Nobela ni AkoSiIttal

Meeri's POV Tahimik lang ang paligid. Kalaunan naman ay huminga ng malalim si Uncle Ilay. "I'm sorry," mahina nitong sambit na puno ng sinseridad pero hindi na ako umimik. I hate this feeling. The feeling of... being betrayed. I already felt this before, when I was in a relationship with Kenji but... why am I feeling this way to Uncle Ilay? Why do my heart skip? Why do I feel pain? Am I... "You should go back—" Naramdaman ko na may dumikit na katawan sa aking likuran at pinaangat ng isang kamay ang aking mukha. Nanlaki na lamang ang aking mata nang dumampi ang labi ni Uncle Ilay sa aking labi. Nakauwang ang mga mata nito't nakatingin sa akin. "I'm sorry," muli niyang sambit at muli akong hinalikan. "But how many times should I remind you that I won't touch anyone if it's not you?" Mariin akong napapikit at pilit inalis ang braso nitong nakahawak sa aking panga para pilitin akong iangat ang aking mukha nang mahalikan niya ng malaya pero... mas lalo akong napapikit at nagsimul

Meeri's POV Nagpakawala ko ng malalim na buntong-hininga nang makababa sa taxi. That Ceed, matapos ang klase ay nag-aya siyang kumain sa labas since tinatamad na raw siyang magluto dahil alas sais na rin kaming pareho na nag-out sa school dahil sa dami ng mga papel na ginagawa. Busy rin kami dahil sa preparation ng exam ng mga bata, then ipineprapre na ang mga grades. Dire-diretso lang akong naglalakad at pagkapasok sa loob ng bahay ay nadatnan kong tahimik ang paligid, although nakabukas naman ang mga ilaw. Tinanaw ko muna ang kusina pero walang tao roon, pero pansin ko na basa ang gilid ng lababo. Paniguradong kumain na si Uncle Ilay. He's not waiting me now. Ayaw niya pa rin kaya akong kausapin? Tumuloy na lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating sa aking kwarto. Inilapag ko na lahat ng bitbit ko at sinimulang tinanggal ang aking uniporme. I feel really tired. I'll just take a quick shower and— Narinig ko ang pagbukas ng pinto kaya naman natigilan ako at napatingin

Meeri's POVAbala ako sa pagsusuot ng uniporme ko para maghanda na papasok sa eskwelahan. Naupo rin ako sa isang silya at sinimulan namang inayos ang aking sarili nang biglang mag-ring ang aking phone. Kinuha ko naman iyon at agad na napangiti nang makitang tumatawag si Mom. "Hello, mom!" masigla kong bati. "I'm glad you call. I haven't talk to you for a while." Yeah, since that day when Uncle Ilay was mad because of the force marriage for him to be promoted. "Meeri, baby, I missed you," anito na tinawanan ko. She sounds so cute. Actually she sounds more innocent than I am. When she's sitting beside me, I just look like her older sister. "Anyways, does Ilay already came back from Cebu?" anito na mabilis na sumeryoso ang boses. Mukhang alam ko na kung ano ang dahilan ng pagtawag niya. "Yeah, he came home yesterday," sagot ko at sinulyapan ang tray sa ibabaw ng bedside table. Pagkagising ko ay may pagkain na roon na paniguradong iniwan ni Uncle Ilay. Looks like he's annoyed to wha

Meeri's POV Tahimik lang akong nakaupo sa sofa. Sinulyapan ko si Uncle Ilay sa kabilang sofa na tahimik lang din na hinihilot ang kaniyang sentido. Well, I already told him what happened at the party and why I came home with Kenji. "Can I go to my room now?" sambit ko dahilan upang magmulat ang kaniyang mata at tignan ako. Sa mga tingin pa lang nito ay natahimik na ako't nanatili sa aking upuan. "Are you meeting him these past few days?" tanong nito na nginiwian ko at ibinalik sa kaniya ang aking paningin."Look, Uncle Ilay, I'm not planning to fix my relationship with him. Nothing's going on with us, okay?" paliwanag ko, malayong-malayo sa tanong niya. E alam ko namang iyon ang iniisip niya kaya mas mabuti nang magpaliwanag ako. Nakatingin lang ito sa akin hanggang nga sa tumayo na siya. "Go to your room now," aniya na nginiwian ko at tumayo na rin. Nagsimula itong maglakad patungo sa kusina kaya naman sinundan ko siya at hinawakan ang palapulsuan nito para pigilan siya. "You do

Meeri's POV Nagkakatuwaan ang lahat. Panay ang hiyawan nila habang pinapanood si Rosie sa gitna na sumasayaw sa pole. It's a normal bar yet they turned the place as club. Well, the place was owned by one of our classmates at nagkataong may mga gamit sila kaya naman mabilis na nag-iba ang atmosphere ng paligid. Napatingin ako oras sa aking phone. It's almost eleven in the evening. Ilang oras na kaming nandito kaya tinamaan na ng alak si Rosie at nawawala na sa sarili sa gitna. The very person I thought who will bring me safe back to my house, but looks like I'll be the one who will take care of her. "Marylane," pagtatawag ng isa naming kaklase kaya nag-angat ako ng mukha. "Do you want another drink?" alok nito na inilingan ko."Nah, I had enough. Thank you," sagot ko naman na tinanguan nito at tinignan ang pwesto ni Rosie."Glad your friendship with Rosie was still as strong as before," komento nito at natawa sabay tinignan ako. "We never thought that you two will become friends. We

Meeri's POVUmaalingawngaw ang malakas na pagbusina ng sasakyan mula sa labas kaya naman napasinghap ako, I'm sure it was Rosie. Mabilis kong kinuha ang aking slingbag at lumabas na ng bahay. "Bakit ba ang tagal mo?" bungad nitong reklamo. My Mom never act like this but she looks like the typical Filipina mother that I've always hear at the stories of kids. "Hulaan ko, ilang minuto ka na namang nagdedesisyon kung pupunta ka o hindi," saad pa ni Rosie na nginiwian ko lang at naupo na sa passengers seat. Nag-seatbelt na muna ako bago inayos ang aking sarili."Nah. Kinuha ko pa kasi 'yung sasakyan ni Uncle Ilay na naibangga ko kahapon. Pagdating ko ay inaayos pa pala nila kaya late na ako nakauwi at nakapag-ayos," paliwanag ko at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. Now I'm tired. "Oh, sorry. I thought you'll gonna ditch me again. Well, ilang oras kitang kinumbinsi kahapon kaya hindi ka pwedeng hindi pumunta," ani nito na tinanguan ko lang at nginitian siya. "You sounds excite

Molly's POV"Huwag mo masyadong bilisan," sita sa akin ni Linus na mahigpit na nakakapit sa seatbelt niya, pero mas lalo ko pang binilisan ang pagmamaneho. "Oh, I forgot," usal ko at sinulyapan siya. "You'll pay if we'll got caught by police, right?" "What do you mean?" taka niya namang tanong. "Well, I don't have a license and I only learn how to drive by watching Alf. Also, I don't know how to stop this so... brace yourself. We'll hit a tree.""What the fuck—"Binilisan ko pa ang pagmamaneho habang panay ang pagtuturo sa akin ni Linus kung paano iyon pahintuin. Ngumisi na lamang ako hanggang nga sa huminto na ang sasakyan. Naghahabol ng hininga si Linus na itinakip ang kaniyang kanang kamay sa kaniyang mukha. Then nakabawi na ako ng kaunti sa mga pambubwisit niya. Lumabas na ako sa sasakyan at naglakad patungo sa harapan. We're here, ang dating kinatitirikan ng mental facility.Pinagmasdan ko ang kabuoan nito at wala na akong ibang makita kundi ang nangingitim na lupa. Wala na

MOLLY'S POV"Hindi ka pa ba uuwi?"Tumayo ng maayos si Linus at hinarap ako. Kumurap-kurap pa ito at tumikhim, mukhang malalim ang iniisip niya simula nang dumating ako. "I need to take care about the construction of the mental facility. I need to make sure that they'll start it without any problems," tugon niya na ikinatango-tango ko. 'Yan na naman ang sagot niya sa akin sa bawat araw at halos isang linggo niya na iyang isinasagot. Dibale at nakapagpaalam na ako kay Alf na hindi siya matutulungan sa pagprepare ng engagement party at naiintindihan niya naman ang posisyon ko, gusto niya nga ring bumisita rito kaso wala siyang oras. Oh speaking..."Bukas na pala ang engagement mo."Natigilan si Linus sa sinabi ko."Bukas na?" gulat niyang wika. Tumango ako at iniangat ang cellphone ko kung saan inschedule ko talaga at tinext din ako ni Alf. Napatingin naman siya roon at ngumiwi. "Umuwi ka na para ihanda ang sarili mo bukas," hayag ko at ibinulsa na ang aking phone na ikinanguso nama

MOLLY'S POVInis na lamang akong nakatitig sa kisame. Gusto ko nang pumikit at magpahinga pero... paano ko magagawang pumikit kung sa kabilang kama ay nakatagilid ng higa si Linus na nakaharap sa aking pwesto. Kanina pa ito nakatingin sa akin.Kung bakit ba naman kasi pumayag ang mga nurse sa suggestion niya na matutulog sa kabilang kama ng tinutulugan ko nang masigurong hindi na ako tatakas. Those damn traitors. "Just how long are you gonna stare at my body, you punk?" singhal ko at sinulyapan na si Linus. "And just how long are you gonna keep your guard when you're with me? Just sleep already, aren't you tired and sick?" patanong nitong sagot sa akin kaya mas lalo lang akong nainis. "I'll appreciate it a lot if you'll leave me alone. Who knows what can a maniac like you can do."Natawa naman ng mahina si Linus dahil sa sinabi ko at mabilis na naupo mula sa kaniyang pagkakahiga. "I'm amaze. No one talk to me like that. All my life I've been hearing a lot of compliments in my envi

Molly's POVInis kong inilapag sa ibabaw ng mesa ang kahon na hawak ko. That damn Lolan, inutusan niya ang isang pulis para ibalik sa akin ang kahon na natanggap ko na naglalaman ang aking mga larawan. Susunugin ko na lang 'to. Binuhat ko na muli ang kahon at naglakad palabas ng church. Sa likod ko na lang 'to susunugin pero nang makasalubong ko ang pari ay nagtanong ito kung anong gagawin ko sa hawak ko. Nang malamang susunugin ko iyon ay pinagbawalan niya ako dahil daw baka magaya ang church sa sinapit ng orphanage namin.E kung siya kaya ang sunugin ko?Pero wala na akong nagawa. Isinuhesyon nito na itapon ko na lang sa labas dahil may maghahakot naman ng basura ngayon. So yeah, wala akong nagawa kundi tumungo na lang sa labas para ibasura iyon. Pero bago ko pa man marating ang gate para itapon ang karton ay nahulog ito sa lupa't nagkalat dahil may bumangga sa aking katawan na naging dahilan upang mabitawan ko iyon. Damn. Why does everyone is pissing me off! For hell's sake! I h

Molly's POVNakaupo lang ako sa isang silya habang pinapakiramdaman ang Mayor at si Nurse Scarlet na kasabay kong kumakain. "This is the first time you're uncomfortable eating to this place with us," hayag ni Mayor at tinignan ako. "Nakadalawang subo ka pa lang.""I don't have appetite," tugon ko."Then why are you still here? You can take your leave," sagot ng Mayor kaya naman nagawi ang aking paningin kay Nurse Scarlet ngunit hindi man lang ito nag-angat ng mukha."I'm waiting for Nurse Scarlet. I want to talk to her, ng kami lang."Hindi naman nakaimik ang Mayor pero napatingin din ito sa direksyon ni Nurse Scarlet, hanggang sa tumayo na si Nurse Scarlet at pinunasan ang gilid ng kaniyang labi."Then, excuse us. Molly, come with me," anito at naglakad na paalis kaya naman tumayo na ako at sinundan siya. Pagkalabas namin ng dining area at dire-diretso pa rin siyang naglalakad hanggang sa makarating naman kami sa living room at naupo ito sa isang sofa. Nang kumportable na siya ay na

Molly's POV"I don't really understand what kind of demon you have."Napatingin ako sa aking tabi and there's Lolan na nakatutok ang mga mata sa harapan at nagmamaneho ng kaniyang sasakyan. Buong gabi hanggang sa magdamag ay magkasama kami. Hila-hila niya ako mula sa pagdala sa hospital ng mga pulis na binaril ng mga utusan ng Mayor, dinala niya rin ako sa presinto lalo na sa interrogation room. Pinilit niya akong sabihin lahat ng alam ko, though ang sinabi ko lang sa kaniya ay ang dapat niyang malaman. "The demon I have?" anas ko at mahinang natawa. "I'm the demon myself."Natawa naman si Lolan pero kalauna'y sumeryoso na. "By the way, I'll send to you the details about the medicine you gave to me. It'll take time but don't worry, I won't keep it myself," saad nito na tinanguan ko lang at hindi na umimik. Sa police station ay ibinigay ko ang bote ng gamot na nakuha ko at itinago sa bulsa. Paiimbestigahan daw iyon ni Lolan sa kadahilanang maaaring iyon ang hinahanap ng mga tauhan ni