"HELLO PO, MA'AM Amanda! Si Ser Theo po ba ang hinahanap niyo? Naku, buti na lang po bumalik na kayo!" salubong agad ng katulong kay Amanda pagkatapak na pagkatapak niya sa mansion.Bahagyang napangiwi si Amanda sa katulong. Dahil wala pa naman sa isip niya ang bumalik dito. Makikipaghiwalay na nga siya kay Theo, eh. Pero hindi naman niya kailangang iexplain pa iyon sa katulong dahil iba naman ang pakay niya ngayon."Oo, si Theo ang hanap ko," simpleng sabi na lang ni Amanda na may maliit na ngiti sa labi. "Nasa taas po siya. Pwede niyo po siyang puntahan ngayon. Ah, magdadagdag na lang kami ng para sa dinner ngayon para sa inyo, Ma'am. Dito naman kayo kakain, 'di ba?" tanong ng katulong."Hindi na kailangan pero kayo ang bahala."Tumango lang ang katulong. Umakyat na rin sa taas si Amanda habang karga pa rin ang asong si Shishi. Nang narating ang pintuan ng kwarto ay agad siyang kumatok."Come in," ani Theo mula sa loob ng kwarto.Binuksan ni Amanda ang pintuan at bumungad sa kaniya
AGAD NAPAYUKO si Amanda at parang hindi alam bigla kung ano ang isasagot. Pero wala naman nang silbi kung magsisinungaling pa siya. Nakarating na mismo sa ama niya ang balita.Unti unti siyang napatango. "O-Opo," maikling sagot niya.Ilang sandali silang tahimik. Ang buong akala ni Amanda ay makakarinig siya ng panenermon pero wala siyang narinig. Nang nagtaas siya ng tingin ay doon niya lang nakita na tila para bang naaawa ang ekspresyon ng ama niya."Kahit ano pa 'yang desisyon mo, hindi ka namin huhusgahan, anak. Narito lang kami para sa 'yo. Ako, ang mama mo... pati Kuya Armando mo. Dahil alam naman namin kung ano ang hirap mo at lahat ng sakripisyong dinanas mo para sa amin..."Parang maiiyak bigla si Amanda sa narinig sa ama. Namasa ang kaniyang mga mata at nakangiti na sinalubong ang mga tingin nito. Ito talaga ang pinaka maituturing niyang kayamanan. Ang kaniyang pamilya. Kailan man ay hindi niya ito ipagpapalit sa kabila ng lahat ng pagdadaanan niya sa buhay.Makalipas ang il
HINDI NA nag aksaya pa ng oras si Theo. Mabilis niyang ipinasok sa kotse si Shishi at nanakbong pumasok sa loob ng bahay nang narinig ang sigaw ni Sylvia na inatake sa puso ang ama ni Amanda.Natagpuan niya sa loob sina Amanda at Sylvia na umiiyak. Kaagad siyang dumalo papalapit sa kanila. Si Amanda ay sinusubukang i-CPR ang ama niya pero halatang wala na sa hulog ang isipan dahil sa sobrang taranta. "Ako na," aniya kay Amanda. Hinayaan lang siya ni Amanda dahil alam naman nitong nag aral din ito noon ng patungkol sa medisina kaya mas may alam ito. Sinubukan ni Theo na gawin ang ginagawa ni Amanda kanina nang mas kalmado ng ilang beses. At ilang saglit lang, nagmulat ng mata ang ama ni Amanda at hinihingal.Naiyak na lang sa tuwa si Amanda. "Pa! Papa ko!" bulalas na lang niya.Nakahinga rin naman ng maluwag si Theo matapos no'n. Nang kumalma siya ay kinuha niya ang cellphone sa loob ng bulsa at may tinawagan from hospital. "Paki-prepare ang examination room. May dadalhing pasyente n
DAHAN DAHANG tunungo si Amanda sa gawi ni Theo at naupo sa hita nito. Nanginginig siya nang naramdaman ang kay Theo pagkaupong pagkaupo niya pa lang.Nang inilapit ni Theo ang mukha kay Amanda ay naramdaman niya ang pagkahiya nito. Kung hindi niya lang ito asawa, iisipin niya agad na virgin ito."Natatakot ka ba sa 'kin?" tanong agad ni Theo, hindi na nagpaligoy ligoy pa.Kaagad namang umiling si Amanda para tumanggi. "H-Hindi!" mabilis na sagot pa nito.Tila mas umitim ang mga mata ni Theo habang pinagmamasdan ang magandang mukha ni Amanda. Kalaunan, hindi na kinaya ni Amanda ang intensidad ng tingin ni Theo sa kaniya at ibinaon na ang sariling mukha sa malapad na balikat ng lakaki.Mas lalo namang ginanahan si Theo dahil sa pagpapaubaya ni Amanda. Hinawi niya ang buhok ni Amanda na nakatabing sa mukha nito. Parang may gusto na namang kumawala sa loob ni Theo. Pagdating talaga kay Amanda, nawawalan siya ng kontrol sa sarili.Marahang hinaplos ni Theo ang gilid ng mukha ni Amanda. Nap
NANG NAKAALIS na si Theo ay gumising na rin kapagkuwan si Sylvia. Nahalata niya ang tila balisang ekspresyon ni Amanda pero hindi na lang siya nagtangkang nagtanong pa dahil baka mas lalong mastress lang ito.Dalawang araw ang lumipas at sa wakas ay bumuti na rin ang sitwasyon ng ama ni Theo. Inadvise na ito ng doktor na anytime ay pwede na itong madischarge.At mukhang naging senyales iyon para kay Amanda dahil nakatanggap siyang muli ng isa pang good news. Sa hindi inaasahan, tinawagan siya ni Mrs. Madriaga. Ang tagal na rin ng huli nilang pag uusap at pagkikita. Kaya nagtatakha siya kung bakit napatawag ito ngayon sa kaniya."Hello, Amanda! Kumusta ka?" masayang bati ni Mrs. Madriaga sa kabilang linya."Uhm... ayos lang po. Napatawag po kayo?""Wala, excited lang akong sabihin ang magandang balita sa 'yo!" excited na sabi pa nito."Ano po 'yon?""'Yung kaibigan kasi ng asawa ko... hindi inexpect na ikaw pala 'yung paboritong estudyante noon ni Klarisse Virtucio! Willing daw siyang
"MARAMI NANG napagdaanan sa buhay si Loreign. Hindi siya pinalad pagdating sa pamilya at naging masaklap ang bawat araw na nagdaan sa kaniya mula pa noon. Kaya 'wag mo na siyang hayaan pang makatikim ng hirap sa piling mo," pagpapatuloy pa ni Amanda. "Ayokong may mangyaring masama sa iyo pero paano na lang ang babaeng papakasalan mo? Iyong Gianna... halatang may kaya sa buhay. Paano na lang kung hindi nila palagpasin ang kaibigan ko? May magagawa ka pa ba do'n, huh?""Hindi ko hahayaang saktan ni Gianna o ng pamilya niya si Loreign," determinadong wika naman ni Gerald."At paano ka naman nakakasigurado diyan, aber? Ni hindi mo nga macontact ang kaibigan ko ngayon!"Napabuga ng hangin si Gerald. Gets naman niya kung bakit ganito ang inaakto ni Amanda ngayon. At hindi niya rin ito masisisi. "Kumalma ka--""Paano ako kakalma kung alam kong may posibilidad na mas masaktan pa ang kaibigan ko? Maghanap ka na lang ng ibang paglalaruan mo, 'wag na ang kaibigan ko! Kapag nasaktan siya, wala si
SA ISIP ni Amanda ay ayaw niyang sumunod kay Theo sa gusto nitong pumasok siya sa loob ng kotse nito. Pero naalala niya bigla na may kailangan siya dito kaya kahit ngayon lang ay magpapanggap siyang muli. Nilakasan niya ang loob at sumunod sa loob ng kotse.Natagpuan pa niya doon si Shishi na tila naghihintay sa kaniya. Kumakawag ang buntot nang sa wakas ay nakita na si Amanda. Kinarga niya si Shishi at umupo sa passenger seat."Tungkol sa napag usapan natin kagabi..." pagbubukas ni Amanda sa usapin nila tungkol kay Loreign."Bakit?""Wala akong maibibigay na kapalit sa 'yo para sa pagtulong mo sa akin sa paghahanap kay Loreign," walang paligoy ligoy na sabi ni Amanda.Umiling si Theo. "Alam mo naman na kung anong pwede mong ibigay sa akin bilang kapalit, eh. Hindi ko kailangan ng pera."Na gets naman agad ni Amanda kung ano ang gusto ni Theo. Oo nga pala. Bakit naman niya kinalimutan na katawan niya ang gusto ni Theo? Napangiti na lang siya ng mapakla.Namula tuloy siya sa inis na na
"ANONG NANGYARI sa kaniya? Sabihin mo sa akin kung nasaan siya ngayon at pupuntahan ko siya," nasabi na lang ni Amanda at bahagyang nanginginig na sa pag aalala sa kaibigan niya. Pero parang nabunutan naman siya kahit papaano ng tinik dahil sa wakas ay nakita na ito."'Wag ka nang masyadong mag alala. At diyan ka lang. Susunduin kita," ani Theo.Wala na ngang nagawa pa si Amanda kundi ang hintayin si Theo. Habang naghihintay ay dumako bigla ang isip niya sa naging panaginip. Si Loreign... duguan at tila ba nagsasabing mawawala na ito.Mas lalo lamang siyang naging anxious sa naisip. Mabuti na lang ay naputol ang negatibong pag iisip niyang iyon nang dumating na rin sa wakas si Theo.Pormal ang suot ni Theo. Halatang may importanteng event na pupupuntahan. Dahil ngayon dapat ang engagement ni Gerald ay doon dapat pupunta si Theo. Pero of course, kaya niyang bitawan iyon para kay Amanda.On the way sa ospital ay hindi na talaga mapakali si Amanda. Pilit siyang pinapakalma ni Theo pero p
SIRANG SIRA NA ang reputasyon ni Loreign. Ang mga dating humahanga sa kaniya noon dahil sa pagmomodelo niya, tumalikod na sa kaniya sa isang iglap. Hindi rin nakatulong na nadadamay siya at nasasabihan ng masasakit na mga salita dahil sa pagkakaugnay niya kay Gerald at pinakasalan nitong babae. Tinawag siyang kabit, social climber, gold digger, home wrecker at kung anu ano pa.At ang masakit pa doon, ni walang nagawa si Gerald para pigilan man lang iyon kahit may kakayahan siya. Mas naconvinced tuloy si Amanda na mabuti na lang, hindi ipinagsisikan ang sarili rito. Siya ang klase ng lalaking walang bayag at hindi siya kayang ipaglaban.Iyon ang nasa isip ni Amanda nang mga sumunod na araw. Hindi siya matahimik lalo pa at alam niyang maapektuhan ng sobra si Loreign dito kapag nagising na siya."Ayos ka lang, Amanda?"Agad napatingin si Amanda kay Sylvia na may nag aalalang ekspresyon sa mukha. Pilit na pinigil naman ni Amanda ang emosyon niya pero dahil kinikimkim niya iyon, parang sas
"BAKA NAIISIP mo lang na ako, siya dahil may resemblance pa rin kami kahit papaano. Paano na lang kung nasa kama kayo, baka habang nasa ibabaw mo siya, pangalan ko ang tinatawag mo--"Sinampal ni Amanda si Theo bigla. Hindi na niya nakayanan pa ang kabastusan ng bibig nito. "Gago ka!" sigaw ni Amanda dito pero parang mas nag apoy lamang ng galit ang mga mata ni Theo."Hindi kita binigyan ng permiso ko para magustuhan siya!" asik naman pabalik ni Theo na bahagyang ikinamaang ni Amanda.Hindi niya maatim kung gaano kakitid ang utak ni Theo! Matalino naman itong tao pero bakit ganito ito mag isip ngayon? Anong nangyari sa kaniya? Malala na siya noon pa man pero bakit parang mas malala siya ngayon?Napailing si Amanda, hindi makapaniwala sa asal ni Theo. "Ano ba, Theo? Paikot ikot na lang ba tayo? Hindi na ba matatapos ito? Gustong gusto mo akong angkinin sa maling paraan! Kahit pa wala na tayong relasyon! Nasisiraan ka na ba ng bait?""Isipin mo na kung anong gusto mong isipin, Amanda. W
NAKAKAGALIT na ang unang madatnan pa talaga niya pagpuntang ospital ay ang dalawang magkalapit at magkahugpong ang mga labi...Mabigat sa dibdib. Inaamin ni Theo iyon sa sarili habang nakakuyom ang mga kamao niya at nakaigting ang panga. At ang mas nakakadagdag ng bigat sa dibdib niya ay ang katotohanang hindi man lang itinulak ni Amanda ang lalaki...Para bang nakatagpo sila ng comfort sa bawat isa't isa sa kabila ng lugar na kinatatayuan nila ngayon. At parehas na silang walang sabit. Single si Amanda pati na rin si Harold. At ano ang susunod? Maghihintay ng tamang panahon at magsisimula na rin sila ng sariling pamilya? Makakalimutan ni Amanda si Theo maging ang lahat ng sakit na naramdaman nito sa kaniya noong kasal pa lamang sila. Paano na siya? Saan siya pupulutin kapag si Harold na ang nagmamay ari sa puso ni Amanda?Mas lalong humigpit ang pagkakakuyom ng kamao ni Theo. Pakiramdam niya ay magkakasugat na siya dahil bumabaon na ang sariling kuko niya sa balat. Pero wala na siya
GABI NA pero hindi magawang iwan ni Amanda si Loreign. Pinagmamasdan niya lang ito kahit na tulog na tulog pa rin ang kaibigan niya. Bumisita rin kinagabihan si Sylvia. Nalaman nito ang nangyari at may dala pang soup para sana kay Loreign pero nadismaya siya at nalungkot dahil hindi naman niya alam na walang malay ang kaibigan ni Amanda. Anak na rin naman ang turing ni Sylvia kay Loreign kaya hindi niya ring maiwasang maglabas ng hinanakit."Ang sasama ng mga may gawa nito kay Loreign! Bakit kailangang humantong sa ganito?" humihikbing tanong ni Sylvia habang dumadaloy ang luha sa pisngi.Tahimik lang din napaluha si Amanda dahil sa naging reaksyon ni Sylvia. Kalaunan ay parehas na silang kumalma. Hinarap ni Sylvia si Amanda."Wala ka pang pahinga, Amanda," puna ni Sylvia kay Amanda. "Hindi ka man lang nakapagpalit ng damit at ligo man lang. Ikaw na ang nagbantay sa kaniya pagkatakbo dito sa ospital. Pwede namang ako na muna dito. Sasabihan na lang kita agad kung may balita na kay Lo
TIGALGAL si Amanda matapos ibalita ng dontor ang sitwasyon ni Loreign. Hindi niya maapuhap ang tamang salita. Ang kaibigan niya... comatose. Tapos ang bata sa sinapupunan niya... wala na.Ang sakit! At kapag magising na si Loreign, hindi na siya magiging kagaya pa ng dati. Ano ba itong pagsubok na dumating sa buhay nilang mag ina? Ang saklap ng kinahinatnat nila pareho."Pwede mo na siyang dalawin mamaya sa ICU. Ililipat na siya doon," dagdag pa ng doktor nang hindi na nagsalita pa si Amanda."S-Salamat po, dok," ani Amanda nang makabawi at bahagya pang nautal dahil sa bikig sa lalamunan niya.Nang sa wakas ay iniwanan na siya ng doktor, bumalong masaganang luha mula sa mga mata niya. Ang sakit sa dibdib lahat ng mga nangyari. Si Loreign... ang dami niyang plano para sa kanila ng anak niya. Ang tanging gusto lang nito ay tahimik na buhay para sa anak. Plinano na niya lahat. Mamumuhay sila ng magiging anak niya ng matiwasay at payapa at magtatayo ng simpleng flower shop para may mapagk
HINDI NA NAKATIIS pa si Amanda. Talagang sumama siya kay Loreign para ihatid ito at masigurong ayos lang siya. "Alam mo, hindi pa rin ako makapaniwala, Amanda. Pakiramdam ko, hindi ito totoo," hindi maiwasang sabihin ni Loreign. Bakas na bakas sa tono nito ang kaba. "At... feeling ko rin may mali. Ilang araw na pero parang walang nangyayari. Hindi ko maiwasang mag overthink na baka... baka may plinaplano sila sa akin at sa anak--""Shh. 'Wag mo ngang isipin iyan! Maingat tayo sa naging hakbang natin. Kaya walang mangyayari, okay?" ani Amanda sa kaibigan."O-Okay," sagot ni Loreign pero halatang hindi pa rin kumbinsido at mukhang kinakabahan. Naiintindihan naman ito ni Amanda. Talagang hindi na nito maiwasan pang mag isip ng kung anu ano dahil hindi na lang ang ang sarili nito ang kailangan na isaalang alang.Nang sa wakas ay oras na para magkahiwalay na talaga sila nang tuluyan, hindi na nila mapigilan pa ang mapaluha. Nagyakapan sila sa isa't isa."Magiging maayos din ang lahat, oka
HINDI AGAD nakasagot si Amanda. Pero naglalaro na sa isip niya ang gustong mangyari ni Theo kapalit ng tulong niya. Gusto nitong magkabalikan sila at buoin muli ang meron sila noon. Sa totoo lang ay ayaw niya. Pero kasi... may bata nang involve dito. Kapag pumayag siya sa gusto ni Theo, sigurado siyang safe ang bata at pati si Loreign. Sa lawak ng koneksyon at kapangyarihan ni Theo, alam ni Amanda na walang magiging imposible para rito.Hindi naman maiwasan ni Theo ang mas mapatitig nang matagal kay Amanda. Napabuntong hininga siya nang mapagtantong mukhang ayaw nito sa gusto niya. "Kung ayaw mo naman ay wala namang problema sa akin. Pwede namang... palayuin mo si Loreign dito. Pwede siyang magpunta sa ibang lugar kagaya ng isla na hindi siya makikilala. Hindi pwedeng magstay pa siya dito," nasabi na lang ni Theo.Hindi pa rin umimik si Amanda. Narealize na lang ni Theo na baka gulong gulo pa ito. Kalaunan ay nang mapansin na tila ba nahimasmasan na ito bumaba si Theo sa kotse at pin
MAS LALONG nanginig si Amanda. Goodness. Ano nga ulit itong pinasok niya? Knowing Theo... siguradong hindi ito tatanggi sa mga ganitong bagay! Ang lakas ng loob niyang mag alok pero ito siya... parang babaliktad na ang sikmura niya sa kaba!"Mag overnight ka na lang dito at 'wag nang umalis. Ang lungkot nitong bahay kapag wala ka..." halos pabulong na anas pa ni Theo.Lumalim ang gitla sa noo ni Amanda. Ano daw? Overnight? Hindi pwede!"Alam mong hindi ko papaunlakan iyan," malamig na sagot ni Amanda. Itong kondisyon na ito... maling mali na dahil divorced na sila tapos magoovernight pa siya?"Sige na, Amanda..."Umiling si Amanda. "Mali ito. Naappreciate ko lahat ng tulong mo sa akin at sa pamilya ko pero tapos na kung anong meron tayo. Tapos na ang marriage natin. At baka... nakakalimutan mo na rin kung bakit natapos ang lahat ng iyon...""Amanda, hindi mo naman kailangang ibring up lahat ng nangyari noon," sagot ni Theo na medyo frustrated na rin."Hindi pwedeng hindi ibring up dah
SA PARAAN ng pagtitig ni Theo sa katawan ni Amanda, alam na agad ni Amanda kung ano ang gusto nitong kondisyon at kung ano ang gusto nitong mangyari. Hindi naman siya tanga para hindi agad mapagtanto iyon.Matiim na tumitig si Theo. "Paano kung... ang katawan mo ang gusto kong kapalit? Payag ka ba?" maaligasgas na tinig na tanong nito.Pilit nilunok muli ni Amanda ang bara sa lalamunan. Hindi siya sumagot agad at matapang na tumitig pabalik kay Theo. Hindi niya gustong magpaapekto pero pinangunahan siya ng nginig at pangamba. Pero kahit gano'n, pinilit niya ang sariling kumalma at unti unting ibinaba ang zipper ng kaniyang skirt.Mabagal ang kilos ni Amanda dahil sa panginginig. Pero nakasunod lamang ng tingin si Theo sa mga susunod nitong gagawin. Unti unting ibinaba ni Amanda ang skirt na siyang nagpaexposed sa kaniyang maputi at makinis na hita na siyang mas ikinatiim ng tingin ni Theo.At habang nakikita ni Amanda ang itim na mga mata ni Theo, nagbalik muli sa alaala niya ang gabi