"Binago siya ng panahon... Hindi na siya ang nerd na palaging sumusunod sa iyo na parang isang tuta na nagmamahal. At posible rin na may sama ng loob siya sa iyo dahil sa ginawa mo sa kanya pitong taon na ang nakakaraan." dagdag ni Jessica.
Lumamon si Kara ng isang lata ng beer na hawak niya. Pagkatapos ay binuksan niya ang isa pang beer at uminom ng kaunti."Kaya nga kinakabahan ako sa mangyayari dahil makakatrabaho ko siya… Nagtatrabaho ako sa ilalim ng kompanya niya at siya ang Boss ko.""Well, kailangan mong maging handa anumang oras." binigyan siya ng babala ni Jessica.Tumango lang si Kara bilang pagsang-ayon. Tama ang kaibigan niya. Dapat siyang maging handa sa mental at emosyonal na paraan para harapin si Clark.=============================Nasa paborito nilang bar sina Clark at Gale, umiinom."Ikwento mo ulit kung paano kayo nagkakilala ni Kara." biglang sabi ni Clark, pagkatapos niyang lunukin ang baso"Kaya ko ‘yan----!" hindi natapos ni Kara ang sasabihin niya nang magsalita ulit si Clark. "Sige na, tutulungan kitang buhatin si Cindy. Tatawagan ko lang ang driver para kunin ang kotse ko..." kinuha ni Clark ang kanyang telepono at tinawagan ang isang driver para kunin ang kanyang kotse... Pagkatapos, binayaran ni Clark ang kabuuang bayarin. Hindi na siya nag-aksaya pa ng oras… Tinulungan niyang buhatin ni Kara si Cindy, at nang makarating sila sa entrance ng restaurant, naroon na ang kanyang makinis, itim na kotse… Tinulungan ni Clark si Kara na ilagay si Cindy sa backseat, at pagkatapos noon, binuksan niya ang upuan ng pasahero para sa kanya… "Sumakay ka." maikling utos niya. Hindi na nagtangkang tumutol si Kara dahil sobrang pagod na siya. Habang pauwi na sila, tahimik lang sina Clark at Kara sa buong biyahe… ================= Ilang sandali lang, nakarating na sila sa apartment ni Cindy. H
"Clark, sana makalimutan na natin lahat ng masamang nangyari sa atin pitong taon na ang nakakaraan. Sana mapokus lang tayo sa trabaho natin." suhestyon ni Kara. "Oo naman. Sang-ayon ako na dapat mas pokus tayo sa trabaho natin." pilit niyang kumilos ng normal sa harap ni Kara habang sinasabi niya ang mga salitang iyon. "Salamat." sagot ni Kara. At dahil nagdesisyon na si Kara na gusto niyang magkaroon ng closure sa kanilang nakaraan, naisip ni Clark na wala nang pag-asa para sa kanila na magkaroon ng romantic na relasyon. Siguro ito na ang senyales na dapat niyang tulungan si Gale sa kanyang mga plano na ligawan si Kara. "By the way, libre ka ba bukas? Interesado akong i-extend ang kontrata ni Cindy sa kompanya natin, at siguro pwede nating pag-usapan ‘yan habang kumakain sa isang Italian restaurant?" lihim na nakakaramdam ng pagkakasala si Clark dahil nagsisinungaling siya nang diretso sa mukha ni Kara. "Talaga? Wow, matut
Nasa location shoot na si Clark kung saan gaganapin ang pag-shoot ng bagong commercial ni Cindy. Pigil ang hininga niya habang bumababa siya ng kotse. Agad na hinanap ng kanyang mga mata si Kara.. "Magandang umaga, Clark." Nagulat siya nang makita si Jessica, na pinakamatalik na kaibigan at dating Manager ni Kara… "Jessica!" bulalas niya. "Masaya akong malaman na naaalala mo pa ako… So, kumusta ka na?" tanong sa kanya ni Jessica. "Mabuti naman, salamat. Pasensya na, hindi ko sinasadyang maging bastos, pero nasaan si Kara? Manager siya ni Cindy, at dapat nandito siya, ‘di ba?" tanong ni Clark. "Oh, hindi mo ba alam? "Ano ang ibig mong sabihin? May kailangan ka bang malaman?" balik na tanong ni Clark, habang lalong kinakabahan. "Well, lumipad sina Gale at Kara papuntang London kaninang umaga." impormasyon ni Jessica. Biglang natigilan si Clark nang marinig niya si Jessica. Lih
"Tingnan ninyo, ayaw kong maging pinakap sikat o ang pinakamatalinong tao sa paaralan. Gusto ko lang maging isang normal na estudyante. Gusto ko lang magkaroon ng simpleng buhay sa kolehiyo, makuha ang aking Bachelor's Degree, makakuha ng maayos na trabaho. Yun lang." sabi ni Kyle, nang may matatag na tono. "Anuman ang gusto mong gawin, anak. Pero hindi ka ba gustong magkaroon ng masayang buhay sa kolehiyo? Tulad ng paggawa ng maraming kaibigan, pagpunta sa mga party, pag-date, o kaya'y paghahanap ng girlfriend… Huwag kang maging katulad ng tatay mo na naghintay ng 8 taon bago niya ako niligawan." pangungumbinsi ni Kara, habang binibigyan ang kanyang asawa ng isang nakakaalam na tingin. "At least, hindi ako isang asshole jock noong nasa kolehiyo ako." ganti ni Clark. "Hindi ako makapaniwala na ipinanganak ako sa mundong ito para maging referee ninyo… Pero anyway, sana hindi ka nagbabalak na sumama sa akin papasok sa campus dahil nakakahiya iyon para sa
"Tingnan ninyo, ayaw kong maging pinakap sikat o ang pinakamatalinong tao sa paaralan. Gusto ko lang maging isang normal na estudyante. Gusto ko lang magkaroon ng simpleng buhay sa kolehiyo, makuha ang aking Bachelor's Degree, makakuha ng maayos na trabaho. Yun lang." sabi ni Kyle, nang may matatag na tono. "Anuman ang gusto mong gawin, anak. Pero hindi ka ba gustong magkaroon ng masayang buhay sa kolehiyo? Tulad ng paggawa ng maraming kaibigan, pagpunta sa mga party, pag-date, o kaya'y paghahanap ng girlfriend… Huwag kang maging katulad ng tatay mo na naghintay ng 8 taon bago niya ako niligawan." pangungumbinsi ni Kara, habang binibigyan ang kanyang asawa ng isang nakakaalam na tingin. "At least, hindi ako isang asshole jock noong nasa kolehiyo ako." ganti ni Clark. "Hindi ako makapaniwala na ipinanganak ako sa mundong ito para maging referee ninyo… Pero anyway, sana hindi ka nagbabalak na sumama sa akin papasok sa campus dahil nakakahiya iyon para sa
"Madali lang para sa iyo na sabihin ‘yan dahil hindi mo naranasan na pagtawanan ng ibang tao dahil sa mukha mo. I mean, tingnan mo, ang ganda mo, at gusto ka ng lahat..." biglang sabi ni Mira. "Teka, sinabi mo bang maganda ako?" tanong ni Kyle, habang nakangiti nang malapad. Nararamdaman ni Mira na nag-iinit ang kanyang mukha, at alam niyang namumula na naman siya na parang tanga. Huminga siya nang malalim para pakalmahin ang sarili. "Tingnan mo, hindi ‘yan ang punto. Ang gusto kong sabihin ay, para sa isang taong tulad mo, na may normal na mukha, hindi mo maiintindihan ang pinagdadaanan ko..." pilit niyang nilinaw ang kanyang punto. "At kaya nga ginagawa ko ang aking makakaya para maintindihan ang sitwasyon mo, Mira. Kung patuloy mo akong itataboy, paano ko malalaman kung ano ang pinagdadaanan mo? Gusto kong malaman at maintindihan ang lahat tungkol sa iyo?" pilit na ipinaliwanag ni Kyle ang kanyang panig. Biglang naguluhan si Mira
Ang kanyang koleksyon ng mga bandanna at scarf ay nagbigay sa kanya ng pakiramdam ng ginhawa, proteksyon, at seguridad habang lumalaki siya. Parang hindi siya mabubuhay o makakaligtas kung wala ang mga ito… Tiningnan ni Mira ang kanyang repleksyon sa salamin, at mukhang… Okay naman siya. Hindi na niya kailangang maglagay ng anumang make-up o kahit ano dahil ang tanging makikita ng mga tao ay ang kanyang malaking birthmark. Pagkatapos ay kinuha niya ang kanyang pitaka, at bumalik kay Kyle na naghihintay sa kanya sa living room… ==================== Itinigil ni Kyle ang kanyang kotse sa harap ng isang malaking bahay. Batay sa GPS map ng kanyang kotse, ito ang tirahan ni Chelsea Summer, kung saan gaganapin ang party. "So… Narito na tayo. Handa ka na bang gumawa ng iyong grand entrance?" biglang tanong ni Kyle kay Mira. Hindi sumagot si Mira, habang nakatitig siya sa malaking bahay. Napansin ni Kyle na patuloy na pinu
"Hi, pwede ba kitang makausap nang saglit?" biglang tanong ni Chelsea. "Oo naman..." agad na pumayag si Mira, at hinintay niyang magsalita si Chelsea. "Ang ibig kong sabihin ay… Gusto kong makausap ka sa isang tahimik na lugar. Hindi dito. Punta tayo sa hardin, gusto mo ba?" suhestyon ni Chelsea. "Uh, sige." sagot ni Mira. Hiniling ni Chelsea sa kanyang dalawang kaibigan na sumunod sa kanila. Ngayon, papunta na sila sa hardin ni Chelsea, palayo sa ingay at sa karamihan… "Chelsea, maraming salamat sa pag-imbita sa akin. At pasensya na sa pagsira ko sa party mo. Kasi---!" hindi natapos ni Mira ang kanyang paliwanag nang biglang magsalita si Chelsea. "Paano ka naglakas-loob na magbuga sa damit ni Kyle! Hindi mo ba alam kung gaano kamahal ang shirt niya? Hindi mo iyon mabibili gamit ang iyong allowance! Baka hindi ka makakain ng isang taon para mabayaran iyon!" galit na sigaw ni Chelsea. "Dapat turuan natin
Lumipas ang tatlong araw... "Nasaan na kaya 'yung mga newly-engaged couple?" biglang tanong ni Kyla, habang tinitignan ang phone niya para tingnan kung may tawag o mensahe sina Tyler at Cassandra. Tinignan din ni Sarah ang phone niya at napangiti nang mabasa ang mensahe ni Cassandra. "Oh, nag-message si Cass at papunta na raw sila," sabi niya sa kaibigan. "Mabuti naman, gutom na gutom na ako. Hindi pa ako nag-aagahan dahil inaalagaan ko 'yung kambal at tinuturuan ko pa 'yung asawa ko kung paano alagaan ang mga bata," kwento ni Kyla. "Ang galing niyo naman ng asawa mo. Sigurado akong hihingi ng advice sina Tyler at Cass sa inyo pag nagkaanak na sila," sabi ni Sarah. "Ikaw? Hindi ka pa ba magpapakasal at magkakaroon ng sarili mong pamilya?" tanong ni Kyla. "Hindi pa sa ngayon," sagot ni Sarah, sabay kibit-balikat. "Mag-ingat ka sa sasabihin mo, friend. Hindi natin alam kung ano ang mangy
Lumipas ang isang linggo. Napaungol si Cassandra nang marinig niyang tumunog ang smartphone niya. Tulog pa siya dahil hindi siya nakatulog kagabi dahil kay Tyler. Hindi siya tinawagan ng fiancé niya nang isang linggo, at sobrang sakit nun sa puso niya. Gusto niya sanang tawagan ito, pero nauna ang pride niya... Tinignan niya ang caller screen, umaasang si Tyler ang tumatawag. Pero nadisappoint siya nang makita niyang ang mentor niya mula sa Aesthetics School sa London ang tumatawag. "Hello, Miss Robin?" "Hello, there, dahlin'. So, napagdesisyunan mo na ba 'yung tungkol sa pag-extend ng contract mo sa amin?" diretsong tanong ni Mrs. Robin sa phone call. Well... Hindi tumawag si Tyler nang isang linggo, at base sa pinag-usapan nila sa park, halatang natapos na ang engagement nila... Wala siyang dahilan para manatili rito, at ang pagbabalik sa London para magtrabaho ay magandang distraction para sa kanya... "Op
"Hindi naman talaga importante 'yung advice namin. Hindi naman kami 'yung ikakasal... Ikaw," prangkang sabi ni Sarah. "—Pero ano ba talaga ang gusto mong gawin? Ipagpapaliban mo ba 'yung kasal nang dalawang taon para ituloy mo 'yung pangarap mo?" biglang tanong ni Kyla. "—O kaya naman, kakalimutan mo na lang 'yung job opportunity at maging full-time wife ka na lang?" tanong ulit ni Sarah kay Cassandra. "Wala talaga akong maisip, girls. Kung pwede lang, gusto kong gawin pareho," sabi ni Cassandra, umiiling. "Sa tingin ko, dapat mong kausapin 'yung fiancé mo tungkol diyan. Kailangan mong ayusin 'yan, dahil ikakasal ka na, at kahit anong desisyon mo, pareho kayong maapektuhan," seryosong komento ni Sarah. "Tama ka... Kailangan ko lang maghanap ng tamang oras para makausap si Tyler. Ang dami niyang sinasabi tungkol sa kasal nitong mga nakaraang araw," napabuntong-hininga si Cassandra. "Gawin mo 'yun
Inilibot ni Cassandra ang paningin niya sa Departure Area ng airport. Umuwi na siya matapos ang dalawang taong pag-aaral sa London, at masaya siyang nakabalik na sa Pilipinas. "Cassandra!" Halos abot tenga ang ngiti ni Cassandra nang makita niyang kumakaway ang kanyang mapapangasawa. Mabilis siyang naglakad patungo rito, tinutulak ang baggage cart. Binigyan siya ni Tyler ng bouquet of pink flowers, at pagkatapos nun, nag-kiss sila nang mabilis at mapagmahal. "Welcome back home, my love. Alam kong gutom at pagod ka na, kaya mag-lunch muna tayo bago kita ihatid sa apartment mo, okay?" suhestiyon niya. "Okay, magandang idea 'yun," pagsang-ayon ni Cassandra. Ilang minuto lang, papunta na sila sa parking lot nang biglang tumunog ang cellphone ni Tyler. "Sagutin ko lang 'tong tawag, love," sabi ni Tyler. "Sige." Bumalik si Tyler kay Cassandra pagkatapos niyang sagutin ang tawag.
Lumipas ang mga linggo at buwan, ang pagkakaibigan nina Tyler at Cassandra ay naging isang romantic relationship. Anim na buwan na silang magkasintahan, at lalong lumalakas ang pagmamahalan nila. Kasalukuyang hinihintay ni Cassandra ang boyfriend niya sa favorite hangout place nila, ang Botanical Garden sa Waldorf University campus... Kinakabahan si Cassandra dahil may importante siyang sasabihin kay Tyler. "Hello, love! Sorry sa pagka-late. Kinausap ko pa si Professor Smith tungkol sa thesis ko at hindi ko namalayan 'yung oras. Tagal mo bang naghintay?" biglang sumulpot si Tyler, humihingi ng tawad. "Okay lang. Basta nandito ka na," sagot ni Cassandra. "Bakit ang seryoso mo? May problema ba, my love?" biglang tanong ni Tyler, nag-aalala. "Umupo ka muna, love. May importante akong sasabihin sa'yo," panimula ni Cassandra. Umupo si Tyler sa bench at tinitigan ang girlfriend niya. "Okay, handa na akong makini
"Sana pareho tayong nag-iisip ng ganyan, Cassandra. Pero ngayon, dapat umuwi ka na at magpahinga nang maayos," suhestiyon din ni Kyla. Sabay nun, huminto na ang sasakyan ni Tyler sa harap nila. Binuksan niya ang pinto sa passenger seat para kay Cassandra, at ang pinto sa backseat para kina Sarah at Kyla. Ilang minuto lang, pauwi na sila ni Tyler sa apartment ni Cassandra... ===============================Isang linggo matapos ang aksidente, bumalik na sa normal ang lahat sa Waldorf University. Nasa Botanical Garden ng University sina Tyler at Cassandra. Hinihintay nila sina Sarah at Kyla na nasa library pa. Maglulunch silang apat sa bagong-bukas na pizza house malapit sa campus. "May sasabihin ako sa'yo, Cassie. Sana makinig ka nang mabuti at bukas ang puso mo," biglang sabi ni Tyler, seryoso ang mukha. Kinabahan si Cassandra. Ito ang unang beses na nakita niya si Tyler na ganito kaseryoso
Kinaumagahan... Nasa daan na si Tyler, tumatakbo nang mabilis papunta sa building kung saan nangyari ang pagsabog. Ang ibang estudyante ay nakatayo sa kani-kanilang pwesto, na hindi makagalaw dahil sa gulat. Nababahala at natatakot si Tyler para kay Cassandra. Nang hindi sinasadya, nakabangga siya kina Sarah at Kyla. "Halika, hanapin natin si Cassandra!" suhestiyon ni Sarah, halatang nag-aalala rin para kay Cassandra. Tumango si Tyler bilang pagsang-ayon. "Sana hindi siya nasaktan ng malubha!" sabi niya, habang tatlong nagmamadali patungo sa Arts and Science Building. Pagkatapos ng ilang minuto ng pagtakbo, nakarating na sila sa building. Ang mga natatakot na estudyante na nasa loob ay isa-isang inaalis. Naka-scan ang mga mata nina Tyler, Sarah, at Kyla para hanapin si Cassandra. Huminga sila nang maluwag nang makita nilang naglalakad si Cassandra kasama ang kaklase niyang babae. K
Kinabukasan... Nagising si Cassandra nang may maramdamang kumot na nakapatong sa kanya. Dahan-dahan niyang binuksan ang mga mata niya at nakita si Tyler na nagkukumot sa kanya ng makapal na kumot... "Pasensya na kung nagising kita," agad na humingi ng tawad si Tyler. Nagising nang tuluyan si Cassandra nang mapansin niyang malapit na ang mukha nila ni Tyler. Iniwas niya ang mukha niya para maiwasan ang titig ni Tyler. “S-So... Aalis ka na?” tanong ni Cassandra, nang mapansin niyang nag-iimpake na si Tyler ng gamit niya. "Actually, nauna na sina Sarah at Kyla. Hinihintay lang kita para makapagpaalam," sabi ni Tyler. "Ah, ganun ba." yun lang ang nasabi ni Cassandra. "Sige, maraming salamat kagabi. Nag-enjoy ako kasama niyo," nakangiting sabi ni Tyler. "Ah, oo nga pala. Salamat din sa snacks at drinks kagabi," pasasalamat din niya. "Kita na lang tayo sa school bukas, ha? Malapit n
"Okay, guys, pumunta na kayo sa positions niyo!" mabilis na anunsyo ng PE teacher nila, nang masigurong nagtipon-tipon na ang lahat ng estudyante. Nagtinginan sina Cassandra at ang mga kaklase niya, nag-eencourage sa isa't isa. May mga estudyante ring nagdududa... "Okay lang 'yan, Cassandra. Kunwari walang nakatingin sa'yo. Mag-concentrate ka lang. Kaya natin 'to," pabulong na sabi ni Toru, sabay tapik sa balikat niya. “Okay. Wala nang ibang tao. Walang nakatingin sa'yo, Cassandra... Kayo lang ng mga teammates mo ang nandito," sabi niya sa sarili, parang chant. Ilang minuto lang, itinaas na ng instructor nila 'yung laruang baril na gagamitin na starter. Huminga nang malalim si Cassandra, kinalma ang sarili. Siya ang first runner, tapos ipapasa niya 'yung baton kay Kyla. "On your mark... Ready. Set. GO!" pinaputok na ng instructor 'yung baril. Kusang gumalaw ang buong katawan ni Cassandra. Bumib