พันธะสวาท_58 | มัน ก็ไม่ได้แย่นะ

แกร๊บ~ แกร๊บ~

เสียงเหมือนใครขยำถุง.. ฉันตื่นเพราะเสียงนั้นก่อนจะรับรู้ถึงความเจ็บปวดตามร่างกาย ความตึงของแผลที่พอจะจำความได้.. แล้วก็รู้สึก ตัวร้อนๆ

“กินยาหน่อย ฉันเตรียมโจ๊กไว้ให้แล้วด้วย” เสียงของพี่เตอร์ด้งขึ้นมา แต่ฉันยังมองไม่เห็นตัวพี่เขาจนกระทั่งพี่เขาเป็นฝ่ายเดินเข้ามาข้างเตียง

“..หนูไม่อยากกิน~” ธิชาพูดเอ่ยด้วยเสียงเบาแค่น แม้จะขยับตัวก็เหมือนจะลำบาก แต่สายตาก็ดันได้มองเห็นร่างกายตัวเองที่ห่อหุ่มด้วยเสื้อเชิ้ตตัวโคร่ง เข่า ข้อพับแขน.. ถูกเปลี่ยนผ้าพันแผลให้ใหม่ พี่คาร์เตอร์ยืนมองฉันนิ่งๆ ในมือถือถุงยาให้กันด้วยสีหน้านิ่งๆ

“กินโจ๊ก เธอมียาต้องกิน”

“ถ้าหนูไม่กินพี่จะทำอะไร? พี่จะทำโทษหนูแบบที่พี่เพิ่งทำไปอีกงั้นเหรอ?”

“….”

“..เก็บไว้กินเองเถอะ” ธิชาปัดมือที่ยื่นถุงยาให้เธอ ก่อนจะพยายามดันตัวเองให้ลุก แต่ก็ไม่ไหว คาร์เตอร์เองก็รู้ทั้งรู้อยู่แก่ใจว่าสภาพธิชา ต่อให้เเค่ก้าวขาเดินลงจากเตียงก็ยังลำบาก เธอหนีเขาไปได้ไม่ถึงประตูห้องแน่

ร่างสูงถอนหายใจกับความดื้อด้าน ก่อนจะปล่อยให้ธิชาพยายามหาวิธีหนีเขาให้สำเร็จ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้มุมห้อง จ้องมองการเคลื่อนไหวที่ไร้เรี่ยวแรงท