Gusto ko na sanang tumalikod at kalimutan ang lahat pero hindi ko magawa. Gusto kong isama si Simon at sabihing magpagamot siya kung may nararamdaman siya. Hangal ako sa pagmamahal noon sa aking ina pero mas malala si Simon. Ano ba ang dahilan at nagtitiis siya kay Victoria?Ang normal na magulang kapag dumaing ka, lalapitan ka agad. Sasalatin ka at temperature checking ang kasunod Sasabihing kailangang magpatingin sa doctor kung malala at talagang natataranta.Kay Victoria, malaking abala yon at kaartehan.Iisa ang bukambibig niya kaya nag alisan lahat ng kapatid ko: "Itulog mo yan, umaarte ka lang."Pero kapag may mga importanteng tao na makakarinig, ora mismo naka on call agad ang family doctor na si Dr. Arnaiz.Everything is just for a show.Natuto na ako.Kaya naman kahit nagagalit ang nanay ko, lumipat agad ako sa condo nang makatapos ako ng college.Kalaunan, sa penthouse ng Samaniego Tower nang magawa kong i-divesified ang mga negosyo dahil hindi siya makalapalag sa laki n
Oct 6-gn / 7pm"Damn you, Warren! seryoso ka ba na iwanan ang kumpanya ko dahil lang sa mga walang kuwentang bagay na ipinagpuputok ng butse mo? You're getting out of your mind just because you cared about someone who is not even your own blood? He's my peasant, what do you expect? Ipapaalala ko ba sa 'yo na wala ka ring kuwenta kung wala ako?"Hindi ko siya pinansin."Salamat, kuya." Ini-off ko na ang phone. Nagagalit si Reon kung bakit nakikipag usap pa raw ako kay mama.Nagsasayang lang daw ako ng oras.Tumabi ang mga guards nang humakbang ako palabas ng pinto.Hinabol ako ni Victoria. "And you can really think na papayagan kitang iwanan ako?" Tinangka niyang hablutin ang damit ko pero naiwasan ko agad.Nagtaas ako ng kamay, umaatras."Pagod na ako, 'ma. Humanap kayo ng taong magpapakamatay para sa 'yo pero hindi na ako isa sa kanila ngayon.""I will kill your girl! Alam mo yan. Pagbabayaran mo ito."Nasabi talaga niya yon kahit may nakakarinig.Nakakahiya."I don't even have
FREY"Hindi ko alam kung nasaan siya!""Nasubukan mo na bang bumalik sa bayan ninyo? O manmanan isa isa ang mga taong kilala niya?"Natigilan ako.Ngumisi siya. "Sa totoo lang, hindi ka nababagay dito. Kung talagang desidido kang maghiganti, aalamin mo muna kung sino ang taong nag utos na ipapatay ka. Sigurado ako na magugulat ka.""A-anong ibig mong sabihin?""Sa tingin mo ba nagkataon lang na napadpad ako sa San Ignacio?""Anong ibig mong sabihin?" Hindi ako makahinga sa galit at pagkabigla. "Deretsahin mo ako!"Humugot siya nang malalim na buntong-hininga. "Nawawala si Catherine," nilampasan niya ako. "Problema mo na 'yan."Naiwan akong tulala at tuliro. Parang sinampal ako ng libong beses.Hindi ko alam kung ano mas masakit, ang katotohanang hanggang sa huli itataboy niya lang ako na parang walang halaga. Na kahit mamatay siguro ako ngayon ay wala siyang pakialam.O may isang tao sa nakaraan ko na gusto akong makitang malamig na bangkay sa kabila ng daming hirap na tiniis ko?Pero
Humigit ako nang malamig na simoy ng hangin, nangangatal ako sa bumangong galit na kaagad kong itinaboy. Idinikit ko malapit sa tenga ko ang phone nang magsimula yong mag ring. At dahil halos malapit nang dumilim inaasahan ko na baka tumanggi si Maxi nang sagutin niya iyon matapos ang ikatlong ring."Wala nga akong ginagawa." Bulalas niya nang itanong ko kung busy ba siya. "Bagot na bagot na nga ako kaya sakto lang ang tawag mo. Kaya mo ba akong hintayin ng halos kalahating oras? Wala ako sa isla, may dinaanan akong kaibigan.""Oo naman. Salamat, Maxi." Nakahinga ako nang maluwag.Naupo ako sa waiting area. Inaliw ko ang sarili ko sa mga online shopping apps, at nagulat ako na halos wala pang kinse minutos natatanaw ko na agad sa lobby ng mall si Maxi.Halos tumatakbo."Lumipad ako para sa 'yo, Frey." Nagbeso siya sa akin. "Nakatsamba ako ng taxi paglabas. At mukhang high si kuyang driver kaya totoo---lumipad talaga kami nang sabihin kong nagmamadali ako."Tumawa siya na p
Pinili ni Anna ang kumitil ng mga abusadong tao kapalit ng barya, sabi ng iba. Latak na lang sa ngayon ang mayroon ang grupo, mahabang listahan ng utang at naghihirap para maitawid ang may 100 bata sa loob ng shelter kasama ang mga baguhang wala pang orders para magtrabaho. Bumilis ang tibok ng puso ko nang bumaba kami ng taxi. Nagbigay ako ng tip na 500 kaya masayang nagpaalam ang driver. Ang mas naging mahirap ay ang pag akyat sa escalator ng club dahil halatang matao ngayong gabi at oo---napaka ingay. Puno rin ang kabilang escalator at ang dalawang pinto ng elevator na nasa pinakasentro ng dalawang de makinang hagdan. Hindi ko rin alam kung pasado sa dresscode ng lugar ang suot ko na simpleng t-shirt at jeans, at may nakapatong pang denim jacket pero may ipinakitang card si Maxi sa isa sa mga bouncers sa maluwang na entrada kaya pinapasok agad kami. Itinulak niya ako papasok kaya nakipag gitgitan ako sa mga nasa unahan. Lumiko kami ng tatlong beses sa napakalawak na ti
Humalakhak si Maxi sa sagot ko. "'Attagirl!" Niyakap ako. "Bestfriend na kita! Payag ka?" Nakatitig na naman siya sa akin kaya hindi ako makapag isip agad.Kinapa ko ang loob ko at nagpakatotoo ako nang sumagot:"Ikaw ang una kong kaibigan dito sa Villasin, Maxi.""Deym, so pathetic." Bulalas niya pero kinikilig. Binangga niya ako ng balakang sa hips ko. "Ito na ang unang araw ng official friendship natin pagagandahin kita, bff." Dinampot niya ang bag, lumipat sa pulso ko ang kamay na nakahawak sa pisngi ko na para bang tatakas ako kung bibitiwan niya ako at may hinanap sa loob niyon. Nang makita, hinila ako palapit at hinawakan ang pisngi ko sa pagitan ng isang kamay.Sa kabilang kamay, may eyeliner na galing sa loob ng bag at deretsong inilalapit sa mata ko."Ano ba yan?""Maglalaway sila sa 'yo, baby girl. Gawin nating dramatic ang eyeliner style sa mata mo." Nagtangka akong umatras pero pinisil niya ako. "Huwag kang malikot, scaredy cat."Scaredy cat.Nanigas ako sa sinabi
Dalawa sa mga guapong lalaki na ngayon ko lang nakita ang nagtangka na lapitan ako. Yong isa malakas ang loob na umupo sa tabi ko at nagtanong kung may date ako. Sinadya nitong dumikit sa akin, lantarang sininghot ang bango ng collar ng jacket ko, huminto ang labi halos isang pulgada sa pisngi ko na kinabahan ako na agad inawat ni Maxi."Trevor, please," si Maxi na umangat ang kilay sa ginawa ng lalaki. Mukha rin itong mayaman, naka two-piece business suit, Patek ang wristwatch at may malapad na whitegold ring sa hintuturo, 10mm.Mukhang nagkamali ako. Ang Red Paradise ay lugar para sa lahat, higit sa mga taong inaakala kong natatakot sa karahasan.Pero umatras ang isang yon sa isang senyas lang ni Maxi at sa halip, nagtaas ng wine glass sa akin para sa tahimik na pagbati habang naglalakad palayo patungo sa kabilang mesa.Nangangako ng magagandang bagay ang ngiti nito.Pero sorry, hindi available kahit dulo ng kuko ko.Gusto ko nang magduda tungkol sa pagkatao ni Maxi dahil sa
Tama na. Pero kahit boses ko pinagtaksilan na yata ako. Sa halip, kinagat ko nang mariin ang labi ko na halos dumugo iyon habang nakatitig pa rin kay Dark. Nasa mga mata ko ang matinding takot para sa kaligtasan niya pero hindi ako makagalaw. Sanay sapat na yon para malaman niyang ayoko siyang makitang nasasaktan kaya tumigil na siya. Sa puntong yon, sa likod niya, nakita ko si Logan na tumatakbo palapit sa dance floor. Nakita agad niya ako, hinahawi gamit ang malalakas na suntok ang sino mang bumabangon sa mga lalaking pinatumba ni Dark mula sa pagkakabagsak para hindi kami malapitan. Nagpapakawala ito ng atake na higit na mapanganib sa lahat ng nakita kong nagawa nito noong mga bata pa kami kapag binu-bully ako sa school dahil wala akong kapatid o kaibigan. Ang sandaling pagsulyap ko kay Logan, sinamantala ni Dark para tumayo. Hindi ko nahulaan ang susunod niyang gagawin; kasabay niyon, namatay ang tugtog at nabuhay lahat ng ilaw. Palatantaang nakarating na sa control ng organiz