TAHIMIK NA NAKAUPO si Riko sa pinakasulok na bahagi ng Route 59, isang kilalang coffee shop na nakatayo sa bahaging iyon ng Ortigas Avenue. Nagkita sila ng pinsan niyang si Tricia dahil nag-usap sila tungkol sa plano nilang negosyo na kanilang pagso-sosyohan. Mahigit kalahating oras na rin siguro ang nakakalipas simula nang magpaalam sa kanya ang pinsan na aalis na dahil may kikitain pa raw itong kliyente.“Oh, look who’s here…” Napatigil si Riko sa akmang paghigop ng kape mula sa hawak niyang tasa nang marinig niya ang maarte at nakaka-iritang boses na iyon mula sa kanyang harapan. Nag-angat ng paningin si Riko at nang makita niya si Tanya na nakatayo sa kanyang harapan ay sandali siyang hindi nakakibo. Sa dinami-dami ng p’wede niyang makita ngayong araw ay ang babae pa talaga. Napasulyap din siya sa babaeng kasama nito at muli siyang natigilan. Si Alile. Lihim na napa-isip si Riko. Kung si Alile ang nililigawan ni Alvaro bago sila nagkakilala, bakit kasama ito ni Tanya na siyang
SUNOD-SUNOD ang naging pagbuga ni Alvaro ng malalalim na buntong-hininga habang hinihintay niyang sagutin ni Riko ang tawag niya. Naka-ilang tawag na siya at ni isa ay walang sinagot ang babae. Alam naman niyang hindi sumasagot ng tawag si Riko kapag hindi nito kilala ang numero. Nagbabaka-sakali lamang siya.“Come on, Rik…” bulong ni Alvaro habang walang tigil ang pagparoon at parito niya sa loob ng kanyang silid. “Pick up the damn phone.” dugtong niya.Pang-apat na dial na niya iyon ngunit tila wala pa ring balak si Riko na sagutin ang tawag niya. “Please, baby…” muling usal niya. Nang sa wakas ay may sumagot sa tawag niya, isang malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ni Alvaro. It was a sign of relief .Finally!Ngunit nang marinig ni Alvaro ang pamilyar na boses ni Riko ay tila naman bigla siyang nawalan ng dila. Hindi kaagad siya nakakibo at kung hindi pa niya narinig ang iritableng tinig ng babae na gusto na siyang pagbabaan ng tawag ay hindi pa sana siya matatauhan.“Rik
KAGAYA NG PANGAKO ni Alvaro ay hindi siya tumigil sa pagsuyo kay Riko. Kagaya na lang ngayon, naroon na naman siya sa labas ng bahay ng babae. Kanina pa siya nakatayo sa tapat ng pinto at naka-ilang doorbell na rin siya ngunit tila walang balak ang babae na pagbuksan siya. At wala sa plano ni Alvaro na sumuko. Muling pinindot ni Alvaro ang doorbell sa ika-sampong beses o higit pa nga yatang pagkakataon. At kagaya ng kanyang inaasahan ay wala pa ring Riko na nagbukas ng pinto. Isa pa uling magkakasunod na pagpindot sa doorbell ang ginawa ni Alvaro at sa pagkakataong ito ay hindi na siya nabigo dahil sa wakas ay bumukas ang pinto. At isang tila nag-aalburutong bulkang anyo ang bumungad sa kanya.“What do you want??!” pagalit na tanong ni Riko sa lalaking halos isang linggo na rin siyang hindi tinitigilan. Hindi niya alam kung umuuwi pa ba ito sa Manila o nag-check in na lamang sa hotel.Araw–araw kasing naroon sa labas ng bahay niya si Alvaro at nangunglit. Isang ngiti ang sumilay s
WALANG IDEYA si Riko kung paano sila nakarating ni Alvaro sa silid niya. Namalayan na lamang niyang naroon na silang dalawa sa ibabaw ng kanyang kama at parehong walang saplot sa katawan. Ramdam na ramdam niya ang mainit na balat ng lalaki na kumikiskis sa hubad niyang katawan. Kung paanong nangyari iyon ay hindi na alam ni Riko. At wala na rin siyang balak na alamin dahil abala na rin ang mga kamay niya sa pagdama sa katawan ni Alvaro.“Hmmm…” mahinang ungol ni Riko nang maramdaman niya ang mga labi ni Alvaro na gumagapang sa kanyang leeg. Napakagat-labi si Riko nang dumako ang mainit na mga labi ni Alvaro sa gilid ng kanyang leeg, patungo sa likod ng tainga niya at nilaro ng pilyong dila nito ang dulo niyon. Bumaon ang mahahaba niyang kuko sa likod ng lalaki nang ang mapagpalang kamay naman nito ang naramdaman niyang dumadama sa mayabang niyang dibdib. Nilaro at pinisil-pisil ni Alvaro ang munting korona sa tuktok niyon na naging dahilan para wala sa loob na napaliyad si Riko.“Ba
SERYOSO ANG anyo na pinagmasdan ni Riko ang hawak na regalo na nakabalot ng kulay silver na gift wrapper. Noong nakaraang buwan pa niya napaghandaan ang bagay na gusto niyang ibigay kay Ian. It's their anniversary—6th year anniversary to be exact. Bago tuluyang bumaba sa kanyang second hand na kotse ay sandali munang sinulyapan ni Riko ang sarili sa maliit na salaming nakapatong sa ibabaw ng dashboard. Isang simpleng ngiti ang pilit na sumilay mula sa magkabilang sulok ng kanyang mga labi. Manipis na lipstick at blush-on lang ang ipinahid niya sa kanyang mga labi at mukha. Hinayaan din niyang nakabagsak ang alon-along buhok na bumagay naman sa simple niyang ayos. Nang makontento sa kanyang itsura ay tuluyan na niyang binuksan ang pinto ng kotse sa kanyang tabi at bumaba. Sukbit sa kaliwang balikat ang maliit na shoulder bag ay tuluyan nang humakbang si Riko patungo sa nakasaradong gate ng townhouse na inuupuhan nila ni Ian. Wala ang sasakyan ng lalaki sa garahe kaya tiyak niyang na
Eksaktong ala-una nang ibaba ni Riko ang suot niyang headphones. Mabilis namang umikot si Kenji papasok sa Dj’s booth para pansamantala siyang palitan.“Thanks!” malakas ang boses na ani ni Riko kay Kenji na tumango lang at itinuon na ang atensiyon sa turntable.Inayos naman ni Riko ang hoodie ng suot niyang pullover bago pasimpleng humalo sa mga taong patuloy na nakikisabay sa maharot na tugtog. Bahagya siyang yumuko at nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa makarating sa staff room. Nang makapasok sa staff room ay kaagad na tinungo ni Riko ang locker niya. Binuksan niya iyon gamit ang hawak niyang susi. Mabilis niyang kinuha mula sa dala niyang maliit na backpack ang cellphone niya.Kaagad niyang tiningnan kung may message siya mula kay Manang Linda. At nang makita niyang wala ay nakahinga nang maluwag si Riko. Bilin niya sa matanda na tawagan o kaya ay i-message kaagad siya nito kapag may nangyari. Kahit kasi halos isang taon na silang hiwalay ni Ian ay hindi pa rin siya panatag lal
TULALANG nakatitig lamang sa kawalan si Riko. Nakahawak din ang pareho niyang kamay sa kanyang magkabilang pisngi.“No, no, no…” parang sira-ulo aniya sa sarili na sinabayan pa ng matitigas na iling. “This can’t be!” naiinis niyang dugtong.Like how? P’wede ba ‘yon? Kailan lang niya nakilala si Alvaro at sa loob ng tatlong buwan na pagkakakilala nila ay limang beses pa silang nagkikita ng lalaki, kasama na doon ang dalawang beses nitong pagpunta sa Velvet Lounge kasama si Reign.Pagkatapos ng limang beses na pagkikita ay hindi na iyon nasundan dahil naging abala na ang lalaki. Hindi naman siya nagtatanong kung ano ang pinagkakaabalahan nito. Wala siyang karapatan. Magkaibigan lang sila ng lalaki. ‘Kaibigan lang? Talaga ba, Rik?’ Napangiwi si Riko dahil sa tanong na iyon ng kanyang isipan. Kaibigan pa rin ba ang tingin niya kay Alvaro o unti-unti na siyang nahuhulog dito? Pero paano nga nangyari ‘yon gayong sa cellphone lang naman sila nag-uusap ng lalaki.“Argh!” napipikong ungol ni
KANINA PA KUNOT ANG NOO at salubong ang mga kilay ni Alvaro habang nilalaro sa kanyang mga daliri ang hawak niyang ballpen. Tila tukso kasing pumapasok sa kanyang isipan si Riko. Hindi rin mawala sa kanyang alaala ang naging huling pag-uusap nila ng babae. Ang galit nitong anyo. Ang tila nahihirapang kislap ng mga mata. Ang nanginginig na tinig na punong-puno ng frustration at takot. ‘Mahal kita, Alvaro…’Tila iyon sirang plaka na paulit-ulit na umi-echo sa isipan ni Alvaro. Kumuyom ang mga kamay niya habang patuloy niyang naririnig sa isipan ang boses ni Riko. And the sound of defeat in her voice, no…that’s not her. Bago iyon sa kanya. Ilang araw na ba silang hindi nag-uusap simula nang gabing iyon? Isa, dalawa, tatlo hanggang sa maging isang linggo? No, not just a week. Mahigit isang linggo na silang hindi nag-uusap ni Riko. At oo, inaamin niyang namimiss na niya ang babae. Ang pagiging pikon nito kapag kinukulit niya. Ang kadaldalan. Ang boses nitong hindi alam ni Alvaro nguni
WALANG IDEYA si Riko kung paano sila nakarating ni Alvaro sa silid niya. Namalayan na lamang niyang naroon na silang dalawa sa ibabaw ng kanyang kama at parehong walang saplot sa katawan. Ramdam na ramdam niya ang mainit na balat ng lalaki na kumikiskis sa hubad niyang katawan. Kung paanong nangyari iyon ay hindi na alam ni Riko. At wala na rin siyang balak na alamin dahil abala na rin ang mga kamay niya sa pagdama sa katawan ni Alvaro.“Hmmm…” mahinang ungol ni Riko nang maramdaman niya ang mga labi ni Alvaro na gumagapang sa kanyang leeg. Napakagat-labi si Riko nang dumako ang mainit na mga labi ni Alvaro sa gilid ng kanyang leeg, patungo sa likod ng tainga niya at nilaro ng pilyong dila nito ang dulo niyon. Bumaon ang mahahaba niyang kuko sa likod ng lalaki nang ang mapagpalang kamay naman nito ang naramdaman niyang dumadama sa mayabang niyang dibdib. Nilaro at pinisil-pisil ni Alvaro ang munting korona sa tuktok niyon na naging dahilan para wala sa loob na napaliyad si Riko.“Ba
KAGAYA NG PANGAKO ni Alvaro ay hindi siya tumigil sa pagsuyo kay Riko. Kagaya na lang ngayon, naroon na naman siya sa labas ng bahay ng babae. Kanina pa siya nakatayo sa tapat ng pinto at naka-ilang doorbell na rin siya ngunit tila walang balak ang babae na pagbuksan siya. At wala sa plano ni Alvaro na sumuko. Muling pinindot ni Alvaro ang doorbell sa ika-sampong beses o higit pa nga yatang pagkakataon. At kagaya ng kanyang inaasahan ay wala pa ring Riko na nagbukas ng pinto. Isa pa uling magkakasunod na pagpindot sa doorbell ang ginawa ni Alvaro at sa pagkakataong ito ay hindi na siya nabigo dahil sa wakas ay bumukas ang pinto. At isang tila nag-aalburutong bulkang anyo ang bumungad sa kanya.“What do you want??!” pagalit na tanong ni Riko sa lalaking halos isang linggo na rin siyang hindi tinitigilan. Hindi niya alam kung umuuwi pa ba ito sa Manila o nag-check in na lamang sa hotel.Araw–araw kasing naroon sa labas ng bahay niya si Alvaro at nangunglit. Isang ngiti ang sumilay s
SUNOD-SUNOD ang naging pagbuga ni Alvaro ng malalalim na buntong-hininga habang hinihintay niyang sagutin ni Riko ang tawag niya. Naka-ilang tawag na siya at ni isa ay walang sinagot ang babae. Alam naman niyang hindi sumasagot ng tawag si Riko kapag hindi nito kilala ang numero. Nagbabaka-sakali lamang siya.“Come on, Rik…” bulong ni Alvaro habang walang tigil ang pagparoon at parito niya sa loob ng kanyang silid. “Pick up the damn phone.” dugtong niya.Pang-apat na dial na niya iyon ngunit tila wala pa ring balak si Riko na sagutin ang tawag niya. “Please, baby…” muling usal niya. Nang sa wakas ay may sumagot sa tawag niya, isang malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ni Alvaro. It was a sign of relief .Finally!Ngunit nang marinig ni Alvaro ang pamilyar na boses ni Riko ay tila naman bigla siyang nawalan ng dila. Hindi kaagad siya nakakibo at kung hindi pa niya narinig ang iritableng tinig ng babae na gusto na siyang pagbabaan ng tawag ay hindi pa sana siya matatauhan.“Rik
TAHIMIK NA NAKAUPO si Riko sa pinakasulok na bahagi ng Route 59, isang kilalang coffee shop na nakatayo sa bahaging iyon ng Ortigas Avenue. Nagkita sila ng pinsan niyang si Tricia dahil nag-usap sila tungkol sa plano nilang negosyo na kanilang pagso-sosyohan. Mahigit kalahating oras na rin siguro ang nakakalipas simula nang magpaalam sa kanya ang pinsan na aalis na dahil may kikitain pa raw itong kliyente.“Oh, look who’s here…” Napatigil si Riko sa akmang paghigop ng kape mula sa hawak niyang tasa nang marinig niya ang maarte at nakaka-iritang boses na iyon mula sa kanyang harapan. Nag-angat ng paningin si Riko at nang makita niya si Tanya na nakatayo sa kanyang harapan ay sandali siyang hindi nakakibo. Sa dinami-dami ng p’wede niyang makita ngayong araw ay ang babae pa talaga. Napasulyap din siya sa babaeng kasama nito at muli siyang natigilan. Si Alile. Lihim na napa-isip si Riko. Kung si Alile ang nililigawan ni Alvaro bago sila nagkakilala, bakit kasama ito ni Tanya na siyang
TULUYAN nang nagpasya si Riko na kalimutan si Alvaro. Mahirap at walang gabi na hindi siya umiiyak dahil sa labis na pangungulila sa lalaki pero sa tuwing naaalala niya si Tanya ay mas lalo naman siyang nagiging desidido na layuan ito.Ngunit hindi pa rin niya mapigilan ang selos na siyang dumudurog sa kanya. Maisip pa lang niya na habang umiiyak at nasasaktan siya nang dahil sa lalaki habang ito ay masaya na sa piling ni Tanya ay para na siyang pinapatay nang paulit–ulit.Hindi tuloy maiwasan ni Riko na sisihin ang kanyang sarili. Kung sana sa una pa lang na nakaramdam siya ng kakaiba para kay Alvaro ay dumistansiya na siya, siguro ay wala siya sa sitwasyon niya ngayon. My god, how can she be so damn foolish?Kagaya na lamang ngayon. Ito na naman siya. Nakatulala sa madilim na kalangitan. Alas onse pasado na ng gabi pero hindi pa rin dinadalaw ng antok si Riko. Well, hindi lang naman ngayon dahil simula nang matuklasan niya ang tungkol kina Alvaro at Tanya ay madalas na lamang na pin
“SO?” Wala sa loob na napatingin si Riko sa kaharap na si Reeze. Kasalukuyang nasa bahay niya ang babae. At oo, naroon din sina Crista at Liza.“Spill it, Rik.” ani naman ni Liza.”Sabihin mo sa amin kung paano kang nagpapakatanga kay Alvaro.” naka–ismid na dugtong pa ng babae. Napangiwi naman si Riko dahil sa sinnabi ni Liza. Brutal talagang magsalita ang babae. Samantalang nangunot naman ang noo ni Reeze. “Alvaro?” Naguguluhang untag ni Reeze na ang mga mata ay palipat–lipat kina Liza at Crista. “Am I missing something here?” tanong pa niyang ang mga tingin ay nakatutok na kay Rik.Kaagad namang nag–iwas ng paningin si Riko nang makita niya ang nanunumbat na mga titig ni Reeze. Umikot ang mga mata ni Crista. “Uhg!” bulalas niyang sinundan pa ng sunod-sunod na iling. “Yes—a lot!” She exclaimed. “Rik?” nagtatanong ang mga mata na tawag ni Reeze kay Riko.Humugot ng malalim na buuntong-hininga si Riko. Mukhang wala na siyang kawala sa pagkakataong ito. Pero sa totoo lang ay nagi-
PAGPASOK PA LANG NI REIGN sa loob ng bagong bukas nitong cafe ay kaagad na hinanap ng mga mata ni Alvaro ang pamilyar na anyong kanina pa niya pinanabikang makita. Si Riko.At hindi siya nabigo because there she is, nakasunod ito kay Reign na kasabay namang naglalakad si Reeze. Nakabagsak ang lagpas balikat at alon-alon nitong buhok. Sandaling nangunot ang noo ni Alvaro nang makitang kulay pula na ang bhok ng babae. Ipinilig niya ang ulo para alisin ang pagkadisgustong kanyang nararamdaman. “Love, is that Rik?” untag ni Tanya kay Alvaro sabay yakap sa beywang ng lalaki. Hindi nakaligtas sa matalas na mga mata ni Tanya ang ginagawang pagtitig ni Alvaro kay Riko. Dama din niya ang pagnanais ng lalaki na lapitan ang bagong dating. Isang bagay na hindi nagustuhan ni Tanya.“Love?” malambing ngunit may bahid ng yamot sa tinig na tawag ni Tanya kay Alvaro na saka pa lamang inalis ang mga mata kay Riko.Mahinang tumikhim si Alvaro bago niya ibinaling ang atensiyon sa katabing si Tanya.“
KANINA PA NAKATITIG sa hawak niyang cellphone si Alvaro. Natutukso siyang tawagan si Riko. Alam niyang pupunta ang babae sa soft opening ng bagong branch ng nerds’ sa Makati. Hindi mahilig makihalubilo sa maraming tao si Riko pero alam niyang hindi rin ito makakatanggi kay Reign.Bumuga ng hangin si Alvaro. Napatigil siya sa pag-iisip nang biglang tumunog ang hawak niyang cellphone. Somehow, lihim niyang inasam na sana ay si Riko ang tumatawag. At nang tingnan niya ang screen ay bumakas sa kanyang anyo ang hindi maitagong pagkadismaya. Si Tanya. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Alvaro bago niya pinindot ang answer button.“Hello,” matamlay ang tinig na bungad niya.“Hi, love,” malambing na turan ni Tanya mula sa kabilang linya. “pick me up na lang mamaya, ha.” aniya. Bakas din sa tinig ang saya.Natigilan si Alvaro, hindi dahil sa sinabi ni Tanya kundi dahil sa salitang “love”. “Love,” wala sa loob na usal niya kasabay ng pagbalik sa alala niya niya kung paanong
TIIM ANG ANYO na pinaulanan ng mga suntok ni Alvaro ang kaharap niyang punching bag. Kasalukuyan siyang nasa loob ng gym na naroon lang din sa mansyon niya.Isang bagay na hindi nakalagpas sa pansin ng kapatid niyang si Camila.“Problem, Kuya?” nagtakang tanong niya sa nakatatandang kapatid.Hindi pinansin ni Alvaro ang tanong ni Camila. Nagpatuloy lamang siya sa pagsuntok sa punching bag na tila ba doon ibinubuhos ang lahat ng naipong inis niya para kay Riko. Damn it! Who the hell she thinks she is, huh?Halos tatlong linggo na silang nag-uusap ng babae. Wala namang particular na dahilan kung bakit sila nagtalo. Basta ang huling tanda niya ay bigla na lamang umalis si Riko sa kalagitnaan ng gabi at kahit anong pigil niya rito ay parang bingi ang babae.“Kuya, gigil na gigil ka diyan sa punching bag. Ano bang kasalanan niyan sa’yo?” muling tanong ni Camila kay Alvaro. Nang wala pa ring makuhang sagot mula sa nakatatandang kapatid ay hinawakan na niya ng magkabilang kamay ang kaharap