Nakatutok ang mata ko sa cellphone ko ng maramdaman Kong may umupo sa tabi ko. Amoy pa lamang niya ay Kilala ko na agad.Walang iba kundi si Hendrix. "alone?"lumingon ako sa kanya,pero sa mga construction worker ito nakatingin Ngayon Kasi Ang simula ng pagpapatayo ng restaurant mismo sa harap ng airport at siya rin Pala Ang may-ari nito. Kaya nandito kaming tatlo upang Makita Ang pagsisimula ng Plano. Masasabi Kong mayaman na kami pero mas higit pa lang mayaman sila.Kaya Naman Pala pinilit ng ina nito na ipakasal Ang anak Ng kaibigan niya dahil takot siyang mawala Ang kalahati sa yaman nila. Imbis na sagutin Ang tanong niya ,iba Ang sinabe ko. "pwede umusog ka ng kunti,at Saka bakit ba dito ka sa tabi ko naupo eh Ang dami pa Naman maari mong upuan."saad ko sa kanya. Pero talaga ngang maluko Ang isa 'to dahil mas lalo pa itong dumikit Sakin.Kaya Ang sama tuloy ng timpla ng mukha ko. Ako na lang Ang umusog dahil walang Plano itong lumipat sa ibang upuan,saka muli Kong bi
Read At Your Own Risk"iboto bilang kapitan si Hendrix Montage,no.9 sa balota."narinig kong sigaw ng lalaking nakahawak ng mega phone habang nakasakay Ang mga ito sa pick up na hilux na siyang panghuli sa lahat.Dahil Ang mga ibang lalahok ay nakikipagkamay sa mga taong bubuto sa kanila.Ilang araw na Kasi ay halalan na kaya abala na sila sa kanilang pangangampanya.Malalaki Ang hakbang ko upang lumapit upang alamin Kong sino ang mga lalaban bilang kapitan rito sa Lugar namin.Nakipagsiksikan pa talaga ako para lang Makita Ang mga ito..Una Kong nakita Ang dating kapitan namin,at ganun din Ang mga iba pang lalaban.Pero Kilala ko na Ang mga ito.Pero Ang nagngangalang hendrix montage ay Hindi ko pa nakikita.Napangiti ako ng Makita ko Ang larawan nito sa tarpulin na nakasabit sa gilid ng sasakyan,sobra Akong namangha sa taglay nitong ka-gwapohan nito.Hindi ka magsasawa na titigan ito. Matitipuno Ang pangangatawan nito at Makalaglag panty Ang taglay nitong karisma.Walang babae Ang Hindi mahuma
Pagkatapos ng butohan... "oliv! pumunta ka ng tindahan ni tisang.Bumili ka ng longanisa para Naman may lasa itong ginisang gulay."utos ni inay sa akin.Agad Naman Akong lumapit sa aking inay upang Kunin Ang Perang pambili ng longanisa ni inay.Agad Naman akong pumunta ng tindahan upang bilhin Ang longanisa,apat na bahay lamang aking madadanan upang makarating sa tindahan. "aling tisang pabili po ako ng longanisa,magkano po."tanong ko rito."Masarap kaya ito"bulong ko dahil ngayon lang ako bibili nito at pinisil ko pa ito.Ang lambot ah. "Baka gusto mong subukan hawakan at tikman Ang masarap at masustansiya Kong longanisa.Sinisiguro ko sayong hahanap-hanapin mo ito,dahil Wala ng mas higit -higit pa sa aking longanisa."napalunok ako sa Sarili Kong laway sa paraan ng pagkakasabi ng lalaking nasa aking likuran. Lumingon ako rito at nakita kong si kapitan Ang lalaking nagsabi nu'n.Hindi ko man lang namamalayan Ang pagdating nito.Nakita Kong pinalibot nito Ang basang dila sa mapulang labi
"Talaga oliv, sigurado ka ba sa sinasabe mo na sinasagot mo na ako."napaayos ng upo aking kaibigan pero napakunot Ang noo ko dahil sa sinabe nito.Magsasalita sana ako ng marinig ko Ang boses ng kanyang ina.Kaya Naman Pala. "congrats anak ko.May nobya ka na rin sa wakas at magaling ka talagang pumili dahil itong si Olivia Ang napili mo."wika ng ina nito Saka linapitan ako at niyapos.Wala Akong nagawa kundi makiayon sa takbo ng usapan.Ayaw ko namang ilaglag aking kaibigan dahil baka Magalit Ang ina nito kapag sinabe Kong hindi totoo.At Saka kailangan ko rin Ng tulong nito.Ngumiti na lamang ako ng matamis sa ina ng kaibigan ko hanggang sa magpaalam na ito. Hinila ako ng aking kaibigan sa second floor ng bahay nila at pinasok sa silid nito.Agad din nitong ni-lock Ang pinto.Masuka-suka ito dahil daw sa sinabe nito sa kanyang ina.Ang Arte ha.Akla Naman nito gusto ko rin. "hoy ano na!may alam ka bang trabaho na nararapat sa akin."yugyog ko pa rito.Nandidiri Naman itong lumayo Sakin.Nat
Ito Ang unang araw ko bilang secretary ni kapitan.Ayaw pa nga Akong payagan ni inay ng Sabihin Kong may trabaho na ako.Pero nagbago Ang isip nito ng Sabihin Kong hindi Naman araw-araw kailangan aKong pumasok,kaya pinapayagan na raw Ako nito.Sana nga magawa ko ng maayos aking trabaho na walang balakid.Huminga muna ako ng malalim pagkatapos ay muli Kong pinasadahan aking sarili sa salamin na narito sa aming Sala saka dinampot aking bag.Bago ako umalis sa bahay namin,nagpaalam muna ako Kay inay na aalis na ako.Pinakiusapan ko na rin si aling kikay na tingnan-tingnan nito aKing inay.Mas maigi ng may may nakaantabay sa kanya.Sabagay ,Hindi Naman kalayuan Ang hall rito sa bahay namin.Susubukan ko na lang magpaalam Kay kapitan Kong maari ay umuwi ako mamayang tanghali. Bumaba ako Ng sinakyan Kong tricycle,namataan ko agad Ang binatang kapitan habang kinakausap nito Ang mga tanod.Nalaman Kong binata pa lamang Ang nakaupong kapitan ng matapos Ang halalan.Kaya maraming mga babaeng nagnanais n
Nang makalabas ako sa opisina ni kapitan,Hindi ko Makita Ang bulto ni kuya alen.Baka nauna na itong umuwi baka nainip ito kaya Hindi na Ako nahintay pa.asyado ba Akong matagal sa loob ,Ang pagkakaalam ko Hindi Naman.Napabuga na lang ako ng hangin.Naglakad na lamang ako,dahil sayang Ang pamasahe.Maaga pa Naman. Pagdating sa aming bahay.Agad Kong hinanap si inay at Ng bunso naming Kapatid.Nakita ko Naman Ng mga ito sa likod bahay habang nagdidilig Ng mga tanim nitong gulay.Muli Akong pumasok sa loob ng muntik naming tahanan upang magluto ng hapunan namin.Mayamaya pa Ang dating ng tatlo ko pang Kapatid. Lumipas Ang ilang sandali ay nagsidatingan na rin sila kasama si itay.Pero napansin Kong parang may problema si itay.Dahil tahimik lamang itong nakaupo sa upuan na gawa sa semento.Magkakasunod rin itong napabuga ng hangin.Kaya alam Kong may problema ito.Nagtimpla ako ng kape para sa aking itay. "itay !magkape ka muna".wika ko Saka binigay rito Ang mainit-init na kape.Nagpasalamat Na
Isang lingo na Akong bilang secretary ni kapitan.Naging maayos Naman Ang takbo trabaho ko sa kanya.Pero Minsan ,Hindi maiiwasan Ang Hindi magkamali Lalo na kapag sunod-sunod Ang problema na dinudulog Ng mga taong bayan. Wala rin Akong masabi Kay kapitan pagdating sa pagresolba ng problema,dahil lahat ng mga nilapit nilang kaso ay naaayos nito.Ang bilis nitong mag-isip ng sasabihin sa mga tao.Ang galing nitong humawak sa mga tao,kaya marami Ang humahanga rito Lalo na sa mga babaeng nagpapansin rito.Lalo ng malaman nilang Wala pang asawa Ang binatang kapitan. Pero Ang kinaiinis ko lang sa binatang kapitan.Alam Kong sinasadya nitong madikit Ang katawan nito sa akin.Lalo na Ang matigas na iyon sa gitnang hita nito,na alam Kong sadyang itusok-tusok sa aking matambok Kong pang-upo.Lagi ko rin itong nahuhuling nakatitig sa aking katawan.Parang pagkain na nakahain sa kanyang harapan at takam na takam.Pero Wala Naman Akong masabi sa kabaitan nito.Iyon nga lang may pagkabastos Ang galaw nit
Pagkarating ko sa bahay namin.Sa loob ng kusina ako unang nagtungo dahil alam Kong Wala pang malutong pagkain.Mabuti na lang mabait si kapitan dahil binigyan ako ng Pera pambili ko raw ito ng meryenda ko.Pero hindi ako bumili,bagkos ay tinago ko ito.May binigay Naman na pagkain Ang isang tanod ,kaya iyong Ang kinain ko.Medyo malaki Ang binigay nito.Kaya binili ko na lamang ng bigas at Ang natira ay binili ko ng ulam.Alam Kong kulang Ang binili Kong ulam kaya ddagdagan ko na lang sa tanim naming gulay sa likod bahay.Dadalhan ko rin si kapitan ng gulay bukas.Alam Kong maraming bunga ngayon Ang tanim naming talong at kamatis.Hindi Naman siguro magagalit si inay dahil kunti lang Naman Ang kukunin ko. Nang matapos Akong magluto ng hapunan namin ay Saka ko Naman niyaya Ang mga Kapatid ko ganun rin si inay at itay.Hanggang sa magsimula na kaming Kumain ng sabay -sabay na ngayon lang nangyari.Minsan ako Ang nahuhuling Kumain,o dikaya Naman ay si itay.Napangiti ako dahil magana silang Kumain
Nakatutok ang mata ko sa cellphone ko ng maramdaman Kong may umupo sa tabi ko. Amoy pa lamang niya ay Kilala ko na agad.Walang iba kundi si Hendrix. "alone?"lumingon ako sa kanya,pero sa mga construction worker ito nakatingin Ngayon Kasi Ang simula ng pagpapatayo ng restaurant mismo sa harap ng airport at siya rin Pala Ang may-ari nito. Kaya nandito kaming tatlo upang Makita Ang pagsisimula ng Plano. Masasabi Kong mayaman na kami pero mas higit pa lang mayaman sila.Kaya Naman Pala pinilit ng ina nito na ipakasal Ang anak Ng kaibigan niya dahil takot siyang mawala Ang kalahati sa yaman nila. Imbis na sagutin Ang tanong niya ,iba Ang sinabe ko. "pwede umusog ka ng kunti,at Saka bakit ba dito ka sa tabi ko naupo eh Ang dami pa Naman maari mong upuan."saad ko sa kanya. Pero talaga ngang maluko Ang isa 'to dahil mas lalo pa itong dumikit Sakin.Kaya Ang sama tuloy ng timpla ng mukha ko. Ako na lang Ang umusog dahil walang Plano itong lumipat sa ibang upuan,saka muli Kong bi
Nagising ako sa Isang silid na hindi pamilyar sa akin. Kung ilang oras din Akong nakatulog. Balak ko na sanang bumangon nang parang may nakayakap sa aking katawan. Nanlalaki ang mga mata ko ng mapagtato ko Ang lahat nang nangyari sa akin. Kung ano Ang ginawa niya sa akin. Putik na lalaking 'to. Anong ginawa niya sa akin. Alam Kong may nilagay siya sa binigay niyang alak sa akin.Kaya Kong bakit ganun na lang Ang epekto sa aking katawan.Hindi Naman ako basta-basta malalasing kahit unang beses palamang ako nakatikim ng alak, Lalo't kaunti lamang iyon. Kaya Pala hindi ako makagalaw dahil mahigpit Ang pagkakayakap niya sa akin. Iyon bang ayaw niya Akong makawala sa mga bisig niya. Nagrambulan sa bilis ng tibok nang dibdib ko.Pero bakit wala Akong makapang pagtutol o Magalit man dito dahil nakayakap ito sa akin. Lalo na Ang ginawa nito. At bakit pakiramdam ko parang gustong -gusto ko Ang ganitong tagpo naming dalawa. Ang Bakit nakakulong ako sa bisig niya. Anong ba itong n
Abala ako sa ginawaga ko ng tumunog Ang cellphone ko mula sa ibabaw ng table ko.Ang boss ko pala Ang tumatawag. Pilipino din ito tulad ko at sa Russia pang Ang base niya. Napakunot Ang noo ko dahil hindi ko inaasahan Ang biglaang pagtawag niya. "boss Stanley!"pormal Kong sambit dito. Narinig kong mahinang tumawa ito sa kabilang linya. "Olivia!sinabe ko na sayo na Stanley na lang Ang itawag mo sa akin diba?"napangiwi ako sa sinabe niya. Eh nakakahiya Naman Kasi kapag tinawag ko lang siya sa pangalan niya. "syempre boss kita Nakakahiya Naman iyon kapag tinawag pang kita sa pangalan mo."paingos kong sagot. Muli itong napahalakhak ng mahina. "oh common Olivia,Tayo lang Naman Ang nag-uusap."aniya. Napabuga ako ng hangin, makulit din pala Ang isang 'to. "okay,ano Pala Ang sasabihin mo bakit napatawag ka?"seryoso Kong tanong. "I'll want to tell you about the contract.Kailangan mo ng permahan Ang contrata mo bukas."saad niya. "hindi na ba pwedeng tanggihan Ang proyekto
Marahas Akong napahinga ng malalim.Ngayon Ang first meet namin Ng client ko at Ang dalawa pang architect na makakasama ko sa proyekto. Kaya narito ako ngayon sa harap ng mataas na building para pag-usapan Ang Plano. Napatingila ako sa harap ng mataas na building at nabasa Kong H&O corporation. Gaano kaya kayaman Ang client namin. Pagpasok ko pa lang sa lobby,may nakangiting babae ang sumalubong sa akin. "good morning ma'am!are you miss Alvarez?"tanong ng isang babaeng nasa aking harapan. "yes!my I know you?"nakakunot noong tanong ko. "Ako po Magdadala sa Inyo Kong saan Ang meeting place ninyo ng boss ko at Ang kamasa ninyo sa project."tumango ako. "pero hindi po dito Ang meeting place ninyo kundi sa restaurant po."dugtong pa niya. "okay!"sagot ko.Giniya niya Ako sa isang sasakyan na naghihintay. Hindi nagtagal nakarating kami sa tapat ng restaurant.H&Q restaurant"basa ko sa taas ng restaurant,so Ang may-ari rin Ng restaurant ay Ang client namin."wow ha, sobrang yaman
5 Years later "nakahanda kana ba anak?"tanong ni inay Sakin. "opo inay, handang -handa na ako sa Pagbabalik ko."sagot ko sa aking ina. "that's good to hear that anak.Siguro Naman buo na Ang puso mong bumalik sa Pilipinas.Kung sakali man na muling maglandas Ang tadhana ninyong dalawa?"tanong ulit ni inay. Huminga ako ng malalim At pinakiramdaman aking sarili,Kong ano Ang mararamdaman ko Kong sakali man na magkita kaming muli. "Wala na siya sa puso ko inay kaya kahit man maglandas muli Ang tadhana naminn dalawa,Wala na Akong mararamdaman para sa kanya. At Saka si macky na po ngayon Ang mahal ko."sagot ko. Sa ilang taon Kong pananatili rito sa Russia ay unti-unti Akong nakamove-on sa nangyari sa buhay ko.Dahilnsa tulong ni macky na palaging narito sa tabi ko at Ang anak Kong si Hattie na nagbibigay lakas sa akin. "baba ba tayo anak,kanina pa naghihintay Ang dalawa sa baba.Baka naiinip na Ang baby boss."nakangiting saad ni inay. "Akala ko Wala na kayong balak na bumaba bab
Masakit Ang ulo ko ng magising Ako.Fucking shit!"mura ko dahil may hang-over ako ngayon. Nagmamadali Akong pumasok sa loob ng banyo upang maligo,kahit papano ay mabawasan Ang hang-over ko. Nang matapos Akong maligo ay guminhawa aking pakiramdam. Lumabas ako ng silid Saka tuloy -tuloy Kong tinungo aking sasakyan. Hindi na Ako nag-abalang Kumain dahil uunahin Kong puntahan si Olivia sa bahay nila. Sana nga ay makausap ko ito upang magpaliwag sa kanya sa Nakita niya kahapon. Bago Ako tuluyang makasakay sa aking sasakyan ay napatigil ako dahil may naririnig Akong mga halinghing. Sinundan ko Kong saan galing Ang ingay na iyon hanggang sa mapunta ako sa likod ng bahay. Halos mapamura ako dahil sa nakikita Kong kahalayan ng peke Kong asawa at Ang hardinero namin. Hubo't -hubad silang pareho habang nagtatalik sa damuhan na hindi man lang nag-abalang maglagay ng sapin sa kinahihigaan nila.Tsskk!!! Alam Kong medyo malayo Ang pagkakaparkingan ng sasakyan ko ngunit naririnig ko
Pagdating sa bahay namin, dumiretso ako sa loob ng silid ko. Dahil sobrang bigat ng dibdib ko. Pakiramdam ko hindi ko na talaga kayang pigilan pa Ang sakit,kaya kinuha ko Ang unan at sumubsob ako duon,upang ilabas Ang lahat ng sama Ng loob ko. Napahaguhol ako. Kung may tainga lamang Ang unan ,baka nagreklamo na ito dahil basang-basa na dahil sa walang tigil Kong pagluha. Ang daming bakit,bakit nangyayari sa akin ng ganito. Nagmahal lang Naman ako.Ano bang mali?Muli Akong napahaguhol Narinig ko Ang Pagbukas ng pinto ng silid ko.Alam Kong si inay Ang pumasok dahil siya lang Ang kasama ko maliban sa mga katulong.Alam din niya Ang nararamdaman ko ngayon dahil sa tagpong nangyari kanina. Lumapit sa akin Ang inay ko at niyakap ako. At hinagod Niya Ang likod ko. "anak Tama na Ang kakaiyak mo.Masama iyan sa kalusogan ninyong mag-ina."nag-aalalang sambit ni inay sa akin. "inay ,Hindi ko po Kasi kaya Ang sakit."sambit ko habang humahaguhol ako sa balikat ng inay ko. "nandito lan
Kasalukuyan Akong nasa aking opisina, ngunit panay Ang hilot Ko sa aking sintido. Kanina ko pa binabasa Ang mga papeles na hawak ko.Ngunit hindi ako makapag concentrate sa trabaho,dahil laman ng isipan ko si Olivia. Kahit Anong gawin ko,siya Ang iniisip ko.Ang dami ko pa namang gagawin ngayon."fuck!!!mahina ko pang mura. Sumandal Ako sa swivel chair na kina-uupuan ko at Mariin kong pinikit aking mga mata. Matapos Ang pag-uusap namin Ng dalaga kahapon ay ramdam ko Ang sobrang galit at pagkamuhi Niya sa akin. Dahil tikom Ang bibig niya habang nakatingin lang ito sa malayo.Kahit tumingin sa akin ay hindi niya ginawa. Hindi ko naman siya masisisi dahil kasalanan ko Naman talaga. It was my big mistake.Hindi ko agad sinabe sa kanya Ang totoo. Sana maayos pa rin kami hanggang ngayon. Napahilamos ako sa aking mukha,Saka bumuga ako ng hangin. Nagmulat ako ng mata, Saka umayos ako sa pagkaka- upo ko dahil may kumatok mula sa labas ng opisina ko. Bumukas Ang pinto at dumungaw Ang ulo n
Dumiretso ako sa silid ko upang duon ilabas Ang kanina ko pa pinipigilang luha. Halos mapahagulhol ako dahil sa aking mga nalaman.Bakit hindi ko agad nalaman iyon. "ate !ate oliv,bakit ka umiiyak? May masakit ba sayo?"nag-aalalang tanong ng kapatid ko.At agad na lumapit sa akin at hinawakan aking mukha. "nasaan Ang sobre na binigay ni Lolo wando noon,gusto Kong tingnan Ang laman."humahaguhol Kong tanong sa kapatid ko. "nasa bag nating luma ate.Baka tinapon na rin."sagot ng kapatid ko. "ano!sino Ang nagtapon?"umiiyak Kong tanong. "tumahan ka muna ate oliv,bawal Kang ma-stress."pagpapakalma sa akin ng kapatid ko. "please kailangan Kong Makita iyon."pakiusap Ko sa aking kapatid. "S-sige ate oliv, sandali lang kukunin ko."natatarantang saad ng kapatid ko. Ilang sandali ay humagangos Ang kapatid Kong inabot sa akin ang sobre.Agad Kong binuksan Ang sobre. Isang sulat aking Nakita,agad Kong binasa Ang nakasulat duon. "iiwan kita sandali baby,may kailangan lamang Akong tap