Share
Chapter 174
Nagpatuloy na ang pagmamaneho ni Ismael, at pansin kong nahihirapan siya dahil sa malalakas na patak ng ulan sa windshield.
"Do you mind if we pull over for a moment?" tanong niya.
"Sure, no problem." I nodded. Kaysa naman maaksidente kami kapag pinilit naming bumyahe habang malakas ang ulan.
"Alright. So you can also sleep for a while. Aren't you sleepy earlier?"
"I am, but don't worry about me. I'm okay." Kinuha ko ang phone ko, bago ako nag-search sa Google kung may bagyo ba. At tama nga ang kutob ko, meron nga. Masyado ba kaming abala sa trabaho at hindi na namin alam kung anong nangyayari sa panahon?
"May bagyo daw pala," saad ko. "Signal no. 2 dito sa Tag
Related chapters
Take Me Down, Professor Chapter 175
Nagmadali akong bumangon bago dumeretso sa banyo. Kapit ko ang puso kong kumakaripas ng takbo. Nakita ko palang ang mukha niya sa malapitan para na akong masisiraan ng ulo. Ang hirap huminga lalo na't narito kami sa isang kwarto nang magkasama. Paano niya nakokontrol ang sarili niya? Samantalang ako, bumabalik lang sa alaala ko ang lahat. Mahirap makalimutan.Lumabas na ako sa banyo pagkatapos kong maligo. Suot ko ang bathrobe, habang pinatutuyo ang buhok ko gamit ang tuwalya. Nakita ko si Ismael sa couch. Nakahiga siya roon. Tulog na ba siya?Naglakad ako papunta sa kaniya upang silipin siya. Tulog na nga. Kinuha ko ang kumot mula sa kama bago ko siya kinumutan. Nabasa siya kanina ng ulan, siguradong lalamigin siya kung bathrobe lang din ang suot niya."What are you doi
Take Me Down, Professor Chapter 176
Napansin ko naman si Mr. Roize na nakatingin sa akin na para bang sinusuri ako. Ngumisi siya at umiling. Dala niya na ang ilang mga bagahe namin.Hays. Ang bilis naman ng araw. Ni hindi ko man lang na-enjoy masyado ang two days and one night naming outing dito sa Tagaytay. Ni hindi man lang ako nakaligo sa hotspring. Sana sila, nag-enjoy, kahit hindi ko naramdaman dahil binagyo kaming dalawa ni Ismael sa daan.Katulad ng kagustuhan ni Miss Levanier, iniwan nila ako sa resthouse kasama si Ismael. Pinaharurot na nila ang sasakyan paalis.Ismael cleared his throat, which is why I glanced at him. "Let's go in the car?"Tumango ako. "Okay."
Take Me Down, Professor Chapter 177
I've been calling them since this morning, but they are not answering. Nakalimutan na ba nilang ngayon ang eighteenth birthday ko? How can they do this to me? Ito na nga lang ang unang beses na humiling ako sa kanila; hindi pa nila ako pinagbigyan. Anong klaseng pamilya sila? Gusto ko lang naman silang makasama!Dahil sa sama ng loob ay umalis ako sa bahay. Hindi ko alam kung saan ako papunta, pero sumakay ako sa bus. Hindi ko namalayan ang oras kahit ang matagal na biyahe. Nakadungaw lamang ako sa bintana, habang ang liwanag ay unti-unting napapalitan ng kadiliman.Matatapos na ba ang birthday ko?Ni hindi ko man lang nai-celebrate nang maayos dahil sa paghihintay ko sa pamilya ko simula kaninang umaga. Sana sinabi nilang hindi nila ako masasamahan para alam ko. Hindi '
Take Me Down, Professor Chapter 178
"Uuwi na ako!" malakas kong sigaw, pero nagpatuloy lang sila sa pagtawa. Pilit kong kinalas ang sa akin ang mahihigpit nilang hawak bago ako kumaripas ng takbo.I was about to leave that place when I bumped into someone. Tununghay ako para makita ang mukha ng nakabangga ko.Nasa langit na ba ako para makakita ng guardian angel?"Save me, please save me," usal ko habang nakahawak sa kwelyo niya. Unti-unting bumagsak ang mga luha ko na kita kong ikinagulat niya.Nakatitig lamang siya sa akin habang ako'y nawawalan ng pag-asa. Napapikit ako at tuluyang nawalan ng lakas."You..." I mouthed. Lumapit ako kay Ismael at hinawakan ang kuwelyo niya habang tinititigan
Take Me Down, Professor Chapter 179
"Lahat ba ng magsusumamo sa 'yo, susundin mo?" asik ko.His eyebrow was raised. "Of course not. What do you think of me? You are the only woman I slept with."Napatakip ako sa bibig ko habang nanlalaki ang mga mata. "Then does that mean—?"He rolled his eyes, which made me scrunch my nose. So cute. It was the very first time I saw him react like that. "Yeah, that's my first time. That's why I panicked and left you but I felt guilty afterwards, so I looked for you. I was willing to face the responsibility of it if you were pregnant and that's when I discovered you were only a student so I backed off a little and told Mr. Tory to check on you instead."Namangha ako sa kuwe
Take Me Down, Professor Chapter 180
"Saan tayo pupunta?" tanong ko kay Ismael. Kasalukuyan na naming binabaybay ang daan pauwi galing sa Tagaytay. Nakakabitin dahil dalawang araw lang kami, pero sulit na rin dahil sa ginawa ni Miss Levanier ay nagkabalikan kaming muli ni Ismael. Hindi tuloy mawala ang ngiti sa labi ko."Is it okay if we go to a carwash for a moment?" sagot na tanong niya.Tumango ako. "Oo naman." Nakita ko nga ring medyo maputik na ang gulong ng sasakyan niya dahil sa malakas na ulan kagabi. "But can we go to a store first? Honestly, I still want to lurk around here in Tagaytay with you. Hindi natin masyadong na-enjoy 'yong reservation natin sa resthouse kahapon. Can we stay here for a while?""Of course." Hinawakan niya ang kamay ko, "I want to stay here longer with you too," before kissi
Take Me Down, Professor Chapter 181
Kumuha rin ako ng roller skates. Napapailing na lang si Ismael, habang napagtatanto niyang bata pala talaga ang kasama niya. Well, I never acted once in my life. Just for today. I am feeling it. I wanted to be as childlike as I could be, since I feel safe showing that side to Ismael. I am also curious about how he will react to seeing me like this. Naalala ko tuloy noong nasa Night Market kami. Noong nilagyan niya ako ng mga maliliit na bibe sa ulo.Lumabas na kami at bumalik sa sasakyan. Habang nagmamaneho siya ay binuksan ko na ang water guns na binili ko. Mayroon nga ring ibang klase na bubbles ang ibinubuga, pero mas gusto ko iyong baril na ang malakas na tubig ang inilalabas."Tamang-tama, magpapalinis ka ng sasakyan. Dumihan na natin," suhestiyon ko.He giggled. "I
Take Me Down, Professor Chapter 182
Mabuti nga hindi pumasok sa ilong ko 'yong tubig. Hindi rin sa mata dahil puro sa bibig.Inilapit niya ang bibig niya sa tainga ko. "Parang hindi mo alam, ah."Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya, kaya nahampas ko siya. Ngumiti naman siya habang pinipigilan ang pagtawa nang mapang-asar."Ang bastos mo!" bulong ko."What? I never said anything, Jothea. It was your mind.""But you already know how my mind works! You know that I know what you meant!"He just shrugged. "I didn't," he resisted. Inirapan ko na lang siya. Ang lakas talagang mang-asar. Yari talaga 'to sa akin kapag nakabawi ako.
Latest chapter
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.2
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.1
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.2
