Read At Your Own Risk
"iboto bilang kapitan si Hendrix Montage,no.9 sa balota."narinig kong sigaw ng lalaking nakahawak ng mega phone habang nakasakay Ang mga ito sa pick up na hilux na siyang panghuli sa lahat.Dahil Ang mga ibang lalahok ay nakikipagkamay sa mga taong bubuto sa kanila.Ilang araw na Kasi ay halalan na kaya abala na sila sa kanilang pangangampanya.Malalaki Ang hakbang ko upang lumapit upang alamin Kong sino ang mga lalaban bilang kapitan rito sa Lugar namin.Nakipagsiksikan pa talaga ako para lang Makita Ang mga ito..Una Kong nakita Ang dating kapitan namin,at ganun din Ang mga iba pang lalaban.Pero Kilala ko na Ang mga ito.Pero Ang nagngangalang hendrix montage ay Hindi ko pa nakikita.Napangiti ako ng Makita ko Ang larawan nito sa tarpulin na nakasabit sa gilid ng sasakyan,sobra Akong namangha sa taglay nitong ka-gwapohan nito.Hindi ka magsasawa na titigan ito. Matitipuno Ang pangangatawan nito at Makalaglag panty Ang taglay nitong karisma.Walang babae Ang Hindi mahumaling rito.Iyon nga lang baka may asawa na ito.Ilang minuto ko rin tinitigan Ang larawan Ng lalaki.Pero biglang kumabog aking dibdib ng maramdaman Kong may nakatitig sa akin,kaya Naman nag-angat ako ng aking paningin sa taas ng sasakyan.Hindi ako nagkamali dahil nakatingin sa akin ang lalaking nakasakay sa sasakyan.Nagtama aming paningin.Gosh!mas gwapo pa Pala siya sa personal Lalo't nakangiti ito.Napaawang tuloy aking bibig ng kumindat ito sa akin.Napamulahan ako ng mukha dahil sa ginawa nito.Agad Akong nagbaba ng tingin rito baka mahalata nitong tinitigan ko ito.Baka nga sa mga babaeng nasa aking likuran Ang kanyang kinindatan dahil kilig na kilig Ang mga ito.Naririnig ko pa Ang mga hiyawan at palipad hangin ng mga ito.Bumaba Ang lalaki sa sasakyan upang makipag-kamay sa mga tao.Hindi Ako umalis sa aking kinatatayuan at hinintay na makadaupang palad Ang lalaki.Hindi ko namamalayan, hawak-hawak na nito aKing kamay ng maramdaman ko Ang mainit nitong palad.Ramdam ko pa Ang pagpisil nito na nagbigay kilabot sa akin.Kaya mabilis Kong nahila sa pagkakahawak nito aKing kamay dahil iba Ang Ibig nitong iparating sa ginawa nitong pagpisil.Pero matamis lamang itong nakatingin sa akin.At muli itong kumindat sa Napaawang tuloy aking bibig sa kanyang ginawa."close your mouth woman". Narinig ko pang bulong nito na ako lang Ang nakakarinig.Natakpan ko na lamang aking bibig. Hanggang sa umalis ito sa aking harapan upang lapitan pa Ang ibang tao upang makadaupang palad niya Ang mga ito.Ako Naman ay tuluyang umalis.Nakita ko na rin Naman ito.Marami pa Akong gagawin sa bahay namin.Kaya lang Naman ako pumunta rito dahil Ang Sabi nila ay gwapo Ang tatakbong kapitan at totoo nga Ang aking nabalitan.Hindi lang gwapo kundi sobrang gwapo nito.Alam ko na agad Kong sino Ang mananalo,Hindi na ako magtaka Kong manalo Ang lalaki dahil karamihan na magbubuto ay mga dalaga na tulad ko.Huminga ako ng malalim ng matanaw ko na aming munting bahay. "ate !nakita mo ba Ang tatakbong kapitan rito sa Lugar natin .Diba Ang gwapo niya."kinikilig na wika ng aking kapatid ng makalapit ako rito.Nakurot ko ito sa kanyang kili-kili dahil Ang bata pa nito upang kiligin. "hoy tinay,wag Kang ganyan.Ang bata mo pa para kiligin.Pumasok kana sa loob ng masimulan na natin Ang mga tambak nating labahin."wika ko sa aking Kapatid. "si ate talaga,wala namang masama Kong kiligin ako.At saka Hindi na kaya ako bata.Wag lang Akong magpapaligaw tulad ng mga kaibigan ko."paingos na sagot ng aking kapatid.Natatawa Akong lumapit rito at umakbay rito.Totoo Ang sinabe ng aking kapatid, walang masama Kong kiligin ito dahil dalaga na ito.Dalawang taon na lang ay magdese-otso na ito.Tatlong taon Ang pagitan naming magkakapatid.Kaya disenuwebe pa lamang ako.Lima kaming magkakapatid at Ako Ang panganay.Mahirap Ang buhay namin.Karpintero lamang aming ama.At may bahay lamang aming ina.Kulang na kulang Ang kinikita ni itay sa kanyang trabaho kaya kailangan Kong maghanap na rin Ng trabaho lalo at buntis na naman aking ina.Total,naka-pagtapos ako ng high school kahit papano alam ko Ang magbasa at magsulat.Siguro Naman ay matatanggap ako sa trabaho.Pero sa mababa nga lang na trabaho,basta Ang importante lang Naman sa akin ay may trabaho ako at matulungan ko aking pamilya. "nasaan na Tayo ate oliv,nasa ibang planeta na ba Tayo."natatawang wika sa akin ng aking kapatid pagkatapos ay tumakbo ito papasok sa loob ng bahay.Natatawa na lang Akong nasundan ng tingin Ang likod ng aking kapatid.Ang layo na Pala ng narating ng aking isipan. Pagod na pagod ako ng matapos naming labhan Aming damit.Nangawit rin aking likod at braso dahil mano-mano Ang aming paglalaba.Mabuti na lamang mabait aking kapatid at ito na Ang nagpresintang magsampay sa nilabhan naming damit.Pumasok ako sa Aming silid upang magbihis dahil katatapos ko lang maligo.Isang malaking tshirt at short aking sinuot.Pagkatapos ay pumunta ako ng kusina upang magluto ng hapunan namin.Wala pa si inay,pero kahit narito ito ay Hindi naman magawang magtrabaho dahil malaki na Ang kanyang tiyan.Sa susunod na buwan na ito manganganak ngunit Wala pang gamit Ang isisilang niyang aming Kapatid.Kaya kailangan ko na talagang magtrabaho.Huminga muna ako ng malalim bago ko simulan aking pagluluto.Pagkatapos ng butohan... "oliv! pumunta ka ng tindahan ni tisang.Bumili ka ng longanisa para Naman may lasa itong ginisang gulay."utos ni inay sa akin.Agad Naman Akong lumapit sa aking inay upang Kunin Ang Perang pambili ng longanisa ni inay.Agad Naman akong pumunta ng tindahan upang bilhin Ang longanisa,apat na bahay lamang aking madadanan upang makarating sa tindahan. "aling tisang pabili po ako ng longanisa,magkano po."tanong ko rito."Masarap kaya ito"bulong ko dahil ngayon lang ako bibili nito at pinisil ko pa ito.Ang lambot ah. "Baka gusto mong subukan hawakan at tikman Ang masarap at masustansiya Kong longanisa.Sinisiguro ko sayong hahanap-hanapin mo ito,dahil Wala ng mas higit -higit pa sa aking longanisa."napalunok ako sa Sarili Kong laway sa paraan ng pagkakasabi ng lalaking nasa aking likuran. Lumingon ako rito at nakita kong si kapitan Ang lalaking nagsabi nu'n.Hindi ko man lang namamalayan Ang pagdating nito.Nakita Kong pinalibot nito Ang basang dila sa mapulang labi
"Talaga oliv, sigurado ka ba sa sinasabe mo na sinasagot mo na ako."napaayos ng upo aking kaibigan pero napakunot Ang noo ko dahil sa sinabe nito.Magsasalita sana ako ng marinig ko Ang boses ng kanyang ina.Kaya Naman Pala. "congrats anak ko.May nobya ka na rin sa wakas at magaling ka talagang pumili dahil itong si Olivia Ang napili mo."wika ng ina nito Saka linapitan ako at niyapos.Wala Akong nagawa kundi makiayon sa takbo ng usapan.Ayaw ko namang ilaglag aking kaibigan dahil baka Magalit Ang ina nito kapag sinabe Kong hindi totoo.At Saka kailangan ko rin Ng tulong nito.Ngumiti na lamang ako ng matamis sa ina ng kaibigan ko hanggang sa magpaalam na ito. Hinila ako ng aking kaibigan sa second floor ng bahay nila at pinasok sa silid nito.Agad din nitong ni-lock Ang pinto.Masuka-suka ito dahil daw sa sinabe nito sa kanyang ina.Ang Arte ha.Akla Naman nito gusto ko rin. "hoy ano na!may alam ka bang trabaho na nararapat sa akin."yugyog ko pa rito.Nandidiri Naman itong lumayo Sakin.Nat
Ito Ang unang araw ko bilang secretary ni kapitan.Ayaw pa nga Akong payagan ni inay ng Sabihin Kong may trabaho na ako.Pero nagbago Ang isip nito ng Sabihin Kong hindi Naman araw-araw kailangan aKong pumasok,kaya pinapayagan na raw Ako nito.Sana nga magawa ko ng maayos aking trabaho na walang balakid.Huminga muna ako ng malalim pagkatapos ay muli Kong pinasadahan aking sarili sa salamin na narito sa aming Sala saka dinampot aking bag.Bago ako umalis sa bahay namin,nagpaalam muna ako Kay inay na aalis na ako.Pinakiusapan ko na rin si aling kikay na tingnan-tingnan nito aKing inay.Mas maigi ng may may nakaantabay sa kanya.Sabagay ,Hindi Naman kalayuan Ang hall rito sa bahay namin.Susubukan ko na lang magpaalam Kay kapitan Kong maari ay umuwi ako mamayang tanghali. Bumaba ako Ng sinakyan Kong tricycle,namataan ko agad Ang binatang kapitan habang kinakausap nito Ang mga tanod.Nalaman Kong binata pa lamang Ang nakaupong kapitan ng matapos Ang halalan.Kaya maraming mga babaeng nagnanais n
Nang makalabas ako sa opisina ni kapitan,Hindi ko Makita Ang bulto ni kuya alen.Baka nauna na itong umuwi baka nainip ito kaya Hindi na Ako nahintay pa.asyado ba Akong matagal sa loob ,Ang pagkakaalam ko Hindi Naman.Napabuga na lang ako ng hangin.Naglakad na lamang ako,dahil sayang Ang pamasahe.Maaga pa Naman. Pagdating sa aming bahay.Agad Kong hinanap si inay at Ng bunso naming Kapatid.Nakita ko Naman Ng mga ito sa likod bahay habang nagdidilig Ng mga tanim nitong gulay.Muli Akong pumasok sa loob ng muntik naming tahanan upang magluto ng hapunan namin.Mayamaya pa Ang dating ng tatlo ko pang Kapatid. Lumipas Ang ilang sandali ay nagsidatingan na rin sila kasama si itay.Pero napansin Kong parang may problema si itay.Dahil tahimik lamang itong nakaupo sa upuan na gawa sa semento.Magkakasunod rin itong napabuga ng hangin.Kaya alam Kong may problema ito.Nagtimpla ako ng kape para sa aking itay. "itay !magkape ka muna".wika ko Saka binigay rito Ang mainit-init na kape.Nagpasalamat Na
Isang lingo na Akong bilang secretary ni kapitan.Naging maayos Naman Ang takbo trabaho ko sa kanya.Pero Minsan ,Hindi maiiwasan Ang Hindi magkamali Lalo na kapag sunod-sunod Ang problema na dinudulog Ng mga taong bayan. Wala rin Akong masabi Kay kapitan pagdating sa pagresolba ng problema,dahil lahat ng mga nilapit nilang kaso ay naaayos nito.Ang bilis nitong mag-isip ng sasabihin sa mga tao.Ang galing nitong humawak sa mga tao,kaya marami Ang humahanga rito Lalo na sa mga babaeng nagpapansin rito.Lalo ng malaman nilang Wala pang asawa Ang binatang kapitan. Pero Ang kinaiinis ko lang sa binatang kapitan.Alam Kong sinasadya nitong madikit Ang katawan nito sa akin.Lalo na Ang matigas na iyon sa gitnang hita nito,na alam Kong sadyang itusok-tusok sa aking matambok Kong pang-upo.Lagi ko rin itong nahuhuling nakatitig sa aking katawan.Parang pagkain na nakahain sa kanyang harapan at takam na takam.Pero Wala Naman Akong masabi sa kabaitan nito.Iyon nga lang may pagkabastos Ang galaw nit
Pagkarating ko sa bahay namin.Sa loob ng kusina ako unang nagtungo dahil alam Kong Wala pang malutong pagkain.Mabuti na lang mabait si kapitan dahil binigyan ako ng Pera pambili ko raw ito ng meryenda ko.Pero hindi ako bumili,bagkos ay tinago ko ito.May binigay Naman na pagkain Ang isang tanod ,kaya iyong Ang kinain ko.Medyo malaki Ang binigay nito.Kaya binili ko na lamang ng bigas at Ang natira ay binili ko ng ulam.Alam Kong kulang Ang binili Kong ulam kaya ddagdagan ko na lang sa tanim naming gulay sa likod bahay.Dadalhan ko rin si kapitan ng gulay bukas.Alam Kong maraming bunga ngayon Ang tanim naming talong at kamatis.Hindi Naman siguro magagalit si inay dahil kunti lang Naman Ang kukunin ko. Nang matapos Akong magluto ng hapunan namin ay Saka ko Naman niyaya Ang mga Kapatid ko ganun rin si inay at itay.Hanggang sa magsimula na kaming Kumain ng sabay -sabay na ngayon lang nangyari.Minsan ako Ang nahuhuling Kumain,o dikaya Naman ay si itay.Napangiti ako dahil magana silang Kumain
"kapitan baka nakakalimutan mo,tao ka at hindi manok o ibon.Gaano rin ba kahaba Ang iyo?Patingin ka po."inosente Kong sagot sa binatang kapitan.Napangisi lamang Ang Hanggang sa dahan-dahan itong lumapit sa akin.Hindi ako gumalaw sa aking kinatatayuan at hinintay Kong makalapit sa akin si kapitan.Hanggang sa tumigil ito sa aking harapan at kalahating dipa Ang pagitan naming dalawa. "Ikaw Ang nagsabi niyan na gusto mong Makita aking kahabaan."tumango ako rito.Nakita Kong nagbabaklas ito ng kanyang sinturon."teka !naruon ba Ang talong ni kapitan sa loob ng brief nito?"bulong ko.Hanggang sa dahan-dahan nitong binaba Ang pantalon kasama Ang brief nito.Napaawang aKing labi sa aking nakikita,hindi ko magawang kumurap o umiwas man lang.Nakita ko ring gumalaw Ang talong na malaki ni kapitan.Pero mas mataba Ang talong ni kapitan kesa sa talong na bunga ng tanim namin. "Anong klaseng talong iyan kapitan.Bakit maugat at bakit nasa loob ng suot mong brief ito nakalagay?Hindi ba dapat sa tanima
Narinig Kong may gustong kumausap rito kaya tinawag siya Ng Isang tanod na nagbabantay sa labas.Bigla Kong naramdaman Ang sakit ng pempem ko ng subukan Kong tumayo.Hindi ko iyon ininda kanina habang Nagmamadali Akong nagsuot ng aking damit.Mahirap na baka Makita pa ng iba aking katawan.Ngunit ngayon ,ramdam na ramdam ko Ang sakit at hapdi nito.Kaya ko kayang maglakad na umuwi mamayang hapon?"tanong ko sa Sarili.Muli Kong sinubukang to umayo upang magsimula na akong magtrabaho,dahil iba Ang inuna naming trabaho ni kapitan.Ngunit napabalik ako sa pagkakaupo ng muli Kong maramdaman Ang sakit ng aking pempem,as in na sobrang sakit.Bakit ba Ang taba ng talong ni kapitan "bulong ko. Narinig Kong bumukas Ang pinto Kong saan ako naruruon.Nakita Kong pumasok Ang binatang kapitan at may dala itong tapper ware."let's eat.Sabayan mo Akong Kumain."wika nito at basta na lamang Akong binuhat na parang bagong kasal.Napakapit na lamang ako sa batok ng lalaki at dinala ako sa kusina.May sariling kus
Tinay pov's Malakas Akong sumisigaw at humihingi Ng tulong sa mga taong nakamasid sa Amin,habang yakap-yakap ko si ate oliv.Nag-uunahan na ring tumulo Ang mga luha ko dahil sa sobrang pag-aalala ko sa kanya Lalo't walang siyang Malay at dinudugo rin .Hindi ko alam Kong ano Ang gagawin ko dahil Wala man lang nais na tulongan ako upang madala sa hospital Ang ate oliv ko. "tulungan ninyo Ako pakiusap.Tulongan ninyo Akong dalhin sa hospital Ang ate oliv ."palahaw Kong iyak na humihingi Ng tulong sa kanila. "tinay ,Anong nangyari Kay Olivia?"nag-aalalang tanong ni manong macky Sakin. Nag-angat ako ng tingin. Nabuhayan ako Ng pag-asa dahil siya lang Ang tanging lumapit sa Amin.Sana tutulongan kami ni manong macky na madala sa hospital si ate Olivia. "p-pakiusap!dalhin natin sa hospital si ate oliv."umiiyak Kong pakiusap rito.Agad niyang kinuha mula sa pagkakayakap ko Kay ate oliv. "magmadali ka tinay,bitbitin mo Ang mga gamit ninyo,ako na Ang bahalang magbubuhat Kay Olivia."Sak
" totoo Ang sinasabe ko Olivia, ikakasal na siya sa babaeng napili ng kanyang ina. Ang totoo din niyan, hindi ko tunay na pamangkin si Hendrix kundi dati niya akong driver.At Ang pinapakita at pinaparamdam niya sayo ay hindi ako sigurado Kong totoo bang lahat ng mga iyon."muling pahayag ni lolo wando.Natakpan ko na lamang aking bibig habang humahaguhol sa sakit ng aking nalaman.Nanghihina at nanginginig ang mga tuhod ko, muntik pa Akong mapaupo sa sahig dahil sa panghihina . Mabuti na lang nakaalalay sa aking likod Ang kapatid ko. So, niloloko lamang pala niya ako. Ibig sabihin,gusto lamang niya akong gamitin at laspagin. Ako Naman mabilis na naniwala. sige lang ng sige. Dahil ginawa lamang niya Akong parausan at panakip butas niya habang narito siya.Isa Akong napadakilang tanga.Tapos magpapakasal pa siya sa iba.Anong sakit Ang una Kong naranasan na pag-ibig dahil pinaglaruan lamang niya ako.Pinaglaruan niya Ang damdamin ko.Ramdam ko ang ibayong sakit na hindi ko maikukumpara dah
Kalagitnaan ng hating gabi at sa mahimbing Kong pagkakatulog, naramdaman Kong nag-vibrate aking cellphone mula sa aking tabi. Nagmulat ako ng mata Saka kinapa Ang cellphone na nagwawala mula sa aking tabi. Nakita Kong si Hendrix Ang laman ng screen ng cellphone. Agad Kong sinagot Ang tawag niya pero mahina Ang boses ko.Baka marinig nila inay sa kabilang silid Ang boses ko. "hello"-agad Kong sambit. "pwede ka bang lumabas baby kahit sandali lang."saad niya mula sa kabilang linya. "nasaan ka?"agad Kong tanong. "sa dati baby, hintayin kita rito."muling sambit niya. "Sige sandali lang."sagot ko. Bumangon ako at dahan -dahan Akong lumabas sa bahay namin.Kabado rin ako habang tinatahak ko Ang daan papunta sa Puno Ng manga,baka maalimpungatan si itay tulad nuon kaya nakita niyang may tao sa taniman niya Ng gulay. Ilang beses Akong napabuga ng hangin hanggang sa matanaw ko na Ang kinaruruonan ni kapitan. Nakatayo ito sa malaking Puno Ng manga.Biglang bumilis Ang tibok ng
Kasalukuyan kaming nakahiga sa papag na yari sa kawayan at katatapos lang naming magniig ni hendrix.Nakapulupot din Ang isang braso niya sa aking bewang.Habang panaka-naka din niyang hinahalikan aking likod na naka exposed dahil hanggang ngayon hubad pa rin kaming pareho sa ilalim ng kumot.Radam ko pa Ang mainit naming katawan habang magkahinang pa rin. Napangiti ako dahil hinaplos -haplos din nito aKing tiyan na Wala pang umbok. Paano kaya Kong sabihin ko na sa kanya na dinadala ko Ang magiging anak namin.Ano kaya Ang magiging reaksyon niya.Matatanggap kaya niya o magagalit ito. Pero h'wag na muna ngayon,baka sa susunod na araw na lang.'yon bang pareho kaming handa sa magiging reaksyon namin. Sa ngayon,susulitin namin Ang araw na Masaya kami habang magkasama malayo sa pamilya ko at sa mga taong mapanghusga. Walang iniisip na problema o ano Mang bagay na ikasisira ng araw namin. "nagugutom na ako?"sambit ko sa lalaking nasa aking likuran habang Panay pa rin Ang paghalik niya
Mataman Kong tinitigan Akong sarili sa harap ng salamin.Pakiramdam ko parang may nagbago sa aking katawan,mas lalong lumaki Ang dalawa Kong dibdib dahil masikip na sa akin Ang suot Kong bra.Tumalikod ako mula sa salamin Saka pinasadahan aking katawan sa salamin.Hanggang kelan ko maitatago sa aking pamilya Ang kalagayan ko.Lalo na kapag lumaki na Ang baby ko sa tiyan.Alam Kong itatakwil Nila ako.Napabuga ako ng hangin nang maalala ko Ang nangyari kahapon. Pinagalitan na Naman ako ni inay dahil hindi daw masarap Ang niluto Kong ulam dahil hindi ko Nilagyan ng bawang na gustong -gusto niyang sahog sa mga nilulutong ulam.Hindi ko Naman dapat gawin iyon baka malaman nitong buntis ako. Iniiwasan ko Kasi Ang mga ayaw Kong maamoy tulad ng bawang.Kaya nakarinig na Naman ako Ng maruruming salita mula rito. Sabagay ,araw -araw Naman niya kaming pinapagalitan ni tinay kahit Wala Naman kaming ginagawang mali sa kanyang paningin. "ate oliv,bakit Ang ganda mo ngayon?"papuring sambit Ng kapat
Someone pov's Ilang tao'ng nagtago Ang anak Kong si Hendrix nang malaman nitong pinagkasundo ko siya sa anak Ng kaibigan ko.at iniwan Ang lahat ng karangyaan,susi ng kanyang mga sasakyan,negosyo at salapi. Bata pa lamang sila ng pinagkasundo namin sila at gumawa kami Ng kasulatan na pagdating ng panahon ay magpapakasal silang dalawa. Kapag hindi kami sumunod sa kasunduan na pareho naming ginawa ay may kapalit.Kalahating ari-arian namin Ang makukuha nila mula sa Amin o sa kanila Kong may isa Ang bumali sa kasunduan na iyon. Sa kasama'ang palad,umalis Ang anak Kong si Hendrix dahil ayaw niyang maikasal sa anak Ng kaibigan ko.Hangga't hindi pa kasal sa iba si Hendrix ay hindi pa Nila makukuha Ang kalahating Ari-arian namin.Kaya kailangan Kong mapapayag si Hendrix na pakasalan Ang anak Ng kaibigan ko.Malaking kawalan sa kayamanan namin kapag nakuha nila Ang kalahati. "madam Laura, nandyan po sa labas Ang inupahan ninyong private investigator.May good news daw po siyang ibabalit
Kinabukasan,Ang balak Kong magpa check up hindi natuloy.Parang hindi pa ako handang malaman Kong may sakit na ba ako. Kaya Ang bagsak ay pumasok ako sa barangay hall.Nagulat pa Ang mga tanod na nagbabantay dahil Ang alam nila ay hindi ako papasok ngayong araw. Tuloy -tuloy akong pumasok sa loob ng opisina ni kapitan.Nadatnan ko rin itong abala sa kanyang binabasa. Nag-angat siya Ng tingin kaya nagtama aming mga paningin.Mabilis siyang tumayo at inilang hakbang niya Ang pagitan naming dalawa. Sinalubong niya Ako ng yakap.Yakap na parang matagal kaming hindi nagkita. "good morning baby.Bakit pumasok ka,Akala ko may lakad ka ngayon?"tanong nito at siya na rin Ang naglagay sa desk ko Ang dala Kong bag. "ah-eh,ano Kasi Hendrix sa susunod na lang Pala.At Saka okay lang Naman ako."sagot ko.At ngumiti rin ako sa kanya. Hinila niya Ako papasok sa loob ng silid niya at muli niya Akong niyakap. "I miss you baby."Sambit Niya Saka pinaglapat niya Ang mga labi namin.Ngunit agad ko siyang i
Masaya naming pinagsasaluhan ni Hendrix Ang niluto Kong sinigang na baboy.Hendrix na lang Ang tawag ko sa kanya kapag kaming dalawa lamang.Dahil 'yon Ang pakiusap niya kahapon bago Ako umuwi. Pero kapag may iba kaming kasama ay kapitan Ang tawag ko rito Masaya na ako sa set up naming 'to kahit tinatago namin Ang relasyon namin ay ayos lang sa akin. Ayaw ko rin Naman malaman nila inay Ang tungkol rito kaya mas maiging ilihim namin sa lahat na may relasyon kami ni kapitan.Iba pa Naman kapag magalit 'to.Parang hindi kami kadugo Kong saktan kami at ipahiya sa mga tao. Naparami Ang nakain ko.Siguro dahil hindi ako nakakain ng maayos kaninang Umaga.Kung kakain man Ako ay kaunti lamang.Pero ngayon ay marami dahil naramdaman Ko Ang kabusogan. Ilang araw ko ng napapansin Ang pananamlay at walang ganang kumain.Minsan din ay ayaw ko sa ibang pagkain.Lalo na Ang amoy kaya nasusuka ako. Hindi ko alam Kong ano Ang nangyayari sa akin. Nag-aalala na rin Ang kapatid kong si tinay dahil s
Isang lingo nang nakalipas ng huli kaming magkausap ni kapitan.At hindi na nasundan pang muli. Nakiusap 'to,Kong maaari ay h'wag Akong umalis bilang secretaria niya dahil mahirap Ang maghanap nang bagong secretary.Kahit dagdagan daw nito aKing sahod.Kaya pumayag na lamang ako sa pakiusap niya.Binalik din nito Ang cellphone na bigay niya upang may gamitin daw Ako kapag may sasabihin si kapitan.Hindi ako nag asumme sa sinabe nitong tatawagan ako kapag may sasabihin.Alam Kong para sa trabaho 'yon.Lumabas ako ng opisina ni kapitan upang maglakad -lakad sa labas.Wala rin Naman Akong gagawin at Wala rin rito si kapitan dahil may dinaluhang meeting sa tanggapan ng bayan.Hindi na niya Ako sinama dahil sandali lamang daw 'yon.Alam Kong pabalik na 'to dahil kaninang Umaga pa 'to umalis.Napabuga ako ng hangin.Lumapit ako sa tatlong lalaki na abala sa kanilang kinakain, habang Ang Isa nagmumukmok lang sa Isang tabi. "Olivia kain tayo ng manga, with alamang."pagyaya sa akin ni reniel.Naglaw