Share
Chapter 34
"You know what? Forget about the money. If I win, you're coming home with me."
Tiningnan ko lang siya at umiling, kumpiyansang hindi siya mananalo. But it was as if he was really lucky.
Another card was drawn for him. I was merely surprised to see an ace of hearts. It is a blackjack. I saw him smirk while looking at me. "Guess you're coming home with me," pabiro niyang sambit.
"I never agreed." Ibinigay ko sa kaniya ng triple ang taya niya. "I am not coming with you, sir." Nakita ko kung paanong nawala ang ngiti sa mga labi niya.
Kaugnay na kabanata
Take Me Down, Professor Chapter 35
"What are you talking about?"Ismael walks towards me na para bang inilalapit niya lang sa akin ang work of art niyang katawan para mas makita ko. "I told you, I brought you here to sleep so sleep dahil mag-uusap tayo mamaya."Tumaas ang kilay ko. "Eh, bakit ka naghuhubad?""Dahil magpapalit ako ng damit?" sarkastiko niyang sagot bago kinuha ang isang glass at binuhusan ng red wine. Nilagok niya iyon sa harap ko. At hindi ko alam na ako 'yong malalasing habang pinagmamasdan siyang inuubos ito. Gumagalaw ang kaniyang lalagukan na para bang nang-aakit.Nang makabalik ang tingin niya sa
Take Me Down, Professor Chapter 36
He is right. Whenever he looks at me, I feel strong. I feel like he's giving all his energy to me. He's the biggest source of my strength, which makes me believe I was never weak."Ismael..." pagtawag ko sa pangalan niya."Hmm?""I'm sorry for having a rude mouth and always hurting you with my words when all you did was to shower me with words of peace and comfort," I whispered in a deep sense of apology that I wished to convey. His eyes shone, and a sweet smile flashed at me. Now, I'm forgiven. I know I am."Did you hit your head or something while you're sleeping?" Kinatok niya ang ulo ko nang mahina tila ba hindi makapaniwala sa mga salitang lumabas sa bibig ko.
Take Me Down, Professor Chapter 37
"W-what did you say?" I asked, in the middle of difficulty in my breathing. He never warned me about that. I was never prepared. I guess I will never be. Napaatras ako mula sa kaniya. We are now sitting across from each other, holding hands. "My heart keeps calling your name. It's about to burst." Napakagat ako sa labi. I was never ready for his confession. Katulad na lang noong umamin niyang gusto niya ako. Ganito ba talaga ang pakiramdam ng nakatatanggap ng sincere na confession? I am going nuts. "Do you want to date me?" Lalo akong napatitig sa mga mata niya. Akala ko nakagugulat na ang pagsabi niya na nagsisimula na siyang mahalin ako, mas hindi ko inaasahan itong tanong niya. Anong klaseng tanong iyon? No one can turn down his offer. "A-are you serious?" tanong ko habang tinititigan ang kaniyang mga mata, pero kahit ang mga iyon ay nagsasabi ng totoo. Gusto niya ako. Sery
Take Me Down, Professor Chapter 38
"Ahhh... Ismael..."After some thrusts, he reached out for my lips again to kiss me. My forehead is creased. I am distracted by the thought of his silence. He usually teased me. Hindi niya ba nagustuhan ang ginawa namin?Binitiwan niya ang mga labi ko tsaka siya tumitig sa mga mata ko na. His eyes glimmer in satisfaction. Was he really just into it, kaya hindi siya nagsasalita? "I know you're tired, so I took it easy. You should be resting." Humiga siya sa tabi ko at inialay ang braso niya para higaan ako. Right, I was the one who initiated this. I was the one who kissed him first."Pinagbigyan lang kita," komento niya. Yes, this is him. A teaser.Natawa ako. "But I want more, Ismael," I said as I gave him another smooch."What do you mean you want more?""Show me how much love you are feeling for me right now."Namamangha niya akong tinitigan haba
Take Me Down, Professor Chapter 39
Tinulungan niya akong magdala ng maleta ko papunta sa kotse niya at doon ko lang muling naalala na hindi nga lang pala kaming dalawa ang sakay ng kotseng ito mamaya. Akala ko naman masosolo ko siya! Hindi pala!Huminto muna kami sa isang convenience store para bumili ng mga instant na pagkain. Medyo nahirapan pa nga akong mamili dahil sinisita ako ng lolo Ismael. Pati ba naman daw sa pagkain ay mali-mali pa rin ang desisyon ko? Mabuti na lang at pinagbigyan niya ako dahil minsan lang naman. Kakaiba talaga ang words of affirmation niya, puro refutation.Sumakay na kaming muli sa kotse niya. Siya ang nag-ayos sa trunk ng mga gamit. I can't help but smile. Kahit sa mga gamit ay napaka-organize niya. Kabaliktaran ko na basta lagay lang kung saan, kaya nalilimutan ko kung saan ko naipapatong.
Take Me Down, Professor Chapter 46
"Right. We can still talk tomorrow. Have some peaceful sleep and night, Jothea."Nagpaalam na kami sa isa't isa. Ako naman ay naglakad na papunta sa tent. Akala ko ay makakatulog na ako sa sobrang pagod, hindi pa rin pala. Bukas pa rin kasi ang diwa ko sa naging pag-uusap namin ni Raviel.Ala una na nang madaling araw, pero mulat na mulat pa rin ang mga mata ko. Kinuha ko ang cellphone ko upang maglaro sandali ng anti-stress game para antukin pero pinagalitan lang ako ni Atacia dahil ang liwanag daw ng ilaw na nanggagaling sa phone ko. Hindi pala siya nakakatulog kapag hindi madilim.Napagpasyahan ko na lamang na lumabas ng tent para sa labas maglaro, pero walang epekto. At hindi ko alam kung anong pumasok sa kokote ko
Take Me Down, Professor Chapter 40
"Jothea! Anong ginagawa mo d'yan? Halika rito!" tawag ni Raviel sa akin nang makitang narito lang ako sa labas ng tent at pinagmamasdan sila. Hindi ko kasi alam kung pupunta ba ako roon sa kanila. Wala naman akong kaibigan. Hindi katulad ni Ismael na abala sa pakikipag-usap sa ibang mga professor. Hinila ako ni Raviel papunta roon sa malapad na lamesa kung saan naroon din ang mga kaklase ko na kapwa abala sa pagkain. Tama nga ang hinala ko, marami ngang pagkain na nakahanay sa gitna. "Oh, kumakain ka ba nito? Malinis 'yan." Napatingin ako sa pinggan na inaabot ni Raviel sa akin. May lamang kanin, inihaw na bangus, longganisa, kamatis, itlog na pula, kangkong, at puto. Napangiti ako sa loob ko. Ngayon na lang uli ako makakakain nito, ah. "I don't know what you really like to eat. Kumakain ka ba ng mga 'yan?" Tumango ako. "Oo, maraming salamat," simpleng sagot ko b
Take Me Down, Professor Chapter 41 [SPG]
He kissed my temple, making me feel his words were bound to me only. "You're my baby. I'll take care of everything." A smile graced his lips, showing security that everything he omits is an oath. I touched his face with amazement while staring fully at his mesmerizing, gorgeous face. I want to see this face this close forever. "I'll take care of you someday, too, Ismael." Ngumiti siya at sa sandaling iyon ay hindi ko na napigilan pa ang sarili kong lumapit sa kaniya. Agad naman niyang hinawakan ang batok ko upang ako'y salubungin ng halik."Baby, we're in the tent. Someone might notice us," he said between our kisses, pero hindi ako nakinig. Ang tanging tumatakbo sa isip ko ay gusto ko siyang makapiling ngayong gabi."Hindi ba't nakarami na tayo kanina?""It is not enough, Ismael. I wanna be with you tonight."Naghubad ako sa harap niya. Bumungad sa kaniya ang maganda kong laced underwear. "Then don't blame me
Pinakabagong kabanata
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.2
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.1
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.2
