Share
Chapter 39
Tinulungan niya akong magdala ng maleta ko papunta sa kotse niya at doon ko lang muling naalala na hindi nga lang pala kaming dalawa ang sakay ng kotseng ito mamaya. Akala ko naman masosolo ko siya! Hindi pala!
Huminto muna kami sa isang convenience store para bumili ng mga instant na pagkain. Medyo nahirapan pa nga akong mamili dahil sinisita ako ng lolo Ismael. Pati ba naman daw sa pagkain ay mali-mali pa rin ang desisyon ko? Mabuti na lang at pinagbigyan niya ako dahil minsan lang naman. Kakaiba talaga ang words of affirmation niya, puro refutation.
Sumakay na kaming muli sa kotse niya. Siya ang nag-ayos sa trunk ng mga gamit. I can't help but smile. Kahit sa mga gamit ay napaka-organize niya. Kabaliktaran ko na basta lagay lang kung saan, kaya nalilimutan ko kung saan ko naipapatong.
Related chapters
Take Me Down, Professor Chapter 46
"Right. We can still talk tomorrow. Have some peaceful sleep and night, Jothea."Nagpaalam na kami sa isa't isa. Ako naman ay naglakad na papunta sa tent. Akala ko ay makakatulog na ako sa sobrang pagod, hindi pa rin pala. Bukas pa rin kasi ang diwa ko sa naging pag-uusap namin ni Raviel.Ala una na nang madaling araw, pero mulat na mulat pa rin ang mga mata ko. Kinuha ko ang cellphone ko upang maglaro sandali ng anti-stress game para antukin pero pinagalitan lang ako ni Atacia dahil ang liwanag daw ng ilaw na nanggagaling sa phone ko. Hindi pala siya nakakatulog kapag hindi madilim.Napagpasyahan ko na lamang na lumabas ng tent para sa labas maglaro, pero walang epekto. At hindi ko alam kung anong pumasok sa kokote ko
Take Me Down, Professor Chapter 40
"Jothea! Anong ginagawa mo d'yan? Halika rito!" tawag ni Raviel sa akin nang makitang narito lang ako sa labas ng tent at pinagmamasdan sila. Hindi ko kasi alam kung pupunta ba ako roon sa kanila. Wala naman akong kaibigan. Hindi katulad ni Ismael na abala sa pakikipag-usap sa ibang mga professor. Hinila ako ni Raviel papunta roon sa malapad na lamesa kung saan naroon din ang mga kaklase ko na kapwa abala sa pagkain. Tama nga ang hinala ko, marami ngang pagkain na nakahanay sa gitna. "Oh, kumakain ka ba nito? Malinis 'yan." Napatingin ako sa pinggan na inaabot ni Raviel sa akin. May lamang kanin, inihaw na bangus, longganisa, kamatis, itlog na pula, kangkong, at puto. Napangiti ako sa loob ko. Ngayon na lang uli ako makakakain nito, ah. "I don't know what you really like to eat. Kumakain ka ba ng mga 'yan?" Tumango ako. "Oo, maraming salamat," simpleng sagot ko b
Take Me Down, Professor Chapter 41 [SPG]
He kissed my temple, making me feel his words were bound to me only. "You're my baby. I'll take care of everything." A smile graced his lips, showing security that everything he omits is an oath. I touched his face with amazement while staring fully at his mesmerizing, gorgeous face. I want to see this face this close forever. "I'll take care of you someday, too, Ismael." Ngumiti siya at sa sandaling iyon ay hindi ko na napigilan pa ang sarili kong lumapit sa kaniya. Agad naman niyang hinawakan ang batok ko upang ako'y salubungin ng halik."Baby, we're in the tent. Someone might notice us," he said between our kisses, pero hindi ako nakinig. Ang tanging tumatakbo sa isip ko ay gusto ko siyang makapiling ngayong gabi."Hindi ba't nakarami na tayo kanina?""It is not enough, Ismael. I wanna be with you tonight."Naghubad ako sa harap niya. Bumungad sa kaniya ang maganda kong laced underwear. "Then don't blame me
Take Me Down, Professor Chapter 42
"What? No way!" sigaw ni Savannah nang malaman niyang ako ang ka-team niya sa forestry activity. Ako naman ay kalmado lang dahil pinipilit kong huwag mainis. Gusto kong magpakabait dahil ayoko nang magkaroon pa ng kung ano na madadamay na naman si Ismael. I need to be like him. I should be calm, kasi ganoon niya ako i-handle.Lumapit na lang ako kay Savannah habang abala pa siya sa pagrereklamo. Ito kasi ang parusa namin dahil sa pag-aaway namin kagabi. Mabuti na nga lang at hindi naniwala 'yong mga estudyante sa mga sinabi niya kasi ipinaliwanag daw nang mabuti ng faculty members ang totoong dahilan kung bakit umalis si Professor Sybill. Para raw sa asawa niya. Doon ko rin nalaman ang totoo. Dean Dator and other members of the faculty literally saved me from him. I thought it was my fault, kaya napaalis si Professor Sybill. I thought it was because of our secret relationship. Iyon pala ay dahil gusto nilang matigil ang mga kahalayang ginagawa nito
Take Me Down, Professor Chapter 43
"A-anong ginagawa mo d'yan? What happened to you?" nag-aalala kong tanong.Malalim ang hukay na pinagkahulugan niya, at hindi ko alam kung paano ko siya kukunin mula roon. I'm trying to think!"Nadulas ako kanina no'ng iwanan kita. This must be my karma," puno ng pagsisisi niyang sambit. "I'm really sorry, Jothea. Please don't leave me here. Alam kong marami na akong nagawang kasalanan sa 'yo, pero huwag mo akong hayaan dito. Please..." pagmamakaawa niya.She's stomping her feet; that's why I noticed that the water from the rain is now building up on the pit.Dumapa ako sa putikan para ilahad ang kamay ko sa kaniya. "Hold me."
Take Me Down, Professor Chapter 44
"Ako? Crush?" hindi makapaniwalang tanong ko kay Atacia."Yes! And that's why I also wanted to thank you. Mabuti na lang at ikaw ang ginawa naming bride dahil aminado naman kaming sobrang ganda mo."Sabagay, it is called a crush because it lacks information. Kapag nakilala nila ako ay katulad ni Ismael, sasakit din ang ulo nila.Speaking of Ismael, lumapit siya sa amin upang ibigay, 'yong mga karneng naihaw niya na. Sumulyap siya sa akin sandali at nagtagpo ang aming mga mata. Para naman akong nakuryente sa mga saglit na tingin niya at hindi ko maiwasang makaramdam ng sobrang kilig."Ang landi, ha?" bulong ni Savannah kaya natawa ako. Tuwing magkakatinginan kami ni
Take Me Down, Professor Chapter 45
Iniwan niya ako. Sa sandaling iyon, tila tinakasan ako ng lakas. Muntikan ko pang mabitiwan ang bitbit kong baso dahil kung hindi dumating si Ismael ay natuluyan ang pagbagsak no'n sa paa ko."Are you okay?" tanong niya na puno ng pag-aalala. I looked into his eyes and in an instant, I felt that I wasn't starting at all. I have fallen for him deeply. At kahit pigilan ko o labanan ay hindi ko na maitatanggi pa ang katotohanan—mahal ko na si Ismael."Si Savannah?" pagbabago ko ng usapan dahil ayoko nang pag-usapan ang tungkol sa akin, sa amin. Kung ipagpapatuloy ko pa ang sa aming dalawa, paano siya?"I left her with the other faculty. Ginagamot na nila baka dalhin na rin nila sa hospital dahil malalim ang pagkakabaon ng bubog
Take Me Down, Professor Chapter 46
Nagpaalam na kami sa isa't isa. Ako naman ay naglakad na papunta sa tent. Akala ko ay makakatulog na ako sa sobrang pagod, hindi pa rin pala. Bukas pa rin kasi ang diwa ko sa naging pag-uusap namin ni Raviel.Ala una na nang madaling araw, pero mulat na mulat pa rin ang mga mata ko. Kinuha ko ang cellphone ko upang maglaro sandali ng anti-stress game para antukin pero pinagalitan lang ako ni Atacia dahil ang liwanag daw ng ilaw na nanggagaling sa phone ko. Hindi pala siya nakakatulog kapag hindi madilim.Napagpasyahan ko na lamang na lumabas ng tent para sa labas maglaro, pero walang epekto. At hindi ko alam kung anong pumasok sa kokote ko kung bakit ako naglakad-lakad sa may gubat na para bang hindi ako naligaw kanina.Sa isip ko ay ayos nang maligaw basta dapuan ako ng antok.Dahil sa malalim na pag-iisip, hindi ko na namalayan kung nasaang parte na ako ng gubat. Madilim pa naman at tanging flashlight lang na nagmumula sa phonr ko ang il
Latest chapter
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.2
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.1
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.2
