HUMALIK PABALIK SI Amanda, hindi dahil iyon ang ginusto niya, kundi dahil pakiramdam niya ay obligado siyang gawin iyon dahil pinili siyang balikan si Theo. Napakuyom siya ng kamao at pinigilan ang sensasyon na naramdaman niya sa gitna ng kaniyang hita. Humigpit naman ang hawak ni Theo sa likod ng ulo niya hanggang sa napasabunot na siya sa kaniyang buhok na tila ba nagsisimula nang manggigil.Hanggang sa hindi na kinaya ni Amanda na magpanggap na okay lang ang ginagawa sa kaniya ni Theo na paghalik. Kaagad na siyang napahiwalay. "W-Wag, Theo..." pabulong na sabi niya.Napabuga ng marahas na buntong hininga si Theo. Halatang frustrated na sa pagkakabitin. "Fine. May kailangan lang akong balikan sa office ko. Pwede kang magstay sa lounge habang hinihintay ako," ani Theo.Hindi nakapagsalita si Amanda. Pakiramdam niya ay nanghihina siya mula sa halikan nila kanina. Sobrang intense no'n na pakiramdam niya ay nakamarka pa rin ang labi ni Theo sa labi niya. Mabuti na lang talaga at napigil
NAGSTAY SI AMANDA. Kahit anong sigaw ng utak niyang hindi dapat, natagpuan na lang niya ang sariling nadadarang sa mga init ng haplos at halik ni Theo sa kaniya. Napahiga siyang muli at umibabaw si Theo sa kaniya habang pinapaulanan ng halik ang kaniyang mukha pababa sa leeg. Pilit na pinigil ni Amanda ang mga ungol na gustong umalpas sa labi niya habang hinuhubaran siya ni Theo. Hulog na hulog na siya sa sensasyon na hatid ng labi ni Theo. Hanggang sa isang iglap, wala ng saplot si Amanda. Ibinuka ni Theo ang kaniyang mga hita at naging konektado ang kanilang mga kaselanan. Gumalaw si Theo at ibinaon ang pagkalalaki habang nakasubsob ang mukha sa leeg ni Amanda at pinapaulanan siya ng halik doon. Noong una ay mabagal lamang ang galaw ni Theo na para bang ninanamnam nito ang init ng loob ni Amanda, pero kalaunan ay bumilis iyon at hindi na siya nakapagpigil pa. Naputol na ang pisi ng pasensya niya kanina pa. Kumawala ang ungol sa labi ni Theo nang maramdaman ang sarap habang gumaga
PAKIRAMDAM NI Amanda ay nanlamig siya lalo sa isiniwalat ni Theo. Ang dami na nilang pinagdaanang dalawa. Panahon na ba talaga para magsimula sila ng pamilya? Makakaya ba nila? Pero... naisip ni Amanda, wala na talaga siyang kawala kay Theo. Pinili niyang balikan ito kapalit ng tulong niya. Kaya... tama lang ba na ibigay rin ang gusto nito?Napabuntong hininga si Amanda at hindi nakasagot agad. Naisip niya ang sitwasyon nila ngayon. Ang dami pang kailangan na ayusin. Pakiramdam ni Amanda ay hindi pa ngayon ang panahon na magkaroon sila ng sarili nilang baby."Hindi pa nagigising si Loreign. At ang negosyo namin... hindi pa fully established. Sa tingin ko, hindi pa ngayon ang takdang panahon para diyan, Theo. Siguro mas mabuting sa susunod na taon na lang kapag... trenta ka na," ani Amanda.Gusto niyang kaltukan ang sarili dahil sa sinabi. Talagang kinokonsidera niya ang pagsisimula ng pamilya kasama si Theo, huh?Sa likod ng isip ni Amanda, hindi lang naman ang tungkol kay Loreign at
"B-BAKIT MO NAMAN ginawa iyan?" tanong ni Loreign habang naluluha. Alam na alam ni Loreign kung gaano kagusto ni Amanda na makawala na kay Theo. Pero bakit naman ganitong binalikan na naman niya ito? Bakit babalik na naman siya sa dati? "Ginawa mo ba iyan para sa 'k-kin? A-Amanda, bakit ka naman nagsakripisyo para sa 'kin? H-Hindi ako worth it! Nahihibang ka na!" dagdag pa ni Loreign.Umiling agad si Amanda. "Papaanong hindi worth it? At hindi... hindi pa ako nahihibang. Nasa matinong pag iisip pa ako."Sunod sunod ang pagpatak ng luha ni Loreign at hindi pa rin kumbinsido. Umiling siya sa naging desisyon ni Amanda. Hindi pa rin siya makapaniwala. Napansin iyon ni Amanda kaya naisip niyang pagaanin ang loob nito. "'Wag mo na lang isipin 'yan. Ang importante ay nagising ka na. Hindi mo alam kung gaano ako nabaliw sa pag aalala para sa 'yo," ani Amanda.Yumakap si Amanda kay Loreign. Nagyakapan silang dalawa habang parehas na naluluha.BINISITA NG DOKTOR si Loreign para macheck kung ay
ISANG LINGGO ANG nakalipas nang nadischarged si Loreign, dinala siya ni Amanda sa sementeryo para dalawin nila ang anak nito.Maaga pa kaya hindi pa masakit sa balat ang sikat ng araw. Malamig din ang simoy ng hangin na yumayakap sa kanila. Lumuhod sa lupa si Loreign at hinawakan ang malamig na lapida ng nasawing anak. Hindi na niya inalintana pa ang duming kumapit sa kaniyang bistida dahil sa pagkakaluhod. Isang malungkot na ngiti ang namuo sa labi ni Loreign. "Hello, anak. Ako 'to... si Mommy mo. Gusto ko lang magsorry sa iyo kasi... naging mahina si m-mommy. Hindi kita naprotektahan. Ni hindi mo man lang nasilayan ang ganda ng mundo. Sana... n-naging matatag ako. Edi sana... hindi nangyari ito sa iyo. S-Sorry, baby ko..."Napaiwas ng tingin si Amanda habang nag iinit ang sulok ng kaniyang mga mata. Nasasaktan siya para kina Loreign at ang anak nito. Naaawa na rin siya sa kaibigan. Dahil kung masakit na para kay Amanda, paniguradong tripleng sakit ang nararamdaman nito bilang isang
NAMALAYAN NA LANG ni Amanda na nasa ibabaw na siya ng malambot na kama. Umibabaw din sa kaniya si Theo na siyang mas nagpainit sa nararamdaman nila pareho kahit pa malakas ang buga ng aircon sa kwarto.Bumaba ang halik ni Theo sa leeg ni Amanda habang humahaplos ang kamay nito sa kaniyang hita, humahaplos doon na tila ba nanunuya. Pero nang akmang tataas na ang kamay ni Theo para hawakan si Amanda sa pagitan ng hita nito, pinigil ito ni Amanda."T-Theo, madami pa akong ibang aasikasuhin," pigil ni Amanda sa lalaki.Hindi nagpaawat si Theo. Humahalik pa rin ang labi nito sa leeg ni Amanda bago iyon tumaas para bumulong sa tainga nito. "Makakapaghintay naman iyan. Pwede mong ituloy pagkatapos ng dinner. Ito muna ngayon. Damn, sobra kitang namiss," tila ba nahihirapang anas ni Theo habang sinasamyo ang matamis na amoy ni Amanda.Pigil naman ni Amanda ang mapaungol ng malakas lalo pa nang humaplos na ang isang kamay ni Theo sa dibdib nito at piniga iyon. Napaliyad siya ng bahagya dahil do
SOBRANG LATE na ng gabi bago nagdesisyon si Theo na bumalik sa kwarto nila ni Amanda. Nadatnan niyang nakapikit na si Amanda at halatang tulog na dahil sa malalim nitong paghinga.Mabilis na naghubad ng damit si Theo at tinabihan si Amanda kama. Agad niyang niyakap ito at ibinaon ang mukha sa leeg nito. Medyo nanggigigil siya dahil sa lambot ng balat nito at matamis nitong amoy kaya medyo humigpit ang pagkakayakap niya kay Amanda. Bahagya tuloy itong kumislot.Bahagyang napangisi si Theo at binulungan ito sa tenga. "Sabihin mo sa 'kin ulit na mahal mo ako, Amanda. Sabihin mo..." aniya.Unti unting nagmulat ng mga mata si Amanda. Halatang narinig nito ang bulong ni Theo pero hindi niya ito sinagot. Oo, maaaring binalikan niya ulit ito. Sasamahan niya ulit ito sa mga event bilang asawa. Pagsisilbihan niya ito kagaya ng dati. Pero ang mahalin ulit ito? Hindi na maipapasigurado ni Amanda. At isa pa, dahil sa deal lang naman ito lahat. Wala ng iba pang rason.Sumikip ang dibdib ni Theo da
PAKIRAMDAM NI Theo ay tumigil bigla ang mundo niya sa pag ikot habang papalapit sa kaniya si Amanda. Nakalimutan na niya na naninigarilyo nga pala siya. Hanggang sa nasa harapan na niya si Amanda na may kunot ang noo. Tumingkayad ito para abutin ang sigarilyo sa labi ni Theo. "Itigil mo na itong paninigarilyo mo. Magsisimula na ang ribbon cutting. Pasok na tayo?"Napatitig lang si Theo kay Amanda. Pakiramdam niya ay nahypnotized siya ni Amanda at wala siyang kalaban laban. Parang nagpaubaya na lang siya kaya hindi na siya kaagad pang nakasagot."Napansin kong masyado kang naninigarilyo nitong mga nakaraang araw. Itigil mo na ito at masama lang sa kalusugan mo," sabi pa ni Amanda.Napakurap si Theo. "Nag aalala ka ba sa 'kin?" tanong niya pabalik kay Amanda.Akmang sasagot na si Amanda pero nagring bigla ang phone ni Theo sa bulsa. Mabilis na kinuha ni Theo ang phone at nakitang si Sofia ang tumatawag. Umigting ang panga niya. Ang wrong timing naman!Siguro sasabihan siya nito tungkol
NAITAKBO NI THEO si Amanda sa ospital. Sa loob ng private room nito, tahimik lang si Theo habang nakatanaw sa bintana. Bumabalik sa isip niya ang namumutlang si Amanda kanina na para bang... walang buhay.Maayos naman na ang lagay nito. At nasabihan na siya ng doktor na kailangan nitong magstay muna sa ospital ng ilang araw para maobserbahan ito at matingnan ng maayos ang lagay.Pumasok muli ang doktor at may ilan pang sinabi kay Theo."Tatapatin na kita, Mr. Torregoza. Nasa delicate stage pa rin si Mrs. Torregoza lalo pa at kapapanganak lang din. May postpartum pa ito kaya maraming tumatakbo sa isipan niya ngayon... kaya rin siguro naisipan nitong uminom ng sleeping pills. Ang maipapayo ko lang ay ilayo mo siya sa stress na maaaring makapagpalala sa sitwasyon niya," advice pa ng doktor kay Theo.Tumango si Theo. "Sige, Dok," simpleng sagot niya."Mas mabuting 'wag niyo siyang bibigyan ng ikasasama ng loob niya dahil baka makasama lang sa kaniya. Mabuti na lang din at naitakbo niyo si
NAESTATWA SI THEO sa kinatatayuan. Bakas na bakas ang gulat sa kaniyang mukha sa ginawa ni Jennie. Hindi niya nagawang alisin agad ang kamay na nakapulupot sa kaniyang bewang dahil may dumaang alaala sa kaniyang isipan.Parang ganito rin noon... kung paano nagconfess si Amanda sa kaniya tungkol sa nararamdaman niya.Parehas silang malakas ang loob at walang paligoy ligoy. Naibalik si Theo sa panahong iyon. Ngunit mabilis din siyang nagbalik sa kaniyang katinuan. Mabilis niyang tinanggal ang kamay ni Jennie sa kaniyang bewang at hinarap ito at tinapunan ng nagbabagang tingin. Umigting ang kaniyang panga dahil sa kapangahasan ni Jennie."Baliw ka ba? Kasal na akong tao!" asik ni Theo.Napayuko na lang si Jennie dahil sa pagkakapahiya. Doon palang alam na niyang rejected na agad siya. Alam na niyang ganito ang mangyayari pero masakit pa rin pala. Sumisikip ang dibdib niya na parang hindi na siya makahinga.Pero pilit niya pa ring pinatatag ang ekspresyon at tumingin kay Theo. Nagawa pa
ANG LAHAT AY PUTI.Sobrang maliwanag para kay Amanda ang lahat. Pakiramdam niya ay mabubulag na ang mga mata niya sa sobrang liwanag ng paligid. Tinakpan niya iyon gamit ang kamay ngunit lumulusot pa rin. Naiiyak na lang si Amanda sa hindi maipaliwanag na dahilan. Ngunit naestatwa siya sa pwesto nang makarinig siya ng pamilyar na boses..."Kumusta ka na, anak?"Namilog ang mga mata ni Amanda sa narinig. Mas lalo lang siyang naluha. May naramdaman siyang sakit sa dibdib ngunit mas nanaig ang saya."P-Pa?" tawag ni Amanda. "Ikaw ba iyan?" tanong pa niya. Hindi alam ni Amanda kung tama ba ang narinig niya o pawang kathang isip lang. Pero parang totoo! Narinig niya ang boses ng ama!"Ayos ka lang ba? Ang Mama at ang apo ko? Kumusta na?" tanong pa ng boses na hindi maaninag ni Amanda.Napahikbi si Amanda sa sobrnag frustration. Wala siyang makita dahil sobrang liwanag."Pa! Please, magpakita ka!" sigaw ni Amanda at pilit lumingon at tinanggal ang harang sa mga mata. Ang kaso wala talaga
[TW: su*cide]UMAKTO SI Theo na para bang hindi siya apektado sa sinabi ni Amanda. Tumikhim siya at tumabi dito bago dumiretso kay Baby Alex. Hinaplos niya ang ulo nito ng marahan."Okay lang din naman kahit sa feeding bottle. Marami rin namang mga nutrients na makukuha ang baby natin," ani Theo at ngumiti ng bahagya.Ilang minuto ang lumipas, tumayo na si Theo at dumiretso sa banyo para maligo. Habang umaagos ang malamig na tubig mula ulo niya pababa sa katawan, hindi mapigilan ni Theo ang mag isip... lalo na sa divorce na iniinsist ni Amanda.Paano nga kung pumayag na siya sa gusto ni Amanda? Paano kung iyon nga ang makakabuti sa lahat? Paano kung iyon lang ang natatanging paraan para malagay sa ayos ang gusot nila sa isa't isa?Hanggang sa humiga na si Theo sa kama nila ni Amanda ay hindi pa rin iyon naalis sa isipan niya. Maging siya ay hindi makapaniwala na para bang kinokonsidera na niya bigla ang pakikipagdivorce kay Amanda. At sa hindi malamang dahilan, sumingit pa talaga sa i
HINDI MAIWASANG manginig ni Amanda sa nakitang picture. Napangiti na lang siya ng mapakla nang may mapagtanto. Ang suot ni Jennie sa picture ay kagaya ng nasuot niyang dress noon mula sa isang sikat na fashion designer. Pinagkagastusan talaga. Pinagbuhusan talaga ng effort.Sa picture, iba rin kung makatingin si Theo kay Jennie. May kakaibang kislap ang mga mata nito habang namumungay. Parang punong puno ng emosyon. Hindi na alam ni Amanda kung dinadaya lang ba siya ng sariling emosyon pero iyon ang nakikita niya kay Theo ngayon.May kung anong napagtanto bigla si Amanda. Bakit ganito na lang kalakas ang loob ni Jennie papalapit kay Theo? Baka naman kasi binigyan rin siya ng motibo ni Theo. Kasi parang ang labo naman na ganito na lang tumingin si Jennie kay Theo kung hindi rin pinaunlakan ni Theo.Iclinose ni Amanda kalaunan ang cellphone at napabuntong hininga. Ang mapaklang ngiti sa labi ay hindi nabura kahit na nakita si Secretary Belle na halatang kanina pa nakatingin sa kaniya na
"HINDI NAMAN IMPORTANTE kung gaano ko kabilis na nasagap ang balitang iyon, Theo. Ang akin lang, hindi maayos ang lagay ni Amanda ngayon. At naiintindihan ko na naghahanap ka ng kalinga ng ibang babae ngayon. Pero bakit sa lahat ng babae, sa empleyado mo pa? Mas may ibang successful na babae pa diyan!" walang prenong sabi pa ni Therese.Sinamaan ng tingin ni Theo ang ina. "Ano ba iyang pinagsasabi niyo, mom?" tiim bagang na sabi niya.Napalunok naman ng bahagya si Therese dahil sa sama ng tingin sa kaniya ni Theo. "N-Nagsasabi lang ako ng totoo, okay? At para sa akin, mas makakabuti sa iyo ang lumayo sa ganoong klase ng babae," sagot pa nito.Napailing na lang si Theo sa disappointment. Hindi na siya nagtakha kung bakit ganito mag isip ang ina niya. Mula pa naman kasi noon ay ayaw na nito kay Amanda, eh. Pero wala naman siyang pakialam.Akmang aalis na talaga si Theo ngunit parang napako ang paa niya sa kinatatayuan nang makita ang isang babaeng kadarating lang. Walang iba kundi si J
DUMISTANSYA SI THEO kay Amanda sa mga sumunod na araw. Umiwas siya sa babae dahil bukod sa umiiwas siyang baka may magawa na naman siyang hindi magiging kumportable dito, umiiwas din siya dahil baka iopen up na naman nito ang tungkol sa paglaya nito sa mansion.Ayaw pang harapin ni Theo ang tungkol sa usapin na iyon. Kaya naman mas pinagtuonan na lang ni Theo ang mga trabaho niya sa opisina. Pati ang mga trabaho na usually naman ay ginagawa niya sa bahay, sa opisina na niya lahat ginagawa iyon. Hindi na rin muna ito nag iinitiate na maging malapit sila ni Theo lalo sa kama.Pero hindi naman nagkulang kay Baby Alex. Kahit pagod siya sa buong araw niya sa trabaho, talagang naglalaan pa rin siya ng oras para makipaglaro rito kahit sandali lang.Isang gabi, nakatanggap ng tawag si Theo. Tiningnan niya iyon at napaismid na lang."Tss..." Si Jennie lang naman ang tumatawag. Wala naman siyang planong sagutin iyon kaya walang pagdadalawang isip na pinatay niya agad iyon. Ibinalik na lang ni
PILIT NA HINALUKAY sa isip ni Amanda kung sino ang posibleng may ari ng buhok na nakita niya. Imposibleng si Secretary Belle dahil hindi naman ganoon kahaba ang buhok nito.At wala sa sariling dumaan sa isip niya ang pinsan ni Sofia na si Jennie...Napagtanto niyang mahaba ang buhok nito. At kung iisipin, malaki ang posibilidad na siya ang may ari ng buhok. Ayaw maghinala ni Amanda pero siya lang ang babaeng alam niyang medyo malapit ngayon kay Theo na may ganito kahabang buhok!Hanggang sa mas nilamon ang isipan ni Amanda ng mga negatibong bagay. Si Jennie... malapit kay Sofia. Baka itong bagong babaeng ito ang siyang maging rason ng lalong ikakasira ng relasyon niya kay Theo. Nabuksan lalo ang mga sugat kahapon. Para bang hindi makahinga bigla si Amanda pero kinalma niya ang sarili at nagpasyang bumalik na sa loob.Nakasalubong niya pa ang isa sa mga kasambahay na nagulat nang nakita siya sa labas."Ma'am Amanda? Naku, anong ginagawa niyo dito sa labas? Malamig na po dito! Pasok na
NAGDALAWANG ISIP SI Theo. Ang totoo niyan ay ayaw niyang papasukin si Jennie. Pero nang makita niya ang ekspresyon nito sa mukha, bahagya siyang nakaramdam ng awa. Malamig na ang gabi at hindi pa naman siya gano'n kawalang puso para hayaan ang isang babaeng kagaya niyang hayaan na lang maglakad mag isa sa labas.Napabuntong hininga si Theo. "Pumasok ka na," labag sa loob na sabi niya kay Jennie.Napasinghap si Jennie pero bumalatay sa mukha nito ang tuwa. "M-Maraming salamat!" nagagalak niyang sabi kay Theo.Napaisip pa si Jennie kung saan siya uupo. Kung sa front seat ba o sa back seat katabi ni Theo. Pero mas pinili niya ang pangalawa. Okay lang naman siguro ito. Makikiupo lang siya. At nakikita niya kasing si Secretary Belle ang usually na umuupo sa harap katabi ng driver kapag lumalabas ito kasama si Theo. Kaya parang feeling ni Jennie ay wala siyang karapatan na umupo sa usual na pwesto nito.Binalingan lang siya ni Theo ng seryosong tingin pero hindi naman ito nagkumento. Bahagy