika.

"H-hindi ko alam Kong ano Ang iyong pinagsasabi mo kapitan."sagot ko.Pero ngumisi lang Ang lalaki.

"don't be lie baby.Dahil nabasa Ko sa iyong isip na gusto mong hawakan Ang matigas Kong t****o.Mapagbigay Naman Akong tao.Kaya heto,hawakan mo na."wika nitong muli.Hindi ako makapag salita.Paano niya nabasa Ang nilalaman ng aking isipan.May kapangyarihan kaya itong bumasa ng isip.Kahit Ang sinabe Kong bastos at maghalikan kami,ay alam din Kaya niya.

"Wala sa isip ko Ang sinasabe mo kapitan.Baka Ikaw Ang nakaisip niyan tapos ibibintang mo lang sa akin."sagot ko rito.Nag-isang linya rin Ang kilay nito.

"kapitan may naghahanap sayo."wika ng isang tanod mula sa labas ng pinto.

"fucking shit!"narinig Kong sambit nito na alam Kong mura iyon.Hanggang sa maramdaman Kong medyo lumuwag Ang pagkakadikit ng katawan nito sa akin.Iyon Ang sinamantala ko upang makaalis sa pagkakasandig ko sa dingding.Agad Akong lumayo sa lalaki.

Lumabas Ang binatang kapitan kaya nakahinga ako ng maluwag.Salamat sa taong iyon dahil nakawala ako Kay kapitan.Pero sino kaya Ang naghahanap rito?Lumabas Ako upang tingnan Kong sino Ang naghahanap sa binata.Wala rin Naman Akong gagawin Lalo at malapit ng uwian.

Pero Hindi ko sila mahanap.Saan kaya sila nagpunta.Babae kaya o lalaki Ang naghahanap rito."eh ano Naman Ngayon Kong babae Ang naghahanap sa kanya."kontra ng aking isipan.Pero bakit nga ba iyon Ang pumasok sa isip ko.

Pagdating nang uwian.Wala pa rin Ang binatang kapitan kaya napagdesisyonan ko ng umuwi.Baka abutin ako rito ng siyam-siyam Wala pa ito.Inayos ko muna Ang table namin pareho ni kapitan pagkatapos ay tuloy -tuloy akong lumabas ng opisina.

"pwede ba Akong sumabay sa pag-uwi oliv?"napalingon ako sa aking likod dahil sa taong nagsalita.

"walang problema manong Erik.Pero Wala Akong dalang sasakyan ha.Maglakad lang Tayo."natatawa Kong sambit rito.

"Masaya ka palang kausap oliv.Sana palagi Akong nakikisabay sa pag-uwi."wika niya na alam Kong pabirong wika nito.

"ayos lang yon manong erol."sagot ko.

"pwede bang manligaw oliv?"tanong ni manong erol kaya napatigil ako sa aking paglalakad.At mataman ko itong tinitigan.

"Hindi pa ako pwedeng ligawang manong erol Kasi masyadong bata pa ako."sagot ko rito at pinagpatuloy ko aking paglalakad.

"trese anyos nga pwede ng magbuntis at ligawan,Ikaw pa kayang dalaga na."muli Akong napatigil dahil sa aking narinig na tinuran nito.

"Hindi lahat ng mga babae ganyan manong erol.Ibahin mo ako sa kanila."sagot ko rito.Saka malalaki Ang hakbang Kong lumayo sa lalaki.Pero narinig ko pa rin Ang sinabe nito."makukuha rin kita,pinapangako ko."nangilabot ako sa narinig Kong sinabe nito.