CHAPTER 4

Meeri's POV

"Good morning, ma'am."

Kaliwa't kanan kong narinig ang mga pagbati ng mga guro at estudyante na nakakasalubong ko sa daan. Ang ilan ay binibigyan lang ako ng matamis na ngiti, at ang iba ay kinukumusta pa ako. Talagang nakagaganda ng araw ang mga bati nila, but... beyond those smiles, I know they're rolling their eyes.

I'm not a very nice teacher after all.

"Ma'am Salazar, mabuti naman at nakabalik ka na!" masiglang bati ng principal pagkapasok ko pa lang sa opisina nito.

"And thank you for accepting me again, Ma'am Pia," sagot ko at naupo sa isang silya. Well, she likes calling her Pia rather than using her surname.

Sinimulan naming pinag-usapan ang tungkol sa trabaho ko. Inilagay nito ang office ko sa library gaya ng dati, ibinigay din nito ang aking schedule. Agad namang nagningning ang aking mga mata dahil sa unang pagkakataon ay magtuturo na ako ng mga senior high, pero hindi math ang subject, kundi practical research.

This is what I really want. Making the students tremble and make them think I'm a terror teacher. So, giving me hard subjects like math, will help me build that standard.

"Ma'am Salazar, inilagay din kitang adviser ng grade 12 students, section B, humss. Well, kinausap ko si Ma'am Divad at pumayag agad siya, ilang beses na kasi siyang itinatakbo sa clinic dahil hinahighblood. I hope you don't mind" lintana ng principal.

"Oh, I'd love to do that. Thank you for doing it," sagot ko habang nagpipigil ng mala-demonyo kong ngiti. Matapos naman ang usapan namin ay namaalam na ako at nagtungo na sa classroom na in-assign sa akin.

Pagkabukas ko pa lang ng pinto ay agarang nagsitigilan ang mga estudyante sa kanilang mga ginagawa. Nagkalat ang papel sa sahig, mga nagulo-gulong upuan, madumi rin ang blackboard na pinuno nila ng kung ano-anong pirma at drawing.

Huminga ako ng malalim at malamig na naglakad papasok. Ngumiwi ako ng makitang may bubble gum sa teacher's chair and desk kaya naman tinignan ko ang paligid. What a total mess.

"Transferee ka ba?" tanong ng isang babaeng estudyante na nakaupo sa ibabaw ng mesa ng kaniyang upuan. Nakauwang pa ang hita nito kahit na nakapalda siya. Bukod doon ay ngumunguya ito ng bubble gum and it looks like siya ang may gawa ng mga bubble gum sa paligid since siya lang ang mukhang kambing na ngumunguya sa klase.

Hinawi ko ang mga papel sa ibabaw ng teacher's desk at inilapag doon ang aking bag. "No," tugon ko at humalukipkip. "This is just my field trip."

Agad na sumama ang tingin nito sa akin pero nag-iwas na ako ng tingin at tumingin sa paligid. "Good morning class," bati ko sa hindi magandang tono ng boses. Agad ko namang napansin ang ilan na mariing napalunok sa kani-kaniya nilang laway. "I'm your new teacher in Practical Research 2, and your new adviser. I'm Marylane Salazar. Take your seats."

Binati ako pabalik ng katahimikan kaya naman napasinghap ako. They're bunch of rude students, I see.

Then, I guess this is war.

•|||•

Nakangiti lang ako habang naglalakad palabas ng eskwelahan. Isang araw pa lang akong nandito pero matunog na ulit ang pangalan ko at... ang mga iyon ay hindi maganda lalo na sa advisory class ko.

"Meeri!"

Nilingon ko agad kung saan nagmula ang boses at napansin ang isang lalaki na tumatakbo palapit sa akin hanggang sa magkaharap na kami. Napayuko naman ito at napahawak sa kaniyang tuhod at hinabol ang kaniyang hininga. Agad naman akong napangiti nang makita ito.

"You're late again, Sir Ceed," nakangiti kong sambit na ikinaangat ng kaniyang mukha at umayos na ng pagkakatayo.

"I'm not l-late." Hinihingal pa rin ito. "I just came to see you. I just finished my seminar, you know, CPD," sagot nito at malawak na ngumiti.

He is Cedrick Serano, but I'm the only one calling him Ceed. He's my friend. He's a teacher in this school teaching English subjects.

"Hey, can I have a hug?" anito kaya naman tumaas ang aking kilay at humalukipkip.

"What if I don't?"

"I'll hug you anyways." Lumapit ito sa akin at agaran akong niyakap pero panandalian lang. "Oh, I wonder if I can hug your more than a second since you're already single?" anas pa nito na tinawanan ko. Yeah, he never hug me too much and for long before because I was in a relationship.

"I wouldn't like that," tugon ko at huminga ng malalim. "By the way, how's your seminar?"

Inaya ako nitong tumungo muna sa ilalim ng narra tree kung saan may mga bench na pwedeng upuan at doon nagkwentuhan. To summary his story, those seminars were like hell for him. Meanwhile, pinagkwento rin ako nito tungkol sa first day ko sa school and so I did.

"Oh, the little devil is back," komento niya kaya naman sinamaan ko siya ng tingin.

Naglalakad na kami palabas ng school since magsasarado na rin ito. Malapit na mag-5:30 so lalabas na kami bago pa ilock ang gate.

"Hey, if you're not busy you can come in my house. Let's talk about your experience in Japan," paanyaya ni Ceed na tinanguan ko naman. I want to spend more time with him too.

Patungo na kami kung saan nakapark ang sasakyan ni Ceed nang biglang may humintong pamilyar na kotse sa aming harapan. Bumaba naman ang driver nito na ikinahinto ko lalo na nang maglakad siya upang harapin ako.

"Just in time," bulalas nito habang nakatingin sa kaniyang wristwatch. "Let's go?" paanyaya pa nito.

"Uh, Uncle Ilay, anong ginagawa mo rito?" taka kong tanong na hindi man lang pinansin ang mga sinabi niya.

"To take you home?" kibit-balikat niyang sagot.

"But... aren't you busy?"

"I'm on my way home so I just dropped by," sagot nito sa mga katanungan ko.

Tumango-tango naman ako at napangiwi. "But I have plans with Ceed."

Dahil sa sinabi kong iyon ay napatingin si Uncle Ilay kay Ceed na nakatayo sa aking tabi. Umangat naman ang kamay ni Ceed upang kawayan ito.

"How long will it takes?"

"Don't worry. Iuuwi ko siya before 9," sagot ni Ceed na hindi naman inimikan ni Uncle Ilay. Naputol ang katahimikan nang bumusina ang kotse at bumaba ang bintana mula sa passenger's seat.

"Hey, Caesar, I'm starving," reklamo ng isang lalaki na nasa loob. It was Marcus, katrabaho siya ni Uncle Ilay sa Navy.

Inis na bumuntong-hininga si Uncle Ilay at tinignan ako. Agad namang tumaas ang aking kilay nang mapansin ang mga tingin nito pero hindi na siya nagsalita at bumalik na sa loob ng kotse, hanggang sa humarurot na iyon palayo.

'Yung huling tingin niya... para bang binabalaan niya ako pero hindi ko alam kung para saan.

"I'm sorry about that. He's just overprotective. He's still treating me like a teenager," komento ko na inilingan ni Ceed at nakangiting tinignan ako. Pero ang mga ngiting iyon... it doesn't seems like he's happy or something.

"I don't think it that way," aniya.

Kumunot naman ang aking noo. "What do you mean?"

"He isn't treating you like a teenager, Meeri... he was treating you like you were owned by him."

A what?

"What does that even mean?" Mas lalo lang akong nagtataka sa mga naririnig kay Ceed. I have a pinch of clue what was he's talking about but... my brain can't absorb it or it was just denying it.

"Uh, I'm not sure but I think..." Huminto ito na para bang nagdadalawang isip na sabihin sa akin kaya naman tinaasan ko siya ng kilay.

"... Your uncle likes you."