"Then will you marry me?"May kinuha siya sa bulsa niya na naging dahilan ng malakas kong paghikbi—isang itim na maliit na kahon. Napabangon ako dahil sa gulat. How can he do this to me? I am not prepared for this.He stood up from the bed and knelt down on the floor. My breathing became shallow as my tears flowed hard on my cheeks. Hindi ako makapagsalita dahil sa pagkamangha. I am only looking at him but seeing him kneel before me brings my whole being to outer space. It was as if we weren't in a room but in a universe full of stars, like it was his backup and he commanded every one of them to write and form a 'will you marry me?' phrase and meteorites showering us with beautiful lights and wishful dreams as if they were the fireworks prepared.He opened the box for me and what welcomed me was a diamond ring. "I would like to fully take responsibility for you, Jothea, and fulfill every promise I made. Would you do the honor and be my Mrs. Mondalla?"
Natawa ako sa kaniya, pero patuloy niya lang nilasap ang mga labi ko na para bang nawala na talaga ang antok niya. Hinubad ko ang manipis na bestidang suot ko, at agad ko namang naramdaman ang kamay niya sa dibdib ko. He massaged it gently, kasabay ng mga halik niya sa leeg ko. At unti-unti ring bumaba ang mga labi niya sa dibdib ko.Gumapang din ang kamay ko sa sweatpants na suot niya. Kinapa ko ang alaga niyang pagmamay-ari ko na ngayon. It is hard at umaawas na ang laki niya sa kaniyang suot na pants. Napangisi ako at ipinasok ko ang kamay ko sa loob ng underwear niya."You're becoming wilder than usual, my love," bulong niya, pagkatapos ay ibinaba niya rin ang kamay niya sa kanina pa namamasang hiyas ko. Now we're touching each other, pero parang hindi iyon sapat. Ipinuwesto ko ang ulo ko sa tapat ng pagkalalaki niya, habang ang ibabang parte ng katawan ko ay nasa may mukha niya."Woah, you already know this?" hindi makapaniwalang tanong niya. "Did you
"One last time, my love," wika niya bago ako idinapa. Nakadapa din siya sa akin habang hawak-hawak ang mga kamay ko. Ramdam ko ang malakas na pagsalpok at pagsagad niya sa pinakakaloob-looban ko. May gigil. May diin."Hmmm...Ahh...Ahh!" nababaliw kong ungol sa bawat pagsulong niya. I feel like I became closer to him. At tama nga ako, marami akong natutunan sa kaniya dahil sa isang linggong pamamalagi namin dito. This trip became more memorable because now, babalik kami sa Pilipinas na engage na.*****I saw myself standing in front of a place where I never thought of coming back. I need to do this so I can help Ismael learn more about Raviel and why he wanted to kill me. Pumasok na ako sa Golden Red Casino to meet Mr. Vargas. Mabuti na lang at day-off ko ngayon sa Safira kaya pwede akong sumingit ng part-time job ngayong gabi. This is it. No turning back. I need to learn everything about Raviel."Miss Alvandra! It's good to see you here!
"Hit," sambit ng player sa akin na mukhang kanina pa naghihintay. Bakas ang pagkayamot sa kaniyang mukha. "Sabi ko hit! Ano ba? Hindi ka ba nakikinig? Anong klaseng dealer ka?" sigaw niya sa akin. "Kagaganiyan mo, natatalo ako! Ayusin mo 'yong trabaho mo, tang ina!""I apologize, sir," saad ko. Nilapitan ako ng isang dealer na matagal ko na ring nakikita dito noon. "Ako nang bahala dito. Kanina pa tumutunog ang phone mo sa dressing room, puntahan mo muna. Mukhang emergency."Kumunot ang noo ko. "Emergency?""I don't know. I was so annoyed by it so I checked. You got a lot of missed calls from Professor. Are you still a student?"Napatayo ako sa upuan ko at hindi ko na siya nasagot pa dahil nagmadali na akong pumunta sa dressing room kung nasaan ang gamit ko. Oh, fuck! I forgot to tell him that I would not be coming home tonight. Shit. Agad kong kinuha ang phone ko at nagulat ako sa fourth-six missed calls. Since when did he sta
Mas lalo lang akong napaluha nang mapagtantong nasa reyalidad ako. Kahit anong pilit kong mulat ay ito't ito pa rin ang nakikita ko maging ang sakit na nararamdaman ko. Kung hindi lang sana ako pumunta roon sa casino, hindi niya ako pupuntahan para sunduin."Ismael...please naman..." Nanginginig ang mga labi ko habang paulit-ulit na binibigkas ang pangalan niya kasabay ng pananalangin na sana sa bawat pagbanggit ko ay makahatak iyon ng kapangyarihang maligtas siya. God, please. Don't do this to me."So, you're awake now." Napalingon ako sa nagsalita. Nakita ko si Mr. Vargas na nasa gilid ng kama kung nasaan ako, nakatayo habang pinagmamasdan ako. I suddenly remembered the handkerchief that covered my mouth. He was the one who made me inhale a chemical that knocked me out. "Nagustuhan mo ba ang pa-welcome ko sa 'yo?"Nakakunot ang mga noo ko habang nakatingin sa kaniya. Tama ang mga narinig ko kanina, may kakaiba nga sa kaniya. Parang hindi si Mr. Vargas an
He held my chin tightly. "That's why you seemed to forget about that ring we stole from you. Bakit ba hindi ka marunong makisabay sa plano? We made an effort to steal that para ikaw mismo ang lumapit sa akin and yet because you have a new one, you discard our chance. Masyado kang oportunista, tama si Roxsielle. You're giving your body to that man in exchange for money.""Hindi 'yan totoo! Hindi ako kailanman humingi ng pera kay Ismael!"Ngumisi siya bago marahas na binitiwan ang baba ko. "Sabagay, you are the one who's being used by him, at mukhang napagtatagumpayan niya na ang plano niya. You even said yes to him. Hindi nasayang ang pagpunta niyo sa Europe."Kumunot ang noo ko. "W-what do you mean?" natitinag kong tanong sa kaniya. How did he know that we were in Europe?"You still don't get it? Professor Mondalla is just using you and playing with you. Una palang ay ikaw na ang target niya—a woman who has nothing, who has no family either, no su
"I don't believe you. Hindi magagawa 'yan ni Ismael. Mahal niya 'ko," matigas kong litanya sa kaniya at pilit na kinukumbinsi rin ang sarili.What remains on me is hiccups between my sobs. How am I supposed to react to something like this? This is more of a nightmare than what I witnessed earlier.I don't want to believe this. This is not true.Muling tumawa si Raviel. Itinapat niya ang phone niya sa kamay ko. Narinig ko ang shutter sound ng camera, bago niya ipinakita sa akin ang litrato ng kamay ko na suot ang singsing na ibinigay sa akin ni Ismael. "I'll send it to him and let's see if he's gonna come for you."He's definitely going to come for me. Ismael will explain everything to me. I trust him."Now while we are waiting for him, why not give me the love you wasted for that man?"Dumapo ang mga mata ko kay Raviel na ngayo'y nasa tabi ko. He held my cheeks and wiped those tears from my eyes. He leans closer while looking at
"You're tightness gripping my dick is insatiable. Why not suck me?"Patuloy lang tumutulo ang mga luha ko habang nananalanging may magligtas sa akin sa sitwasyon na ito, pero paano? May tao pa bang nagpapahalaga sa akin para tulungan ako?Ever since I opened my eyes in this world, nothing has gone my way. Even my family despised me and wanted me to die. They cursed me. The one who I once believed who loves me, betrayed me; and now that I fell in love again, taught that it was fun to live, used and fooled me.Dumapa sa tabi ko si Raviel habang suot ang ngiting dumudurog sa pagkatao ko. My heart is full of hatred and disgust. Nakatitig lang ako sa mukha niyang mahimbing na natutulog na sa isip ko ay ilang beses ko na siyang pinatay. Nagdilim ang paningin ko."What the f-fuck, Jothea?!" Nakita ko na lang ang sarili kong nasa ibabaw ni Raviel at sinasakal siya. Dahil sa gulat ay hindi kaagad siya nakagalaw."I'm going to kill you!" sigaw ko b