SIRANG SIRA NA ang reputasyon ni Loreign. Ang mga dating humahanga sa kaniya noon dahil sa pagmomodelo niya, tumalikod na sa kaniya sa isang iglap. Hindi rin nakatulong na nadadamay siya at nasasabihan ng masasakit na mga salita dahil sa pagkakaugnay niya kay Gerald at pinakasalan nitong babae. Tinawag siyang kabit, social climber, gold digger, home wrecker at kung anu ano pa.At ang masakit pa doon, ni walang nagawa si Gerald para pigilan man lang iyon kahit may kakayahan siya. Mas naconvinced tuloy si Amanda na mabuti na lang, hindi ipinagsisikan ang sarili rito. Siya ang klase ng lalaking walang bayag at hindi siya kayang ipaglaban.Iyon ang nasa isip ni Amanda nang mga sumunod na araw. Hindi siya matahimik lalo pa at alam niyang maapektuhan ng sobra si Loreign dito kapag nagising na siya."Ayos ka lang, Amanda?"Agad napatingin si Amanda kay Sylvia na may nag aalalang ekspresyon sa mukha. Pilit na pinigil naman ni Amanda ang emosyon niya pero dahil kinikimkim niya iyon, parang sas
HINDI MAPAKALI SI Amanda. Ang hirap ng ganito. Ayaw niyang malingat sa takot na baka may mangyaring masama kay Loreign. Lumalalim na ang gabi pero nakatanaw pa rin sa labas ng bintana si Amanda. Sa ibaba ay nakita niya si Harold na napatingala sa kaniya. Pilit na ngumiti ni Amanda kahit pa mabigat talaga ang loob niya ngayon. Ngumiti rin pabalik si Harold bago tuluyang naglakad papasok sa entrance ng hospital.Makaraan ng ilang minuto ay nakarinig ng katok si Amanda sa pintuan. Bumukas iyon at iniluwa so Harold. Hindi maiwasang mapatitig ng matagal ni Amanda kay Harold. Ito ang lalaking kayang gawin ang lahat para sa kaniya... kaya siyang ipaglaban at mahalin ng tapat. Pero hindi makakaya ni Amanda na madamay ito sa gulo sa buhay niya. Hindi niya kailanman maaatim na baka isang araw, kailangan na igive up lahat ni Harold ang lahat ng meron siya para sa kaniya. Ayaw ni Amanda iyon at hindi pa naman siya gano'n kaselfish para hayaang mangyari iyon.Hindi makakaya ng konsensya niyang d
LAHAT NG MGA nakarinig ay nagulat sa hinayag ni Amanda. Naghalo ang singhap at bulungan sa paligid. Lahat ay hindi makapaniwala sa rebelasyon na sinabi ni Amanda.Matalim naman ang tingin sa kaniya ng matanda na pinaka head ng pamilya. Napangisi si Amanda sa reaksyon nito."Bago ako nagpunta dito, sinigurado kong kakalat ang tungkol dito. Kaya wala na kayong magagawa pa dahil kahit ultimong kasuluksulukan ng syudad, malalaman na anak ni Gerald ang dinadalang bata noon ni Loreign na ngayon ay nasawi!" dagdag pa ni Loreign. "Sa tingin mo, ano na lang ang iisipin ng mga tao kapag malaman ng mga tao na ang tinitingala nilang pamilya ay may ganitong baho?"Natawa ng sarkastiko ang matanda. "Talaga lang, ah? Hindi ka ba natatakot na mahila ulit sa kahihiyan ang pangalan ng kaibigan mong iyan? Madadamay at madadamay pa rin siya!""Oh, salamat sa inyo at wasak na ang reputasyon ng kaibigan ko! Dahil sa inyo pinagpyestahan siya ng mga tao at naging usapan dahil sa mga karanasan niya sa buhay n
NASA LOOB na ng kotse sina Amanda at Theo. Tahimik lang noong una at parehas na may malalim na iniisip. Pero kalaunan ay nagsalita na rin si Theo at bahagya pang umuklo upang makita ang ekspresyon ni Amanda. Napabuntong hininga siya."Tungkol sa nangyari kanina... nagsisisi ka na bang sumugod doon at harapin sila?" hindi mapigilang itanong ni Theo dahil halatang parang nagbabalik pa ang isip ni Amanda sa nangyari kanina.Napabuntong hininga si Amanda bago sumagot. "Hindi... hindi ko iyon pinagsisihan," mahinang sagot niya."Kung ganoon, bakit hindi ka nakatingin ng deretso sa akin ngayon?" tanong pa ni Theo.Kumunot ang noo ni Amanda at tiningnan na rin ng deretso sa wakas si Theo. Nang magtama ang mga mata nila ay halos mapasinghap si Amanda sa nakitang tila kay bigat ng emosyon ng lalaki. Hindi siya mapakali bigla. Hindi tuloy siya nakapagsalita lalo pa nang itaas ni Theo ang kamay nito at hinaplos ang pisngi niya ng magaan."A-Ano ba?" naiilang na sabi ni Amanda at sinubukang umiwa
HUMALIK PABALIK SI Amanda, hindi dahil iyon ang ginusto niya, kundi dahil pakiramdam niya ay obligado siyang gawin iyon dahil pinili siyang balikan si Theo. Napakuyom siya ng kamao at pinigilan ang sensasyon na naramdaman niya sa gitna ng kaniyang hita. Humigpit naman ang hawak ni Theo sa likod ng ulo niya hanggang sa napasabunot na siya sa kaniyang buhok na tila ba nagsisimula nang manggigil.Hanggang sa hindi na kinaya ni Amanda na magpanggap na okay lang ang ginagawa sa kaniya ni Theo na paghalik. Kaagad na siyang napahiwalay. "W-Wag, Theo..." pabulong na sabi niya.Napabuga ng marahas na buntong hininga si Theo. Halatang frustrated na sa pagkakabitin. "Fine. May kailangan lang akong balikan sa office ko. Pwede kang magstay sa lounge habang hinihintay ako," ani Theo.Hindi nakapagsalita si Amanda. Pakiramdam niya ay nanghihina siya mula sa halikan nila kanina. Sobrang intense no'n na pakiramdam niya ay nakamarka pa rin ang labi ni Theo sa labi niya. Mabuti na lang talaga at napigil
NAGSTAY SI AMANDA. Kahit anong sigaw ng utak niyang hindi dapat, natagpuan na lang niya ang sariling nadadarang sa mga init ng haplos at halik ni Theo sa kaniya. Napahiga siyang muli at umibabaw si Theo sa kaniya habang pinapaulanan ng halik ang kaniyang mukha pababa sa leeg. Pilit na pinigil ni Amanda ang mga ungol na gustong umalpas sa labi niya habang hinuhubaran siya ni Theo. Hulog na hulog na siya sa sensasyon na hatid ng labi ni Theo. Hanggang sa isang iglap, wala ng saplot si Amanda. Ibinuka ni Theo ang kaniyang mga hita at naging konektado ang kanilang mga kaselanan. Gumalaw si Theo at ibinaon ang pagkalalaki habang nakasubsob ang mukha sa leeg ni Amanda at pinapaulanan siya ng halik doon. Noong una ay mabagal lamang ang galaw ni Theo na para bang ninanamnam nito ang init ng loob ni Amanda, pero kalaunan ay bumilis iyon at hindi na siya nakapagpigil pa. Naputol na ang pisi ng pasensya niya kanina pa. Kumawala ang ungol sa labi ni Theo nang maramdaman ang sarap habang gumaga
PAKIRAMDAM NI Amanda ay nanlamig siya lalo sa isiniwalat ni Theo. Ang dami na nilang pinagdaanang dalawa. Panahon na ba talaga para magsimula sila ng pamilya? Makakaya ba nila? Pero... naisip ni Amanda, wala na talaga siyang kawala kay Theo. Pinili niyang balikan ito kapalit ng tulong niya. Kaya... tama lang ba na ibigay rin ang gusto nito?Napabuntong hininga si Amanda at hindi nakasagot agad. Naisip niya ang sitwasyon nila ngayon. Ang dami pang kailangan na ayusin. Pakiramdam ni Amanda ay hindi pa ngayon ang panahon na magkaroon sila ng sarili nilang baby."Hindi pa nagigising si Loreign. At ang negosyo namin... hindi pa fully established. Sa tingin ko, hindi pa ngayon ang takdang panahon para diyan, Theo. Siguro mas mabuting sa susunod na taon na lang kapag... trenta ka na," ani Amanda.Gusto niyang kaltukan ang sarili dahil sa sinabi. Talagang kinokonsidera niya ang pagsisimula ng pamilya kasama si Theo, huh?Sa likod ng isip ni Amanda, hindi lang naman ang tungkol kay Loreign at
"B-BAKIT MO NAMAN ginawa iyan?" tanong ni Loreign habang naluluha. Alam na alam ni Loreign kung gaano kagusto ni Amanda na makawala na kay Theo. Pero bakit naman ganitong binalikan na naman niya ito? Bakit babalik na naman siya sa dati? "Ginawa mo ba iyan para sa 'k-kin? A-Amanda, bakit ka naman nagsakripisyo para sa 'kin? H-Hindi ako worth it! Nahihibang ka na!" dagdag pa ni Loreign.Umiling agad si Amanda. "Papaanong hindi worth it? At hindi... hindi pa ako nahihibang. Nasa matinong pag iisip pa ako."Sunod sunod ang pagpatak ng luha ni Loreign at hindi pa rin kumbinsido. Umiling siya sa naging desisyon ni Amanda. Hindi pa rin siya makapaniwala. Napansin iyon ni Amanda kaya naisip niyang pagaanin ang loob nito. "'Wag mo na lang isipin 'yan. Ang importante ay nagising ka na. Hindi mo alam kung gaano ako nabaliw sa pag aalala para sa 'yo," ani Amanda.Yumakap si Amanda kay Loreign. Nagyakapan silang dalawa habang parehas na naluluha.BINISITA NG DOKTOR si Loreign para macheck kung ay
MALAMIG ANG TINGIN na ipinukol ni Theo kay Amanda. Sinisikap niyang 'wag maglabas ng kahit anong reaksyon matapos sabihin iyon kay Amanda. Pero sa likod ng isip niya, kaya niyang baguhin ang naging desisyon tungkol sa pagpapagamot ni Amanda ng patago.Dahil isang sabi lang ni Amanda na ayaw niyang umalis at magpagamot sa ibang lugar, ibibigay agad ni Theo ang gusto nito. Gagawin niya ang lahat upang hindi sila tuluyang magkahiwalay ni Amanda.Pero walang sinabi si Amanda. Wala naman na kasing bago dito sa desisyon ni Theo. Sanay na siya sa mga gusto nitong ipagawa sa kaniyang labag sa loob niya. Sa tagal nilang mag asawa, alam na niya talagang may kapalit ang lahat.Ayaw niyang kinokontrol siya ni Theo. Pero naisip niya si Baby Alex. Ang anak nila ang pinakaapektado dito. Maaapektuhan ito sa magiging desisyon niya. Pero gusto naman ni Amanda na maayos na bersyon ng sarili niya ang deserve na magpakaina sa anak niya.Gusto ni Amanda na kapag lumaki na si Baby Alex, tumatak sa isipan ni
HINDI MAKATULOG SI Theo ng gabing iyon. Hindi pa rin kasi matahimik ang utak niya sa pag iisip. Ang daming nangyari sa loob lang ng isang araw. At ang hindi makapagpatahimik ng diwa niya ay naaalala niya ang dugo ni Amanda na nagkalat sa banyo. Naaamoy niya pa iyon. Kahit ilang baling ni Theo sa kama, hindi pa rin siya dinadalaw ng antok. Nandiyan din si Baby Alex na iyak ng iyak. Ang hirap para kay Theo na umidlip man lang. Hanggang sa nakapag isip si Theo na ipaalaga muna si Baby Alex sa isa sa mga kasambahay pansamantala."Pakiasikaso muna ang anak ko," utos niya.Tumango ang kasambahay. "Sige po, Sir.""Sa study lang muna ako. Katukin mo lang ako do'n kapag kailangan ako ng anak ko," dagdap pa ni Theo."Masusunod po."Dumiretso na agad si Theo sa study. Doon, nagsindi siya ng sigarilyo, umaasa na kumalma kahit papaano ang mga tumatakbo sa isipan niya. Ang kaso, tila mas lumala lang iyon dahil ang dami niyang naaalala sa study.Ito ang lugar na naging saksi ng pagpapahiya niya ka
UMIGTING ANG PANGA ni Theo lalo at napabuntong hininga na para bang nagpipigil. Nagpatuloy ulit magsalita si Amanda."Hindi namin kailangan ang yaman mo, lalo na ang anak ko. Hindi niya kailangang manahin ang kompaniyang pinagmamalaki mo..." dagdag pa ni Amanda."Nasasabi mo lang iyan ngayon pero pagdating ng panahon--""Hindi, Theo! Sigurado na ako sa desisyon ko!" putol pa ni Amanda sa sinasabi ni Theo.Hindi na sumagot pa si Theo. Gusto niyang sagutin si Amanda pero ayaw niya ring magsalita ng kung ano pang ikasasama lang lalo ng loob nito. Baka mas lalo lang itong mastress.Kaya naman kahit labag sa loob niya, iniwan niya si Amanda muna doon para makahinga muna ito kahit saglit lang. Umalis muna siya at nag isip isip.Nang naiwang mag isa si Amanda, napapikit na lang siya ng mariin habang tahimik na lumuluha. Pumunta siya sa banyo at halos hindi niya makilala ang sarili nang mapatingin siya sa salamin. Namumutla pa rin siya at bumagsak ang timbang. Walang kabuhay buhay ang mga mat
NAITAKBO NI THEO si Amanda sa ospital. Sa loob ng private room nito, tahimik lang si Theo habang nakatanaw sa bintana. Bumabalik sa isip niya ang namumutlang si Amanda kanina na para bang... walang buhay.Maayos naman na ang lagay nito. At nasabihan na siya ng doktor na kailangan nitong magstay muna sa ospital ng ilang araw para maobserbahan ito at matingnan ng maayos ang lagay.Pumasok muli ang doktor at may ilan pang sinabi kay Theo."Tatapatin na kita, Mr. Torregoza. Nasa delicate stage pa rin si Mrs. Torregoza lalo pa at kapapanganak lang din. May postpartum pa ito kaya maraming tumatakbo sa isipan niya ngayon... kaya rin siguro naisipan nitong uminom ng sleeping pills. Ang maipapayo ko lang ay ilayo mo siya sa stress na maaaring makapagpalala sa sitwasyon niya," advice pa ng doktor kay Theo.Tumango si Theo. "Sige, Dok," simpleng sagot niya."Mas mabuting 'wag niyo siyang bibigyan ng ikasasama ng loob niya dahil baka makasama lang sa kaniya. Mabuti na lang din at naitakbo niyo si
NAESTATWA SI THEO sa kinatatayuan. Bakas na bakas ang gulat sa kaniyang mukha sa ginawa ni Jennie. Hindi niya nagawang alisin agad ang kamay na nakapulupot sa kaniyang bewang dahil may dumaang alaala sa kaniyang isipan.Parang ganito rin noon... kung paano nagconfess si Amanda sa kaniya tungkol sa nararamdaman niya.Parehas silang malakas ang loob at walang paligoy ligoy. Naibalik si Theo sa panahong iyon. Ngunit mabilis din siyang nagbalik sa kaniyang katinuan. Mabilis niyang tinanggal ang kamay ni Jennie sa kaniyang bewang at hinarap ito at tinapunan ng nagbabagang tingin. Umigting ang kaniyang panga dahil sa kapangahasan ni Jennie."Baliw ka ba? Kasal na akong tao!" asik ni Theo.Napayuko na lang si Jennie dahil sa pagkakapahiya. Doon palang alam na niyang rejected na agad siya. Alam na niyang ganito ang mangyayari pero masakit pa rin pala. Sumisikip ang dibdib niya na parang hindi na siya makahinga.Pero pilit niya pa ring pinatatag ang ekspresyon at tumingin kay Theo. Nagawa pa
ANG LAHAT AY PUTI.Sobrang maliwanag para kay Amanda ang lahat. Pakiramdam niya ay mabubulag na ang mga mata niya sa sobrang liwanag ng paligid. Tinakpan niya iyon gamit ang kamay ngunit lumulusot pa rin. Naiiyak na lang si Amanda sa hindi maipaliwanag na dahilan. Ngunit naestatwa siya sa pwesto nang makarinig siya ng pamilyar na boses..."Kumusta ka na, anak?"Namilog ang mga mata ni Amanda sa narinig. Mas lalo lang siyang naluha. May naramdaman siyang sakit sa dibdib ngunit mas nanaig ang saya."P-Pa?" tawag ni Amanda. "Ikaw ba iyan?" tanong pa niya. Hindi alam ni Amanda kung tama ba ang narinig niya o pawang kathang isip lang. Pero parang totoo! Narinig niya ang boses ng ama!"Ayos ka lang ba? Ang Mama at ang apo ko? Kumusta na?" tanong pa ng boses na hindi maaninag ni Amanda.Napahikbi si Amanda sa sobrnag frustration. Wala siyang makita dahil sobrang liwanag."Pa! Please, magpakita ka!" sigaw ni Amanda at pilit lumingon at tinanggal ang harang sa mga mata. Ang kaso wala talaga
[TW: su*cide]UMAKTO SI Theo na para bang hindi siya apektado sa sinabi ni Amanda. Tumikhim siya at tumabi dito bago dumiretso kay Baby Alex. Hinaplos niya ang ulo nito ng marahan."Okay lang din naman kahit sa feeding bottle. Marami rin namang mga nutrients na makukuha ang baby natin," ani Theo at ngumiti ng bahagya.Ilang minuto ang lumipas, tumayo na si Theo at dumiretso sa banyo para maligo. Habang umaagos ang malamig na tubig mula ulo niya pababa sa katawan, hindi mapigilan ni Theo ang mag isip... lalo na sa divorce na iniinsist ni Amanda.Paano nga kung pumayag na siya sa gusto ni Amanda? Paano kung iyon nga ang makakabuti sa lahat? Paano kung iyon lang ang natatanging paraan para malagay sa ayos ang gusot nila sa isa't isa?Hanggang sa humiga na si Theo sa kama nila ni Amanda ay hindi pa rin iyon naalis sa isipan niya. Maging siya ay hindi makapaniwala na para bang kinokonsidera na niya bigla ang pakikipagdivorce kay Amanda. At sa hindi malamang dahilan, sumingit pa talaga sa i
HINDI MAIWASANG manginig ni Amanda sa nakitang picture. Napangiti na lang siya ng mapakla nang may mapagtanto. Ang suot ni Jennie sa picture ay kagaya ng nasuot niyang dress noon mula sa isang sikat na fashion designer. Pinagkagastusan talaga. Pinagbuhusan talaga ng effort.Sa picture, iba rin kung makatingin si Theo kay Jennie. May kakaibang kislap ang mga mata nito habang namumungay. Parang punong puno ng emosyon. Hindi na alam ni Amanda kung dinadaya lang ba siya ng sariling emosyon pero iyon ang nakikita niya kay Theo ngayon.May kung anong napagtanto bigla si Amanda. Bakit ganito na lang kalakas ang loob ni Jennie papalapit kay Theo? Baka naman kasi binigyan rin siya ng motibo ni Theo. Kasi parang ang labo naman na ganito na lang tumingin si Jennie kay Theo kung hindi rin pinaunlakan ni Theo.Iclinose ni Amanda kalaunan ang cellphone at napabuntong hininga. Ang mapaklang ngiti sa labi ay hindi nabura kahit na nakita si Secretary Belle na halatang kanina pa nakatingin sa kaniya na
"HINDI NAMAN IMPORTANTE kung gaano ko kabilis na nasagap ang balitang iyon, Theo. Ang akin lang, hindi maayos ang lagay ni Amanda ngayon. At naiintindihan ko na naghahanap ka ng kalinga ng ibang babae ngayon. Pero bakit sa lahat ng babae, sa empleyado mo pa? Mas may ibang successful na babae pa diyan!" walang prenong sabi pa ni Therese.Sinamaan ng tingin ni Theo ang ina. "Ano ba iyang pinagsasabi niyo, mom?" tiim bagang na sabi niya.Napalunok naman ng bahagya si Therese dahil sa sama ng tingin sa kaniya ni Theo. "N-Nagsasabi lang ako ng totoo, okay? At para sa akin, mas makakabuti sa iyo ang lumayo sa ganoong klase ng babae," sagot pa nito.Napailing na lang si Theo sa disappointment. Hindi na siya nagtakha kung bakit ganito mag isip ang ina niya. Mula pa naman kasi noon ay ayaw na nito kay Amanda, eh. Pero wala naman siyang pakialam.Akmang aalis na talaga si Theo ngunit parang napako ang paa niya sa kinatatayuan nang makita ang isang babaeng kadarating lang. Walang iba kundi si J